Έφυγε από κοντά μας ο δημοσιογράφος-ποιητής Γιώργος Τσιντσίνης

Στα 71 του χρόνια, μετά από μάχη με την επάρατη νόσο, έφυγε σήμερα Ψυχοσάββατο 9 Μαρτίου για τη γειτονιά των αγγέλων ο Γιώργος Τσιντσίνης, δημοσιογράφος-χρονογράφος, εκδότης, βραβευμένος ποιητής.

Αγάπησε και αγαπήθηκε, ήταν πρωτοπόρος στο επάγγελμά του, συγκρούστηκε όταν έπρεπε και ενίσχυσε αποτελεσματικά πολλές προσπάθειες αλληλεγγύης, προόδου και πολιτισμού.

Μέχρι τις τελευταίες του στιγμές, άκουγε το ραδιόφωνο και τους αγώνες της Νίκης Βόλου, παρακολουθούσε την επικαιρότητα και επιθυμούσε να δει τον Αλμυρό, την πόλη που έγινε δεύτερη πατρίδα του, να προοδεύει και να εξελίσσεται.

Γιώργο Τσιντσίνη, δεν κολύμπησες μόνο… βούτηξες στη ζωή αψηφώντας το Δελτίο Θυέλλης… Ευχαριστούμε!

Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 12:30 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΛΜΥΡΟΥ.
Η ΣΟΡΟΣ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΑΠΟ ΤΙΣ 12:00.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΙΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ “ΦΛΟΓΑ”.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Γιώργος Τσιντσίνης γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας, στις 16 Δεκεμβρίου του 1953.

Είναι γόνος Μικρασιατικής οικογένειας και από το 1982 είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος. Υπήρξε αρχισυντάκτης της ημερήσιας εφημερίδας του Βόλου «Ενημέρωση» (1982-1985) και εκ των εκδοτών του τοπικού, μηνιαίου περιοδικού ποικίλης ύλης «ΩΡΕΣ» (1986-1992), του πρώτου έγχρωμου στο είδος του που κυκλοφόρησε στην Ελληνική Επαρχία, ως αυτόνομη έκδοση.

Ήταν εκδότης και του διμηνιαίου λογοτεχνικού περιοδικού «Ρόπτρο». Εργάστηκε σε πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και ήταν ο πρώτος διευθυντής προγράμματος του «Ράδιο Βέρα» (1989). Στην τηλεόραση παρουσίαζε την εκπομπή «Σκόπελοι και ύφαλοι».

Το Μάιο του 2009 ίδρυσε (και διαχειρίστηκε μέχρι το τέλος του 2010) τη βδομαδιάτικη εφημερίδα «Παλμός της Βόρειας Εύβοιας», με έδρα την Ιστιαία, την οποία κατόπιν μεταβίβασε στη δημοσιογράφο Πάρη Ντελκή, παραμένοντας σύμβουλος έκδοσης.

Ως αρχισυντάκτης εφάρμοσε πρώτος στη Μαγνησία, αρχικά τη φωτοσύνθεση (Σεπτέμβριος 1983) και το σχήμα ταμπλόιντ (Ιούνιος 1984) και κατόπιν το πρώτο desk top publishing («ΩΡΕΣ» Φεβρουάριος 1990) και με μια σύντομη εκδοτική προσπάθεια της εφημερίδας με τίτλο «Εφημερίδα» το πρώτο έγχρωμο  πρωτοσέλιδο (Νοέμβριος 1991).

Με τις «Εκδόσεις ΩΡΕΣ», επιμελήθηκε περισσότερα από 180 βιβλία (ιστορικά, λαογραφικά, λογοτεχνικά κτλ.) και συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους συγγραφείς της Μαγνησίας.

Από το 2001 ως το 2013 ήταν εκδότης της Κυριακάτικης εφημερίδας «ο Λαός του Αλμυρού».

Ο ίδιος έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή («Ξεσπάσματα ενός τοξότη», 1980) και συμμετείχε σε δύο ομαδικές ποιητικές συλλογές («Επτά Βολιώτες ποιητές» και «Θεσσαλοί ποιητές και πεζογράφοι». Έχει εκδώσει επίσης δύο βιβλία με χρονογραφήματά του, το «Πουλάς παιντί – παίρνεις ντάτσουν» 1985 –με πολιτικά χρονογραφήματα που αναφέρονται στην περίοδο ’82 – ’84- και το βιβλίο «Ελληνική Κλαψωδία», 1991 με χρονογραφήματα που δημοσιεύθηκαν στις «Ώρες», καθώς και ένα βιβλίο για τη Μικρασιατική Καταστροφή («Μια άλλη Αποκάλυψη», 1994). Το τελευταίο του βιβλίο «Δελτίο Θυέλλης» εκδόθηκε το 2016 συμπεριλαμβάνει χρονογραφήματά του, περισσότερο συναισθηματικά επιλεγμένα (στο λινκ βίντεο παρουσίασης του βιβλίου με φωτογραφίες από το αρχείο του: https://www.youtube.com/watch?v=N_bxY_rlA8E&t=11s).

Ανέκδοτα βιβλία του είναι: «Η μυρωδιά του καπνού», «Κακομοίρου Αλμυριάδα», «Μάθε, παιδί μου, …facebook», νέα ποιητική συλλογή και ένα βιβλίο για τη Νίκη Βόλου.

Για το ποίημά του «Θαλασσοπόροι», βραβεύτηκε με έπαινο στον 34^ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, τον Ιανουάριο του 2016 (το επισυνάπτουμε στο τέλος του βιογραφικού).

Για το ποίημά του «Καρυάτιδα», βραβεύτηκε με το 3^ο βραβείο στο 10^ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, τον Μάρτιο του 2016.

Είναι ιδρυτικό μέλος α) της Πολιτιστικής Εστίας Μικρασιατών «Ίωνες» β) του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Εβδομαδιαίου Περιφερειακού Τύπου (ΣΙΕΠΤ) και γ) του Αντικαρκινικού Μετώπου Αλμυρού (ΑΛΜΑ).

Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος της Νίκης Βόλου, την περίοδο 1994-1995 και τον Φεβρουάριο του 2006 η διοίκηση του Συλλόγου τον τίμησε με αναμνηστική πλακέτα για τη συνολική προσφορά του.

Έχει δύο παιδιά, την Βιβή εκδότρια της εφημερίδας «Λαός της Μαγνησίας» και της ηλεκτρονικής της έκδοσης e-almyros.gr και τον Μιχάλη, πτυχιούχο της Νομικής Αθηνών, δημοσιογράφο, μέλος της ΕΣΗΕΑ, αρθρογράφο και διευθυντή σύνταξης στην  «Καθημερινή».

Ο Μιχάλης με την Καρολίνα Παπακώστα και η Βιβή του χάρισαν τρία εγγόνια.

Θαλασσοπόροι

Έτσι μας έμαθε η ζωή

σ’ αυτές εδώ τις πέτρες,

που τις μουλιάζει η θάλασσα,

τις ψήνει το λιοπύρι,

με περιπαίχτες τους θεούς,

να κρύβουν τις Ιθάκες

κι ο Ποσειδώνας μοναχός,

πίσω από κάθε κύμα,

να φοβερίζει τα θεριά,

στο τέλος να μας σώζει.

Έτσι ζυμώνουμε όνειρα,

για να ‘χουμε ελπίδες.

Με το αλάτι νοστιμιά

τον πόνο μας προσφάι,

τους παφλασμούς παρέα μας

στ’ ατέρμονο ταξίδι.

Λιμάνια δεν βρεθήκανε,

φίλοι να περιμένουν,

κάποιος να μας καλοδεχτεί,

τραπέζι να μας στρώσει,

να ξαποστάσουμε κι εμείς,

της Γης θαλασσοπόροι.

Βοριάδες παίζουν μουσικές

και τ’ άρμενα χορεύουν,

θύελλες σχίζουν τα πανιά.

-Δεν χάσαμε τη ρότα;

-Ποια ρότα τάχα τσαμπουνάς;

Δικός μας είναι ο κόσμος…

Ανύσταχτοι θα λάμνουμε,

ορθοί θα πολεμάμε,

γοργόνες θ’ αγκαλιάζουμε

κι ο Χάρος θα ζηλεύει.

Οι πέτρες μας αγάλματα

και ο βυθός κρεβάτι.

Μετά από κάθε συμφορά

μωρά θα ξεπετιούνται,

πανώρια, χαμογελαστά,

μέσα στο φως του ήλιου.

-Τάχα, θα γίνουν ναυτικοί;

-Μα, το ‘γραψαν οι Μοίρες.