Αστέρας Χριστουγέννων – Γράφει ο π. Γεώργιος Γεωργιάδης

Γι’ αυτό τό θέμα έχουν παγκοσμίως γραφτεί μυριάδες άρθρων, και στήν Ελλάδα εκατοντάδες. Κάθε άλλο παρά έχουμε τήν διάθεση να προσθέσουμε κι άλλο ένα. Στίς δε ομιλίες περί αυτού, βλέπουμε διάφορους γραφικούς που δέν έχουν αντιληφθεί τήν γνωσιακή τους πενία, να βγαίνουν και να λένε 70% ανυπόστατα και 30% αερολογίες. Διά όλ’ αυτά, το σημερινό κείμενο θα διαφέρει τών άλλων.

Δυστυχώς -κατ’ εμένα-, εκ τών 12 αποστόλων μόνον δύο έγραψαν Ευαγγέλιο (Ματθαίος & Ιωάννης), και πάλι καλά που δύο ελάσσονες (Μάρκος & Λουκάς) έγραψαν άλλα δύο. Μα κι εξ αυτών τών τεσσάρων, μόνον ο Λουκάς περιγράφει τήν γέννηση τού Ιησού. Η περιγραφή τού Ματθαίου αφορά κάποιους μήνες κατόπιν, και λέει ξεκάθαρα (Β΄, 11) ότι οι τρείς Μάγοι (Μελχιώρ, Γάσπαρ, Βαλτάσαρ) βρήκαν «παιδίον» (όχι μωρό) σε «οικίαν». Από διάφορες πληροφορίες (Β΄, 16) πιθανολογούμε ότι ο Ιησούς ίσως ήταν ήδη 18 μηνών. Ο Λουκάς που κάτι έγραψε γιά τίς πρώτες ώρες, τίποτε μα απολύτως τίποτε δέν αναφέρει γιά «σπήλαιον» και «ζώα».

Τότε, γιατί κυριάρχησαν στήν δόκησή μας; Διότι, γιά «ζώα & σπήλαιο» αναφέρει μόνον το ψευδεπίγραφον «Πρωτευαγγέλιον Ιακώβου». Περιήλθε τούτο στούς αγιογράφους, κι απ’ τίς αστοχίες τους έχουμε αυτήν τήν άποψη καθ’ όλους αυτούς τούς αιώνες. Σχετικά με τό «φάτνη» που αναφέρει 3 φορές ο Λουκάς, τότε φάτνη εννοούσαν τέσσερα διαφορετικά πράγματα: Καλαθάκι μωρού φτιαγμένο από ιτιά, ηνία αλόγου, τραπέζι, & παχνί. Προφανώς οι γονείς Του καθ’όλο τό εννεάμηνο είχαν μεριμνήσει να τού έχουν αγοράσει καλαθάκι. Στήν Κ.Δ. βρίσκουμε μόνον άλλη μία φορά τήν λέξη «φάτνη» (Λουκά ΙΓ΄, 15). Πολλούς προβληματίζει ο φράση τού Λουκά (Β΄, 7) «διότι ούκ ήν αυτοίς τόπος εν τώ καταλύματι». Ας διαβάσουμε τό αυθεντικό εδάφιο, και ας βγάλουμε τά συμπεράσματα.

Όμως ο τίτλος μιλά γιά τόν αστέρα τών Χριστουγέννων που αναφέρει ο απόστολος Ματθαίος, και όχι γιά τόν μάλλον ανύπαρκτο στάβλο που σκαρφίστηκαν ο ψευδοΙάκωβος και οι αγιογράφοι. Εάν ο Θεός ενόψει τής γεννήσεώς τού Υιού Του έστειλε τότε κάτι προσωρινό που έμοιαζε με αστέρι και οδήγησε τούς Μάγους, δέν θα τό εξετάσουμε. Αυτά που αναφέρει ο ευαγγελιστής είναι αρκετά αόριστα, και βλέπουμε ακόμη και αστρονόμους να πασχίζουν να δώσουν «εξηγήσεις» κυριολεκτικά τραβηγμένες από τά μαλλιά. Και όλοι έχουν μέγιστο πρόβλημα με τό ρήμα «έστη». Εάν απαριθμήσω τίς ερμηνείες, θα εξαντλήσω τήν εφημερίδα. Να ξέρετε ότι η Γή στό δικό μας γεωγραφικό πλάτος (φ= +39° 06΄) τρέχει με 1311 km/ώρα (με 1674 στόν ισημερινό). Επομένως, πώς ένας αστέρας (ακόμη και πράγματι στό ζενίθ μας) δύναται γιά λίγο να σταθεί πάνω μας; Και πώς ξέρουμε ότι είναι όντως ακριβώς από πάνω μας; Κοιτάξτε τόν Ήλιο στίς 21 Ιουνίου μεσημέρι. Έχουμε τήν ψευδαίσθηση ότι είναι πράγματι στήν κατακόρυφο, αλλά ξέρετε πού βρίσκεται; Ούτε Σούνιο, ούτε Γαύδο. Στήν νότια Αίγυπτο!

Ο Γερμανός Γιόχαν Κέπλερ (1571-1630) έκανε μιάν σωστή υπόθεση, μήπως οι δύο πλανήτες Δίας & Κρόνος είχαν βρεθεί κοντά-κοντά τότε. Ο Δίας φαίνεται να προσπερνά τόν Κρόνο κάθε 20 χρόνια. Ορθώς βρήκε ότι τούτο έγινε τέλη 7 π.Χ.. Σήμερα έχει καθιερωθεί ως ορολογία, «Aστήρ Χριστουγέννων» να ονομάζεται το προσπέρασμα που κάνει ο Δίας στόν πιό βραδυκίνητο Κρόνο. Είπαμε ότι τούτο είναι συχνό, κάθε μόνον 20 έτη (π.χ., 22/6/2000, 2/11/2020, 7/12/2040, 2/2/2060, 21/5/2080 κ.ο.κ.). Ενίοτε όμως αυτή η «σύνοδος» είναι τριπλή, κι αυτό συνέβη και τότε με τήν γέννησή Του. Επιπλέον, τόν Φεβρουάριο τού 6 π.Χ. ήλθε καί ο Άρης ανάμεσά τους, και υπήρξε ολιγοήμερη «τριπλή σύνοδος πλανητών».

Και πέραν τούτων, οι τρείς πλανήτες προβάλλονταν στόν αστερισμό τών Ιχθύων που σημειολογικά σήμαινε κάποια πράγματα γιά τούς εβραίους, οτι αναπαριστούν δηλαδή τά παιδιά τού Ιακώβ & Λείας,  τόν Συμεών & Λευΐ (Γένεσις, ΚΘ΄, 9).  Και πράγματι κάπου τότε (6 π.Χ.) έγινε η Θεία Γέννηση. Κατόπιν η συγκέντρωση διαλύθηκε, όπως γίνεται επί εκατομμύρια χρόνια. Παρευρέθηκα τό 1978; σε ομιλία τού Δημήτριου Κατσή (1911-2001), και μάλλον πολύ συνετά κατέληξε κι εκείνος ότι ματαιοπονούμε να ερμηνεύσουμε αστρονομικά το τί έγινε τότε. Επισυνάπτω, ότι το βιβλίο «Ωρολόγιον» αναφέρει ότι ο αστέρας εκείνος δέν πορευόταν από δύση πρός ανατολή όπως όλοι,  αλλά από βορράν πρός νότον.

π. Γεώργιος  Γεωργιάδης