Κυριακή Η Ματθαίου – του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα περιγράφει το θαύμα του
χορτασμού των πέντε χιλιάδων ανδρών, με διαθέσιμους μόνο πέντε
άρτους και δύο ψάρια. Η θεϊκή δύναμη του Χριστού μπορεί να
καταρρίψει όλους τους νόμους της ανθρώπινης λογικής. Όπως να
θεραπεύσει τον παράλυτο, να ανοίξει τα μάτια του εκ γενετής τυφλού, να
αναστήσει τον τετραήμερο φίλο του Λάζαρο αλλά και να χορτάσει πέραν
των πέντε χιλιάδων ανθρώπων με μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια και
να γεμίσουν και δώδεκα κοφίνια από τα περισσεύματα.

Ποιο είναι, όμως, το βαθύτερο νόημα του συγκεκριμένου
θαύματος; Να μας δείξει τη δύναμη του Χριστού; Να μας επισημάνει το
ενδιαφέρον Του για τις βιοτικές ανάγκες του λαού; Ή μάλλον να μας δείξει
το ενδιαφέρον του ποιμένα Χριστού για το ποίμνιό Του τη δύσκολη εκείνη
ώρα; Μάλλον το τελευταίο, γιατί ένα μεγάλο πλήθος Τον ακολουθούσε
ακούοντας τη διδαχή Του σε μια ερημική τοποθεσία χωρίς φαγητό, με τη
νύχτα να πλησιάζει, έχοντας ελάχιστες επιλογές για το πώς θα
συντηρηθούν. Η εύκολη λύση ήταν αυτή που πρότειναν οι μαθητές Του,
«ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα», ώστε ο καθένας να μεριμνήσει από μόνος του πώς θα τραφεί.

Ο αληθινός, όμως, ποιμένας, ο Χριστός, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του κόσμου που Τον ακολουθεί δίνει τη λύση στο πρόβλημα.
Ποιες είναι, όμως, οι προσδοκίες του λαού από τους ποιμένες του;
Ο λαός θα ακολουθεί πάντα τους ποιμένες του με εμπιστοσύνη,
προσδοκώντας από αυτούς πολλά. Ο λαός πεινά και διψά, όχι μόνο για
υλική τροφή, αλλά, κυρίως, για πνευματική τροφή. Ωστόσο οι ποιμένες
συχνά αγνοούν τις ανάγκες και τις προσδοκίες του λαού.
Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Ματθαίος μάς αναφέρει ότι, όταν ο
Χριστός αντίκρισε όλον αυτό τον όχλο «ἐσπλαγχνίσθη ἐπ’ αὐτοῖς». Φρόντισε τους αρρώστους και αδυνάτους, κάλυψε τις ανάγκες του λαού για το πώς θα τραφεί, προσφέροντάς τους φαγητό, ως μάννα εξ ουρανού. Αυτό
σημαίνει αληθινός ποιμένας, τη δύσκολη στιγμή να ανταποκριθεί
κάνοντας το «θαύμα», την υπέρβαση, βρίσκοντας τη λύση για τα
προβλήματα του ποιμνίου του.

Στο συγκεκριμένο γεγονός αναφέρονται και οι τέσσερεις
Ευαγγελιστές και το ακούμε συχνά στην τέλεση της αρτοκλασίας. Αυτό
μας καταδεικνύει τη μεγάλη σημασία του γεγονότος. Κάνοντας, λοιπόν,
τις ανάλογες προεκτάσεις, εντύπωση μας προκαλεί η στάση του Χριστού σε αντίθεση με τους μαθητές του. Ο Χριστός τους ζητά να τους δώσουν
αυτοί φαγητό, αντί να τους διώξουν για να μεριμνήσουν από μόνοι τους
για τα απαραίτητα. Ο Κύριος ουσιαστικά τους θέλει να συμβάλουν και οι
ίδιοι στη λύση του προβλήματος. Οι μαθητές έπρεπε να προσφέρουν από
το υστέρημά τους, ό,τι είχαν, για να συντελεστεί το θαυμαστό αποτέλεσμα
του χορτασμού των πεντακισχιλίων. Θα μπορούσε, χωρίς αμφιβολία, ο
Χριστός από το μηδέν να χορτάσει τα πλήθη. Το έκανε για χρόνια στην
έρημο, στέλνοντάς τους το μάννα. Ζητά από τους αποστόλους, όμως, να
κάνουν ό,τι μπορούν οι ίδιοι για να τους διδάξει ότι πρέπει να
επιδεικνύουν τη φιλαλληλία τους και «σπλάχνα οικτιρμών» για τους
συνανθρώπους τους. Να κάμνουν εκείνοι ό,τι μπορούν και από ‘κει και
πέρα έχει την έγνοια ο Ίδιος.

Αυτός πρέπει να είναι και ο δικός μας τρόπος ζωής. Να
ασχοληθούμε με τα προβλήματα της ζωής μας οι ίδιοι, όχι μετατοπίζοντας
την ευθύνη και το βάρος των αποφάσεων στους άλλους ανθρώπους. Να
αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να προσφέρουμε από το υστέρημά μας, να
απορρίψουμε το ψέμα και την αδικία, να στηρίξουμε τους ανθρώπους
στον δικό τους πόνο, να αγαπήσουμε τους άλλους χωρίς υποκρισία.
Η παρουσία του Χριστού είναι αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή μας
για τη λύση των προβλημάτων μας. Τη δική Του ευλογία χρειαζόμαστε
στην πορεία της μας. Έχοντας τον Χριστό έχουμε τα πάντα, είμαστε οι
πλουσιότεροι των ανθρώπων κι ας είμαστε πάμπτωχοι. Ο Χριστός ζητά και
τη δική μας συμμετοχή και κινητοποίηση για την επίλυση των
προβλημάτων που μας ταλαιπωρούν. Η δική μας προσφορά θα ευλογηθεί
από τον Χριστό και θα επιφέρει θαυμαστά αποτελέσματα. Θα πρέπει στο
πρόσωπο του συνανθρώπου μας να βλέπουμε το πρόσωπο του Χριστού.
Η οποιαδήποτε προσφορά προς τον συνάνθρωπό μας μπορεί να
επιτελέσει θαύματα μεγαλύτερα και από τον χορτασμό των
πεντακισχιλίων.

Μια άλλη προέκταση του συγκεκριμένου γεγονότος είναι η
προτύπωση της Θείας Ευχαριστίας. Ο χορτασμός των πεντακισχιλίων
συνεχίζεται αδιάκοπα μέσα στην Εκκλησία, χορταίνοντας εκατομμύρια
ανθρώπων με το σώμα και αίμα του Χριστού, μέσα στο πέρασμα των
αιώνων. Γι’ αυτό ας προσέλθουμε μετά φόβου Θεού και αγάπης, στο Άγιο Ποτήριο συμμετέχοντας κι εμείς στον πνευματικό χορτασμό που μας προσφέρει ο Σωτήρας Χριστός με το σώμα και αίμα Του.