Νεκρολογία Παναγιώτη Αραμπατζή Εκπαιδευτικού

Αγαπημένε μου νονέ,

Τα λόγια βρίσκονται πραγματικά φτωχά για να εκφράσουν το πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήσουν και τι σημαίνεις για μένα. Ήσουν όχι απλά ένας εξαιρετικός νονός αλλά και ένας δεύτερος πατέρας για μένα.

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου οι γονείς μου με αγαπούσαν βαθιά ο καθένας με τον τρόπο του, λόγω όμως της συνεχούς επαγγελματικής τους ενασχόλησης δεν είχαν πάντα τη δύναμη να μου προσφέρουν τις εμπειρίες που ήθελα. Εσύ όμως ήσουν πάντα εκεί. Όταν οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με πάνε βόλτες, εσύ με έπαιρνες. Όταν ήθελα να παίξω ήσουν εκεί για να γεμίσεις τις στιγμές μου με χαρά. Με πήγαινες στα χιόνια, στη θάλασσα, παντού. Μου έδωσες ότι χρειαζόμουν ως παιδί.

Θυμάμαι ακόμα τα Σαββατοκύριακα που περνούσα στο σπίτι σου, όπου ένιωθα ότι είχα «λευκή επιταγή» για το κοντινό ψιλικατζίδικο. Μπορούσα να πάρω γλυκά, πυροτεχνήματα (πολλά πυροτεχνήματα), ότι ήθελα. Ήταν οι στιγμές που γέμιζαν την καρδιά μου με χαρά και ενθουσιασμό. Ήσουν εκεί όταν χρειαζόμουν κάποιον να με φροντίσει, όταν δεν είχα παιχνίδια ή μου έλειπαν βασικές παιδικές χαρές. Ήσουν εκεί με τα δώρα σου στις γιορτές και στα γενέθλια, τις ομορφότερες λαμπάδες το Πάσχα και όπως και τις καλύτερες μπάλες τα καλοκαίρια.

Ήσουν το χαμόγελο στα πιο φωτεινά μου παιδικά χρόνια. Αλλά πάνω απ’ όλα ήσουν άνθρωπος με καρδιά. Ένας εκπαιδευτικός που δεν έδωσε μόνο γνώσεις στους μαθητές του αλλά και αρχές, αγάπη, καλοσύνη και σεβασμό. Κι’ εγώ, ως παιδί, πήρα απ’ αυτό το κομμάτι της ψυχής σου. Μου έδειξες τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να δίνεις, να προσέχεις, να είσαι εκεί για τους άλλους.

Σήμερα σε αποχαιρετώ με δάκρυα, αλλά και με βαθιά ευγνωμοσύνη για όσα μου χάρισες. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι περισσότερο από έναν νονό και έναν άνθρωπο σαν κι εσένα. Ήσουν και θα είσαι για πάντα ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής μου.

Σ’ ευχαριστώ νονέ μου, για όσα ήσουν, για όσα έδωσες και για την αγάπη που με τύλιξες. Η μνήμη σου θα ζει για πάντα μέσα μου και η καρδιά μου θα σε κρατά για πάντα ζωντανό.

Ορέστης Λυμπερόπουλος