Κυριακή των Αγίων Πατέρων – του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

«Υμείς εστε το φως του κόσμου»

Εσείς οι πιστοί ακόλουθοι του Χριστού, εσείς, όλοι εμείς δηλαδή, είμαστε
ταγμένοι να καταστούμε «το φως του κόσμου». Να γίνουμε οι φωτεινοί φάροι που παίρνοντας το αιώνιο φως από τον φωτοδότη Κύριο, το αναμεταδίδουμε  στους γύρω μας.

Πιστεύουμε ότι έχουμε την αποκάλυψη του Θεού. Και πράγματι είχαμε το
προνόμιο από τη γέννησή μας, να δεχτούμε την αλήθεια του ευαγγελίου του Χριστού, που φωτίζει τον δρόμο μας προς τη θέωση. Φυσικά η τήρηση του λόγου του  Θεού στη ζωή μας, προαπαιτεί να τον γνωρίζουμε. Να τον μελετούμε. Να έχουμε την ορθή γνώση, που θα στηρίζει την πίστη μας, μακριά από τυπικές ή παρεξηγημένες θρησκοληψίες και ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες.
Ζώντας κοντά στην πηγή του φωτός, στην Εκκλησία του Χριστού, μπορούμε να φωτίσουμε τη ζωή μας με φωτεινά έργα, όπως ορίζει ο νόμος του Θεού. Προβάλλει ενώπιόν μας το καθήκον να γίνουμε φως για τους άλλους. Φωτεινό, καθημερινό, συνεχές παράδειγμα. Φωτεινή πορεία. Φωτεινά έργα πρέπει να χαρακτηρίζουν τη ζωή μας. Μας καλεί ο Κύριος να ακολουθούμε τον δρόμο των εντολών Του στην καθημερινή μας ζωή. Να γινόμαστε φωτεινά παραδείγματα ενάρετης και ηθικής ζωής, στην οικογένειά μας, στην κοινωνία. Μας καλεί ο Κύριος να ζούμε την κάθε στιγμή μας με συνέπεια, χωρίς να προσπαθούμε να δικαιολογούμε τις αδυναμίες μας, τις παρεκτροπές και αμαρτωλές πράξεις. Να απομακρύνουμε τη σκέψη μας από το σκοτάδι και τους σκοτεινούς διαλογισμούς και να απαλλάσσουμε τη ζωή μας από κάθε
τι σκοτεινό έργο ή λόγο. Να διαμορφώνουμε την κάθε πράξη μας ώστε να συμφωνεί με τις εντολές Του. Να καθαρίζουμε κάθε κρυφή σκέψη μας από ο,τιδήποτε αντιτίθεται στον νόμο του Θεού. Μας καλεί να ζούμε στο φως.

Φως μέσα μας. Φως και λάμψη να εκπέμπουν οι πράξεις μας και τα λόγια μας. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν οι σκέψεις μας, τα λόγια μας και οι πράξεις μας αξία και ζωή. Γιατί τίποτε δεν μπορεί να επιβιώσει στο σκοτάδι. Σκοτάδι χαρακτηρίζει κάθε κακή ενέργεια, κάθε εγκληματική πράξη. Μόνο το φως συμβάλλει στη διατήρηση, την ανάπτυξη και τη ζωή.

Καλούμαστε, λοιπόν, να ζούμε στο φως και να γίνουμε φωτοδότες. Φωτοδότες όπως και οι Άγιοι Πατέρες της τετάρτης Οικουμενικής Συνόδου, τους οποίους μνημονεύουμε σήμερα. Είναι οι Άγιοι Πατέρες που εμπνεόμενοι και φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα μας παρέδωσαν ολοκληρωμένο το σύμβολο της πίστεώς μας. Ήταν οι ταγοί, οι ποιμένες της Εκκλησίας, «η πόλις… η επάνω όρους κειμένη», όπως σημειώνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, που με το φωτεινό παράδειγμά τους, από
την υψηλή θέση την οποία ο Κύριος τους αξίωσε να κατέχουν, καθοδήγησαν το ποίμνιό τους στην οδό των εντολών του Κυρίου, στην αληθινή και αποκαθαρμένη πίστη.

Αυτή την πίστη, που καθαρή μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες, τηρούμε και εμείς αλλά και παραδίδουμε με το παράδειγμά μας στους μεταγενεστέρους. Ιδιαίτερα σήμερα, που ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
Η σημερινή κοινωνία, στην οποία ζούμε και κινούμαστε, έχει αλλάξει πρόσωπο. Χάρη στα μέσα συγκοινωνίας και επικοινωνίας, συνυπάρχουμε και συναλλασσόμαστε με άτομα από διάφορες περιοχής της γης. Άτομα με διαφορετικό χρώμα, πολιτισμό αλλά και διαφορετική θρησκευτική πίστη ζουν δίπλα μας, σε καθημερινή βάση. Συνεργαζόμαστε μαζί τους και προσπαθούμε να γνωρίσουμε τη σκέψη τους και τη
νοοτροπία τους. Έχουμε επιπλέον την ευκαιρία, χωρίς μεγάλη δυσκολία, να τους επισκεπτόμαστε στους τόπους όπου ζουν. «Έχει μικρύνει ο κόσμος» όπως συνηθίζουμε να ονομάζουμε, την ευκολία επικοινωνίας και μετακινήσεων. Τους βλέπουμε στην καθημερινή τους ζωή, παρακολουθούμε τις συνήθειές τους. Μας βλέπουν κι εκείνοι και κρίνουν τον τρόπο που ζούμε. Είναι φανερές και διαπιστωμένες
οι διαφορές με όλους αυτούς. Και είναι κάποτε δύσκολη η σχέση και η συναναστροφή μαζί τους. Φυσικά συμβαίνει το ίδιο και σ’ αυτούς. Όμως ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε μεταξύ μας ή και ο τρόπος που τους αντιμετωπίζουμε αποτελεί το παράδειγμα γι’ αυτούς που μας βλέπουν.

Εάν διαπιστώνουν καλές και ηθικές σχέσεις στις μεταξύ μας συναλλαγές, θα εκτιμήσουν και τον πολιτισμό μας και κυρίως τα
θρησκευτικά μας πιστεύω. Αν δεν τους αποφεύγουμε, αλλά τους αντιμετωπίζουμε ως δημιουργήματα του ίδιου Θεού, όπως και είναι πράγματι, τότε προσφέρουμε το χριστιανικό παράδειγμα, γινόμαστε το φως το καθοδηγητικό προς τον δρόμο του Θεού. Ίσως κάποιοι από αυτούς θελήσουν να μας πλησιάσουν περισσότερο, εκτιμώντας τη συμπεριφορά μας, να ενδιαφερθούν για την πίστη μας, να γίνουν
χριστιανοί. Αυτό αποτελεί ιεραποστολική ενέργεια. Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Το παράδειγμα που προσφέρουμε με την
καθημερινή ζωή, στις απλές και επουσιώδεις πράξεις μας, στη συνηθισμένη συμπεριφορά μας σε συνανθρώπους μας, που μετέχουν του ίδιου πολιτισμού, της θρησκείας μας. Σε άτομα που πολλές φορές, όπως όλοι μας, σε στιγμές αδυναμίας κλονίζονται και υποκύπτουν σε πράξεις αμαρτωλές. Σε τέτοιες στιγμές το φωτεινό παράδειγμά μας μπορεί να βοηθήσει, να ενισχύσει την προσπάθεια του συνανθρώπου μας να ξανασηκωθεί και να συνεχίσει την πορεία για την τήρηση των εντολών του
Θεού. Τότε πράγματι θα εφαρμοστεί και αυτό που σημειώνει στην προς Τίτον επιστολή του ο Απόστολος Παύλος: «Μανθανέτωσαν δε και οι ημέτεροι καλών έργων προΐστασθαι….. ίνα μη ώσιν άκαρποι». Να μάθουν και οι δικοί μας, οι πιστοί, να πρωτοστατούν σε καλές πράξεις, να είναι οι φωτεινοί οδηγοί, για να μην είναι άκαρποι σε πνευματικά έργα».

Τέτοιους καρπούς θα φέρει το φωτεινό μας παράδειγμα, τόσο σε ξένους και
αλλόθρησκους, όσο και στους ομόπιστους χριστιανούς. Και έτσι θα μπορέσουμε να γίνουμε και εμείς, όπως και οι Άγιοι Πατέρες, «το φως του κόσμου», γιατί αυτό θέλει και ζητεί από εμάς ο Κύριός μας.