Κήρυγμα: Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά – του Αρχιμ. Γεωργίου Γιαννιού

Του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

εφημερίου Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

«Ασπάζεται υμάς Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός» (Κολ. δ’ 14 )

Μέσα από την πρόσφατη πανδημία του κορωνοΐού, καθώς και από άλλες προσωπικές περιπτώσεις, νιώσαμε την αξία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και πολλές φορές αισθανθήκαμε την ανάγκη να τους εκφράσουμε το δικό μας ευχαριστώ. Όμως, όταν ο ιατρός δεν περιορίζεται μόνο στην άσκηση του λειτουργήματός του, αλλά για κάποιον γίνεται και «συνεργός εις την Βασιλεία του Θεού» και τον ακολουθεί, ακόμα και «μόνος» (Β’ Τιμ.δ ́11 ) μέχρι τέλους, τότε οποιοδήποτε εγκώμιο είναι ευπρόσδεκτο. Όταν μάλιστα αυτό γίνεται από τον Απόστολο των Εθνών Παύλο, τότε το περιεχόμενο του εγκωμίου ξεπερνά την απλή φιλοφρόνηση. Αυτό συμβαίνει με τον σημερινό εορταζόμενο Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά ο οποίος κατέκτησε την αγάπη του Αποστόλου Παύλου.

Τον ακούσαμε σήμερα να λέει γι’ αυτόν: «Ασπάζεται υμάς Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός». Σας χαιρετά ο αγαπητός μου γιατρός Λουκάς. Ο Λουκάς, είναι ο μόνος από τους Ευαγγελιστές ο οποίος δεν ήταν Ιουδαίος. Ήταν Έλληνας και καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Σπούδασε ιατρική στην Ταρσό της Κιλικίας όπου και γνωρίστηκε με τον Παύλο. Προσηλυτίστηκε στην Ιουδαϊκή Θρησκεία, γεγονός που προετοίμασε το έδαφος για την αποδοχή της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η παράδοση της Εκκλησίας, τον θεωρεί σαν ένα από τους εβδομήντα μαθητές του Χριστού, στους οποίους και αναφέρεται το σημερινό Ευαγγέλιο. Γεγονός που επιβεβαιώνεται ίσως και μέσα από την περιγραφή της πορείας προς την πόλη Εμμαούς και τη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό.

Όμως, το σημαντικότερο για τον Λουκά είναι ότι, θέτοντας τον εαυτό του στην υπηρεσία του Χριστού και του Ευαγγελίου το όνομά του «εγράφη εν τοις ουρανοίς». Αργότερα, όταν ο Απόστολος Παύλος θα βρίσκεται σε πλήρη ιεραποστολική δράση και θα ετοιμάζεται για τη δεύτερη Αποστολική περιοδεία με αφετηρία την Αντιόχεια, τότε θα γίνει και η πιο καθοριστική συνάντηση. Από εκείνη τη στιγμή ο Λουκάς, δε θα είναι απλά αυτόπτης μάρτυρας του κηρύγματος του Ευαγγελίου, αλλά θα είναι και «συνεργός» του Παύλου στη διάδοση του Ευαγγελίου. Η παρουσία του επιβεβαιώνεται από την Τρωάδα και στο εξής με τη χρήση, κατά την περιγραφή, του πρώτου πληθυντικού αριθμού. Όπως, «εζητήσαμεν», «ευθυδρομήσαμεν», «ήμεν», «καθίσαντες ελαλούμεν», «πορευομένων ημών εις την προσευχήν» (Πράξ. ιστ’ 10-16). Το σημαντικότερο αποτέλεσμα αυτής της περιοδείας ήταν η διάδοση του Ευαγγελίου στον Ελληνικό και κατ’ επέκταση και στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Η έναρξη του εκχριστανισμού της Ελλάδος, καθώς και της Ευρώπης είναι τόσο σημαντική, που θα συνεχιστεί και με την τρίτη Αποστολική περιοδεία. Ο Λουκάς, πιστός συνοδός του Παύλου, θα ζήσει στιγμή προς στιγμή, τόσο την πρώτη όσο και τη δεύτερη φυλάκισή του στη Ρώμη. Κατά τη δεύτερη μάλιστα φυλάκισή του, ο Λουκάς θα είναι ο μόνος από τους μαθητές και συνεργάτες του που είναι μαζί του. Γράφει ο ίδιος ο Παύλος στη Δεύτερη επιστολή του στον Τιμόθεο, ότι: «Λουκάς εστι μόνος μετ’εμού» (Β’ Τιμ.δ’ 11).

Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Αποστόλου Παύλου, κατά τον διωγμό του Νέρωνα, ο Ευαγγελιστής Λουκάς κήρυξε τον λόγο του Θεού στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, την Μικρά Ασία, την Ελλάδα και κατέληξε στη Βοιωτία, όπου και βρήκε μαρτυρικό θάνατο στις Θήβες. Όμως, παρά τον μαρτυρικό θάνατό του, μέσα από το Ευαγγέλιο του, καθώς και τις Πράξεις των Αποστόλων, θα συνεχίσει να μεταφέρει το μήνυμα της αγάπης του Θεού προς τον αμαρτωλό άνθρωπο, καθώς και το μήνυμα της Χριστιανικής ζωής, που είναι η ισότητα και η αγάπη στα πλαίσια του συνδέσμου της Μυστηριακής ζωής.

Το Ευαγγέλιο του Λουκά, αποτελεί, κατά τον ίδιο: «διήγηση για τα γεγονότα, που είναι βεβαιωμένο ότι συνέβησαν ανάμεσά μας ,όπως μας τα παρέδωσαν εκείνοι που από την αρχή ήταν αυτόπτες μάρτυρες και έγιναν κήρυκες αυτού του χαρμόσυνου μηνύματος (Λουκ. α’1-4).Έτσι, μέσα από το Ευαγγέλιό του μεταφέρει μεν γεγονότα αυτοπτών μαρτύρων, αλλά, αφού τα ερεύνησε με ακρίβεια από την αρχή ότι αυτά είναι αυθεντικά. Μέσα από το Ευαγγέλιο του μεταφέρει το ελπιδοφόρο μήνυμα της σωτηρίας για όλους τους ανθρώπους με μια αμφίδρομη κίνηση του Θεού προς τον άνθρωπο και του ανθρώπου προς τον Θεό. Το μαρτυρεί με την Σταυρική θυσία του Χριστού και το επιβεβαιώνει μέσα από τις παραβολές του «απολωλότος προβάτου», της «απωλεσθείσης δραχμής», «του ασώτου υιού» και «του καλού Σαμαρείτη». Τέλος τη σωτηρία, σαν αμφίδρομη κίνηση την επισφραγίζει με την περίπτωση του Ζακχαίου. Το Ευαγγέλιο του Λουκά περιγράφει ακόμα τη Γέννηση, τη ζωή, τη διδασκαλία και τα θαύματα του Χριστού και καταλήγει με τη Σταύρωση, την Ταφή, την Ανάσταση και την Ανάληψη Του στους ουρανούς.

Αν το Ευαγγέλιο του το έγραψε βασισμένος σε πληροφορίες αυτοπτών μαρτύρων, όπως της Παρθένου Μαρίας και άλλων αξιόπιστων προσώπων, το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων το έγραψε, βασισμένος στις δικές του προσωπικές εμπειρίες. Μέσα στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων καταγράφει, την ίδρυση και τη ζωή της Πρώτης Εκκλησίας, καθώς και τη δράση των Αποστόλων Πέτρου, Παύλου και Βαρνάβα. Μέσα από τα κείμενά του, μιλά ιδιαίτερα το Άγιον Πνεύμα, που φωτίζει τον νουν και καθοδηγεί το χέρι του Λουκά. Ο ίδιος, υποτάσσει την άριστη γνώση της Ελληνικής γλώσσας στην υπηρεσία του Ευαγγελίου και ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα της ψυχής του αφήνει τη Χάρη του Θεού να τον φωτίζει και να τον καθοδηγεί.

Αδελφοί μου, ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς από τη στιγμή που δέχθηκε το μήνυμα του Ευαγγελίου, ως αληθινός υπηρέτης του Θεού και των ανθρώπων, δεν πέρασε απλά στην ιστορία μέσα από μια ληξιαρχική πράξη, αλλά προχώρησε και πέραν από αυτή φτάνοντας στην αιωνιότητα. Ο ίδιος είχε το προνόμιο να καταγράψει στιγμιότυπα από τη ζωή και το έργο του Χριστού, μέσα στο Ευαγγέλιο του, αλλά και να γίνει ο πρώτος ιστορικός της Εκκλησίας, με τη συγγραφή του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων. Μέσα από αυτό μας κατέγραψε το τελευταίο επίγειο γεγονός της ζωής του Χριστού, την Ανάληψη και απαθανάτισε με τον πιο παραστατικό τρόπο την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξ. α’1-11 και β’1-13). Επειδή δε, υπηρέτησε τον Θεό με προθυμία, με ταπείνωση και αυταπάρνηση και τον άνθρωπο με στοργή και αγάπη, για τούτο και αξιώθηκε της υπέρτατης τιμής και χαράς, κατά το σημερινό Ευαγγέλιο, το όνομά του «να γραφτεί στον ουρανό». Ας τον μιμηθούμε. Αμήν.