ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ

Δ.Τ. του κ. Παπαϊωάννου Τριαντάφυλλου

Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου, Δήμου Ρήγα Φεραίου

Το θέμα αυτό επανέρχεται στο προσκήνιο κάθε χρόνο τέτοια εποχή.

Πέρυσι τέτοια εποχή ως Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ρήγα Φεραίου έφερα το θέμα για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο μετά από αιτήματα αγροτών της περιοχής και αφού λάβαμε ομόφωνη απόφαση για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν την στείλαμε σε όλους τους αρμόδιους. Φυσικά τη στείλαμε και στο αρμόδιο Υπουργείο.

Για το θέμα το μόνο που έγινε ήταν μία απόφαση Υπουργού που επιτρέπει σε ειδικές περιπτώσεις το κυνήγι των αγριόχοιρων πέρα από την κυνηγετική περίοδο. Όμως, όπως γίνεται σχεδόν με όλα, έτσι και με αυτή την απόφαση είναι τέτοια η γραφειοκρατία και τόσοι οι εμπλεκόμενοι φορείς που πρέπει να επιληφθούν για να επιτραπεί σε μία περιοχή το κυνήγι που είναι ανέφικτο να γίνει.

Το πρόβλημα φυσικά παρέμεινε, και όπως ήταν φυσικό, επιδεινώθηκε.

Πριν λίγες μέρες είδαμε όλοι στις ειδήσεις τα αγριογούρουνα ακόμη και στην Εκάλη.

Όσον αφορά την περιοχή μας προκλήθηκαν μεγάλες ζημιές και πάλι μας καταγγέλθηκαν στο Βελεστίνο, στο Αερινό, στην Χλόη, στα Κανάλια κλπ.

Μετά τα αιτήματα των αγροτών (με τη σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου) έβαλα για μία ακόμη φορά ως Πρόεδρος (μέχρι τις 31/8/2019) του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ρήγα Φεραίου, το θέμα για συζήτηση και με ομόφωνη απόφαση τόσο της πλειοψηφίας όσο και των μειοψηφιών αποφασίσαμε να στείλουμε ξανά σε όλους τους αρμόδιους τις εισηγήσεις μας για την επίλυση του θέματος.

Όμως, όπως έτσι επιδερμικά βλέπουν πάντα το θέμα οι υπεύθυνοι, δεν περιμένουμε πολλά.            

Περιμένουμε και πάλι αυτή τη φορά να δούμε τι θα γίνει.

Ας δουν εντέλει τι έκαναν άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες και ας παραδειγματιστούν.

Τα θέματα που πρέπει να λυθούν είναι δύο:

1. Μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου
2. Μέτρα για την αποζημίωση των αγροτών από τις ζημιές που υπέστησαν.

Πρέπει να επιτραπεί το κυνήγι του αγριόχοιρου (πέρα από την κυνηγετική περίοδο) για όλο το χρόνο σε όλες τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της Χώρας χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς και ειδικές άδειες που «φρενάρουν» τη διαδικασία.  

Πρέπει να αποζημιώνονται άμεσα όλες οι καλλιέργειες που παθαίνουν ζημιές από τα αγριογούρουνα.

Οι αγρότες δεν αντέχουν άλλο ειδικά το τελευταίο διάστημα με τις ζημιές από τις θεομηνίες (πλημμύρες, χαλαζοπτώσεις, ανεμοστρόβιλοι κλπ) λόγω της κλιματικής αλλαγής να έχουν και το πρόβλημα των ζημιών από τα αγριογούρουνα. 

Δεν μπορεί όλοι να καλύπτονται πίσω από Νόμους τριακονταετίας για να απαντούν ότι αυτό απαγορεύεται το άλλο απαγορεύεται κλπ μη σκεπτόμενοι να προτείνουν λύσεις σε θέματα που αφορούν την περιουσία των πολιτών. Είναι δηλαδή σημαντικότερη η διατήρηση των αγριόχοιρων από την επιβίωση των πολιτών;

Πρέπει να φτάσουμε να θρηνήσουμε πρώτα το πρώτο θύμα είτε από τροχαίο ή από επίθεση αγριόχοιρων σε μικρά παιδιά για να επιληφθούν οι υπεύθυνοι του θέματος;

Σε περίπτωση που κάποιος «πάρει το Νόμο στα χέρια του» και διανοηθεί να σκοτώσει ένα αγριογούρουνο που είναι στην αυλή του και καταστρέφει τα πάντα ξέρετε τι θα πάθει από το Δασαρχείο την Αστυνομία κλπ; Είτε θα πληρώσει «τα μαλλιοκέφαλά του» είτε θα τον «κλείσουν μέσα».  

Από την άλλη τι πρέπει τελικά να γίνει μ αυτόν τον ΕΛΓΑ ή όπως αλλιώς λέγεται το ταμείο που υπάγονται οι ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες;

Πώς γίνεται και όταν είναι να εισπράξουν χρήματα από τους αγρότες για την ασφάλεια των καλλιεργειών τους τα παίρνουν κατευθείαν μέσω των επιδοτήσεων ή τους τα χρεώνουν αμέσως στην Εφορία και όταν είναι να τους αποζημιώσουν για την καταστροφή τους, κάνουν ένα η δύο χρόνια; Και σα να μην έφτανε αυτό τους λένε ότι η ζημιά πρέπει να είναι πάνω από ένα ποσοστό για να δικαιούνται αποζημίωση ή ότι θα αποζημιώνονται μόνο οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες κλπ. Δηλαδή δικαιολογίες για να τους κόψουν χρήματα ενώ όταν είναι να τους τα πάρουν δεν εξαιρούν κανένα;

Οι αγρότες έφτασαν στο απροχώρητο και δεν μπορούν να περιμένουν άλλο.

Πρέπει άμεσα να ληφθούν δραστικά μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου. 

Εδώ θα είμαστε όλοι είτε για να επιβραβεύσουμε όποιους λύσουν το θέμα είτε για να διαμαρτυρόμαστε για ακόμη μία φορά τον επόμενο χρόνο τέτοια εποχή που θα παρουσιαστεί και πάλι το πρόβλημα.

Ευχόμαστε, ελπίζουμε και προσπαθούμε (και ας μην έχουμε την αρμοδιότητα) να συμβεί το πρώτο.