Οι κυνηγοί μανιταριών στην Όθρυ στην εκπομπή Λαός online

H εκπομπή Laos online της περασμένης Δευτέρας ήταν πραγματικά μια ιδιαίτερη εκπομπή που με χαρά παρουσιάσαμε. Η ιδέα ξεκίνησε όταν είδα ένα βίντεο στο προφίλ του Χρήστου του Μπελεγρίνη στο facebook σχετικά με τα είδη μανιταριών στην Όθρυ και πως μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Έτσι, επικοινώνησα μαζί του, του είπα ότι πρέπει να το δείξουμε μέσα από την εκπομπή μας και για τη διαφήμιση της Όθρυος και για όσους έλκουν το ενδιαφέρον.

Ο Χρήστος όχι μόνο δέχτηκε την πρόταση, αλλά το πήγε και πολλά βήματα παρακάτω. Έτσι επιστράτευσε τον γιο του Σπύρο, ήδη εξαίρετο μανιταρο-συλλέκτη και τον chef και ιδιοκτήτη του εστιατορίου Amir Alis που βρίσκεται στα Κύθηρα. Γιάννη Καλτσά.

Μαζί με τον φωτο-ρεπόρτερ μας Βαλάντη Ματσόρδα και τη γραμματέα μας Κατερίνα Χαλκιά, σχηματίσαμε μια ωραία παρέα. Στην εκπομπή δείχνουμε πως μαζέψαμε τα μανιτάρια μας, πως μάθαμε κάποια από τα μυστικά του Χρήστου για τη συλλογή τους, πως τα μαγείρεψε ο εξαίρετος αλμυριώτης chef Γιάννης Καλτσάς και βεβαίως όλα αυτά στο υπέροχο φυσικό σκηνικό της Όθρυος.

Την εκπομπή μπορείτε να τη δείτε από το προφίλ μας στο facebook Λαός του Αλμυρού – εφημερίδα, ή από το κανάλι μας στο youtube Laos Online ή τη Δευτέρα από την ιστοσελίδα μας e-almyros.gr. Στην εκπομπή θα βρείτε συμβουλές για την αναγνώριση των μανιταριών τη συλλογή τους, αλλά και τη διατήρηση των μανιταριών σε τουρσί ή λάδι ή και τη χρήση τους ως αποξηραμένα.

Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περίπου 6.000-7.000 είδη μανιταριών. Από αυτά τα 150 είναι εδώδιμα. Στα δάση της Όθρυος μπορούμε να βρούμε σχεδόν όλα τα κορυφαία είδη αλλά και τα 2 πιο επικίνδυνα.

Μερικά από τα μανιτάρια που συναντήσαμε στη βόλτα μας τα βλέπετε στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, σ’ αυτή τη σελίδα.

Δεν υπάρχει κάποιος γενικός κανόνας για την αναγνώριση των άγριων μανιταριών περιγράφει ο Χρήστος Μπελεγρίνης και συνεχίζει… Το κάθε μανιτάρι έχει τα δικά του χαρακτηριστικά κάτι που πρέπει να γνωρίζει καλά ο επίδοξος συλλέκτης. Αν έχουμε και την παραμικρή αμφιβολία για την αναγνώριση είναι λόγος απόρριψης, είναι προτιμότερο αυτό από το να θέσουμε σε κίνδυνο την ζωή μας. Οι αρχάριοι μανιταροσυλλέκτες καλό είναι να ξεκινούν με ένα είδος και όταν μάθουν καλά τα χαρακτηριστικά τους τότε να πηγαίνουν σε νέα είδη.

Οι διάφορες γιορτές-παρουσιάσεις που θα γίνονται θα δώσουν ακόμη μια βοήθεια σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με την συλλογή αλπικών μανιταριών. Εκτός από το πολύ διάβασμα, την πολύ καλή μνήμη και τα χιλιόμετρα που πρέπει να «γράψει» κανείς στο δάσος.

Ανεβαίναμε στην ΟΘΡΥ για βόλτα και να απολαύσουμε την φυσική ομορφιά της. Στην περιοχή Φλαμπούρι κάναμε τις πρώτες βόλτες θυμάμαι. Άλλες φορές βλέπουμε μανιτάρια άλλες όχι. Πάντα όμως τα προσπερνάμε. Ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο ανέβηκα στο βουνό, μου έμαθε το BOLETUS EDULIS. Τα πρώτα χρόνια δεν ασχολήθηκα με άλλα είδη. Σιγά-σιγά με αρκετό διάβασμα και τις γιορτές που ακολουθούσα ,όπου μπορούσα, λίγο η θέληση (πάντως όχι η μνήμη) έφτασα σε σημείο τώρα μετά από αρκετά χρόνια να είμαι σίγουρος για το τι θα βάλω στο καλάθι μου. Συλλέγω μόνο τα νεαρά και καθαρά καρποσώματα από τα πιο παρθένα μέρη των βουνών και μακριά από μέρη με έντονη ανθρωπογενή δραστηριότητα. Όσα από τα συλλεγόμενα μανιτάρια δεν φύγουν αυθημερόν μπαίνουν για αποξήρανση. Τα αποξηραμένα μανιτάρια διατηρούνται για αρκετό καιρό. Σε μορφή σκόνης μπορούμε να τα προσθέσουμε σε οτιδήποτε χειροποίητο φτιάχνει μία οικογένεια. Τραχανά, χυλοπίτες, φρέσκα ζυμαρικά.

Η οροσειρά της ΟΘΡΥΟΣ είναι ένας παράδεισος που μπορεί να παραδοθεί ως έχει στις επόμενες γενιές. Δεν μπορώ να δεκτώ αυτή η φυσική ομορφιά που μας χαρίζει απλόχερα το βουνό να αλλοιώνεται από την ανθρωπογενή παρέμβαση. Δυστυχώς η επέλαση της ονομαζόμενης πράσινης ανάπτυξης.

ΠΡΑΣΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΥΡΩ.

Έχει χτυπήσει και την πόρτα της ΟΘΡΥΟΣ.

Τα βουνά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Το μόνο που μας ανήκει είναι τα λίγα εκατοστά που καταλαμβάνουν οι πατούσες μας πάνω στη γη. Αυτό που λείπει από την ΟΘΡΥ είναι η σοβαρή προσέγγιση από τους αρμόδιους για τον πλούτο που έχουμε δίπλα μας, κλείνει τις δηλώσεις του ο Χρήστος Μπελεγρίνης.

Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο και τον Γιάννη Καλτσά και ευχόμαστε, να είναι πάντα γεμάτα τα καλάθια από τις εξόρμήσεις τους, αλλά και από τις ευτυχισμένες στιγμές της ζωής τους.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο διάβα μας στο δάσος συναντήσαμε επισκέπτες του βουνού μας από άλλες πόλεις, οι οποίοι συνηθίζουν να έρχονται για μανιτάρια, σκοποβολή και αθλήματα βουνού, αλλά όμως δεν βρίσκουν κατάλυμα ή καφετέρια και εστιατόριο για να το απολαύσουν για περισσότερη ώρα. Στην ερώτησή μας αν έβρισκαν αυτές τις δομές, αν θα έμεναν ή αν θα έφευγαν, η απάντησή τους ήταν «εννοείται θα μέναμε…»

Αναζητήστε, δείτε και κοινοποιήστε την εκπομπή, αξίζει και προβάλλει τον τόπο μας.