Σε διαρκή ανάπτυξη ο ναυτικός τουρισμός στην Μαγνησία – Συνεντεύξεις

Αυτό το διαδεδομένο στο εξωτερικό είδος τουρισμού κερδίζει έδαφος στην ελληνική αγορά…. Ιδανικό μέρος τα παράλια του Δήμου Αλμυρού καθώς όσοι νοικιάζουν σκάφη για τις περιηγήσεις τους, αναζητούν απόμερα μέρη χωρίς πολυκοσμία

Σε συνεχή άνοδο είναι το yachting, ένα είδος ναυτικού τουρισμού -θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως ιδιωτική θαλάσσια περιήγηση- που κερδίζει ολοένα και περισσότερους φίλους στην χώρα μας και ειδικότερα στην ευλογημένη περιοχή μας, με τον Παγασητικό κόλπο, τις Σποράδες και την Εύβοια σε κοντινή απόσταση.

Σύμφωνα με μελέτες που έχουν δημοσιευθεί, ο ναυτικός τουρισμός αποτελεί μία από τις δυναμικότερες μορφές του σύγχρονου τουρισμού και στην Ευρωπαϊκή Ένωση εκπροσωπεί το 1/3 της θαλάσσιας οικονομίας της. Η Ελλάδα έχει εξελιχθεί τα τελευταία έτη σε παγκόσμια δύναμη στις ενοικιάσεις σκαφών αναψυχής, ιστιοφόρων, μηχανοκίνητων, γιοτ, ιδιαίτερα σε αυτά με μήκος μεγαλύτερο των 20 μέτρων. Στο 4ο πανελλήνιο συνέδριο Υachting, που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο 2025 στη Γλυφάδα, αναδείχθηκε πώς αυτός ο τουρισμός αποτελεί σημαντικό τμήμα της μπλε οικονομίας και διαμορφώθηκαν στρατηγικές που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη του διαρκώς εξελισσόμενου κλάδου που συνδυάζει τεχνολογία, καινοτομία και ανθρώπινη εμπειρία, με στόχο την παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.

Άλλωστε, η ιστιοπλοΐα στον Παγασητικό και τις Σποράδες αποτελεί ένα από τα βασικά κομμάτι του τουριστικού προϊόντος της Περιφέρειας Θεσσαλίας καθώς μια μικρή κρουαζιέρα στον κόλπο αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά όπως άγνωστα νησάκια, απομονωμένες παραλίες και γραφικούς παραθαλάσσιους οικισμούς.

Το γιότινγκ ξεκίνησε να αναπτύσσεται στην Μαγνησία από τη δεκαετία του 1980, ωστόσο το μπαμ έγινε την επόμενη όταν λόγω αεροδρομίου η Σκιάθος εμφανίστηκε στον παγκόσμιο χάρτη… κι από εκεί έγινε η αρχή στον Βόλο.

Ο κος Παναγιώτης Πτωχόπουλος, ένας από τους παλαιότερους ιδιοκτήτες σκαφών και το παλιότερο μέλος του δ.σ. της Ένωσης Πλοιοκτητών Επαγγελματικών Τουριστικών Σκαφών Θεσσαλίας -στην οποία κατέχει τη θέση του Αντιπροέδρου- μιλώντας στον «Λαό» μάς είπε χαρακτηριστικά πως «το 1993 είχα ένα από τα δέκα σκάφη στην περιοχή και τώρα στην Μαγνησία και τις Σποράδες υπάρχουν πάνω από διακόσια. Αυτό το είδος τουρισμού με τα ιστιοφόρα και τα μηχανοκίνητα σκάφη έχει κάθε χρονιά ραγδαία ανάπτυξη. Τα τελευταία έτη τον έμαθε ο κόσμος και ο Βόλος έχει γίνει πλέον αφετηρία για το γιότινγκ».

Μάς εξήγησε πως κάποιος μπορεί να νοικιάσει ένα σκάφος για μία εξόρμηση εάν κατέχει δίπλωμα από σχολή, δηλαδή να είναι ο ίδιος καπετάνιος, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, μαζί με το σκάφος θα ζητήσει να έχει τον καπετάνιο που στην ναυτική ορολογία λέγεται σκίπερ, αλλιώς πλοηγός σκαφών αναψυχής. Παράλληλα, πολλοί που νοικιάζουν θαλαμηγούς για τις διακοπές τους, επιθυμούν να περάσουν ξέγνοιαστες στιγμές στη θάλασσα και όχι να μαγειρεύουν, να συμμαζεύουν και γενικότερα να κάνουν δουλειές… Το σκάφος είναι σαν μία οικοδομή παρομοίωσε ο κος Πτωχόπουλος επισημαίνοντας: «Όπως όταν χτίζεται ένα σπίτι απασχολούνται δεκάδες ειδικότητες, έτσι και στην περίπτωσή μας είναι πολλοί οι κλάδοι που δουλεύουν στο γιότινγκ».

Μάλιστα, επισήμανε πως στα ναύλα οι Έλληνες ανταγωνίζονται τους ξένους, ωστόσο υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά: εμείς μπορεί να νοικιάσουμε ένα ιστιοφόρο για μία εξόρμηση δύο-τριών ημερών, ενώ οι ξένοι για δύο-τρεις εβδομάδες… Η διαφορά έγκειται στην περίοδο ενοικίασης. Επίσης, τα τελευταία χρόνια το γιότινγκ, πέρα από τις συνηθισμένες αγορές που αφορούν την Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία, την Γαλλία, την Ολλανδία, αποτελεί προϊόν τουρισμού για τους Βαλκάνιους, οι οποίοι έχουν το πλεονέκτημα ότι φθάνουν σχετικά εύκολα στην περιοχή μας οδικώς και όχι αεροπορικώς.

Παρότι οι διακοπές με σκάφος θεωρούνται από πολύ κόσμο ένα ιδιαίτερα ακριβό είδος διακοπών, στην πραγματικότητα η τιμή ενοικίασης σκάφους είναι αντίστοιχη με αυτήν της ενοικίασης βίλας ή ενός δωματίου πολυτελούς. Ωστόσο, η σύγκριση της τιμής ενοικίασης ενός σκάφους με άλλους τρόπους διακοπών εξαρτάται από παράγοντες όπως το είδος και το μέγεθος του σκάφους, την περιοχή καθώς και το είδος των υπηρεσιών που ζητά ο εκάστοτε ναυλωτής.

Οι αδερφοί Μπαζή από τον Αλμυρό, Νικηφόρος και Κωνσταντίνος, είναι διαχειριστές τριών σκαφών που ελλιμενίζονται στον Βόλο και μάς μίλησαν για το διαφορετικό που επιζητούν οι τουρίστες και τους ενθουσιάζει: «Τα τελευταία χρόνια δουλεύουμε περισσότερο με Έλληνες. Αυτή την περίοδο, και τα τρία σκάφη μας έχουν εβδομαδιαίο ναύλο με επισκέπτες της περιοχής μας από την Ελλάδα. Λαμβάνοντας υπόψη μας τις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και των ξενοδοχείων, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι οι τιμές για ταξίδια με το ιστιοφόρο σκάφος ή το καταμαράν είναι πολύ προσιτές. Υπάρχουν πολλά σκάφη πλέον και οι τιμές προσαρμόστηκαν στο ευρύτερο κοινό, ποικίλουν βεβαίως αναλόγως με τις απαιτήσεις που έχει ο κάθε πελάτης.

Αυτό που προσφέρει ο θαλάσσιος τουρισμός σε όσους νοικιάζουν σκάφη είναι κάτι ιδιαίτερο και μοναδικό, γι’ αυτό εντυπωσιάζονται σχεδόν όλοι όσοι τον δοκιμάζουν για πρώτη φορά. Υπάρχουν υπέροχα μέρη στο Πήλιο, στις Σποράδες, στον Παγασητικό κόλπο και στην περιοχή της νοτιοδυτικής Μαγνησίας που δεν έχουν οδική πρόσβαση παρά μόνο μπορεί κανείς να τα προσεγγίσει με το πλοίο. Η μαγεία είναι ακριβώς αυτή, ότι δηλαδή ο τουρίστας μπορεί να πάει σε παραλίες που είναι «ατομικές», χωρίς κόσμο και προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης και ησυχίας. Είναι ραγδαία η άνοδος αυτού του είδους τουρισμού, οι ξένοι τον γνώριζαν πολλά χρόνια αλλά τώρα εξοικειώθηκαν και οι Έλληνες πελάτες. Τα δικά μας σκάφη έχουν κλεισμένα ναύλα μέχρι αρχές Οκτωβρίου που ο καιρός είναι καλός και κρατάει η σεζόν».

Η Έλενα Π. είναι σκίπερ και δουλεύει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο διευθύνοντας ιστιοφόρα από 10 έως 20 μέτρα. Μάς δήλωσε: «Είμαι παιδί της θάλασσας και μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω. Σίγουρα είναι ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα, ωστόσο σιγά-σιγά εισχωρούν γυναίκες. Οι ξένοι πελάτες είναι εξοικειωμένοι και δεν τους προκαλεί καμία εντύπωση όταν με βλέπουν να διευθύνω το σκάφος, ωστόσο οι Έλληνες εκφράζουν έκπληξη καθώς δεν είναι συνηθισμένοι… Ξένοι που έχουν το οικονομικό υπόβαθρο κάνουν θαλάσσιο τουρισμό εδώ και πολλές δεκαετίες, είναι για αυτούς ένας συνηθισμένος τρόπος στις διακοπές τους για να γνωρίσουν μία χώρα. Αντιθέτως, τώρα αναπτύσσεται η ελληνική αγορά».

Επισήμανε ότι για να κουμαντάρεις ένα μεγάλο σκάφος χρειάζεται μυϊκή δύναμη, ψυχραιμία, καθαρό μυαλό και γρήγορες κινήσεις διότι η θάλασσα δεν είναι πάντα ήρεμη αλλά κατά τη διάρκεια των ταξιδιών ένας σκίπερ θα αντιμετωπίσει μποφόρ και δύσκολες καταστάσεις. Ακόμη, η κατάλληλη εκπαίδευση σε συνδυασμό με τις γνώσεις, την εμπειρία, τον χρόνο είναι πολύ βασική για κάθε κυβερνήτη σκάφους. Πρόσθεσε ότι κατά μέσο όρο οι τουρίστες νοικιάζουν τα σκάφη για μία εβδομάδα ώστε να περιηγηθούν στις Σποράδες, στη Σκύρο και τον Παγασητικό.

Στον «Λαό» μίλησε επίσης ο Χάρης Δημόπουλος, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης εταιρίας παροχής υπηρεσιών λιμανιού, Marine services. Μάς εξήγησε πώς απλώνεται το δίκτυο των ανθρώπων που ασχολούνται με το γιότινγκ: «Οι εταιρίες έχουν σκάφη που νοικιάζουν και οι πελάτες προσλαμβάνουν έναν σκίπερ, δηλαδή καπετάνιο και υπεύθυνο πλοήγησης. Παράλληλα όμως υπάρχουν εργαζόμενοι για τις διάφορες δουλειές, το πλήρωμα, τα συνεργεία καθαρισμού και προμήθειας καυσίμων, εταιρίες με ανταλλακτικά ή εξοπλισμό σκαφών, εταιρίες κατάδυσης για έλεγχο και σέρβις, ξυλουργοί, εργάτες, συνεργασίες με χώρους εστίασης, ξενοδοχεία, σούπερ μάρκετ, διάφοροι επαγγελματίες όπως ηλεκτρολόγοι, συντηρητές των σκαφών όταν είναι εκτός θάλασσας στα καρνάγια. Πολλοί πελάτες μας που έχουν σκάφη εδώ στην Μαγνησία ή θέλουν να νοικιάσουν, προσγειώνονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οπότε έρχονται οδικώς με βανάκια. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που δουλεύουν στον κλάδο!»

Ο κος Δημόπουλος έκανε λόγο για κομβικό σημείο στην περιοχή των παραλίων Αλμυρού: «Το Πηγάδι και το Αχίλλειο είναι πολύ κομβικό σημείο διότι η θέση τους είναι τέτοια λίγο πριν φύγεις από τον Παγασητικό ή πριν μπεις σε αυτόν και σε πιο κοντινή απόσταση από τα νησιά σε σχέση με τον Βόλο. Εμείς προτείνουμε στους πελάτες μας να ρίξουν άγκυρα εκεί και η αλήθεια είναι πως τους ελκύει αυτό διότι ψάχνουν μέρη που δεν είναι τουριστικά. Το γιοτ ψάχνει πιο απόμενα, πιο χαλαρά μέρη και όχι πολυκοσμία. Την Σκιάθο οι πελάτες μας την αποφεύγουν αλλά αντιθέτως τους αρέσει να δένουν στην Τζάστενη, την Μιτζέλα, το Τρίκερι».

Μάς ανέφερε επίσης ότι ένας Ισραηλινός, παλιός σκίπερ, είναι μόνιμος κάτοικος στου Πτελεού και το σκάφος του στο Πηγάδι «προσκαλεί» σκάφη πέντε-έξι φίλων του. Είναι πολλοί ιδιώτες που έχουν σκάφη στην περιοχή, ωστόσο υπάρχει ένα σημαντικό θέμα όσον αφορά στις παροχές. Οι θέσεις στο λιμάνι του Βόλου δεν επαρκούν και οι επαγγελματίες του είδους αναζητούν εναλλακτικές. Μία από αυτές είναι η καινούργια μαρίνα στον Πλατανιά, στο Πήλιο. Άλλοι πάλι αναγκάζονται να βγάζουν τα σκάφη τους σε πάρκινγκ και να τα ρίχνουν στη θάλασσα μόνο όταν είναι να ταξιδέψουν.

Για την περιοχή μας, η δημιουργία Λιμενικού Ταμείου θα μπορούσε να λύσει πολλά προβλήματα, να λειτουργήσει για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού και την αναβάθμιση των υποδομών. Καλές είναι οι ταβέρνες και οι παραλίες στο Αχίλλειο και το Πηγάδι, αλλά όσοι δένουν εκεί τα σκάφη τους, θέλουν να βρίσκουν ρεύμα, νερό και ασφάλεια. Ενώ το μέρος είναι ιδανικό, απόμερο και ειδυλλιακό και βολεύει τους επαγγελματίες του κλάδου, δυστυχώς χάνονται πολλά χρήματα από την τοπική οικονομία καθώς τα λιμάνια δεν παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες για τροφοδοσία και ανεφοδιασμό. Σημειώνουμε ότι φέτος υπάρχει νερό στο λιμάνι του Αχιλλείου κατόπιν ενεργειών του προέδρου της κοινότητας, τα πίλαρ όμως δεν έχουν ρεύμα.

Ο Απόστολος Τσεκούρας, ιδιοκτήτης της Achillion marine, δουλεύει με μηχανοκίνητα σκάφη καθώς διαθέτει υπαίθριο χώρο στάθμευσης σκαφών και μάς είπε αρκετά ενδιαφέροντα όσον αφορά στο πώς τονώνεται η τοπική οικονομία: «Το Αχίλλειο έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα για τα σκάφη: αφενός είναι δίπλα στην εθνική οδό, άρα εύκολα προσβάσιμο, αφετέρου είναι πιο κοντά στις Σποράδες και την Εύβοια απ’ ό,τι ο Βόλος.

Τα περισσότερα σκάφη στο χωριό είναι ιδιωτικά, κυρίως τα έχουν Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Γερμανοί και Αυστριακοί, αρκετοί είναι και οι Έλληνες. Τα ιστιοφόρα τα αφήνουν μέσα στο νερό, αντιθέτως τα μηχανοκίνητα τα ρίχνουν για πέντε ημέρες για να κάνουν τις βόλτες τους και μετά τα βγάζουν έξω στο πάρκινγκ σκαφών που διαθέτω. Είναι πάρα πολλοί οι Βαλκάνιοι, ειδικά από την Βουλγαρία και την Ρουμανία καθώς ανοίξανε τα σύνορα. Ένας Ρουμάνος έρχεται στο Αχίλλειο για δεκαπέντε χρόνια! Κάποιοι ήρθαν μόνο με σκάφος, τους άρεσε το μέρος τόσο πολύ που αγόρασαν οικόπεδα για να χτίσουν ή αγόρασαν σπίτια. Άλλοι πάλι που έμειναν εδώ, αγόρασαν σκάφος για να εξερευνήσουν τη θάλασσα.

Στο Αχίλλειο κρατάμε τον χαρακτήρα του γραφικού μέρους και θέλουν να έρχονται οι ιδιοκτήτες των σκαφών γιατί δεν συναντάνε πολυκοσμία. Πράγματι, ο θαλάσσιος τουρισμός τονώνει πολύ την οικονομία του χωριού. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι μία φορά κάθε εβδομάδα, δένουν στο Αχίλλειο 10-15 ιστιοφόρα από εταιρεία, συνήθως από την Εύβοια, οι επιβάτες κατεβαίνουν και ψωνίζουν στο μάρκετ, πίνουν καφέ και τρώνε στις ταβέρνες μας, αφήνουν χρήματα καθώς αναχωρούν την επόμενη ημέρα. Ωστόσο, η κίνηση θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη εάν υπήρχε καλύτερη οργάνωση, διότι λείπει ένας άνθρωπος που θα έχει ρόλο συντονιστή για την παροχή υπηρεσιών και ρεύμα στα πίλαρ».