Δελτίο Θυέλλης, του Γιώργου Τσιντσίνη (έκδοση 29/1/22)

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης και δημοσιεύθηκε στον “Λαό”, έκδοση 29/1/22

Το χιόνι μας πασπάλισε,

μα η τιβί μας ζάλισε

για Αττική κι «Ελπίδα»,

αλλά ούτε καν την είδα.

Κομμένες οι γκρίνιες παρακαλώ… Από Δευτέρα τοπικά χιόνισε μόνο όσο πρέπει για να δούμε …άσπρη μέρα. Και μπορεί να πάγωσαν γύρω μας όλα, ακόμη και η αγορά, που πέρα από την ακρίβεια στα βασικά προϊόντα διατροφής, την ενέργεια και τη θέρμανση, έχει τα κεσάτια της, αλλά ένα «φεγγάρι» είναι κι αυτό -μέσα στο χειμώνα- και θα περάσει. Και μπορεί οι εκπτώσεις μέχρι στιγμής να είναι «υπό το μηδέν», όπως είπε και ο Πρόεδρος των ντόπιων εμπόρων, αλλά έχουμε μπροστά μας κι όλο το Φλεβάρη για να καταναλώσουμε και ν’ αναθερμάνουμε, να «σβήσουμε» την «παγωμένη» εικόνα, όσο μπορέσουμε τουλάχιστον.

Αποζημίωση 2.000 ευρώ ανά εγκλωβισμένο αυτοκίνητο θα καταβάλει η Αττική Οδός, ύστερα από επικοινωνία που είχε ο Πρωθυπουργός με τη διοίκηση της παραχωρησιούχου εταιρείας. Ορθώς, αλλά ποια και πόσα ακόμη μέτρα θα πάρει από αύριο η εταιρεία, για να μη γίνει πάλι …ρόμπα και να μη κινδυνεύσουν άνθρωποι στην επόμενη καταιγίδα, που μοιραία θα ξανάρθει; Πιο …τσιγκούνικη η Τραινοσέ αποζημιώνει με χίλια ευρώ κάθε εγκλωβισμένο επιβάτη των τραίνων.

Το συγκλονιστικό μήνυμα ενός οδηγού που έφυγε με τα πόδια από την Αττική Οδό, προκειμένου να φτάσει στο σπίτι του για να λάβει φαρμακευτική αγωγή, κατέγραψε η κάμερα του MEGA. Όπως έγραψε στο σημείωμα που άφησε ο συγκεκριμένος οδηγός, ήταν εγκλωβισμένος από τις 14:00 το μεσημέρι και στις 22:00 το βράδυ αποφάσισε να αφήσει το όχημα και να αναζητήσει τρόπο για να φτάσει στο σπίτι του. «Πάω σπίτι μου γιατί πρέπει να πάρω τα χάπια για την πίεση και το ζάχαρο» τόνισε ο οδηγός, ο οποίος είχε αφήσει στο σημείωμα και τα τηλέφωνα επικοινωνίας προκειμένου να τον ειδοποιήσουν όταν ο δρόμος θα ανοίξει. Ένας 35χρονος ειδικευόμενος γιατρός περπάτησε5,5 ώρες μέσα στο χιόνι, από το Νέο Ηράκλειο μέχρι τον «Ερυθρό Σταυρό», για να είναι συνεπής με την εφημερία του. Είναι θαύμα που με τόσο μεγάλο κακό δεν θρηνήσαμε θύματα, όπως συμβαίνει συνήθως σε ανάλογες θεομηνίες άλλων χωρών.

Για να δούμε όμως και την «άλλη όψη του φεγγαριού»… Η φίλη μου και συνάδελφος Ρούλα Γεωργακοπούλου, σε επίκαιρη ανάρτησή της στο facebook γράφει: «Από το πρωί ακούω στον Σκάι ηχογραφημένα τα απελπισμένα τηλεφωνήματα των εγκλωβισμένων στην Αττική οδό. Αν όχι όλοι οι περισσότεροι 70-75 ετών, πανικόβλητοι γιατί έχουν άσθμα, ΧΑΠ, πίεση, καρδιολογικά, αλλά όχι αλυσίδες και σαφή ενημέρωση από το δελτίο καιρού. Για το τι δουλειά είχαν μέρα χιονιά να οδηγούν σε ωτοστράντα, δεν το συζητώ. Τι διάολο όμως;; Μόνον εγώ ακούω τη Σούζη σε λούπα;» Ε, βρε Ρούλα… Είπανε προφανώς τα «παιδιά» να βγούνε μια χιονό-τσαρκα να χαρούν λιγάκι. Αλλά δεν είχαν αλυσίδες και ξέχασαν να πάρουν μαζί τους και τα χάπια τους…

Οι Υπηρεσίες του Δήμου Αλμυρού, η Περιφέρεια Θεσσαλίας και η Πολιτική Προστασία αποδείχθηκαν επαρκώς προετοιμασίες και έδωσαν επαρκείς τη μάχη με την «Ελπίδα». Αποδείχθηκε πως όταν υπάρχει συντονισμός καταφέρνουμε ακόμη και τα ακατόρθωτα. Και μπράβο τους!

Στις ώρες του χιονιού και του ψύχους ήπια ένα παραπάνω …τσιπουράκι εις υγείαν όλων αυτών των ανθρώπων που έδωσαν μάχες μέσα στο χιονιά, για να μείνουν οι δρόμοι ανοιχτοί, οι πολίτες ασφαλείς, με ηλεκτρικό ρεύμα και νερό κι όσοι άλλοι πάλεψαν εκεί που τους ζητήθηκε γενικά βοήθεια. Ο Θεός να τους έχει πάντοτε γερούς.

Μέσα στην κακοκαιρία εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά τα καυσόξυλα από τις αποθήκες. Βρε, πού καταντήσαμε; Να ξαναζεσταινόμαστε μετά από 60 χρόνια με τις αθάνατες ξυλόσομπες της φτωχολογιάς του 1950 – 60…

Μας είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα οι μετεωρολόγοι ότι η «Ελπίδα» θα …αφηνιάσει με κορύφωση του φαινομένου από Δευτέρα. Πού πας ταξίδι, ρε Καραμήτρο, στο άγνωστο με βάρκα την …Ελπίδα;

Για σκεφτείτε να μην είχαν κλείσει προληπτικά τα σχολεία… Πόσα παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί θα έβαζαν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα και τις ίδιες τις ζωές τους. Πάντως σε κάθε κλιματική απειλή , από τη στιγμή που η μισή Ελλάδα έχει στοιβαχτεί και ζει στη Αττική μοιάζει να ζει σε μια παγίδα. Νομοτελειακά…

Έτσι εξηγείται γιατί οι Έλληνες ασχολούνται ή βλέπουν ολοένα και περισσότερο …τένις ή πινγκ – πονγκ. Εξασκούνται στο να πετάνε το …μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο. Από τους κυβερνώντες μέχρι και τους απλούς πολίτες.

Τελικά ο κορωνοϊός είναι παντός καιρού; «Θερίζει» εκατόμβη νεκρών καθημερινά, λες και κάτι τρέχει να προλάβει ο μπαγάσας. Κι έχεις και τους αρνητές και επιμένουν να μιλάνε για «μια απλή …γριπούλα». Κούνια που σας κούναγε και καροτσάκι που σας κουβαλούσε.

4 Ιανουαρίου 1984…. Ο Στιβ Τζομπς παρουσιάζει τον επαναστατικό υπολογιστή της Apple, Macintosh και αλλάζει τον κόσμο για πάντα. Μοιάζει αυτονόητο σήμερα, όμως αυτός ο υπολογιστής ήταν ο πρώτος στον κόσμο που ήταν προσβάσιμος για τους πολλούς: Όχι μόνο γιατί η τιμή του ήταν προσιτή, αλλά και γιατί δεν χρειαζόταν να έχει σπουδάσει κάποιος πληροφορική για να μπορεί να τον χειριστεί. Σήμερα, όταν σκεφτόμαστε έναν υπολογιστή, στο μυαλό μας έρχονται ασυναίσθητα ένα ποντίκι και «παράθυρα». Όμως το 1984, τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι. Οι πρώτοι σε πωλήσεις υπολογιστές της εποχής, όπως ο IBM PC XT που κόστιζε 5.000 δολάρια, ο πολύ φθηνότερος Commodore 64 αλλά και ο Apple II της ίδιας της Apple, αποτελούνταν από μαύρες οθόνες, στις οποίες εμφανίζονταν γραμμές από πράσινα ή άσπρα γράμματα, σαν να γράφει κανείς σε γραφομηχανή. Για να αντιγράψεις ένα αρχείο, έπρεπε να γράψεις ένα ολόκληρο και ακαταλαβίστικο κατεβατό. Τα λάθη ήταν συχνά και κάποιες φορές καταστροφικά. Όμως ο Τζεφ Ράσκιν, ένας επιστήμονας της πληροφορικής από τη Νέα Υόρκη, που είχε προσληφθεί στην Apple το 1978, πίστευε ότι οι υπολογιστές έπρεπε να είναι πιο εύκολοι στη χρήση.

Τα πρώτα που μας ειδοποίησαν για την κακοκαιρία ήταν τα δελφίνια. Μπήκαν τα κακόμοιρα από το πέλαγος στον Παγασητικό για να προστατευτούν και βγήκαν στα ρηχά. Και ήταν χάρμα οφθαλμών με τα παιχνιδίσματά τους.

Τα συμπλέγματα κατωτερότητας, αλλά και η πονηριά κάποιων παλιών Μογγόλων είναι διάχυτα στην καθημερινή στρεβλή ρητορική των δικτατορίσκων της Άγκυρας κατά της Ελλάδας και των δικών μας ηγετών. Ενώ, τον τελευταίο καιρό, η χώρα τους πολλαπλώς κατακρημνίζεται και οι ίδιοι αισθάνονται εξ ίσου πολλαπλώς απομονωμένοι παγκοσμίως και ψάχνουν συμμάχους με το κλεφτοφάναρο, δεν μπορούν να βγάλουν το «καρφί» από το μάτι τους που λέγεται Ελλάδα και ασχολούνται κάθε μέρα, όλη μέρα με το δήθεν κακό γείτονα, ενώ κατά βάση και για εσωτερική κατανάλωση «πετούν τη μπάλα στην εξέδρα». Κι ένα είναι βέβαιο: Ο τελικός λογαριασμός είναι σε βάρος τους και θα τον πληρώσουν πολύ ακριβά.

Ο πάγος μπορεί να είναι επιζήμιος ή ακόμη και θανατηφόρος. Μπορεί όμως επίσης να δημιουργήσει μερικά από τα πιο όμορφα και συναρπαστικά αξιοθέατα του χειμώνα. Ο σχηματισμός του πάγου εξαρτάται από ένα εκατομμύριο διαφορετικές μεταβλητές. Η παραμικρή αλλαγή στην υγρασία, η θερμοκρασία ή η ταχύτητα του ανέμου μπορούν να δημιουργήσουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα. Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε (από το dinfo.gr) είναι από παγωμένο φάρο στη λίμνη Μίσιγκαν των ΗΠΑ.

Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι (όπως ήταν το πραγματικό του όνομα) υπήρξε ένας σπουδαίος Ινδός πολιτικός, επαναστάτης και ακτιβιστής. Ήταν η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία από τους Βρετανούς και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης, χωρίς χρήση βίας, εναντίον των καταπιεστών. Η διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καθιερωθεί σαν ένα από τα παγκόσμια σύμβολα του 20ου αιώνα. Απέκτησε την προσωνυμία Μαχάτμα, που φέρεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός νομπελίστας ποιητής Ταγκόρ και που στα σανσκριτικά σημαίνει “μεγαλόψυχος”.

Δολοφονήθηκε το 1947 από ένα φανατικό ινδουιστή, λίγο μετά την απελευθέρωση της χώρας. Πολλές από τις ρήσεις του επηρέασαν τον κόσμο, πάντα με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό στην ανθρώπινη φύση. Μερικές απ’ αυτές τις ρήσεις από το dinfo.gr που –αν θέλετε- μπορείτε να αποθησαυρίσετε:

-Τα εφτά που δεν πρέπει να έχεις: Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία.

-Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς τη συγκατάθεσή μου.

-Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.

Πρέπει να ζούμε σαν να πρόκειται να πεθάνουμε αύριο και να μελετάμε σαν να πρόκειται να ζήσουμε για πάντα.

-Ο Θεός δεν έχει θρησκεία.

-Ένας δειλός είναι ανίκανος να δείξει αγάπη. Αυτό είναι προνόμιο των γενναίων.

-Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν.

-Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία.

-Η ελευθερία δεν αξίζει τίποτα αν δεν συμπεριλαμβάνει την ελευθερία να κάνεις λάθη.

-Ο μόνος τύραννος που δέχομαι είναι η σκληρή φωνή μέσα μου.

-Είναι καλύτερα να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου.

-Ένα «όχι» που βγήκε από μια βαθιά πεποίθηση, είναι πολύ καλύτερο -και πιο μεγαλειώδες- από ένα «ναι» που ειπώθηκε για να ευχαριστήσει ή –χειρότερα- για να αποφύγει φασαρίες.

-Ένας άνθρωπος είναι το σύνολο των πράξεών του. Τι έχει κάνει, τι μπορεί να κάνει. Τίποτε άλλο.

-Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να είναι ελεύθερος και στο κλουβί της φυλακής του.

-Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία.

-Σχεδόν ό,τι κάνεις είναι ασήμαντο, αλλά είναι σημαντικό να το κάνεις.

-Ο φόβος έχει κάποια χρησιμότητα, η δειλία όμως δεν έχει καμία.

-Να χάνεις την υπομονή σου σημαίνει να χάνεις τη μάχη.

-Αυτοί που ξέρουν πώς να σκέφτονται δεν χρειάζονται δασκάλους.

Είναι λάθος να παίρνεις υποχρεωτικά για λάθος εκείνο που δεν καταλαβαίνεις

-Ο θυμός και η έλλειψη ανοχής είναι εχθροί της ορθής κρίσης.

-Η χρήση βίας μπορεί να φαίνεται καμιά φορά ότι κάνει καλό, το καλό αυτό όμως είναι προσωρινό, ενώ το κακό που προξενεί είναι μόνιμο.

-Ένα λάθος δεν γίνεται αλήθεια επειδή είναι ευρέως διαδεδομένο, ούτε η αλήθεια γίνεται λάθος επειδή δεν τη βλέπει κανείς.

-Η γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των ανθρώπων, αλλά όχι την πλεονεξία όλων των ανθρώπων.

-Μια θρησκεία που δεν λαμβάνει υπόψη της πρακτικά ζητήματα και δεν βοηθάει στη λύση τους, δεν είναι θρησκεία.

-Είμαι έτοιμος να πεθάνω, αλλά δεν υπάρχει σκοπός για τον οποίο να είμαι έτοιμος να σκοτώσω.

-Η μη-βία προϋποθέτει διπλή πίστη: πίστη στο Θεό και πίστη στον άνθρωπο.

-Η αλήθεια ποτέ δεν βλάπτει έναν σκοπό που είναι δίκαιος.

-Οι υπερβολικοί έπαινοι προσβάλλουν. Είσαι αναγκασμένος να πεις πως δεν τους αξίζεις.

-Η υγιής δυσαρέσκεια είναι προάγγελος της προόδου.

-Δικαιώματα που δεν προκύπτουν από ένα καθήκον που επιτελέσαμε καλά, δεν αξίζουμε να τα έχουμε.

-Η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια.

-Ένας αδύναμος άνθρωπος είναι δίκαιος μόνο κατά τύχη. Ένας δυνατός, μη-βίαιος άνθρωπος είναι άδικος μόνο κατά τύχη.

-Η δράση δηλώνει τις προτεραιότητες.

-Τι γνώμη έχω για το Δυτικό πολιτισμό; Νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα.

-Είναι καλύτερα να είμαστε βίαιοι, αν έχουμε βία μέσα μας, παρά να φοράμε το μανδύα της μη-βίας για να καλύψει την ανικανότητά μας.»

Τέρμα και τελείωσε… Η καλύτερη καραντίνα είναι να σε κλείσει το χιόνι. Τσίπουρο, κρασί, λουκάνικα, πίτες, ,παϊδάκια, τσάι και …συμπάθεια. Τυχερή κι η Ευλαμπία, αν της τύχει και κανένα… γούτσου – γούτσου.

Αν θέλετε να ξαναδείτε άσπρη μέρα μην περιμένετε να ξαναχιονίσει. Ρίξτε και κανένα …γιαουρτάκι.

Διάλογος δυο θαμώνων (άντρας και γυναίκα) σε μπαρ.

Εκείνος: Είσαι άσχημη.

Εκείνη: Είσαι μεθυσμένος.

Εκείνος: ‘Ντάξει… Αλλά εσύ θα είσαι και αύριο άσχημη.

Σχόλιο με τίτλο «Ραφάλ» (στη φωτο) από τον «ημέτερο» στην «Καθημερινή»: «Διαθέτει σύστημα σύζευξης Link-16, σύστημα αυτοπροστασίας Electronic Warfare Suite, ηλεκτροοπτικό αισθητήρα Front Sector Optronics και –από προχθές– ματάκι για να μην αβασκαθεί.»

Αν ξαναχιονίσει πάλι, κύριε Μητσοτάκη, θέλουμε εδώ και τώρα, πρόωρες εκλογές. Όχι; Τί όχι; Αν Κυβερνούσε τώρα ο Τσίπρας θα είχε κάνει αμέσως το «όχι» – «ναι»… Άσε που από καιρό αυτός σ’ έχει βάλει στο …Μάτι.

«Ό,τι κι αν πεις, δεν υπάρχει «Ελπίς». Υπογραφή: Αθηναίοι χωρίς …αλυσίδες».

Όχι, κυρία μου… Μην πιστεύετε την τηλεόραση που ισχυρίζεται ότι το βράδυ της Δευτέρας βγήκε τάχα στη Πλατεία Συντάγματος το …Βόρειο Σέλας.

Μ’ αυτό το ψωφόκρυο της βδομάδας που πέρασε, όταν θα έρθουν οι νέοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος, πετρελαίου και φυσικού αερίου, προτείνω την «κακοκαιρία» που θα προκληθεί στα κρανία και στα πορτοφόλια μας να την ονομάσουμε …Λεπίδα.

«Ο Φλεβάρης αν φλεβίσει» …ήσυχους να μας αφήσει….