3ο Δημοτικό: Εκδρομή και… Εις το βουνό ψηλά εκεί … Δεν ξανάγινε!

Μ’ αυτή την έκφραση απάντησαν οι περισσότεροι ερωτηθέντες για το πως τα περάσαμε στην εκδρομή μας. Και βέβαια αγγίζει την κυριολεξία.

Για πρώτη φορά ένα σημαντικό μέρος των μαθητών  και των δασκάλων του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Αλμυρού σκαρφάλωσε στο βουνό μας την Όθρυ. Ξεκινήσαμε το πρωί της Πέμπτης 19 του Μάη από το σχολείο μας, κατάλληλα εξοπλισμένοι και με την καλύτερη διάθεση. Ο καλός καιρός, η ήρεμη οδήγηση και η απόλαυση του τοπίου απ’ τα παράθυρα του λεωφορείου μας έφεραν ευχάριστα στην τοποθεσία «ΤσαΪράκι».

Εκεί μας περίμενε ο κ. Ηρακλής Παυλίδης που στάθηκε εμπνευστής αυτής της εκδρομής – πριν από αρκετό καιρό και ενώ φυτέψαμε βότανα του βουνού μας είχε δώσει την ιδέα αυτής της επίσκεψης – και μας οδήγησε στο κτήμα του στην κορυφή «Ντραμάλα».

Το κατηφορικό πρώτο κομμάτι της διαδρομής ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο με το δροσερό αεράκι του βουνού να γεμίζει τα πνευμόνια και τις μικρές βοτανικές ανακαλύψεις (αγριοφράουλες) να κεντρίζουν την περιέργεια όλων.

Ξεναγηθήκαμε στον χώρο που προβλέπεται να γίνει Βοτανικός κήπος σε συνεργασία με το Τμήμα Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ενημερωθήκαμε  σχετικά με την ιστορία και τους μύθους του βουνού των Τιτάνων, αλλά και την τεράστια σημασία μιας μεγάλης ποικιλίας βοτάνων για την υγεία και την ποιότητα της ζωής μας.

Χαρούμενο παιχνίδι και κολατσιό, γνωριμία με γνωστά τεράστια δέντρα (έλατο, δρυς), αλλά και άγνωστους γίγαντες όπως η σεκόγια και … η ώρα έφτασε κιόλας 11.00 π.μ. Ώρα να κατηφορίσουμε στο «Πετροκάναλο», αυτό το μοναδικής ομορφιάς τοπίο του βουνού μας,  με τα ρεματάκια που μας μιλούν κελαρυστά και ενώνονται παρακάτω κατηφορίζοντας τη δροσιά τους ως τον κάμπο, με τη δροσερή πηγή, με τις πλαγιές που είτε είναι πυκνοδασωμένες με έλατα και βελανιδιές είτε ξανοίγουν σε λιβαδάκια με χορτάρι, λουλούδια και χίλια δυο βότανα που μας μαγεύουν!

Κι εδώ παιχνίδι (στον ορισμένο χώρο), ανακαλύψεις  (από τους γυρίνους και τα βατραχάκια ως την ¨κατσικορίγανη¨  και την αχιλλέα, βότανο σχετικά άγνωστο με δεκάδες ιδιότητες και χρήσεις) και πάλι φαγητό, δροσερό νεράκι από την πηγή και … τι γρήγορα που περνά η ώρα; Κι έχουμε ανήφορο για την επιστροφή μας! Άντε, λοιπόν, οδοιπόροι, βρείτε τον ρυθμό σας  κι ανηφορίστε σιγά – σιγά! Μα δε φτάνει που αφήνουμε ένα τόσο όμορφο μέρος έχουμε και τόση ανηφόρα μπροστά μας; Δυστυχώς όλα τα όμορφα πράγματα τελειώνουν και η ανηφόρα κάνει πιο δύσκολη την  επιστροφή.

Πίσω στο λεωφορείο κάποιοι είναι έτοιμοι να το ρίξουν στον ύπνο!

Ως οργανωτές ίσως κουράσαμε κάποια – από τα μικρότερα κυρίως – παιδιά. Όμως από κανένα δεν ακούστηκε λόγος κακός, το αντίθετο μάλιστα, ακόμη και η κούραση ήταν γλυκιά!

Αποχαιρετώντας τον φιλόζωο κ. Παυλίδη υποσχεθήκαμε ότι θα επιστρέψουμε του χρόνου και για να παρακολουθήσουμε την πορεία των βοτάνων (τσάι-ρίγανη) που  μεταφυτέψαμε, αλλά και να γνωρίσουμε και άλλες πλευρές του βουνού μας.

Αυτή τη φορά θ’ αφήσουμε τον κατήφορο για την επιστροφή και θα ζητήσουμε να χαρούμε το βουνό ως αργά το απόγευμα…

   Έχετε γεια ψηλά βουνά!

Και του χρόνου!