Ένα δυναμικό υπόδειγμα – Άρθρο του Χρήστου Μπουκώρου

Η τελευταία επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην περιοχή μας ξεκίνησε με τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας της εταιρείας Greek Family Farm, ιδιοκτησίας των αδερφών Ανδρέα και Ηλία Τσαγκάρη.

Τα όσα υλοποιούνται στη συγκεκριμένη επιχείρηση και τα οποία υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός επί τόπου κατά την ομιλία του, εκτός του ότι μας γεμίζουν ικανοποίηση και μας κάνουν περήφανους, αποτελούν πραγματική πυξίδα για το τι οφείλουμε να κάνουμε στον πρωτογενή τομέα για την ενίσχυση του ρόλου του στην εθνική οικονομία και τη συμμετοχή του στην αύξηση του ΑΕΠ ( Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν).

Τα αδέρφια Ανδρέας και Ηλίας Τσαγκάρης ξεκινώντας προ εικοσαετίας και πλέον, κατόρθωσαν με σχέδιο, μεράκι πολύ προσωπική εργασία, αξιοποίηση των εκάστοτε χρηματοδοτικών εργαλείων της Πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μετατρέψουν την μικρή αρχικά βιοτεχνία τους σε μία μονάδα που σήμερα δίνει εισόδημα σε εκατοντάδες κτηνοτρόφους της Μαγνησίας, της Δυτικής Μακεδονίας, της Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου και της Μυτιλήνης, εργασία σε περίπου 150 εργαζομένους, εργατοτεχνίτες, τεχνικούς και επιστήμονες και κυρίως συμμετέχει στην αύξηση των εξαγωγών αφού άνω του 95% των προϊόντων της εξάγονται ενώ ο κύκλος εργασιών της το 2022 αναμένεται να ξεπεράσει τα 35 εκατομμύρια ευρώ.

Επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας αλλά και όσα υπογράμμισε κατά την εκδήλωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη συγκεκριμένη, αλλά και άλλες παρόμοιες επιχειρήσεις.

Κάποια χρόνια νωρίτερα και άλλες οικογενειακές επιχειρήσεις του κλάδου, όπως η επιχείρηση της οικογένειας Ρούσσα, η Συνεταιριστική Βιομηχανία ΕΒΟΛ του Βόλου, η γαλακτοβιομηχανία SHM HELLAS στη βιομηχανική περιοχή του Βόλου αλλά και μικρότερες οικογενειακές μονάδες είχαν πετύχει ανάλογα ή και μεγαλύτερα μεγέθη δίνοντας υπεραξία στον μόχθο των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Όλες οι μεταποιητικές επιχειρήσεις δίνουν εργασία σε εκατοντάδες εργαζόμενους στη Μαγνησία, κυρίως όμως δίνουν υπεραξία στην τοπική παραγωγή.

Παράλληλα, την ίδια περίπου εποχή ίσως και λίγο αργότερα άρχισαν να εμφανίζονται στη περιοχή μας οργανωμένες οινοποιητικές μονάδες όπως της οικογένειας Αποστολάκη στο Κρόκιο Αλμυρού, Τιμπλαλέξη στις Μικροθήβες, Πατιστή στην Αργαλαστή, Καριπίδη στις Μηλιές, οι οποίες μας έδωσαν για πρώτη φορά ετικέτες κρασιών που κατακτούν σιγά – σιγά την ελληνική, την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αγορά, κάνοντας τον κλάδο της οινοπαραγωγής για πρώτη φορά στην Ελλάδα εξαγωγικό. Οι μικροζυθοποιΐες όπως η Πλάστιγγα (Παπαδιώτης), local street (οικογένεια Μαλαμούλη) ανοίγουν και αυτές το δικό τους δρόμο αξιοποιώντας τα άριστης ποιότητας κριθάρια της περιοχής μας.

Νωρίτερα γνωστοί επιχειρηματίες της Μαγνησίας όπως ο Διανέλλος Γεωργούδης, η οικογένεια Σιούρα, η οικογένεια Καλόγηρου στο Βελεστίνο, η οικογένεια Καντίκου στην Αγριά, η οικογένεια Βολιώτη στα Άνω Λεχώνια, Αθανασάκη στην Αγριά, ο Συνεταιρισμός Προμυρίου με επικεφαλής τον Γιάννη Κωνσταντινάκη και άλλοι πολλοί που πιθανώς μου διαφεύγουν, έχουν κατορθώσει να δώσουν τεράστια υπεραξία στο ηγετικό προϊόν της ελιάς με την τυποποίηση ελιών και ελαιολάδου που κερδίζουν πλέον θέση στα ράφια σπουδαίων αγορών στην Ευρώπη, Αμερική, Ασία και Αυστραλία. Βεβαίως δεν μας διαφεύγει και το πρότυπο των ιστορικών επιχειρήσεων της ΕΨΑ και ΖΑΓΟΡΙΝ.

Ο ετήσιος τζίρος όλων αυτών των επιχειρήσεων της Μαγνησίας ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Συνολικά απασχολούν 1500 με 2000 εργαζομένους όλων των ειδικοτήτων και κυρίως έχουν κατορθώσει να επιτύχουν την εξωστρέφεια αφού αν υπολογίσει κανείς το σύνολο της παραγωγής τους θα διαπιστώσει ότι άνω του 85% εξάγεται.

Τι δείχνει λοιπόν το εξαιρετικό υπόδειγμα της Greek Family Farm αλλά και ένα – ένα όλα τα ξεχωριστά παραδείγματα που αναφέρονται στο παραπάνω κείμενο; Όσοι διαβάζουν την περιοδική έκθεση της Εθνικής Τράπεζα της Ελλάδος για την αξία των ελληνικών γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και τις ετήσιες απώλειες που έχει η εθνική οικονομία της τάξεως των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ (!) εξαιτίας της μη συμπλήρωσης της αλυσίδας αξίας των συγκεκριμένων προϊόντων, μπορεί να κατανοήσει τη σημασία ανάπτυξης του συγκεκριμένου κλάδου της μεταποίησης.

Για όσους πιστεύουν ότι είναι πολλές οι μεταποιητικές επιχειρήσεις στη Μαγνησία, θα διαφωνήσουμε. Όσο εξακολουθεί να πωλείται ακόμη και στις μέρες μας χύμα λάδι, γάλα, τυρί, φρούτα, οπωροκηπευτικά, ξηροί καρποί, ελιές και ό, τι άλλο παράγεται σε αυτή την ευλογημένη γη, απαντάω ότι είναι πολύ λίγες οι επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου. Χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερες οικοτεχνίες, βιοτεχνίες κι βιομηχανίες, συνεταιριστικές επιχειρήσεις και γυναικείους συνεταιρισμούς που θα δώσουν υπεραξία στους καρπούς του τόπου μας.

Ούτε γραμμάριο προϊόντος χύμα στο εξής. Η κάθε ισπανική ντομάτα που φθάνει στις ευρωπαϊκές αγορές έχει και δικό της αυτοκόλλητο και η συσκευασία- όπως λέει συνεχώς με έμφαση και ο καθηγητής Δημήτρης Κουρέτας – αναγράφει στοιχεία με ισχυρισμούς υγείας για την διατροφική αξία του κάθε τυποποιημένου προϊόντος. Με κάθε τρόπο συμπλήρωση της αλυσίδας αξίας! Αυτός είναι ο δρόμος που θα δώσει υπεραξία στο μόχθο των παραγωγών μας και οικονομικούς πόρους στην εθνική μας οικονομία.

Ο Ανδρέας και ο κάθε Ανδρέας που βλέπετε μέσα σε αυτό το κείμενο μάς κάνει υπερήφανους γιατί συμπληρώνει αυτή τη μεγάλη αλυσίδα. Τώρα η Πολιτεία και η κοινωνία θα πρέπει να προσθέσουν τους δικούς τους κρίκους, η μεν πρώτη δίνοντας ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο, επενδυτικό – φορολογικό περιβάλλον και χρηματοδοτικά εργαλεία, η δε δεύτερη τη διαρκή στήριξη και προτίμηση στα άριστης ποιότητας τοπικά τυποποιημένα προϊόντα.

Όλη αυτή η διαδικασία, πολύ περισσότερο αν διεισδύσει σε όλους τους κλάδους της οικονομίας και ιδιαίτερα σε εκείνους τους λεγόμενους «στρατηγικής σημασίας» μπορεί να αποτελέσει ένα είδος χειροπιαστού νέου πατριωτισμού.

Χρήστος Μπουκώρος
Βουλευτής Μαγνησίας
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Νέας Δημοκρατίας