Κυριακή Α Νηστειών (Ορθοδοξίας) – Kήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Η πρόσκληση σαφής. Έλα για να δεις με τα ίδια σου τα μάτια. Δεν θέλω να σου επιβάλω κάτι παρά την θέλησή σου. Αυτό περίπου είναι το νόημα της πρόσκλησης του Φίλιππου στον φίλο του Ναθαναήλ, αγαπητοί μου αδελφοί. Ο ίδιος είχε δει. Είχε δει και μέσα στην ψυχή του ένοιωσε την απόλυτη ικανοποίηση από την συνάντησή του με τον Ιησού. Γι’ αυτό δέχτηκε ανεπιφύλακτα την πρόσκληση του Κυρίου «ακολούθει μοι».

Είχε πειστεί ότι Αυτός για τον οποίο έγραψε ο Μωυσής και οι προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη, είναι ο Ιησούς που τον κάλεσε να Τον ακολουθήσει. Και είχε πειστεί γιατί βαθιά θρησκευόμενος, μελετώντας τις γραφές περίμενε τον Μεσσία και τον αναγνώρισε στο πρόσωπο του Ιησού. Θέλησε όμως να μοιραστεί την χαρά και την θεία τιμή και με τον φίλο του. Έλα και θα δεις. Και ίσως θα ήθελε να του υπενθυμίσει τις συζητήσεις που έκαναν διαβάζοντας μαζί, τους προφήτες. Πείστηκε λοιπόν και ο Ναθαναήλ και ακολούθησε τον φίλο του, χωρίς καμιά αντίρρηση, χωρίς να ζητήσει οποιαδήποτε εξήγηση. Και όταν ο Ιησούς του είπε «πρό του σε Φίλιππον φωνήσαι, όντα υπό τήν συκήν είδον σε» δεν δίστασε να  ομολογήσει αμέσως: «Σύ ει ο υιός του Θεού».

Προκάλεσε την ανθρώπινη έκπληξη και τον θαυμασμό του απλοϊκού Ναθαναήλ, η γνώση του Ιησού για τον τόπο που βρισκόταν πριν, ενώ δεν θα μπορούσε φυσικά να τον είχε δει. Και ο θαυμασμός μετατράπηκε σε ομολογία. Μια σημαντική και πραγματικά θεόπνευστη ομολογία που δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί εύκολα, αν και ο Ναθαναήλ, όπως και ο φίλος του Φίλιππος δεν ήταν βαθείς γνώστες και ανυπόκριτοι ερμηνευτές της προφητικής παράδοσης, θρησκευόμενοι πιστοί.

Έγιναν λοιπόν και αυτοί, μετά τον Ανδρέα και Πέτρο, μέλη της δωδεκαμελούς ακολουθίας του Ιησού, αφοσιωμένοι, πιστοί μαθητές και απόστολοι.

Ο τρόπος της αποδοχής της πρόσκλησης των δύο μαθητών, είναι ένα παράδειγμα της μελέτης πρώτα και της ορθής ερμηνείας των γραφών κατόπιν. Η μελέτη αυτή τους οδήγησε στην πίστη τους, αλλά και διαμόρφωσε την πίστη τους. Μελέτησαν την γραφή και κατέληξαν σε συμπεράσματα χωρίς καμιά προκατάληψη. Η πίστη προϋποθέτει εμπιστοσύνη σε κάποια αυθεντία. Και η αυθεντία είναι η Αγία Γραφή, τα συγγράμματα θεόπνευστων προφητών. Δεν μπορεί λοιπόν να είναιη τυφλή και εύκολη αποδοχή ισχυρισμών ανεδαφικών ή παράλογων επιχειρημάτων. Αλλά αυτή η πίστη είναι και η βάση της θρησκείας μας.

Θα ακούσουμε τον Κύριο να ζητά να πιστεύομε σε Εκείνον και να τονίζει: Ας γίνει αυτό που θέλεις, σύμφωνα με την πίστη σου. Ή άλλοτε: Πίστευε και θα σωθείς. Ή ακόμη για να τονίσει τη δύναμη της πίστης θα πει: Αν έχετε τόση πίστη όσο ένας σπόρος σιναπιού μπορείτε να μετακινήσετε ένα βουνό. Αυτή την πίστη ζητά από τον καθένα μας. Πίστη που στηρίζεται στη μελέτη του λόγου του Θεού. Αυτή θα μας οδηγήσει να φτάσουμε στα βαθύτερα νοήματα της θρησκείας μας. Εμείς, αγαπητοί μου, έχουμε επιπλέον το προνόμιο να διαβάζουμε και να ακούμε τον θείο λόγο που φανερώνει το περιεχόμενο της πίστης μας στην γλώσσα μας. Διαβάζοντας το λόγο του Θεού βλέπουμε άπειρα παραδείγματα πιστών ανθρώπων που μελετώντας τις γραφές δέχτηκαν τις εντολές του Κυρίου. Αναφέρει ο Απόστολος στο σημερινό ανάγνωσμα: «καί ούτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά της πίστεως ουκ εκομίσαντο τήν επαγγελίαν του Θεού κρείττον τι προβλεψαμένου, ίνα μή χωρίς ημών τελειωθώσι.» Αναφέρει πλήθος που απέδειξαν την πίστη τους στις εντολές του Θεού, που αν και δια μέσου των αιώνων, εκοπίασαν ή υπέστησαν σκληρά και ποικίλα βασανιστήρια, δεν είχαν την ευλογία να ακούσουν την επαγγελία της ουράνιας βασιλείας.

Ακριβώς εμείς, αγαπητοί μου αδελφοί, ζούμε την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού, ζούμε στην περίοδο της χάριτος. Δεχτήκαμε την διδασκαλία του Ιησού. Το περιεχόμενο της διδασκαλίας Του πρέπει να μετατραπεί σε ζωή. Η πίστη μας πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε πράξη μας. Αποδεχτήκαμε την σταυρική θυσία του Κυρίου για να απαλλαγούμε από τον κακό μας εαυτό, να ζήσουμε σύμφωνα με την πίστη μας. Ακούσαμε τον λόγο του Χριστού. Έχουμε την επιπρόσθετη ευλογία να τον διαβάζουμε στην γλώσσα μας, ώστε να μην είναι εύκολη η παρερμηνεία του. Είναι άλλωστε απλός και σαφής ο λόγος του Θεού που ακούγεται μέσα από τα ευαγγέλια και μεταφέρεται μαζί με την παράδοσή μας. Ζώντας με δύσκολες, ανήσυχες και επικίνδυνες εποχές, βασανιζόμαστε από άγχη, φόβους και προβληματισμούς, πρέπει να βρούμε ένα ήρεμο λιμάνι, μια ζεστή αγκαλιά σαν την αγκαλιά της μάνας που δέχεται το μωρό της. Να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τα προβλήματά μας και να ζητήσουμε με σταθερή πίστη, την βοήθεια του Θεού – πατέρα μας.

Σ’ αυτή την πίστη είναι αφιερωμένη η σημερινή Κυριακή της Ορθοδοξίας. Πίστη στο ορθό περιεχόμενο της θρησκείας μας. Μακριά από αιρετικές παρεξηγημένες ερμηνείες που προσπαθούν να μας παρασύρουν έξω από την Εκκλησία μας. Υπάρχουν κάποιοι κινούμενοι από άλλα συμφέροντα, ενδιαφερόμενοι δήθεν για να μας διαφωτίσουν. Θέλουν να μας απομακρύνουν από την Εκκλησία μας και την πίστη μας. Έρχονται «προβατόσχημοι», όπως σημειώνεται στο ευαγγέλιο, για να μας παρασύρουν στα εύκολα και ευχάριστα. Πρέπει, αγαπητοί μου, να είμαστε προσεκτικοί. Χρειάζεται να γνωρίσουμε την πίστη, την ορθή πίστη μας που θα ειρηνεύσει και την ψυχή μας. Σ’ αυτήν να είμαστε σταθεροί και αμετακίνητοι. Γιατί εμείς δεχτήκαμε και την επαγγελία της βασιλείας του Θεού που δεν είχαν την ευλογία να δεχτούν οι πριν την παρουσία του Κυρίου μας πιστοί Του. Να ευχηθούμε να έχουμε σταθερή και ακλόνητη την πίστη μας για να έχουμε και την βεβαιότητα εκπλήρωσης, και σε μας, των επαγγελιών του Θεού.