ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 27-5-2017

Πολύ κοντά το Μάντσεστερ,

όπως πριν το Παρίσι.

Αίμα παιδιών ανύποπτων

πώς τάχα θα ’ναι η …λύση;

Πόσα σπίτια έκλεισαν πάλι τα διεστραμμένα μυαλά κάποιων φανατικών της διεθνούς τρομοκρατίας; Χθες το Μάντσεστερ, αύριο τι και πού; Τυφλά χτυπήματα που στοχεύουν συχνά συναυλίες νέων και ανύποπτων παιδιών. Και βέβαια, τα παιδιά των ισχυρών, εκείνων που στήνουν τα γεωπολιτικά παιχνίδια τους, είναι προστατευμένα και ασφαλή. Τα δικά μας κινδυνεύουν. Έχει καταλάβει κανείς γιατί και για ποια συμφέροντα γίνονται όλα αυτά;

Είναι φως – φανάρι ότι μια ομάδα κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών λεηλάτησε τη χώρα επί δεκαετίες. Έλεγχε τις προμήθειες σε κρίσιμους τομείς και διέφθειρε το ελληνικό πολιτικό σύστημα, εξόφθαλμα, ξεδιάντροπα. Κι όπως τονίζει σχολιάζοντας η «Καθημερινή», ορισμένοι εξ αυτών βρέθηκαν στη φυλακή, άλλοι χρεοκόπησαν. Απομένει όμως μια κάστα που συνεχίζει να ζει και να βασιλεύει, σαν μην έχει αλλάξει τίποτα τον καιρό της κρίσης. Κινούνται κάτω από τα ραντάρ της δημοσιότητας και ελέγχουν πλήρως το παιχνίδι στο παρασκήνιο. Έχουν μάλιστα το θράσος να τάσσονται υπέρ της δραχμής (ίσως για να εξαγοράσουν σχεδόν τσάμπα ό,τι απέμεινε) ή να απειλούν ότι θα φύγουν από τη χώρα, γιατί φέρεται άσχημα στους επιχειρηματίες. Θα ήταν καλό, πριν τα πουν ή τα κάνουν όλα αυτά, να φέρουν τα χρήματά τους από το εξωτερικό, για να πληρώσουν τα χρέη τους στο εσωτερικό.

Οι πάντες πρέπει να καταλάβουν ότι το καζάνι της λαϊκής αγανάκτησης κοχλάζει από καιρό, έστω κι αν ακόμη δεν έχει εκραγεί. Όσο σφίγγει όμως η μέγγενη της φτώχειας και της απόγνωσης, όσο η καθημερινή επιβίωση γίνεται ολοένα και πιο προβληματική και τα …ρέστα τελειώνουν, είναι κοντά η μέρα που η κοινωνία θα ζήσει πρωτόγνωρα και απαίσια πράγματα. Από αυτά που βλέπαμε να εκτυλίσσονται αλλού και δεν τα πιστεύαμε.

Εθνική γραμμή τιτλοφορεί και προτείνει το κύριο άρθρο του το «Βήμα», αναφέροντας ότι «το πώς φθάσαμε στο σημείο να ψηφίζει ο κ. Τσίπρας ένα επαχθέστατο για τους πολίτες νομοθέτημα, προκειμένου να κλείσει την περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση και να εξασφαλίσει κατά το δυνατόν την εύνοια εταίρων και δανειστών που άλλοτε κατακεραύνωνε, είναι εν πολλοίς γνωστό. Όπως και είναι επίσης γνωστό πως χρειάστηκε να περάσουν επτά ολόκληρα χρόνια μνημονίων και αλλεπάλληλων σκληρών μέτρων προκειμένου να συγκροτηθεί μια υποτυπώδης βάση εξόδου από την κρίση. Δεν είναι ωστόσο ώρα καταλογισμού και απόδοσης ευθυνών για τη μακρά παραμονή της χώρας σε συνθήκες μεγάλης κρίσης. Αυτή τη στιγμή άλλα προέχουν. Ανεξαρτήτως πώς, η χώρα, υπό την πίεση των ξένων και υπό την απειλή μιας νέας υποτροπής της οικονομικής κρίσης, αποδέχθηκε όλες τις απορρέουσες από τη χρεοκοπία υποχρεώσεις και ανέλαβε πρωτοφανείς δεσμεύσεις έναντι των δανειστών ότι δεν θα κυλήσει ξανά σε αντίστοιχες συνθήκες. Κοινή δε είναι η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση προκειμένου να ασφαλιστεί έναντι κινδύνων υπερέβαλε τον εαυτό της, υπερψηφίζοντας τα πάντα. Και όντως ουδείς πια μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ελλάδα εκπλήρωσε και με το παραπάνω τις υποχρεώσεις της. Χωρίς περαιτέρω αμφισβητήσεις οι εταίροι και οι δανειστές οφείλουν αν μη τι άλλο να τηρήσουν τις δικές τους υποσχέσεις. Να εφαρμόσουν όσα έχουν υποσχεθεί από το 2012. Να προχωρήσουν στις παραμετρικές και άλλες αλλαγές που θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο, επιτρέποντας στην Ελλάδα να ελευθερωθεί από τον βρόχο της υπερχρέωσης και να βαδίσει αποφασιστικά προς την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανασυγκρότησή της. Αυτή είναι ασφαλώς μια εθνική διεκδίκηση, στη βάση της οποίας μπορούν να ομονοήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Το οφείλουν όλα τα κόμματα, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη διαχείριση της μεγάλης κρίσης, στον ελληνικό λαό και στις ανείπωτες θυσίες στις οποίες υποχρεώθηκε τα τελευταία επτά χρόνια. Τώρα είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί ένα εθνικό μέτωπο διεκδίκησης, ικανό να δείξει στους πάντες ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ανεχθεί άλλες ταπεινώσεις. Οι εταίροι και οι δανειστές έχουν κι αυτοί υποχρεώσεις και ευθύνες. Πλέον δεν έχουν καμία δικαιολογία να διατηρούν σε ομηρία την Ελλάδα.

Να πράξουν τα δέοντα τώρα, προτού να είναι αργά. Αλλιώς, οι αντιδράσεις θα είναι απρόβλεπτες, καταστροφικές και ίσως κάτι παραπάνω από βίαιες.

Δεν θα σταθώ στο τελετουργικό (αν και είναι πολύ αξιόλογο) της αποψινής φιέστας ανόδου του Γυμναστικού Συλλόγου Αλμυρού, στο Στάδιο «Αθανάσιος Ραγάζος». Η Γ’ Εθνική του ποδοσφαίρου υποδέχεται τον μεγαλύτερο Σύλλογο της Νοτιοδυτικής Μαγνησίας, για πρώτη φορά στην ιστορία του στα εθνικά πρωταθλήματα, μετά από 11 κατακτημένα τοπικά πρωταθλήματα. Η διάκριση αυτή θα έλεγα ότι ήταν οφειλόμενη από τα ίδια τα ποδοσφαιρικά καθέκαστα στη Μαγνησία και ίσως η περιοχή μας να την «δικαιούνταν» ιστορικά πριν τις αντίστοιχες καταξιώσεις του Βελεστίνου και της Νέας Αγχιάλου.

Η …οφειλόμενη απάντηση της Ιστορίας, ωστόσο, δόθηκε φέτος με τρόπο αγωνιστικά θεαματικό (το νταμπλ, με την κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου παράλληλα) και τώρα στο μυαλό όλων, πρωταγωνιστών ή όχι, είναι η επόμενη μέρα. Η άνοδος πρέπει να έχει, να αποκτήσει διάρκεια, με ένα αξιόμαχο αθλητικό σύνολο, που θα προβάλλει, θα διαφημίσει τον Αλμυρό και την περιοχή του στην κεντρική Ελλάδα, προκειμένου να μεγιστοποιήσει το αποτέλεσμα υπέρ του τόπου, έξω και πέρα από τα στενά αθλητικά πλαίσια, που βεβαίως δίκαια διεκδικούν τον πρώτο ρόλο. Γι’ αυτήν την αξιόπιστη διάρκεια δεν θα αρκέσουν μόνο 3 ή 5 χορηγοί και υποστηρικτές…. Όλη η περιοχή πρέπει να αγκαλιάσει τη νέα προσπάθεια του ΓΣΑ, από τον πιο απλό φίλαθλο, μέχρι εκείνους που μπορούν να προσφέρουν και να κάνουν κάτι παραπάνω. Με άλλα λόγια, είναι σχεδόν αδύνατο να διεκδικήσουμε αξιόλογο μερίδιο αθλητικής καταξίωσης στις εθνικές κατηγορίες, όταν π.χ. η ομάδα μας παίζει μπροστά σε άδειες κερκίδες. Πρέπει όλοι να σταθούμε στο εξής δίπλα της, έμπρακτα και όχι με λόγια μόνο και υποσχέσεις. Και νομίζω ότι έχουμε κάθε λόγο, τη θέληση και τα μέσα να το καταφέρουμε.

«Οι ιδιοκτήτες, νομείς και επικαρπωτές οικοπέδων έχουν την υποχρέωση για τον καθαρισμό και την απομάκρυνση ξερών χόρτων από τις ιδιοκτησίες τους», ενημερώνει και προειδοποιεί η Πυροσβεστική, εν όψει της θερινής περιόδου. Ας το λάβουμε σοβαρά υπόψη και ας δράσουμε, όχι μόνο για τον κίνδυνο πυρκαγιάς, αλλά και για τα κάθε λογής …φίδια και ερπετά, που συχνά βρίσκουν καταφύγιο στα εγκαταλειμμένα οικόπεδα της γειτονιάς, ακόμα και μέσα σε οικιστικές ζώνες.

Ανατριχιάζει κανείς όταν σταχυολογεί τους κινδύνους που απειλούν τα νέα παιδιά, μέσα από τον ανεξέλεγκτο νέο κόσμο των κινητών και του διαδικτύου, με όλα αυτά που υποκαθιστούν κάλπικα και σαν παγίδες την αληθινή επικοινωνία ακόμη και το αληθινό παιχνίδι. Το πιο φοβερό είναι ότι κάθε λογής εγκληματίες και ανώμαλοι, μέσα από τους υπολογιστές και τα τάμπλετ, βρίσκουν εύκολα ανοιχτό «παράθυρο» να μπουν στον προσωπικό, ψυχικό κόσμο ενός παιδιού, στις συνήθειες και τις επιλογές του. Και είναι να ανατριχιάζει κανείς στη σκέψη, ότι υπάρχουν γονείς που ούτε καν ξέρουν από υπολογιστές και διαδίκτυο, έτσι ώστε να έχουν έναν υποτυπώδη έλεγχο και τη γνώση, την ικανότητα να παρέμβουν -αν χρειαστεί- για να προλάβουν τα χειρότερα, να διορθώσουν απειλές και δυσάρεστες καταστάσεις. Και, φυσικά, μη σας μένει καμιά αμφιβολία, ότι όσο περνάει ο καιρός, τα πράγματα θα γίνονται πιο ανεξέλεγκτα, δηλαδή πολύ πιο επικίνδυνα.

Σε εταιρεία συμφερόντων του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη μεταβιβάστηκε, ποσοστό 20% της «Τηλέτυπος Α.Ε.» (Mega Channel), από το συνολικά 32,73% που κατείχε η Πήγασος Εκδοτική, συμφερόντων του ομίλου Μπόμπολα. Η συναλλαγή πραγματοποιήθηκε με ιδιωτικό συμφωνητικό και το τίμημα ανήλθε στα επίπεδα των 5 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το 75% θα απορροφηθεί από τις πιστώτριες τράπεζες και το 25% για να καλυφθούν κεφαλαιακές ανάγκες και υποχρεώσεις της Τηλέτυπος. Η είσοδος του ομογενή επιχειρηματία στο μετοχικό κεφάλαιο της Τηλέτυπος αποτελούσε αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ των βασικών μετόχων της εταιρείες και των πιστωτριών τραπεζών για σημαντικό χρονικό διάστημα. Στο πλαίσιο αυτό, η συμφωνία που επετεύχθη θεωρείται ότι λειτουργεί ως προπομπός εξελίξεων και για τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Υπενθυμίζεται ότι στις 31 Μαΐου θα ολοκληρωθεί η διαδικασία κατάθεσης προσφορών από τους ενδιαφερόμενους για την απόκτηση του συνόλου του ενεργητικού και των περιουσιακών στοιχείων του ΔΟΛ, στο πλαίσιο σχετικού διαγωνισμού. Και, φυσικά, ίσως κάποιοι πουν «τι μας νοιάζει εμάς;» Μας νοιάζει και μας παρα-νοιάζει…. Πρέπει να ξέρουμε τα νέα «φρούτα» της διαπλοκής και ποιοι εισβάλουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Δεν έχω αφιερώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο από τον ελεύθερο χρόνο μου, για να δω Survivor. Άραγε, πρέπει να καμαρώνω γι’ αυτό ή να …ντρέπομαι; Με το ντελίριο που επικρατεί γύρω μου αισθάνομαι κάτι σαν …ψάρι έξω από το νερό.

Αμάν, βρε Μάη με τις βροχές σου…. Μήπως το παράκανες; Μουχλιάζουν και «πεθαίνουν» τα στάχυα στον κάμπο. Είναι …επείγον ο Θεός να βάλει το χέρι του.