C’ EST OUF – ‘Eνα «ΟΥΦ» – Γράφει ο Ηρακλής Παπαδόπουλος

Το πρωτοσέλιδο στις 8 Ιουλίου της εφημερίδας Liberation, είναι ενδεικτικό του κλίματος ανακούφισης που επικράτησε μετά το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών. Είναι όμως έτσι ή πρόκειται για άλλη μία ουτοπία;

Κάποιοι πολίτες μεταφράζουν την άνοδο την Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στην χώρα μας, εξαιτίας της ξενοφοβικότητας του ρατσισμού, της έλλειψης αποτελεσματικότητας των κυβερνήσεων, την ακρίβεια κλπ. Η μικρή εικόνα.

Η μεγάλη εικόνα από την Γαλλία, αλλά και από την Ευρώπη γενικότερα, για την κατεύθυνση των ψηφοφόρων στα ακροδεξιά κόμματα, περιέχει τις ανωτέρω αιτιάσεις. Όμως η μεγάλη αιτία είναι η παγκοσμιοποίηση, η Βαρβαρότητα της ασυδοσίας από 50 οικογένειες στον κόσμο ολάκερο, η παγκόσμια χρηματιστηριακή φούσκα τρισεκατομμυρίων δολαρίων, τα υψηλά επιτόκια της FED, η απληστία του κεφαλαίου, η κλιματική αλλαγή. Προσθέστε και την  δημοσιονομική επιταγή του Μάαστριχ για ελλείματα κάτω από 3% και το μίγμα γίνεται εκρηκτικό.

Όλα τα ανωτέρω περιόρισαν στο ελάχιστο την άσκηση εθνικής πολιτικής από τις κυβερνήσεις, που ανήμπορες παρακολουθούν τις τράπεζες στο μονεταριστικό τους παιχνίδι. Έτσι τα πρώην σοσιαλδημοκρατικά μοντέλα ανάπτυξης και κοινωνικής ευθύνης που άκμασαν στην Ευρώπη ανατράπηκαν. Τώρα μεγάλη μερίδα πολιτών δεν μπορεί να κατανοήσει και να ερμηνεύσει την αδυναμία των κυβερνήσεων να παρέμβουν ουσιαστικά.

Αυτό αποδεικνύεται από την συνεχή εναλλαγή δεξιών-με σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων. ‘Ετσι βρίσκουν ακροδεξιοί λαϊκιστές την ρητορική να προβάλλουν όσων ανέφερα και συνεχώς να ανεβάζουν τα ποσοστά τους. Από την άλλη η αριστερή λαϊκίστικη ουτοπία, έχει πλέον γίνει γραφική. Στην χώρα μας «φόρτωσε» και ένα τρίτο μνημόνιο.

Η λύση πλέον είναι μία αλλά αργεί πολύ. Η Ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, ο Ευρωπαϊκός στρατός.

Υ.Γ: Το 1990 στο συνέδριο της σοσιαλιστικής Διεθνούς στη Μαδρίτη, ο Ανδρέας Παπανδρέου, άφησε άφωνους τους σύνεδρους λέγοντας: Δεν βλέπετε ότι ήδη ήρθε η παγκοσμιοποίηση, δεν μπορούμε να ασκήσουμε εθνική πολιτική. Απορώ αν μπορούμε να φέρουμε τον τίτλο «σοσιαλιστικά» στα κόμματά μας.