Κυριακή των Αγίων Πατέρων – Κήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Σήμερα κοσμούν τον ουρανό της Εκκλησίας και συνάμα λάμπουν 630 αστέρες. Αυτοί είναι οι 630 Θεοφόροι Πατέρες της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.χ. στην Χαλκηδόνα. Αυτή η Σύνοδος διατράνωσε και διακήρυξε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Τιμάμε εκείνους που αγωνίσθησαν για να κυριαρχήσει η Ορθόδοξη Πίστη. Αυτούς τους αγίους Πατέρες τιμούμε και ακολουθούμε. Αυτή την Ορθόδοξο Πίστη και Διδασκαλία, που εκείνοι ο άγιοι άνδρες κήρυξαν, εμείς σήμερα αποδεχόμαστε και τηρούμε και κηρύττουμε με βαθιά πίστη και αφοσίωση προς τον Σωτήρα μας Χριστό και την Ορθόδοξό Του Εκκλησία.

Κατά τον 5ο αιώνα εμφανίσθηκε ο αιρεσιάρχης Ευτυχής που δίδασκε, ότι μετά την ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό δεν υπάρχουν δύο, αλλά μόνον μία φύση. Επίσης, δίδασκε ότι το σώμα του Χριστού δεν ήταν αληθινό, αλλά ουράνιο, που πέρασε μέσα στην Παρθένο Μαρία όπως το νερό περνά μέσα από σωλήνα, και επομένως δεν πλάστηκε μέσα στην παρθενική μήτρα της Θεοτόκου. Υπερασπιστής της αιρέσεως του Ευτυχούς υπήρξε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Διόσκορος.

Οι αυτοκράτορες Μαρκιανός και Πουλχερία συγκαλούν την 8η Οκτωβρίου του 451 μ.χ. την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο στην Χαλκηδόνα της Βιθυνίας. Σ’αυτήν την Σύνοδο παραβρέθηκαν 630 θεοφόροι Πατέρες, που καταδίκασαν τον Διόσκορο και διαλεύκαναν το ζήτημα που ανακίνησε ο Ευτυχής. Συνέταξε τον Όρο της Ορθοδόξου Πίστεως ο οποίος διδάσκει και ομολογεί “… ότι ένας και ο ίδιος είναι ο Υιός ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, τέλειος στην Θεότητα και τέλειος στην ανθρωπότητα, αληθινός Θεός και αληθινός άνθρωπος με ψυχή λογική, ομοούσιος με τον Πατέρα κατά την Θεότητα, και ομοούσιος με μας κατά την ανθρωπότητα, όμοιος με εμάς χωρίς αμαρτία· γεννηθέντα προ αιώνων από τον Πατέρα κατά την Θεότητα, τις τελευταίες μέρες ο ίδιος γεννήθηκε για μας και για τη δική μας σωτηρία από την Μαρία την Παρθένο και Θεοτόκο κατά την ανθρωπότητα, ένα και τον ίδιο Χριστό Υιό, Κύριο, Μονογενή, …”, συμπληρώνει το έργο της Α’ Οικουμενικής Συνόδου και των λοιπών Συνόδων και κλείνει κάθε ζήτημα που σχετίζεται με το Τριαδικό Δόγμα.

Και πάλι διατηρήθηκε η Ορθόδοξη πίστη χάρη στους αγώνες των αγίων Πατέρων.

Αυτοί ως αστέρες πολύφωτοι εφώτισαν το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας και απεδίωξαν της πλάνης το σκότος, ομολόγησαν “την καλήν ομολογίαν ενώπιον πολλών μαρτύρων” (Α’ Τιμ.στ’12). Αντιστάθηκαν “μέχρις αίματος” σ’ εκείνους που ετόλμησαν να εισαγάγουν στην Θεολογία καινοφανείς διδασκαλίες. Ετήρησαν απαρέγκλιτα την Αποστολική Παράδοση και την μετέδωσαν στους διαδόχους τους.

Η Ορθοδοξία έλαμψε δια των αγώνων των Πατέρων της Εκκλησίας. Αυτοί με τους αγώνες και τα συγγράμματά τους διασαφήνισαν την διδασκαλία του Ευαγγελίου και αποκρυστάλλωσαν σε ανθρώπινα επίπεδα (ή οχήματα) την υπερκόσμια διδασκαλία του Χριστού, την οποία εστερέωσαν επάνω στα απαρασάλευτα θεμέλια των Οικουμενικών Συνόδων. Χάρη στους αγίους Πατέρες έχουμε κατοχυρώσει την ορθή πίστη και την σωστή θεώρηση του Χριστιανισμού.

Οι άγιοι Πατέρες, οι “Οικουμενικοί Διδάσκαλοι” όπως τους ονόμασε η συνείδηση της Εκκλησίας, πρώτα εβίωσαν την αληθινή Θεολογία με την καθημερινή πράξη και ύστερα ανέβηκαν στο βήμα να θεολογήσουν. “Υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν άγιοι Θεού άνθρωποι” (Β’ Πετρ. Α’ 21). Γι’αυτό και η Θεολογία τους ήταν γνήσια και αληθινή.

Μιλούσε με τα χείλη (ή με το στόμα) τους ο Χριστός (και η Εκκλησία). Είχαν τις προϋποθέσεις για να ακούσουν στην καρδιά τους τη φωνή του Θεού και να ερμηνεύσουν τα Θεία Μυστήρια. Η προσωπική τους ζωή ήταν συνέχεια του Ευαγγελίου και μέσα στην καρδιά τους ζούσε ο Χριστός. Αντίθετα, όσοι θέλησαν να πλησιάσουν την Θεολογία με εμπαθή καρδιά, κρημνίσθησαν στην άβυσσο της απώλειας και προξένησαν μεγάλο κακό.

Όποιος έχει τον Θεό, έχει την αλήθεια, διότι Αυτός είναι “η αλήθεια και η ζωή” (Ιωάν.ιδ’6). Συνεπώς, ο μόνος τρόπος προφυλάξεως κάθε πιστού από τον πειρασμό της αιρέσεως είναι η κατά Χριστόν ζωή. Στην καρδιά του συνειδητού Χριστιανού, βασιλεύει και ακτινοβολεί το Θεϊκόν φώς, (το οποίον καταβάλλει και φιμώνει τα στόματα των αιρετικών).

Αδελφοί μου, μόνο μέσα στην ζωή της Εκκλησίας υπάρχει η αληθινή Ορθοδοξία. Όταν υποτασσόμεθα στην δική της γνώμη και αλήθεια, όταν πιστεύουμε ό,τι πιστεύει εκείνη, όταν απορρίπτουμε ό,τι απορρίπτει εκείνη, τότε μόνο, αν και αμαρτωλοί, δεν θα παρεκκλίνουμε, αλλά θα μένουμε εδραίοι και αμετακίνητοι σε εκείνα που ο Κύριος εδίδαξε, οι Απόστολοι παρέδωκαν και οι άγιοι Πατέρες με πόνους και κόπους διεφύλαξαν. Οι υπέρλαμπροι φωστήρες της αληθείας του Χριστού παρέδωσαν σε εμάς ανόθευτη και αμώμητη την Ορθοδοξία. Αυτή την αγία πίστη έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε “ως κόρην οφθαλμού”, γιατί αυτή αποτελεί την μοναδική ελπίδα του κόσμου.