ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 14/6/2014

«Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»… Στα 32 χρόνια της δημοσιογραφικής μου πορείας έχω γράψει πάνω από 20 φορές ίσως αυτήν τη φράση, όταν συμπερασματικά ήθελα να σχολιάσω έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό. Μια άλλη λαϊκή φράση, για να συνεννοούμαστε απόλυτα, είναι και το «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς».

Είναι απίθανη η τακτική των εκάστοτε κυβερνώντων, οι οποίοι καμώνονται πως δεν κατανοούν τάχα, ότι δεν ζητάμε τόσο ν’ αλλάξουν τα πρόσωπα των Υπουργών, όσο ν’ αλλάξει αυτή η ρημάδα η πολιτική, που -ειδικότερα στις μέρες μας- πολλαπλώς μας αφυδατώνει.

Χωρίς εκπροσώπηση έμεινε πάλι η Μαγνησία, αφού απομακρύνθηκε από το Υφυπουργείο Υγείας η Ζέττα Μακρή. Θα μου πείτε ίσως «και τι πειράζει;» Σωστά… Μας αρκεί που έγινε Δήμαρχος Βόλου ο Μπέος.

Ελάτε τώρα, κακίες… Από το Υπουργείο Οικονομικών -λένε- πως έφυγε ο …Γκέκας και ήρθε ο Γκίκας. Και τα δυο είναι υπάκουα παιδιά του σωλήνα της παγκοσμιοποίησης. Πασοκογενή -κατά βάση- αλλά όλοι έχουμε περάσει …παιδικές αρρώστιες.

Αν είχατε αγωνία για το τι θα απογίνει ο Γιάννης Στουρνάρας, αδίκως. Αναλαμβάνει Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος.

Κάποιοι είδαν τον ανασχηματισμό («Καθημερινή») «με στροφή στη λαϊκή δεξιά, για να ισορροπήσει η αύξηση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς, αλλά και με στίγμα συνέχειας στην οικονομική πολιτική, καθώς τον Γ. Στουρνάρα αντικατέστησε ο Γκίκας Χαρδούβελης, για τον οποίον  κανονικά δεν θα πρέπει να έχουν αντιρρήσεις οι δανειστές, γιατί δεν είναι λαϊκιστής, ενώ αντίθετα στα προσόντα του περιλαμβάνονται ο ευρωπαϊσμός και ο ρεαλισμός.» Τα πιάσατε τα υπονοούμενα;

Ό,τι κι αν κάνεις, κυρ- Αντώνη, δύσκολο να αποφύγει τις εθνικές εκλογές το Φθινόπωρο. Είναι βλέπεις και το κυβερνητικό «συνεταιράκι» σου, το ΠΑΣΟΚ, που πάσχει από έντονες …γαστρεντερικές διαταραχές. Αλλά κι αν τις αποφύγεις, ψάξε από τώρα για συναινετική υποψηφιότητα Προέδρου της Δημοκρατίας, τον προσεχή Φεβρουάριο. Γιατί αλλιώς…

«Η Ελλάδα υποφέρει. Κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον έναν άνεργο ή κάποιον που εργάζεται και δεν πληρώνεται. Συντηρείται από χαμηλόμισθους. Η Ελλάδα πρέπει να βρει το δρόμο της. Δεν έχει απέναντί της μόνο την τρόικα. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Έχουμε μπροστά μας έναν μαραθώνιο». Αυτές ήταν οι πρώτες δηλώσεις του νέου «τσάρου» της Εθνικής μας Οικονομίας, Γκίκα Χαρδούβελη, Άντε, να σε δούμε κι εσένα… Γιατί είναι άλλο να το λες κι άλλο να το βιώνεις καθημερινά, μάστορα.

Και η πολιτική αντιπαράθεση, με …τυφεκισμούς στον αέρα εκατέρωθεν, καλά κρατεί… Οι πάντες σχεδόν από τους πολιτικούς μας κινούνται με αποκλειστικό γνώμονα το κομματικό τους συμφέρον, μετρούν και ξαναμετρούν μόνο τα ψηφαλάκια τους και ελάχιστα νοιάζονται με το πού πάει πραγματικά η χώρα και πόσα πρέπει ακόμη ν’ αλλάξουν, για να ξαναγίνει κάποτε πραγματική χώρα. Που και που κάνουν κάποια άλλου είδους καραγκιοζιλίκια, για να ξεγελάσουν τους Κουτόφραγκους δανειστές. Γι’ αυτό και καμώνονται όλοι τους κερδισμένους, μετά τις τριπλές εκλογές του Μάη, ενώ -κατά βάση- όλοι είναι χαμένοι, για ιδιαίτερους λόγους ο καθένας. Η ρητορική της όξυνσης συντηρεί όλη την αντιπολίτευση, ενώ η ευημερία των αριθμών «δανείζει» μέρες και βδομάδες σε μια εύθραυστη Κυβέρνηση. (Και μετά αναρωτιούνται γιατί, άραγε, η Χρυσή Αυγή αυξάνει τα ποσοστά της.)

Τις απολύσεις 45 από τους 74 εργαζομένους στην Χαλυβουργία Ελλάδος, στην Αττική, ενέκρινε κατά πλειοψηφία, με ψήφους 4 υπέρ και 3 κατά, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ). Η αρχική πρόταση της εταιρείας, τον Φεβρουάριο του 2014, ήταν να εγκριθεί η απόλυση 90 από τους 107 εργαζομένους στην επιχείρηση και να διατηρηθούν στην εργασία οι 17. Δεν πάνε καλά οι Χαλυβουργίες και μας ζώνουν τα μαύρα φίδια.

Ποσοστό 2,7% πήρε το Κόμμα των Κτηνοτρόφων στη Θεσσαλία (ευρωεκλογές). Τ’ ακούσατε εκεί, στην Αθήνα;

Όσοι δεν το κατάλαβαν ακόμη, μακάρι να μην έρθει σύντομα ο καιρός που θα καταλάβουν, ότι οι διεθνείς εντάσεις διαρκώς κλιμακώνονται, η γεωπολιτική κατάσταση δεν εξελίσσεται καθόλου καλά και η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, που απειλεί να ξεσπάσει στην Ανατολική Μεσόγειο, ίσως μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, για ζητήματα ενέργειας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι στο σβέρκο μας έχουμε μονίμως κι έναν πρόθυμο εχθρό, τον κακό εξ Ανατολών γείτονα.

Ποιος θα μας ξελασπώσει, έτσι όπως είμαστε αδύναμοι και καθημαγμένοι από την οικονομική κρίση; Θα ήταν αφελές να πιστεύαμε στους παραδοσιακούς μας συμμάχους και τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Όταν ξεσπάσει ο Αρμαγεδώνας, ο καθένας θα κοιτάξει να κινηθεί και να πράξει ανάλογα με τα συμφέροντά του και τίποτε περισσότερο. Καμιά φροντίδα για τους παλιούς φίλους. Άλλωστε, η Ελληνική Ιστορία είναι γεμάτη από προδοσίες και …κωλοτούμπες συμμάχων, σε βάρος μας. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις διάφορες φιλελληνικές προφητείες για τα μελλούμενα και -μέσα στη γενικότερη δίνη που μας πλήττει- ας έχουμε το νου μας και για μια τέτοιου είδους (και κατά το δυνατόν) θωράκιση της Πατρίδας.

Η αποθέωση της τηλεοπτικής -και όχι μόνο- αναγνωρισιμότητας… Δυο δημοσιογράφους (Σπυράκη και Κύρτσο), δυο πολιτικούς (Κεφαλογιάννη και Βόζεμπεργκ) κι έναν πρώην ποδοσφαιριστή (Ζαγοράκης) έστειλαν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας στην Ευρωβουλή, αφήνοντας έξω, για παράδειγμα, την πιο αξιόλογη πιθανότατα του ψηφοδελτίου: τη Χριστίνα Γιαννόπαπα, η οποία είναι μόνο 38 ετών, μηχανολόγος – μηχανικός με ειδίκευση στη ρομποτική και σε θέματα δορυφορικής τεχνολογίας και διαστήματος, ενώ ήδη είναι στέλεχος της NASA.

Πάντοτε η σύγχρονη Ελλάδα είχε δυο πρόσωπα: το τραγικό και το μουρόχαυλο. Και τα δυο, μεταξύ τους, σε κάθετη κόντρα, σε εκ διαμέτρου αντίθετη στόχευση και κοντράστ. Πάρτε παρακάτω ένα παράδειγμα:

Το τραγικό: Σε κλίμα οδύνης έγινε η κηδεία της 12χρονης μαθήτριας Α.Σ. που έφυγε  από τη ζωή από ανακοπή καρδιάς, κατά τη διάρκεια σχολικής εκδήλωσης. Η μαθήτρια ήταν επιληπτική και οι γονείς της δεν είχαν αρκετά χρήματα, για να αγοράσουν τα ακριβά φάρμακα για την αντιεπιληπτική αγωγή, που έπρεπε να ακολουθεί το κορίτσι. Η υγεία της μικρής επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να καταλήξει προχθές μπροστά στα μάτια των εμβρόντητων συμμαθητών και των δασκάλων της. Οι γονείς του άτυχου παιδιού αδυνατούσαν να καλύψουν ακόμη και τα έξοδα της κηδείας. Για να συγκεντρωθεί το ποσό αυτό ανοίχτηκε ειδικός τραπεζικός λογαριασμός στο όνομα της τραγικής μητέρας.

Το μουρόχαυλο: Έκκληση της Βέφας Αλεξιάδου να κάνουν διαμαρτυρία οι Έλληνες έξω από το κρατικό κανάλι, για να την προσλάβουν και να κάνει εκπομπή. Η γνωστή μαγείρισσα τα βάζει με εκείνους που έχουν καταλάβει θέσεις – κλειδιά και ζητά να αποκτήσει τη δική της εκπομπή. Όπως λέει η ίδια, θα ωφελούσε τη χώρα μας, καθώς μια ελληνική συνταγή καθημερινά θα μπορούσε να προσελκύσει τουρίστες. Συμπληρώνει επίσης, ότι η Ελλάδα χάνει, που δεν εκμεταλλεύεται το ταλέντο της στην κουζίνα.

Από το να παρακολουθείς διαρκώς τις αντιπαραθέσεις μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα, προτιμότερο είναι να  διαβάζεις π.χ. τις «δολοφονικές» λεκτικές κόντρες, μεταξύ του ερυθρόλευκου Δημάρχου Αχιλλέα Μπέου και του Νικιώτη Προέδρου Ανδρέα Πάτση. Είναι πιο «πιασάρικες»… Κάτι σαν φρέσκο ξεκατίνιασμα… Όχι, όχι… Δεν πολώνουν το κλίμα, απλά …κλιμακώνουν την πόλωση.

Προτείνει ένας Έλληνας στην αγαπημένη του:

-Παίζουμε Tρόικα;

-Δηλαδή;

-Εσύ θα μου χρωστάς κι εγώ θα σε πη…

Καυγάς ανάμεσα σε ζευγάρι:

-Με απατάς!

-Εγώ;;!! Μα τι πάθατε σήμερα; Είσαι η τρίτη που μου το λέει.

Μας παιδεύει το φετινό καλοκαίρι, μέχρι να ενδώσει πλήρως και να μας αφήσει να το τρυγήσουμε, με κολύμπι, εκδρομές κτλ. Λες και διεκδικεί τα υπόλοιπα που μας άφησε, από τον ήπιο χειμώνα, που προηγήθηκε. Πού θα μας πάει, όμως; Τελικά, θα το καταφέρουμε…

Πρωτίστως, όμως, μας κόβει ν’ αλωνίσουμε τα στάρια μας. Γιατί αν γελάσει το χειλάκι του αγρότη, θα χαμογελάσουμε άπαντες.

Άρχισαν ήδη τα καλόδεχτα ξενύχτια των όπου Γης φιλάθλων, για τις τηλεοπτικές βραδιές του Μουντιάλ. Προτιμότερο, βέβαια, να ήμασταν όλοι επί τόπου, στη Βραζιλία – δεν το συζητάω. Θα είχαμε γλιτώσει και από τις γκρίνιες των αντι-ποδοσφαιρικών θηλυκών μας, ενώ θα δοκιμάζαμε και κανένα Βραζιλιάνικο …πετιμέζι. (Ελλαδάρα, χρειαζόμαστε ένα δεύτερο θαύμα !!!).