Ιστορικός περίπατος στο αρχαίο θέατρο Φθιωτίδων Θηβών

Τα μέλη της Φιλαρχαίου Εταιρείας βάδισαν στα χνάρια του Νικολάου Γιαννόπουλου ύστερα από περίπου 125 χρόνια – Γνώρισαν το θέατρο και ξεναγήθηκαν από την αρχαιολόγο κα Έλσα Νικολάου

Ένα υπέροχο, εποικοδομητικό κυριακάτικο πρωινό, παρά το τσουχτερό κρύο, πέρασαν τα μέλη και οι φίλοι της Φιλαρχαίου Εταιρείας που παρακολούθησαν την ξενάγηση στο αρχαίο θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών. Η εκδρομή αυτή πραγματοποιήθηκε στις 27 Νοεμβρίου κι έτυχε θετικής ανταπόκρισης από φίλους της Φιλαρχαίου, από τον Αλμυρό και τον Βόλο.

Στο αρχαίο θέατρο η κα Έλσα Νικολάου, αναπλ. Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων  Μαγνησίας, υποδέχθηκε άπαντες με ένα ζεστό χαμόγελο και τους κατατόπισε για την περιοχή. Μίλησε για την πόλη των Φθιωτίδων Θηβών, το ιστορικό της και τα ρωμαϊκά χρόνια. Εν συνεχεία, έγινε ξενάγηση σε όλα τα μέρη του θεάτρου, το οποίο είναι ρωμαϊκό. Όπως μάς είπε η κα Νικολάου, ενώ οι Φθιώτιδες Θήβες φαίνεται πως ήταν μια άσημη πολίχνη κατά τον Στράβωνα τον 1^ο αιώνα, τον επόμενο γνώρισε ακμή καθώς εγκαταστάθηκαν πολλοί Ρωμαίοι, κυρίως έμποροι. Το έργο αναστήλωσης προχωράει γρήγορα, ενώ τελειώνει τον Δεκέμβριο του 2023. Από την Υπηρεσία έχει προταθεί να γίνει επανένταξη σε χρηματοδότηση ΕΣΠΑ προκειμένου να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί.

Τα ερείπια της αρχαία πόλης των Φθιωτίδων Θηβών, όπου λειτουργούσε το θέατρο, εκτείνονται πάνω στον τραπεζοειδή λόφο Κάστρο, που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Κρόκιου πεδίου, τη σημερινή πεδιάδα του Αλμυρού, δίπλα στο χωριό Μικροθήβες.

Το λίθινο θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών είναι χτισμένο σε μια λοφοπλαγιά, δίπλα από το τείχος της  πόλης, κοντά στη αρχαία αγορά και σε θέση ιδανική, που εξασφάλιζε πολύ καλή ακουστική. Με βάση τα ανασκαφικά δεδομένα και τα κινητά ευρήματα το αρχαίο θέατρο είχε μέγιστη χωρητικότητα 2.500 θεατών, αλλά και δυνατότητα αύξησης των θέσεων με την αξιοποίηση του δυτικού πρανούς. Το μνημείο λειτούργησε ως θέατρο και ως αρένα.

Η ξενάγηση κράτησε περίπου μία ώρα. Η κα Νικολάου έκανε λεπτομερή περιγραφή των μερών του αρχαίου θεάτρου. Όπως ανέφερε, μεταξύ των άλλων, «το θέατρο από τα κλασσικά χρόνια χωρίζεται στην ορχήστρα, το κυρίως θέατρο και το επιθέατρο. Στο κυρίως θέατρο υπήρχαν εδώλια, στο επιθέατρο υπήρχε το διάζωμα όπου περπατούσαν οι θεατές για να διανεμηθούν μέσω των κλιμάκων στις θέσεις τους. Υπήρχαν επτά κερκίδες στο θέατρό μας, στο επιθέατρο συνήθως κάθονταν οι γυναίκες και οι δούλοι. Τώρα αναστηλώνουμε το προσκήνιο. Στα ρωμαϊκά χρόνια δεν παίζουν οι ηθοποιοί στην ορχήστρα που είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να γίνονται θηριομαχίες ή αγώνες με ζώα ή μονομαχίες. Παίζουν στο προσκήνιο το οποίο θα μπαζώσουμε ώστε να ‘ρθει σε ένα επίπεδο και να παίζουν οι ηθοποιοί κι εδώ. Έχουμε τη βόρεια και νότια πάροδο. Όλοι μπαίναν από το διάζωμα και κατεβαίναν από τις σκάλες στις θέσεις τους. Βλέπουμε τρυπούλες στην πρώτη σειρά στα σκαλιά, οπότε υπολογίζουμε ότι υπήρχαν δίχτυα τα οποία περιόριζαν τα ζώα από τους ανθρώπους. Οι θηριομαχίες ήταν γνωστό θέαμα στην αρχαία Ρώμη και ήρθε και η μόδα εδώ, γιατί είχαν εγκατασταθεί τον 2^ο αιώνα μ.Χ. πολλοί Ρωμαίοι, έμποροι, για αυτό βλέπετε βουκράνια σκεπασμένα από τις πέτρες, δηλαδή κρανία βωών. Κάτω από το θέατρο βρήκαμε σπίτια και όχι άλλο θέατρο της ελληνιστικής περιόδου».

Η αρχαιολόγος επισήμανε ότι το θέατρο είναι της ρωμαϊκής περιόδου καθώς κάτω από το διάζωμα βρέθηκε μια παλιότερη συνοικία αλλά όχι ανασκαφικά ευρήματα που να μαρτυρούν κάτι διαφορετικό, δηλαδή μια προγενέστερη θεμελίωση. Πολλές οι ερωτήσεις και οι απορίες των μελών της Φιλαρχαίου που βρήκαν απάντηση. Θα λέγαμε μάλιστα ότι τα μέλη της Φιλαρχαίου Εταιρείας βάδισαν, ύστερα από περίπου 125 χρόνια, στα χνάρια του ιδρυτή της, Νικολάου Γιαννόπουλου ο οποίος στα τέλη του 19^ου αιώνα είχε βρεθεί στις Φθιώτιδες Θήβες και μάλιστα υπάρχει μια χαρακτηριστική φωτογραφία του πάνω στα τείχη της Ακροπόλεως.

Η πρόεδρος κα Χρυσούλα Κοντογεωργάκη μιλώντας προς τους παρευρισκομένους κατά τη διάρκεια της ξενάγησης, σχολίασε πως τον αρχαιολογικό αυτό χώρο εντόπισε και ταυτοποίησε ο Λικ το 1836 και ο επόμενος ήταν ο Νικόλαος Γιαννόπουλος ο οποίος είχε περιγράψει λεπτομερώς στα Φθιωτικά του τα ερείπια της πόλης και πάνω σε αυτή την αναφορά, στηρίχθηκαν οι επόμενοι αρχαιολόγοι. «Η Φιλάρχαιος Εταιρεία έπαιζε τον ρόλο της Αρχαιολογίας και η συνεισφορά της είναι τεράστιας σημασίας για τον τόπο μας» πρόσθεσε η κα Κοντογεωργάκη.

Οι επισκέψεις αυτές, σε χώρους ιστορικού κι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της ευρύτερης περιοχής του Αλμυρού, θα συνεχιστούν. Έτσι άπαντες ανανέωσαν το ραντεβού τους στην επόμενη ανάλογη εκδήλωση. Ήδη, σύμφωνα με τον προγραμματισμό και τις επιδιώξεις των μελών του δ.σ. της Φιλαρχαίου, μετά τα Ζερέλια και το θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών, θα ακολουθήσουν ξεναγήσεις στο κάστρο Πτελεού, το Μοναστήρι της Παναγιάς Ξενιάς και το κάστρο της Βρύναινας, τη Φυλάκη κι άλλα μέρη. Άλλωστε η επαρχία Αλμυρού είναι ιστορικά και πολιτισμικά ευλογημένη… με μια ένδοξη ιστορία που μέσα από αυτές τις δράσεις αναδεικνύεται και γίνεται κτήμα περισσοτέρων…