Κυριακή των Μυροφόρων – του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

«Διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία
η του Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα, ίνα ελθούσαι
αλείψωσι τον Ιησουν»

Η σημερινή Κυριακή, των Μυροφόρων, θα μπορούσε άριστα
να καθιερωθεί από όλο τον Ορθόδοξο κόσμο ως ημέρα της γυναίκας,
γιατί στα σεμνά πρόσωπα των Μυροφόρων γυναικών βλέπουμε από
τη μια, σε όλο της το μεγαλείο, την αρετή, που αποτελεί διακριτικό
γνώρισμα της γυναίκας, την στοργή, την αγάπη και από την άλλη
θυμόμαστε το ύψος της τιμής και του σεβασμού, που σ’ αυτό
ανέβασε τη γυναίκα ο Χριστός.

Στις κρίσιμες στιγμές του Πάθους, ενώ και αυτοί ακόμα οι
μαθητές είχαν εγκαταλείψει τον «διδάσκαλον», μόνο οι Μυροφόρες
μένουν κοντά Του. Ετοίμασαν τα αρώματα τους για να έλθουν στον
τάφο να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και «να
αλείψωσι τον Ιησούν». Όλη τη νύχτα άγρυπνες με την ψυχή
πλημμυρισμένη από αγωνία και πόνο, δεν φοβήθηκαν το βαθύ
σκοτάδι, τους κινδύνους των ταραγμένων εκείνων ημερών, την
αγριότητα των φρουρών του τάφου. Υπερνίκησαν τη δειλία του
γυναικείου φύλου, έδειξαν ανδρεία, την οποία δεν είχαν τότε ούτε
οι Μαθητές του Κυρίου. Είναι οι πρώτες αψευδείς μάρτυρες της
Αναστάσεως του Κυρίου μας, αφού αυτές πήγαν «λίαν πρωί της μιας
σαββάτων» όπου και με έκπληξη βλέπουν τον τάφο ανοιχτό και τη
μεγάλη πέτρα κυλισμένη. Μπαίνοντας στον τάφο βλέπουν ένα νεαρό
λευκοντυμένο να κάθεται στα δεξιά. Φόβος και απορία κυριεύει τις
ψυχές τους. Δεν προλαβαίνουν να συνέλθουν από το θαυμασμό και
την έκπληξη και ακούουν από το στόμα του Αγγέλου το μεγάλο
μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου.

«Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον, ηγέρθη, ούκ
έστιν ώδε, ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν». Ήταν η πρώτη ανταμοιβή
στην αγάπη τους, το πρώτο δώρο στην αυταπάρνηση τους. Ποια
χάρη και τιμή να ακούσουν πρώτες αυτές το άγγελμα της
Αναστάσεως και να γίνουν οι πρώτες Ευαγγελίστριες του πιο χαρμόσυνου γεγονότος της ανθρώπινης ιστορίας! Να γιατί σήμερα
προβάλλει όλες αυτές τις ηρωικές μορφές η Εκκλησία μας. Για να
μας παραδειγματίσουν, για να μας διδάξουν, για να μας
καθοδηγήσουν. Για να μας τονίσουν ότι σαν ο άνθρωπος εμπνέεται
και καθοδηγείται από την αγάπη του Χριστού, καταργείται κάθε
φόβος και αμφιβολία που υπάρχει στην καρδιά μας.

Η αγάπη, τονίζει η Αγία Γραφή, είναι «κραταιά ως ο θάνατος».
Οι Μυροφόρες νίκησαν τον φόβο του θανάτου. Ξεπέρασαν τη
φυσική αδυναμία της γυναίκας με ηρωισμό. Δεν φοβήθηκαν τους
πονηρούς Φαρισαίους, τα Συνέδρια, τους αδίστακτους άρχοντες.
Τόλμη και αγάπη, γενναιότητα και ηρωισμό έδειξαν τα πρόσωπα των
Μυροφόρων που τιμούμε σήμερα. Όλες αυτές οι γενναίες πράξεις,
αδελφοί μου, μαρτυρούν τη φλογερή αγάπη όλων των
πρωταγωνιστών του σημερινού Ευαγγελίου για τον διδάσκαλο τους.
Λες και ακόμα αντηχεί στα αυτιά των Μυροφόρων γυναικών ο λόγος
του Κυρίου «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου
και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης
της ισχύος σου». Από αυτή την αγάπη φλέγεται η καρδιά τους και
αυτή η αγάπη προς τον διδάσκαλο και Θεό τους είναι που τους δίνει
τη δύναμη και την τόλμη να νικήσουν τον φόβο τους και να
υπερβούν τη φυσική τους δειλία.

Ποιο είναι το βραβείο αυτής της υπέρβασης; Πως ανταποδίδει
ο Κύριος στις γενναίες πράξεις των Μυροφόρων γυναικών; Με την
εμπειρία της Ανάστασης! Οι Μυροφόρες αξιώνονται πρώτες να
προσκυνήσουν τον αναστημένο Χριστό και να δουν το μνημείο του
Κυρίου άδειο, ακούγοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως
του Κυρίου από το στόμα του Αγγέλου.

Ας μην αρκεστούμε σε ένα θαυμασμό των μυροφόρων. Ας
μην περιοριστούμε σε ένα εγκώμιο των μεγάλων ηρώων της πίστεως.
Ας διδαχτούμε από το παράδειγμα τους και να προσευχόμαστε
ιδιαίτερα να γεμίσει ο Θεός την καρδία μας ως ο ήλιος της
δικαιοσύνης που «ανέτειλε ζωηφόρος εκ τάφου», από την αγνή και
αγία αγάπη Του δια πρεσβειών των Μυροφόρων και για να
αξιωθούμε μετά την επίγειο ζωή μας να συναντήσουμε τον
αγαπώμενο Κύριο και για να το απολαύσουμε στον παράδεισο.