Κυριακή Ε Ματθαίου – Κήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Το έργο του Χριστού επί της γης, όπως μας το περιγράφει o κορυφαίος των δώδεκα αποστόλων, ο απόστολος Πέτρος, ήταν μεταξύ άλλων ότι: «διήλθεν ευεργετών και ιώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου». Έτσι ο Χριστός σε κάθε στιγμή, ακόμα πολλές φορές και κατά τα Σάββατα, δεν έπαυε να βοηθά τον κάθε άνθρωπο ο οποίος είτε ήταν δαιμονισμένος ή είχε μια οποιαδήποτε πάθηση η οποία είτε προήλθε απευθείας από τον διάβολο είτε ήταν συνέπεια της πτώσης των πρωτοπλάστων. Σκοπός του Χριστού σε όλα είναι να ελευθερώσει τις αμαυρωμένες εικόνες του Θεού – τους ανθρώπους δηλαδή και να τους οδηγήσει στην ανάσταση, στη Ζωή και στο Φως. Έτσι και στη σημερινή περικοπή, ο Χριστός ελευθερώνει τους δύο ανθρώπους των Γεργεσηνών από τα δαιμόνια που τους είχαν κυριεύσει.

Παράλληλα προσπάθησε να ελευθερώσει και τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους οι οποίοι, μπορεί να μην είχαν δαιμόνια, ήταν, όμως, υποταγμένοι στο παράνομο χρήμα με την εμπορία των χοίρων. Η καταδυναστεία «του πλήθους των περιχώρων» από το χρήμα, πάλι οδηγούσε όχι στον Χριστό αλλά στον αντίδικο – διάβολο. Μην ξεχνάμε ότι και ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού ο Ιούδας λόγω της φιλαργυρίας του πρόδωσε και έχασε τον Χριστό και παραδόθηκε στον διάβολο όπως ψάλλουμε τη Μεγάλη Πέμπτη: «Σήμερον ὁ Ιούδας καταλιμπάνει τον Διδάσκαλον και παραλαμβάνει τον διάβολον».

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έχει διπλό κυρίως χαρακτήρα: αφενός να ενισχύσει την πίστη μας στην παντοδυναμία του Χριστού ακόμα και πάνω στα δαιμόνια και αφετέρου να δείξει την φιλάνθρωπη στάση Του να σώσει όλους εμάς και να μας οδηγήσει κοντά Του.

Εν πρώτοις από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή διδασκόμαστε ότι ακόμα και το όνομα του Χριστού το τρέμουν οι δαίμονες «Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου». Αλλού διαβάζουμε ότι τα δαιμόνια «μηδέ χοίρων εξουσίαν έχουν», δεν έχουν εξουσία ούτε ακόμα πάνω στα γουρούνια πόσο μάλλον πάνω στον άνθρωπο αν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν τους το επιτρέψει. Για να αποφύγουμε τον δαιμονισμό και την κυριαρχία του διαβόλου πάνω μας θα πρέπει να μην ασχολούμαστε πρώτα με τέτοια πράγματα μάγους, χαρτιά, καφεμαντείες, ζώδια και άλλα. Δυστυχώς στις μέρες μας έχουμε γεμίσει με τέτοιους ανθρώπους που ασχολούνται και παρασύρουν κόσμο στα δίχτυά τους. Να ανοίξουμε τα μάτια μας και να μην συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που δεν ξέρουν να μετανοούν, να εξομολογούνται, να κοινωνούν τακτικά. Να μην τρώμε ό,τι μας προσφέρουν άνθρωποι που δεν είναι του Θεού, γιατί συνήθως αυτοί που ασχολούνται με δαιμονικά πράγματα βάζουν μέσα στο φαγητό ή στο ποτό μας για να μας μολύνουν. Να μην δεχόμαστε από αυτούς οτιδήποτε μας δίνουν ακόμη και εάν μας προσφέρουν ακριβά αντικείμενα και εάν έχει κάποιος δεχτεί κάτι να το μεταφέρει στο πνευματικό του να διαβαστεί και να αποφεύγουμε αυτούς όσο μπορούμε. Αντίθετα η παράδοση των πατέρων μας ομολογεί ότι η συνεχής επίκληση του ονόματος του Χριστού φωτίζει τον νου μας και φυγαδεύει τους δαίμονες: «Ιησού μνήμη φωτίζει τον νουν και διώκει τους δαίμονας». Όλα αυτά όμως πρέπει να γίνονται έχοντας πίστη, εμπιστοσύνη στον Χριστό και αν δεν έχουμε ή είναι αδύνατη να την ενισχύσουμε με τρεις κυρίως τρόπους: α) συχνή μετάνοια και εξομολόγηση σε έμπειρο πνευματικό, β) τακτικός εκκλησιασμός και να κοινωνούμε συχνά σώματος και αίματος Χριστού, γ) με καθημερινή τροφή της ψυχής με ανάγνωση από την Αγία Γραφή και βίους αγίων παλαιότερων και σύγχρονών μας. Επίσης όταν δεν έχουμε ισχυρή πίστη στον Χριστό να τη ζητήσουμε με ταπείνωση να μας τη δώσει, όπως ζητάμε καθημερινά τόσα πράγματα από τον Χριστό, την Παναγία και τους αγίους να ζητήσουμε ανώτερα πράγματα· πίστη και εμπιστοσύνη στον μόνο αληθινό Θεό τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

Δεύτερο και κύριο μήνυμα της σημερινής περικοπής είναι ότι θα πρέπει να αποφύγουμε τα πάθη τα οποία είναι παγίδες του διαβόλου για να μας οδηγήσει μακριά του Χριστού. Το πάθος της φιλαργυρίας, του ψεύδους, της πορνείας, της πλεονεξίας, της μνησικακίας, της λαιμαργίας, της γαστριμαργίας, της φιλοδοξίας – κενοδοξίας – εγωισμού, των εξαρτήσεων όπως είναι το ποτό, το κάπνισμα, τα τυχερά παιχνίδια και πολλά άλλα. Πως να τα αποφύγουμε; απλά χρειάζεται έμπειρος πνευματικός και συχνή μετάνοια να μας βοηθήσει να τα κόψουμε. Πρέπει να αγαπήσουμε τον Χριστό και να μισήσουμε οτιδήποτε άλλο μας απομακρύνει από κοντά του Χριστού, όπου στην προκειμένη περίπτωση είναι τα πάθη. Όταν αφήνουμε ελεύθερους τους λογισμούς να επεξεργάζονται διάφορες αμαρτωλές επιθυμίες τότε οδηγούμαστε στη διάπραξη της αμαρτίας. Όταν μία αμαρτία μένει ανεξομολόγητη πολύ καιρό οδηγούμαστε πολλές φορές στην επανάληψή της και όταν μία αμαρτία επαναλαμβάνεται συνεχώς τότε γίνεται πάθος και τα πάθη δύσκολα κόβονται. Τα πάθη οδηγούν στο να ομοιάζει ο άνθρωπος όχι του Θεού αλλά των αλόγων ζώων κατά τον ψαλμωδό: «ο άνθρωπος εν τιμή ών ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοις».

Τα πάθη σκοτίζουν τον νου του ανθρώπου και προτιμούν την ικανοποίηση του πάθους τους παρά το να πλησιάσουν τον Χριστό. Όπως οι σημερινοί κάτοικοι των Γεργεσηνών οι οποίοι παρόλο που είδαν τόσο μεγάλο θαύμα δεν πίστεψαν, δεν άνοιξαν τα μάτια τους αλλά το πάθος του παράνομου πλουτισμού τους, τους σκότιζε τον νου. Προτίμησαν να ζουν με τους δαίμονες, προτίμησαν να ζουν ικανοποιώντας το πάθος τους και έχασαν τον Χριστό. Να μην συμβεί σε μας αυτό. Πρέπει να κάνουμε αγώνα πνευματικό να απαλλαγούμε από τα οποιαδήποτε πάθη ή αμαρτίες μας. Όταν ο άνθρωπος σιγά – σιγά ελευθερώνεται από τα πάθη και με ταπείνωση και μετάνοια ζητά το έλεος του Θεού τότε τον επισκέπτεται η Θεία Χάρις.

Να ενισχύσουμε λοιπόν την πίστη μας στο πρόσωπο του Χριστού και να ζητήσουμε να μείνουμε μαζί Του. Ο απόστολος Παύλος μας διαβεβαίωσε ότι ο Χριστός θέλει «πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Θα πρέπει όμως και εμείς να το θέλουμε και με πόθο να το ζητούμε. Όταν το ζητάμε καθημερινά ο Κύριος θα μας το δώσει και πολύ περισσότερα θα μας προσφέρει. Να ζητάμε τη βασιλεία του Θεού και όλα τα άλλα θα μας προσφερθούν επίσης.