Κυριακή Η Λουκά – Κήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Κάποτε ένας νομικός, ένας νομομαθής, ένας δηλαδή που μελετούσε και δίδασκε τους νόμους και τις Γραφές, θέλησε να πειράξει και να προκαλέσει δημόσια τον Κύριο. Τον ρώτησε λοιπόν με ενώπιον των μαθητών του Κυρίου και του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί για να Τον ακούσει, «Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;», δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; Πολύ ωραίο και εύστοχο είναι το ερώτημα, όμως αυτό διατυπώθηκε, με άσχημο και ειρωνικό τρόπο από τον νομικό. Τότε ο Ιησούς απάντησε αντιστρέφοντας την ερώτηση στη νομική ιδιότητα του νομικού λέγοντας: «Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;»

Ο νομικός απάντησε ότι για να κληρονομήσει κάποιος την αιώνια ζωή πρέπει να αγαπήσει τον Κύριο και Θεό του, με όλη του την καρδιά, με όλη την ψυχή του, με όλη τη δύναμή του, με όλη τη διάνοιά του και να αγαπήσει τον συνάνθρωπό του σαν τον εαυτό του! «Πολύ σωστά» του απάντησε ο Κύριος! «Αυτό να κάνεις και με αυτόν τον τρόπο να ζεις»! Ο νομικός ωστόσο, θέλοντας να δικαιολογηθεί και προκειμένου να μην ντροπιαστεί ενώπιον του πλήθους, ρωτάει ξανά με ύφος προκλητικό: «Καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;» Τότε ο Κύριος του απάντησε με τη θαυμάσια, γεμάτη πνευματικά νοήματα παραβολή του καλού Σαμαρείτη.

Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας. Ίσως όμως να μην γνωρίζουμε όλοι το βαθύτατο και πλουσιότατο περιεχόμενό της. Κάθε της λέξη κρύβει πολλά νοήματα, συμβολισμούς και Θεία διδάγματα. Η παραβολή αυτή είναι η αποκάλυψη του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας, δηλαδή του μυστηρίου της ενανθρωπίσεως του Θεανθρώπου Χριστού και το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, που έπεσε θύμα των ληστών, είναι η ανθρωπότητα ολόκληρη, η οποία από τον καιρό της πτώσεως του Αδάμ και της Εύας βρίσκεται άρρωστη πνευματικά, καταπληγωμένη και καταληστευμένη.

Αποκαμωμένη από τις πληγές της κείτεται μισοπεθαμένη και αβοήθητη. Τότε έρχεται ο Καλός Σαμαρείτης, ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός να τη σώσει από τους ληστές που δεν είναι άλλοι από τον ίδιο τον διάβολο με τις παγίδες και τους πειρασμούς του. Με πολλή επιμέλεια ο Καλός Σαμαρείτης της ανθρωπότητας επιχέει τις πληγές με λάδι, που συμβολίζει το έλεος του Θεού και με κρασί για να ανακουφίσει από τον πόνο και να απολυμάνει τα βαθιά τραύματά μας. Στη συνέχεια, αφού ανεβάζει το θύμα στο ζωντανό του το μεταφέρει σε ένα πανδοχείο όπου τον παραδίδει στον πανδοχέα για να τον φροντίζει. Το Πανδοχείο δεν είναι άλλο από την ζώσα Εκκλησία του Χριστού. Τα πανδοχεία, το αναδεικνύει η ετυμολογία της ίδιας της λέξης, δέχονται όλους τους ανθρώπους, πλούσιους, φτωχούς, ζητιάνους, τραυματίες, αρρώστους, άρχοντες, πολιτικούς, χωρίς να κάνουν διακρίσεις.

Έτσι και η Εκκλησία δέχεται όλους τους ανθρώπους, όλων των κοινωνικών και φυλετικών ομάδων σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκονται. Όσο αμαρτωλός κι αν είναι κάποιος, 105 ό,τι κι αν έχει πράξει στη ζωή του, όσο κι αν έχει τραυματίσει την ψυχή του με πολλές και βαριές αμαρτίες, η Εκκλησία του Χριστού τον δέχεται και τον αγκαλιάζει. Περιποιείται τα πνευματικά τραύματα της αμαρτίας και των παθών, τον στηρίζει πνευματικά και σωματικά και προσπαθεί να τον οδηγήσει κοντά στον Θεό, στον Αγιασμό. Αυτό η Εκκλησία θα το πραγματοποιήσει με τα δύο δηνάρια της Παραβολής. Τα δύο δηνάρια συμβολίζουν τον Λόγο του Θεού και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Τα προσφέρει ο Χριστός στον Πανδοχέα, που δεν είναι άλλος από τον Ιερό Κλήρο, τους Αρχιερείς, τους Ιερείς και τους Ιεροδιακόνους, με σκοπό την ίαση και τον αγιασμό των ψυχών των ανθρώπων. Ας θυμηθούμε όμως τη δεύτερη ερώτηση του νομικού. «Τις εστί μου πλησίον;». ποιος άραγε είναι ο πλησίον;

Ο πλησίον είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος. Είτε πιστεύει στον αληθινό Τριαδικό Θεό είτε όχι. Είτε είναι πλούσιος είτε είναι φτωχός. Από οποιοδήποτε κοινωνικό στρώμα κι αν προέρχεται. Από όπου κι αν κατάγεται, έχοντας διαφορετικό χρώμα και χαρακτηριστικά προσώπου. Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού, όλοι πλασμένοι κατ΄εικόνα και καθ΄ ομοίωσή Του και εν δυνάμει Άγιοι. Επιτέλους ας στρέψουμε την προσοχή μας στον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη και ας αφήσουμε στην άκρη το «εγώ» μας. Η νέα τάξη πραγμάτων θέλει τους ανθρώπους εγωιστές. Κάνει στην άκρη τον Θεό, πείθει τους ανθρώπους να στηρίζονται μόνο στις δικές τους δυνάμεις και τους αναγκάζει να ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους. Προβάλλεται από τη Δύση μια υποκριτική αγάπη και μια ψεύτικη ευαισθησία για τον συνάνθρωπο προκειμένου να εξυπηρετηθούν σκοτεινά συμφέροντα. Ο πλησίον, ο συνάνθρωπός μας, είναι ο Χριστός.

Αγαπητοί αδελφοί, ο Καλός Σαμαρείτης μας συνάντησε. Ο Υιός του Θεού ήρθε στον κόσμο για να φροντίσει να επουλωθούν οι πληγές της ανθρωπότητας και να σώσει τον άνθρωπο από τον πνευματικό αλλά και τον σωματικό θάνατο. Ωστόσο ορισμένοι Χριστιανοί βαπτισθέντες εις το Όνομα της Αγίας Τριάδος, ακόμα και Ιερείς και Αρχιερείς δυστυχώς, επιμένουν σε διδασκαλίες δαιμονικές, σε πνεύματα πλάνα, και αφήνουν τον εαυτό τους να καταληστεύεται από όλους αυτούς που πολεμούν την Ορθοδοξία, μη δεχόμενοι τη θεραπεία που μας προσφέρει απλόχερα ο Χριστός. Προσοχή αδελφοί, είναι επιτακτική ανάγκη να ψάξουμε σοβαρά και υπεύθυνα να βρούμε έναν καλό Πνευματικό. Να έχει πνεύμα ταπείνωσης και προσευχής, να επικαλείται τους Αγίους Πατέρες, να μας προτρέπει να μελετούμε τον Λόγο του Θεού και να μετέχουμε του Μυστηρίου της Θεία Ευχαριστίας κατά το δυνατόν συχνότερα! Ας αφήσουμε τον Ιησού Χριστό να επουλώσει τις πληγές μας βάζοντας αρχή στην πνευματική ζωή και στη μετάνοια! Αμήν!