Αδέσποτες… ενέργειες για τα ζώα συντροφιάς – Προτάσεις – #ζωή_αλλάζουμε

Τα ζώα μοιράζονται με εμάς το προνόμιο να έχουν ψυχή… Η ευθύνη όμως είναι αποκλειστικά των ανθρώπων.

Θέμα δημόσιας υγείας, πολιτισμικό, κοινωνικό, αλλά και θέμα παιδείας η ορθή αντιμετώπιση ενός ζωντανού οργανισμού.

Το γεγονός ότι η πόλη μας είναι «πρωταθλήτρια» στα αδέσποτα, δεν περιποιεί τιμή για καμία και κανέναν μας. Αντιθέτως, δείχνει την αναγκαιότητα άμεσης αντιμετώπισης του προβλήματος.

Την ίδια ώρα που ο δήμος Αλμυρού είναι παράδειγμα προς αποφυγή σε άλλες πόλεις το πρόβλημα έχει αντιμετωπιστεί αν όχι επαρκώς τουλάχιστον αποτελεσματικά.

Μέσα στη δίνη του προβλήματος και υπό την πίεση του φιλοζωικού συλλόγου Αλμυρού και των δημοτών η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να προβεί σε ενέργειες που θα ανακουφίσουν έστω και προσωρινά. Απαραίτητο το… παυσίπονο, αλλά χρειαζόμαστε φάρμακο.

Επικροτούμε την προσπάθεια ευελπιστώντας η σίτιση και οι κτηνιατρικές υπηρεσίες εφεξής να είναι συνεχείς, άμεσες, στοχευόμενες και  συστηματικές και σε καμία περίπτωση διακεκομμένες και αποσπασματικές. Στην περίπτωση της Δημοτικής Αρχής Αλμυρού, γίνεται ακριβώς αυτό. Δηλαδή ενέργειες πριν την ενημέρωση των πολιτών (π.χ. πώς θα αξιοποιηθούν οι ταΐστρες καλύτερα από τους πολίτες), στειρώσεις και τοποθετήσεις τσιπ πριν τη δημιουργία μητρώου ζώων συντροφιάς κτλ.

Όμως κανένας αγώνας δεν στέφεται με επιτυχία, εάν η δημοτική αρχή δεν δώσει πρωταρχικό ρόλο στην παιδεία και ενημέρωση των πολιτών σε συνδυασμό πάντα  με τον πιστοποιημένο εθελοντισμό, ο οποίος  παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε προσπάθειας. Χαιρόμαστε που το αναγνωρίζει η δημοτική Αρχή, αναμένουμε να το εφαρμόσει.

Επανέρχομαι εν συντομία σε ήδη δημοσιευμένες προτάσεις πολλών από εμάς, ελάχιστες από τις οποίες έχουν δρομολογηθεί. Οι περισσότερες από αυτές έχουν χιλιοειπωθεί, κυρίως, κατά την προεκλογική περίοδο. Τότε που  τα αδέσποτα θεωρούνται ύψιστη προτεραιότητα και η ευαισθησία των υποψηφίων περισσή. Μόνο που αυτή εξαντλείται συνήθως σε απογευματινές συγκεντρώσεις και ομιλίες.

Αρχικά

• Να λειτουργήσει στο δήμο η προβλεπόμενη από τη νομοθεσία βάση δεδομένων ιδιόκτητων ζώων. Οι κηδεμόνες ζώων υποχρεούνται να δηλώσουν τα ζώα τους. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το μέτρο πρέπει να το χρεωθεί και να το δουλέψει συστηματικά η επιτροπή διαχείρισης.

Στη συνέχεια και με συνέπεια στις προεκλογικές μας προτάσεις:

• Πρωτίστως, επικοινωνία και συνεργασία με την Π.Φ.Π.Ο. (πανελλήνια φιλοζωική και περιβαλλοντική ομοσπονδία).
• Χρήση του ευεργετικού θεσμού των εθελοντών κτηνιάτρων του πανελλήνιου κτηνιατρικού συλλόγου (Π.Κ.Σ.), ο οποίος δίνει πάντα το παρών με αξιόπιστες και εφαρμόσιμες προτάσεις.
• Συνεργασία με κτηνιάτρους, κυνηγετικό σύλλογο, κτηνοτρόφους για σήμανση των δεσποζόμενων ζώων.
• Δημιουργία αρχείου καταγραφής αδέσποτων.
• Καταγραφή και διαχείριση των επιθετικών ζώων.
• Θεσμοθέτηση κινήτρων των δημοτών για υιοθεσία, όπως δωρεάν κτηνιατρική παρακολούθηση για 2 έτη, μείωση λογαριασμών δημοτικών επιχειρήσεων.
• Παραχώρηση δημοτικού χώρου για στέγαση του φιλοζωικού συλλόγου, καθώς και δημιουργία τηλεφωνικής γραμμής δημότη.
• Συνεργασία με συλλόγους και ιδιωτικές εταιρείες για χορηγίες.
• Σύνταξη -από την επιτροπή διαχείρισης των αδέσποτων- κειμένου  διαφήμισης των χορηγών καθώς και ενημέρωσης για τους τρόπους  χειρισμού των ζώων καθώς και για τους κινδύνους από την ακατάλληλη συμπεριφορά πολιτών έναντι των αδέσποτων.
• Ενημέρωση πολιτών, αν δεν επιθυμούν να συντηρήσουν ζώο για διάφορους λόγους, να επικοινωνούν με τον δήμο για την ένταξή του στον στόλο των αδέσποτων.

Σύμφωνα με το νόμο 4039/2019 αρ. 9, παρ. 10, οι δήμοι έχουν την υποχρέωση για τη σίτιση και φροντίδα των αδέσποτων. Η σίτιση, όμως, στο δήμο μας συνεχίζει να αποτελεί, κυρίως, μέριμνα ορισμένων δημοτών.

Εκείνο που χρειάζεται είναι να  παραδειγματιστούμε από τις πιο επιτυχημένες πρακτικές άλλων δήμων  και φυσικά να συνεργαστούμε: δημοτική αρχή, δημότες, φιλοζωικός σύλλογος, κτηνίατροι.

Έχοντας έρθει σε επικοινωνία με αρκετούς δήμους, οι οποίοι έχουν επιδείξει πραγματική ευαισθησία σε αυτό το πρόβλημα είμαι σε θέση να προτείνω δύο συγκεκριμένες πρακτικές για τη βελτίωση συνθηκών ευζωίας των ζώων, εφικτές και εφαρμόσιμες. Δεν θα αλλάξουν μόνο την εικόνα της πόλης αλλά θα ευαισθητοποιήσουν πολλαπλώς τους πολίτες.

Πιο συγκεκριμένα

• Τοποθέτηση συγκεκριμένης συσκευής ταΐστρας σε κεντρικά σημεία της πόλης. Πρόκειται για μηχάνημα που ανακυκλώνει συσκευές  μετατρέποντας το αντίτιμό τους σε τροφή, η οποία βγαίνει σε ειδικό δοχείο. Λειτουργεί με συσσωρευτή που τροφοδοτείται από φωτοβολταικό πάνελ.  Με κάθε ρίψη αποδεσμεύεται αυτόματα ποσότητα ζωοτροφής και νερού.

Αυτή η συσκευή – σταθμός συλλογής ανακυκλώσιμων φιαλών και σίτισης αδέσποτων ζώων είναι ένα καινοτόμο προϊόν με διττό ρόλο: Αφύπνιση συνείδησης των πολιτών σε ό,τι αφορά στην οικολογία-ανακύκλωση καθώς και στη φιλοζωία.

Ακολουθεί τη λογική της ανταποδοτικής ανακύκλωσης καθώς συνδυάζει τη συλλογή ανακυκλώσιμων φιαλών με τη σίτιση των αδέσποτων.

Ο καλαίσθητος σχεδιασμός του είναι κατάλληλος για την τοποθέτησή του σε εμφανές σημείο δημόσιου χώρου.

Εναλλακτικά τοποθέτηση απλής ταΐστρας με ξηρά τροφή και νερό σε συγκεκριμένα σημεία  και όχι ανεξέλεγκτα.

• Τοποθέτηση μικρών ξύλινων σπιτιών στην πόλη, όχι μόνο για την αντιμετώπιση δύσκολων καιρικών συνθηκών αλλά και συμβολικούς λόγους όπως αποθάρρυνση βίαιων συμπεριφορών από τους πολίτες. Το κόστος είναι πολύ χαμηλό. Χρησιμοποιείται κατάλληλο για εξωτερική χρήση τεχνητό ξύλο OSB3 18mm σε σχεδιασμό ο οποίος θα εξασφαλίζει συνθήκες θερμικής άνεσης στο εσωτερικό.

Παρεμβάσεις, λοιπόν, επί της ουσίας σε επίπεδο εκπαίδευσης, πολιτισμού, πρόληψης για μείωση φαινομένων κακομεταχείρισης και αδέσποτου πληθυσμού, γιατί τα αδέσποτα δεν πέφτουν από τον ουρανό. Το πρόβλημα ξεκινά από το σπίτι μας.

Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε σοβαρά το μεγεθυμένο και δυσεπίλυτο ζήτημα των άστεγων τετράποδων φίλων μας. Το πρόβλημα των αδέσποτων αφορά κυρίως στην παραβίαση φυσικών νόμων και κανόνων και πρέπει να αναλογιστούμε  πρωτίστως τις δικές μας ευθύνες. Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι τα αδέσποτα αλλά εμείς.

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε οι δημιουργοί του προβλήματος αλλά την ίδια στιγμή είμαστε και αυτοί που μπορούν να αλλάξουν την τραγική αυτή κατάσταση.

Μέσα στην υγειονομική, οικονομική, ανθρωπιστική κρίση μπορούμε να επανορθώσουμε απέναντι σε ένα τόσο μοναδικό πλάσμα που βάζει τον άνθρωπο πάνω από το ίδιο του το είδος και είναι πάντα στις υπηρεσίες μας.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φιλόζωος για να βοηθήσει. Και μόνο η αποχή από πράξεις βίας είναι αρκετή για να σώσει τις ζωές αυτών των ταλαιπωρημένων ζώων που από ανθρώπινο και μόνο λάθος βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση.

Αυτοί που τα αγαπούν αλλά και αυτοί που είναι αδιάφοροι απέναντι στα αδέσποτα συμφωνούν τουλάχιστον σε ένα πράγμα: κανείς δεν τα θέλει στους δρόμους.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Οι προτάσεις πολλές και διαφορετικές με έναν κοινό παρονομαστή: τη μείωση της ανευθυνότητάς μας.