Κυριακή της Πεντηκοστής – του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

Η περίοδος από την Κυριακή της Αναστάσεως του Κυρίου μας μέχρι και σήμερα, κλείνει με την γιορτή της Πεντηκοστής, κατά την οποία το άγιο Πνεύμα κατέβηκε στους μαθητές του Χριστού, στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, και τους ανέδειξε, όπως ψάλλομε στο απολυτίκιο της γιορτής, σε πανσόφους αλιείς της Οικουμένης. Ανακαίνισε τον κόσμο και παραμένει από τότε μέσα στην Εκκλησία του Χριστού να συγκροτεί όλον τον θεσμό της, για να καθοδηγεί σε κάθε αλήθεια και σε κάθε έργο της, ώστε να φέρει εις πέρας καλά και αποτελεσματικά την θεία της αποστολή στον κόσμο.

Το Άγιο Πνεύμα φώτιζε στην Παλαιά Διαθήκη, τους Προφήτες να μιλήσουν για την έλευση και την Θεότητα του Χριστού. Φώτισε τους συγγραφείς να γράψουν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Το ίδιο Άγιο Πνεύμα φώτισε και τους Αποστόλους και Ευαγγελιστές να γράψουν και να κηρύξουν την Θεότητα του Χριστού και να κάνουν σωστά και αποτελεσματικά το ιεραποστολικό τους έργο.

Το 381 μ.Χ συγκλήθηκε η Β ́ Οικουμενική Σύνοδος από τον Αυτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο τον Α’ στην Κωνσταντινούπολη η οποία καταδίκασε τον Μακεδόνιο και τους οπαδούς του οι οποίοι αμφισβητούσαν τη θεότητα του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα υπάρχει προαιώνια και θα υπάρχει πάντοτε χωρίς να έχει ούτε αρχή και τέλος.

Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι απαραίτητη στις ψυχές μας, αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, γιατί μας μεταδίδει την Χάρη Του και μένει μέσα μας, διά των Μυστηρίων της βαπτίσεως, του χρίσματος, της χειροτονίας, της ειλικρινούς εξομολόγησης και των άλλων μυστηρίων. Ο δε καρπός του, κατά τον Απόστολο Παύλο, είναι η αγάπη, η χαρά, η μακροθυμία η χρηστότης, (καλοσύνη) η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότης, η εγκράτεια. Γι’ αυτό λέγονται χαρίσματα και δωρεές γιατί έρχονται σε εμάς δωρεάν.

Το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται και κατακλύζει την Εκκλησία και τελεσιουργεί τα μυστήρια της. Αυτό αγιάζει το νερό του Βαπτίσματος ώστε ο βαπτιζόμενος να αναγεννάται σε νέα ζωή. Μεταβάλλει τον άρτο και τον οίνο στην Θεία Ευχαριστία, σε Σώμα και Αίμα Χριστού, ώστε όσοι κοινωνούν άξια να ενώνονται με τον Κύριο.

Έχουν περάσει, πολλοί αιώνες από την κάθοδο του Παναγίου Πνεύματος και όμως πολλοί είναι εκείνοι που δεν το δέχονται. Δεν δέχονται αυτή την πνευματική αλλαγή και μένουν στα πλοκάμια του διαβόλου, του κακού και της αμαρτίας. Και η βασική αιτία είναι ότι αγνοούν την έλευση και την αναγεννητική Του δύναμη. Αποτέλεσμα, ο άνθρωπος να μένει άδειος από το Άγιο Πνεύμα, και να μην μπορεί να αποκτήσει καμιά αρετή.

Όταν οι άνθρωποι δεν αφήνουν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος να τους φωτίσει τότε η ψυχή τους γίνεται αδύνατη, και δεν έχει δυνάμεις να εργάζεται για το καλό. Μοιάζουν οι άνθρωποι αυτοί με τον κόσμο που δεν έχει ήλιο, μοιάζουν με το σώμα χωρίς ψυχή. Όταν δεν δέχονται το Άγιο Πνεύμα, έχουν μέσα τους το πνεύμα του διαβόλου, το πνεύμα του κόσμου, το πνεύμα της αμαρτίας. Μπορεί οι άνθρωποι αυτοί να γνωρίζουν πολλά, να έχουν ψηλές θέσεις και αξιώματα, τιμές και πλούτη, δεν έχουν όμως τα αισθήματα της καλοσύνης, της αληθινής αγάπης και δεν ξέρουν τι είναι ευγένεια και τι σημαίνει θυσία. Δεν έχουν όλα αυτά που χαρακτηρίζουν τον αληθινό άνθρωπο, τον άνθρωπο του Θεού. Οι καρδιές τους είναι γεμάτες με πάθη και ελαττώματα.

Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστάσει την ανακαινιστική χάρη και το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κανένας σοφός, κανένας πολιτισμός, καμιά πρόοδος, και καμιά ανάπτυξη με όλα τα καλά που φέρνουν στην ανθρωπότητα. Γιατί; Γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι η δύναμη που έρχεται να τονώσει τη θέληση των ανθρώπων και να την οδηγήσει στο καλό και στην αρετή. Ενώ συγχρόνως κατακαίει και καταστρέφει κάθε αμαρτωλό πάθος, που φυτρώνει στην ψυχή τους και καθαρίζει κάθε ακαθαρσία. Όταν κατοικήσει μέσα τους, ολόκληρος ο εσωτερικός τους κόσμος γίνεται πνευματικός.

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος μέσα στον άνθρωπο, είναι μια γιορτή, είναι η Πεντηκοστή κάθε χριστιανικής ψυχής, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μέσα της ένας ωραίος κόσμος, φωτεινός, άγιος, δυνατός που ομορφαίνει και αγιάζει το σώμα και το καθιστά άγιο ναό της θείας Χάριτος. Ο άνθρωπος έτσι γίνεται πνευματοφόρος και πνευματοκίνητος. Γίνεται αληθινά θεοφόρος. Βασική όμως προϋπόθεση για να προετοιμάσει το Πανάγιο Πνεύμα την πνευματική του αναγέννηση είναι να του ανοίξει τις πόρτες της ψυχής του, να το δεχθεί με θερμή πίστη και να τον κάνει να κατοικήσει μόνιμα μέσα του.

Η μεγάλη γιορτή της Πεντηκοστής έφερε από τον ουρανό το φως το αληθινό που διαλύει το σκοτάδι της αμαρτίας και πλημμυρίζει τον κόσμο με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Έφερε πύρινες φλόγες που καίγουν κάθε κακία. Μέσα σε αυτό το θεϊκό φως η Εκκλησία μας σήμερα, λάμπει και αστράφτει και μάς οδηγεί να γνωρίσουμε και να ενωθούμε με τον ένα και αληθινό Θεό.

Ο Χριστός, αγαπητοί μου δεν έστειλε μόνο στους μαθητές του το Άγιο Πνεύμα και τους γέμισε με αγιότητα και θεία Χάρη, αλλά το χορηγεί διαχρονικά και σε κάθε πιστό για να καταπαύσει την δίψα της ψυχής του. Και μόνο τότε βρίσκει το φως, τη χαρά, την ειρήνη της ζωής του, τότε εξασφαλίζει τη σωτηρία της ψυχής του. Τότε βρίσκει τον Κύριο και Θεό του και προσκολλάται σε αυτόν, τον πιστεύει, τον λατρεύει, τον επικαλείται και συμμορφώνεται προς το άγιο θέλημά του. Έτσι και εμείς, ειδικά σήμερα στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, να παρακαλέσουμε τον Παράκλητο, να εξαφανίσει κάθε κακία και αμαρτωλή επιθυμία από τον εσωτερικό μας κόσμο και να φωτίσει τις καρδιές μας με το θείο Του φως, ώστε «λάμποντες, ἀστράπτοντες, ἠλλοιωμένοι» να προσκυνούμε και να δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό για τις πλούσιες δωρεές που μας παρέχει.