Δεν θ’ αργήσει η ώρα που αυτή η “στάμνα” θα σπάσει πάνω στα κεφάλια τους… Γιώργου Τσιντσίνη – Δελτίο θυέλλης

έκδοση 29-8-2020

Κάποιοι το παρακάναμε

σε πάρτι και γιορτές.

Πάλι οι πιο υπεύθυνοι

θα είναι οι …μαθητές.

Από την προσεχή εβδομάδα υποδεχόμαστε τον Σεπτέμβρη και το φθινόπωρο, αφήνοντας πίσω μας ένα άνοστο και προβληματικό καλοκαίρι, που λίγοι μπορούν να πουν ότι το χάρηκαν και το απόλαυσαν. Κυρίως ο φόβος της πανδημίας και η σχετική έξαρση των κρουσμάτων δεν προκάλεσαν μόνο ανησυχία, αλλά αναδιέταξαν και τη συμπεριφορά μας, την καθημερινότητά μας, τις δαπάνες διαβίωσης, την λιγοστή διασκέδασή μας και -εν πολλοίς- μισο-ανέτρεψαν πολλά πράγματα, ειδικότερα στις λεγόμενες “ευπαθείς ομάδες” και τους ηλικιωμένους.

Η θεαματική επιστροφή θα συντελεστεί με το άνοιγμα των σχολείων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και από τη σταδιακή εγγραφή των νέων φοιτητών και σπουδαστών στις σχολές τους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως και τις μετακομίσεις τους στις πόλεις των σπουδών τους, μετά την επικείμενη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων επιτυχόντων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, που κι αυτές μετ’ εμποδίων διεξάχθηκαν στις αρχές του φετινού καλοκαιριού.

Όλα τα παραπάνω θα είναι μια ισχυρή “ένεση” κανονικότητας στις ζωές μας, αλλά απέχουμε πολύ από το να έχουμε πίσω την παλιά μας ζωή, την προ κορωνοϊού, ενώ ακόμη δεν ξέρουμε που θα ισορροπήσει η νέα μας πραγματικότητα με τα καθημερινά κρούσματα, ούτε τι και ποια …κουσούρια θα αφήσει στις συνήθειες και τον ψυχισμό μας. Όπως καταλαβαίνετε ο επερχόμενος χειμώνας μπορεί να μην έχει τις δυσκολίες π.χ. μιας Μυκόνου, αλλά έχει τα δικά του προβλήματα, όπως για μια αξιοπρεπή διαβίωση με πρόσθετες δαπάνες, αλλά και τη γενικότερη υγεία μας.

Εκτός από τα κρούσματα και τα ατομικά μέτρα προστασίας, που δείχνουν ότι η Ελλάδα -σε σχέση με πολλές άλλες χώρες- καλά τα κατάφερε μέχρι στιγμής, εκείνο που βρίσκεται σε έξαρση πραγματική είναι το κοινωνικό σχόλιο που διατρέχει τα ιντερνετικά δίκτυα και το κουτσομπολιό, οι αστήρικτες (πολλές φορές) απόψεις του κάθε ημιμαθή ή εγκάθετου “μαϊντανού”, συχνά με ψεύτικες τάχα “ειδήσεις”, αλλά και πολλές κακόβουλες δημοσιεύσεις, γνωρίζουν κυριολεκτικά νέες ημέρες …δόξας. Πλήθυναν ξαφνικά οι “λοιμοξιωλόγοι, οι πολιτικοί και κομματικοί κτλ. Πλήθυναν οι …αστρολόγοι και τα …μέντιουμ.

Το ξαναείπαμε… Ο καθένας που συνδέει το τάμπλετ ή τον υπολογιστή του με το ίντερνετ αισθάνεται ειδικός επιστήμονας, πολιτικός αναλυτής, κοινωνικός αναμορφωτής και το ….γαϊτανάκι πάει σύννεφο, που μόνο καλό δεν κάνει κάτω από τις τρέχουσες δύσκολες συνθήκες. Ίσως και να είναι μια λανθασμένη ψυχολογική διέξοδος κάποιων φοβισμένων, εγκλεισμένων στο οικογενειακό τους περιβάλλον κ.ο.κ. Ωστόσο, όντως μόνο καλό δεν κάνει αυτός ο καθημερινός “εκτροχιασμός” στον τόπο, στις τοπικές κοινωνίες -μικρές ή μεγάλες, στις επιχειρήσεις που προσπαθούν σκληρά για να επιβιώσουν, ενώ τραυματίζει τις ανθρώπινες και φιλικές σχέσεις, ελπίζω όχι για πάντα. Για κάτι τέτοιες έκρυθμες και υπερβολικές καταστάσεις συνηθίζω με επιείκεια να μονολογώ “μπόρα είναι, θα περάσει”.

«Θέλω να είμαι απολύτως ξεκάθαρος, το εμβόλιο θα διατεθεί δωρεάν σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Δεν ξέρουμε ακόμα αν θα είναι ένα ή αν θα είναι περισσότερα. Δεν ξέρουμε πότε θα το έχουμε στη διάθεσή μας. Ελπίζουμε συντομότερα και όχι αργότερα. Αλλά όποτε και αν έχουμε το εμβόλιο στη διάθεσή μας, αυτό θα διατεθεί δωρεάν, για όλους τους Έλληνες πολίτες», τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην εισαγωγική τοποθέτησή του, στην τηλεδιάσκεψη της περασμένης Δευτέρας.

Αναφερόμενος στο ζήτημα των σχολείων ο πρωθυπουργός τόνισε: «Όλες οι χώρες του κόσμου ανοίγουν και πάλι τα σχολεία τους. Αυτή είναι και η ομόφωνη εισήγηση της Επιστημονικής Επιτροπής και με αυτή συντάσσεται και η ελληνική κυβέρνηση. Τα σχολεία, προφανώς, θα ανοίξουν λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πρόνοιες που μας εισηγούνται οι ειδικοί έτσι ώστε να μειώσουμε στο ελάχιστο τη διασπορά του ιού. Μία από αυτές τις προβλέψεις είναι και η υποχρεωτική χρήση μάσκας στις τάξεις για όλα τα παιδιά, ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και καταλήγοντας στην τελευταία τάξη του λυκείου. Η ελληνική κυβέρνηση θα αναλάβει να διαθέσει δωρεάν μάσκες σε όλα τα παιδιά και σε όλους τους εκπαιδευτικούς, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο να ανταποκριθεί στην ελάχιστη υποχρέωσή της να μπορεί να παρέχει στα παιδιά τη μάσκα την οποία ζητά την υποχρεωτική χρήση της στα σχολεία».

Ο Πρωθυπουργός κάλεσε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο να λάβει επίσημα και υπεύθυνα θέση όσον αφορά τις κεντρικές επιλογές που έχει κάνει η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τους εμπειρογνώμονες, για την έγκαιρη επαναλειτουργία των σχολείων, την υποχρεωτική χρήση μάσκας και άλλα μέτρα που αποσκοπούν στην προφύλαξη του κοινού. «Αυτό το οποίο δεν χρειαζόμαστε σήμερα είναι μία κυνική, αφοριστική, καταστροφολογική κριτική, που αδικεί την προσπάθεια την οποία κάνει όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά συνολικά η χώρα, να ελέγξει αυτό το δεύτερο κύμα εξάπλωσης του κορωνοϊού. Μια μηδενιστική κριτική η οποία πολλές φορές τροφοδοτεί και θεωρίες και σενάρια συνωμοσίας τα οποία πρέπει να αποκρούσουμε όλοι με ευθύνη και με τον πιο απόλυτο τρόπο», επεσήμανε ο Πρωθυπουργός. Υπογράμμισε ακόμα ότι η κυβέρνηση ενημερώνει «πάντα με απόλυτη ευθύνη και με απόλυτη διαφάνεια» τους πολίτες και αναλαμβάνει την ευθύνη των πολιτικών της, ούσα ανά πάσα στιγμή έτοιμη να προβεί σε διορθωτικές ενέργειες εν μέσω μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.

Μια διαδικτυακή φίλη, η Μαρία Χίου, γράφει νηφάλια μια σωστή άποψη: “Και έγινε ξαφνικά η μάσκα η αφορμή για να διχαστούμε ξανά. Ένα κομμάτι ύφασμα στο οποίο φορτώσαμε ένα κάρο συμβολισμούς! Η μάσκα… Η μάσκα που προστατεύει και η μάσκα που στερεί το οξυγόνο. Η μάσκα που αντικατοπτρίζει την υπευθυνότητα και η μάσκα που δηλώνει την υποταγή. Το ζήτημα είναι πως η μάσκα δεν ήρθε για να μείνει. Είναι ένα μέρος μιας προσωρινής κατάστασης που αργά ή γρήγορα θα περάσει Άλλωστε επιδημίες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα στην ανθρωπότητα. Φυσικές, κατασκευασμένες τι σημασία έχει; Αυτό που έχει σημασία και δεν το βλέπουμε είναι η διάθεση μας για σύγκρουση, έριδα, πόλεμο! Μπορούμε, αν θέλουμε, να δούμε τη μάσκα σαν έναν τρόπο να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους που πραγματικά κινδυνεύουν, αλλά δεν θέλουμε… Μπορούμε, αν θέλουμε, να κατανοήσουμε εκείνους που δεν μπορούν με τίποτα να τη χρησιμοποιήσουν για ψυχολογικούς ή άλλους λόγους. Αλλά και πάλι δεν θέλουμε… Κι όμως δεν είναι η ώρα για επανάσταση, ούτε για διχασμό. Εγώ, για να μιλώ και ξεκάθαρα, είμαι όντως με τους μασκοφόρους. Κι αυτό γιατί έχω ανθρώπους σε ευπαθείς ομάδες που αγαπώ και νοιάζομαι, ωστόσο μπορώ να καταλάβω και τους άλλους. Όχι αυτούς που εκφράζουν τα απωθημένα μιας καθυστερημένης εφηβείας, αλλά τους άλλους που υποφέρουν πραγματικά με τη χρήση της μάσκας. Κάποια λύση θα υπάρχει όμως, έτσι δεν είναι; Αρκεί να ηρεμήσουμε και να σκεφτούμε. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως μια μπόρα είναι και αυτή και θα περάσει…” Βλέπετε; Όσοι προσεγγίζουν ψύχραιμα αυτήν την έκτακτη κατάσταση που πάνδημα επιτείνει την ταλαιπωρία μας, πάλι για “μπόρα” μιλούν…

Κουράστηκα να γράφω για τον Ερντογάν και “τας παραφυάδας αυτού”, μέσα κι έξω από την Τουρκία. Μια Τουρκία που πολλαπλώς ξεψυχάει, σε πολλά επίπεδα, αλλά παριστάνει το …ποντίκι που βρυχάται… Όλοι οι φανατικοί της γείτονος και οι επίσημοι τσανακογλείφτες του δικτατορικού καθεστώτος της, με προεξάρχοντα τον γιαλαντζί – σουλτάνο, δεν χάνουν ευκαιρία να κουνάνε απειλητικά το δάχτυλο στην Ελλάδα και στους Έλληνες, ενώ σύγκαιρα καμώνονται πως δεν βλέπουν ότι είναι σκέτα άδεια πουκάμισα, με …λερωμένα σώβρακα. Κι όσο τους αβαντάρουν οι γνωστοί φιλότουρκοι διεθνώς, το γαϊτανάκι των υπερφίαλων εκβιασμών καλά κρατεί… Προφανώς αγνοούν τη γνωστή παροιμία που λέει ότι “η στάμνα πάει πολλές φορές στη βρύση, αλλά κάποια στιγμή σπάει”. Και νομίζω πως δεν θ’ αργήσει η ώρα που αυτή η “στάμνα” θα σπάσει πάνω στα κεφάλια τους.

Μέχρι στιγμής πάντως ο δήθεν τσαμπουκαλεμένος και ανεκδιήγητος Ερντογάν τρώει διαρκώς “γκολάκια” (διάβαζε και …σφαλιάρες) σε όλα τα επίπεδα… Δεν είναι μόνο τα 3 που άρπαξε η Μπεσίκτας από τον ΠΑΟΚ (αυτό ήταν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι άλλωστε) αλλά και την …γκολάρα του Αντιπλοίαρχου του Πολεμικού Ναυτικού Γιάννη Σαλιάρη, κυβερνήτη της φρεγάτας “Λήμνος”, που με μια κίνηση κατάφερε να βγάλει… νοκ άουτ την τουρκική φρεγάτα «Kemal Reis» και να τη στείλει για επισκευή στον ναύσταθμο Ακσάζ.

Ο Ανδρέας Πετρουλάκης, ένας από τους διαπρεπείς γελοιογράφους της εφημερίδας “Καθημερινή” έκανε την παρακάτω ανάρτηση στο facebook, την οποία ασμένως προσυπογράφω: “Oι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν κάμπινγκ στο Γράμμο, είχαν τουλάχιστον το ελαφρυντικό του νεαρού της ηλικίας. Ο υφυπουργός Άμυνας που κάνει περίπου την ίδια πράξη διχασμού έχει το επιβαρυντικό της εξ αντικειμένου εκπροσώπησης της Πολιτείας. Η ευθύνη Μητσοτάκη είναι προφανής και ελπίζω να μην έχει στόχο τα ορφανά της Χρυσής Αυγής, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ και άλλον. Και για να τελειώνουμε με τα παραμύθια, όλα αυτά θα είναι γιορτές μίσους μέχρι να αποφασίσουν ομόφωνα τα κόμματα να διοργανώσουν κοινή εκδήλωση μνήμης για τους 75.000 Έλληνες νεκρούς του εμφυλίου.”

Φραγμός στη δωρεάν διάθεση των πλαστικών (ή «χάρτινων», πλαστικοποιημένων) ποτηριών και δοχείων φαγητού θα τεθεί από το 2022,όπως αποκαλύπτει σε σχετικό δημοσίευμά της η εφημερίδα “Καθημερινή”. Μάλιστα, ειδικά για τα ποτήρια, το περιβαλλοντικό τέλος του 0,04 ευρώ (συν ΦΠΑ) θα υπολογίζεται χωριστά και για τα καπάκια. Από το ίδιο έτος θα πρέπει να λειτουργήσουν και συστήματα επιστροφής φιαλών στους χώρους αγοράς (όπως υπήρχαν κάποτε για τα μπουκάλια μπίρας ή αναψυκτικών και στη χώρα μας). Οι ρυθμίσεις περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου για τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών στο περιβάλλον, με την ενσωμάτωση της σχετικής κοινοτικής οδηγίας (2019/902/ΕΕ) που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Περιβάλλοντος έως τις 18 Σεπτεμβρίου. Με το σχέδιο νόμου η Ελλάδα θα εναρμονιστεί με τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί σε κοινοτικό επίπεδο για το θέμα, εξειδικεύοντας και κάποια σημεία στα οποία η Ε.Ε. δίνει ελευθερία λήψης μέτρων σε κάθε κράτος. Πιο συγκεκριμένα:

• Από τις 3 Ιουλίου 2021 θα απαγορεύεται η διάθεση μιας σειράς πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης, όπως μαχαιροπίρουνα (πιρούνια, μαχαίρια, κουτάλια, ξυλάκια φαγητού), πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες τροφίμων και ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες και πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών. Οι επιχειρήσεις θα έχουν δυνατότητα να τα πωλούν έως και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους προκειμένου να εξαντλήσουν τα αποθέματά τους. Για το ελληνικό Δημόσιο θα ισχύσει απαγόρευση προμήθειας των συγκεκριμένων προϊόντων έξι μήνες νωρίτερα, από τις αρχές του 2021.
• Από τις 3 Ιουλίου 2021 θα απαγορεύεται και η διάθεση οξοδιασπώμενων σακουλών. Οι σακούλες αυτές αρχικά παρουσιάστηκαν ως «οικολογική» εναλλακτική στις κοινές σακούλες, στην πορεία όμως διαπιστώθηκε ότι απλώς διαλύονταν σε μικρότερα κομμάτια που είναι πολύ πιο δύσκολο να συλλεχθούν από το περιβάλλον.
• Από την 1η Ιουλίου 2021 οι δήμοι θα πρέπει να εξοπλίσουν όλες τις παιδικές χαρές και τους δημοτικούς χώρους άθλησης με βρύσες πόσιμου νερού, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη να χρησιμοποιείται εμφιαλωμένο.
• Από την 1η Ιανουαρίου 2022 θα επιβάλλεται περιβαλλοντικό τέλος (όπως έγινε με την πλαστική σακούλα) στα πλαστικά ποτήρια και στα καπάκια, καθώς και στους περιέκτες (τάπερ) τροφίμων μιας χρήσης. Το τέλος έχει ύψος 0,05 ευρώ και θα επιβάλλεται χωριστά για το ποτήρι ή τον περιέκτη και το καπάκι του. Η εισφορά θα καταλήγει σε ειδικό λογαριασμό στο Πράσινο Ταμείο και θα χρησιμοποιείται για δράσεις προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος. Από την ίδια ημερομηνία, τα καταστήματα φαγητού ή καφέ θα πρέπει υποχρεωτικά να δέχονται να εξυπηρετούν τον πελάτη στα επαναχρησιμοποιούμενα σκεύη που ο ίδιος θα φέρει, αφαιρώντας την ανάλογη χρέωση, καθώς και να πωλούν επαναχρησιμοποιούμενα προϊόντα.
• Εως τις 5 Ιανουαρίου 2023 οι εταιρείες που πωλούν νερό ή αναψυκτικά σε φιάλες έως 3 λίτρων θα πρέπει να δημιουργήσουν σύστημα επιστροφής αυτών (έναντι κάποιας έκπτωσης, λ.χ. στην αγορά του επόμενου προϊόντος ή επιστροφής χρημάτων) στα καταστήματα λιανικής πώλησης. Το ύψος του ποσού που θα «επιστρέφεται» θα καθοριστεί στη συνέχεια. Τα λεγόμενα «συστήματα εγγυοδοσίας» έχουν δοκιμαστεί και παλαιότερα στη χώρα μας, με την επιστροφή γυάλινων μπουκαλιών μπίρας ή αναψυκτικών, και είχαν αποδειχθεί ιδιαίτερα επιτυχημένα. Είναι δε εξαιρετικά διαδεδομένα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπου έχουν επεκταθεί και σε μια μεγάλη γκάμα προϊόντων (λ.χ. επιστροφή συσκευασιών από μπογιές ή σπρέι σε χρωματοπωλεία κ.ά.).

“Ένας νεαρός διάβολος:

-Πώς κατάφερες να στείλεις στην κόλαση τόσες ψυχές;

Ο γέροντας διάβολος:

-Μέσο του φόβου!

Ο νεαρός:

-Μπράβο! Και τι φοβόντουσαν; Πολέμους; Πείνα;

Ο γέροντας:

-Όχι… Μια αρρώστια!

Ο νεαρός:

-Δεν αρρώστησαν; Δεν πέθαιναν; Δεν υπήρχε γιατρειά;

Ο γέροντας:

-….. αρρώστησαν. Πέθαναν. Υπήρχε γιατρειά…

Ο νεαρός:

-Δεν καταλαβαίνω…

Ο γέροντας:

-Πίστεψαν, κατά λάθος, ότι το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κρατήσουν με κάθε κόστος είναι η ΖΩΗ!!! Σταματήσαν να αγκαλιάζονται… Σταματήσαν να χαιρετάει ο ένας τον άλλον!!! Παράτησαν όλες της ανθρώπινες επαφές…. Αφήσαν οτιδήποτε ήταν ανθρώπινο! Έμειναν χωρίς χρήματα. Έχασαν την δουλειά τους. Επέλεξαν όμως να φοβούνται για την ζωή τους ακόμα κι αν δεν είχαν ψωμί να φάνε. Πίστεψαν ότι άκουσαν, διάβασαν εφημερίδες και πίστεψαν τυφλά ότι διάβασαν. Παράτησαν την ελευθερία. Δεν έφυγαν ξανά από το σπίτι. Δεν πήγαν πουθενά. Δεν επισκέφθηκαν ποτέ ξανά φίλους και συγγενείς. Όλος ο κόσμος μετατράπηκε σε μια τεράστια φυλακή με εθελοντές κατάδικους. Δέχτηκαν τα πάντα!!! Όλα αυτά για να επιβιώσουν μια ακόμα μίζερη ημέρα… Δεν έζησαν, πέθαιναν κάθε μέρα! Ήταν πολύ εύκολο να πάρω την μίζερη ψυχή τους!” (C. S. Lewis – “Οι συμβουλές ενός γέροντα διαβόλου σε έναν νεότερο” – Βιβλίο γραμμένο το 1941.)

Όταν ο Ωνάσης είχε την Ολυμπιακή αεροπορία, αγόραζε κάθε μέρα ένα κουλούρι από τον ίδιο κουλουρά. Πάει λοιπόν μια μέρα ο Ωνάσης και λέει του κουλουρά: “Αν βρω, αν ο αριθμός των κουλουριών που έχεις είναι μονός ή ζυγός, θα μου δώσεις όλα τα κουλούρια σου. Αν όμως δεν το βρω, θα σου δώσω 5.000 δραχμές” (την εποχή εκείνη με τόσα λεφτά αγόραζες διαμέρισμα). Και απαντάει ο κουλουράς: ”Μα θα χάσω όλα τα κουλούρια μιας μέρας…” Και απαντάει ο Ωνάσης: ”Γι’ αυτό θα μείνεις για πάντα κουλουράς…” Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να είναι σίγουροι ότι είναι δυστυχισμένοι παρά να ρισκάρουν να είναι ευτυχισμένοι.

“Ήταν ο τόπος μου βράχος και χώματα

ήλιος και μαύρο κρασί.

Όργωνα, θέριζα, και με τον Όμηρο

σε τραγουδούσα, λαέ μου.

Πάνω στα κύματα νύχτες ολόκληρες

σε ονειρεύτηκα.

Ήταν τα σπίτια μου άσπρα γαρύφαλλα

και τα κορίτσια σεμνά.

Είχαν αρμύρα στα χείλη, στα μάτια τους

καίγανε την οικουμένη

και τα παιδιά μου με μια φυσαρμόνικα

τα ξελογιάζανε.

Ήταν ο τόπος μου σαν το χαμόγελο,

όνειρο καθημερνό.

Κάποιος τον πούλησε, κάποιος τον ρήμαξε

σαν δανεισμένη πραμάτεια.

Τώρα τ’ αγόρια μου παίζουν το θάνατο

στα χαρακώματα.”

(Γιώργος Σεφέρης – 1944)

“Η παράνοια σε άτομα είναι σχετικά σπάνια. Όμως σε ομάδες, κόμματα, έθνη και εποχές είναι μάλλον ο κανόνας.” (Φρίντριχ Νίτσε).

Αυτοί που δεν στάθηκαν δίπλα σου στα δύσκολα, δεν τους χρειάζεσαι ούτε στα εύκολά σου.

Με βλέπει ο άλλος να ξαπλώνω στην ξαπλώστρα και με ρωτάει: “Κάνεις ηλιοθεραπεία;” “Όχι”, του λέω “ήρθα για ύπνο, γιατί στο σπίτι έχω μαστόρους”.

“Ένα λιοντάρι δεν χάνει ποτέ τον ύπνο του για τις απόψεις των προβάτων.” (Αφρικανική παροιμία).

Ο …σανός και οι …κολοκύθες σε μια από τις σημερινές φωτογραφίες της στήλης δεν είναι μόνο ένα φθινοπωρινό σκηνικό, αλλά αφιερώνεται εξαιρετικά στους “μαϊντανούς” και στους “παπαγάλους” των ψεύτικων “ειδήσεων”, που ζημιώνουν (άθελά τους ή επίτηδες) το κοινωνικό σύνολο.

Καλό, ήσυχο και υγιές Φθινόπωρο να έχουμε… Καλά νέα για τα παιδιά που περιμένουν εναγωνίως τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων…