ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 8-8-2015

Σχεδόν λαθραία πέρασε,

φεύγει το καλοκαίρι

κι όλα τριγύρω μοιάζουνε

σαν το …ρεμπέτ ασκέρι.

Η νέα ρύθμιση, που λασκάρει τα capital controls και επιτρέπει την εβδομαδιαία ανάληψη των 420 ευρώ, σε οποιαδήποτε εργάσιμη μέρα, περιορίζει αρκετά τις επονείδιστες ουρές (ειδικότερα των γερόντων), μέσα κι έξω από τις τράπεζες. Είναι και ζήτημα ψυχολογικό, που θα βοηθήσει πλέον να επανέρχεται σε πιο φυσιολογικούς ρυθμούς η καθημερινότητα της οικονομίας μας. Εκείνο που πρέπει να γίνει τώρα είναι να βοηθηθεί το εμπόριο και η βιομηχανία, κυρίως η εξαγωγική μας δραστηριότητα, γιατί η αγορά πλήρωσε εξ ίσου άσχημα το κλείσιμο των τραπεζών και τους περιορισμούς στη διακίνηση των κεφαλαίων.

Βέβαια, ο δρόμος για την πλήρη ομαλοποίηση είναι ακόμη μακρύς και δεν είναι καθόλου βέβαιο τελικά, ότι θα έρθουμε σ’ αυτή την -έστω σκληρή για μας- συμφωνία με τους εταίρους. Οι ιέρακες της Ευρώπης και οι εκπρόσωποί τους βάζουν διαρκώς νέους όρους για σκληρά μέτρα, η πολιτική αστάθεια στο κυβερνόν κόμμα καλά κρατεί και -εν ολίγοις- «όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη». Κανένας, μέσα κι έξω από τη χώρα, δεν μπορεί να εγγυηθεί, ότι δεν θα πάνε χαμένες και οι νέες θυσίες μας και ότι όλα αυτά που υπομένουμε δεν γίνονται πάλι μόνο για τη διάσωση των τραπεζών και την εξόφληση των πιστωτών μας.

Πόσο ακριβά πληρώνουμε τελικά την παραμονή μέσα στο ευρώ και την Ευρωζώνη; Κι αυτοί που μας υποχρεώνουν ατέρμονα να «αιμορραγούμε» (κυρίως οι Γερμανοί νταβατζήδες και τα τσιράκια τους), μας θέλουν όντως μέσα στην Ευρωζώνη ή θα μας πετάξουν τελικά, αφού ρουφήξουν και την τελευταία σταγόνα του αίματός μας ή αφού βάλουν για το καλά τα βρωμόχερά τους στο εθνικό μας πλούτο;

«Δεν είναι μόνο δικό σας το πρόβλημα, στο ΣΥΡΙΖΑ της Ελλάδας. Είναι το πρόβλημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο. Δεν έχει δικό της στόχο, για την οργάνωση της παραγωγής και της διανομής, στη βάση της οικονομίας, αλλά ούτε για την οικονομική πολιτική του κράτους. Για αυτά τα θεμελιακά ζητήματα, η Αριστερά έχει μόνο κριτική, απέναντι στα υπάρχοντα συστήματα και μερικές πολύ γενικόλογες ιδέες για εναλλακτική οργάνωση. Δεν υπάρχει όμως πρακτική αριστερή πολιτική. Εσείς όμως δεν ηττηθήκατε, σύντροφοι, γιατί δεν μπήκατε ποτέ στο γήπεδο.» (Από άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη, στο protagon). Νομίζω, ότι το μικρό όνομα του Δοξιάδη θα μπορούσε να είναι και …Χρυσόστομος.

Ποσοστό 6% (αντί του 4%) θα παρακρατήσουν αναδρομικά από 1^ης Ιουλίου, το ΙΚΑ, το Δημόσιο, το ΝΑΤ κτλ. από επόμενες πληρωμές των συντάξεων του Σεπτεμβρίου. Και μπορεί η διαφορά να φαίνεται μικρή, αλλά αν έχει να κάνει με τρεις μηνιαίες συντάξεις αθροιστικά, αλλά αν και η σύνταξη είναι πείνας -όπως οι περισσότερες- τότε είναι μια γερή αφαίμαξη για τα ισχνά βαλάντια των απόμαχων της εργασίας. Τα πράγματα είναι τόσο οριακά, στη διαβίωση των ηλικιωμένων, που ακόμη και 40 ή 50 ευρώ να λείψουν, δημιουργούν μια ακόμη μεγάλη δυσκολία. Φυσικά, αυτό το νέο «φρούτο» του 6% επί της κύριας μεικτής σύνταξης, προέρχεται από τα προαπαιτούμενα του μνημονίου Τσίπρα, που ήδη εφαρμόζεται. Κι όποιος αντέξει…

Διάφοροι …μάγοι (μαθητευόμενοι ή όχι – ακόμη και ο …πρωθυπουργός) έχουν πέσει πάνω στη φορολόγηση των αγροτών και άλλα επαχθή αντιαγροτικά μέτρα, που ετοιμάζονται και απαιτούν οι δανειστές, τα οποία -αν εφαρμοστούν ως έχουν- εξοντώνουν τουλάχιστον τα φτωχότερα αγροτικά εισοδήματα. Επειδή οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι έρχεται Αρμαγεδδώνας κατά της Ελληνικής αγροτιάς (η Επιτροπή Αγώνα, που άρχισε τις προάλλες από το Βόλο, μιλάει για «γενοκτονία»), επειδή φοβούνται την εξέγερση των αγροτών κατά της επαπειλούμενης λαίλαπας, κάνουν πολλά για να καθυστερήσουν τη …λυπητερή ή προσπάθειες μήπως κάνουν λιγότερο πικρό το …κώνειο. Ακόμη και χρόνο κοιτάνε να κερδίσουν, αναβάλλοντας την ψήφιση των συγκεκριμένων μέτρων. Πλην όμως, η σκληρότητα των τροϊκανών πρέπει να θεωρείται δεδομένη και οι ελπίδες κάτι ν’ αλλάξει είναι πολύ λίγες.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει προς τον Υπουργό Υγείας, η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας Δωροθέα Κολυνδρίνη, για τα Κέντρα Υγείας του Νομού, που το προσωπικό τους (νοσηλευτικό και ιατρικό κυρίως) είναι υποστελεχωµένο και υπολειτουργούν κακήν – κακώς, κάτω από το όριο ασφαλείας. Μόνο η «αυτοθυσία και η αυταπάρνηση» όσων εργάζονται -όπως τονίζει χαρακτηριστικά- τα κρατάει ακόμη ανοιχτά, καθώς και το φαρµακευτικό ή και το αναλώσιµο υλικό δεν επαρκεί. Για το ότι σε λίγο θα πεθαίνουμε -νοσούντες κι αβοήθητοι- δεν έχετε κάποιο …plan B, κύριοι της Κυβέρνησης;

Το πολύ «ξύλο» που έπεσε σε όλες τις μετοχές -και κυρίως τις τραπεζικές- με την επανέναρξη λειτουργίας του Χρηματιστηρίου, έδειξε ανάγλυφα τη μεγάλη ζημιά που έχει υποστεί η Ελληνική οικονομία, με τα capital controls και όλες τις άλλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι τραπεζικές μετοχές –μέσα σε τρεις συνεδριάσεις- έχασαν το 64% της αξίας τους!!! Θα πάρει πολύν καιρό για να στρώσει το όλο θέμα, αν στρώσει τελικά… Και μπορεί μεν η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων να μην ενδιαφέρεται πια άμεσα, αφού ελάχιστοι επενδύουν εκεί, όμως είναι μια αποκαρδιωτική αντανάκλαση για το πού πάει το πράγμα, αφού οι «μπηχτοκέφαλες» εκροές και πωλήσεις, δείχνουν ότι οι ξένοι επενδυτές εκποιούν τα χαρτοφυλάκια τους και το …βάζουν στα πόδια, για άλλες, ξένες και πιο σταθερές αγορές.

Και, τουλάχιστον για τους καραμπουζουκλήδες εκείνους, που θα …έπαιζαν τα νταούλια και θα χόρευαν οι ξένες αγορές, πρέπει να τονίσουμε, ότι το «λουτρό αίματος» στο Χρηματιστήριο των Αθηνών, δεν επηρέασε καθόλου τα ξένα Χρηματιστήρια.

Εκείνη την ώρα που στέφονταν πρωταθλητές Ευρώπης και τα μάτια όλης της οικουμένης ήταν στραμμένα πάνω τους, οι Έφηβοι της Εθνικής Ελλάδος, δεν ξέχασαν το …γούρι τους. Όπως μετά από κάθε αγώνα των προκριματικών, έτσι και την ώρα της απονομής του χρυσού μεταλλίου, πήγαν το βαρύτιμο κύπελλο στο μικρό τους φίλο, ένα παιδάκι με κινητικά προβλήματα, να το κρατήσει στα χεράκια του, πανευτυχής, όπως δείχνει και η φωτογραφία. Οι ήρωες με τη χρυσή καρδιά, απέδειξαν ότι ο πρωταθλητισμός δεν έχει να κάνει μόνο με τις ικανότητες και τα ταλέντα, αλλά και μ’ ένα ήθος μοναδικό, που φάνηκε σε πολλές λεπτομέρειες των αγώνων, με τη μετριοφροσύνη τους, την αλληλεγγύη προς τους συναθλητές τους, την αγάπη και την καταδεκτικότητά τους, απέναντι π.χ. σε παιδάκια, όπως αυτό της φωτογραφίας, που έγινε η αγαπημένη μασκότ των χρυσών μας Εφήβων. Αυτές οι ιδιαιτερότητες των καλών χαρακτήρων τους ήταν εκείνες που στάλαξαν ελπίδες και παρηγοριά, στις ψυχές όλων των χειμαζόμενων Ελλήνων. Απέδειξαν, ότι η ψυχή και το φιλότιμο του Έλληνα έχει συνέχεια, μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά, είναι η ειδοποιός διαφορά μας από άλλους λαούς. Μπράβο τους και πάλι μπράβο τους…

«Σωσίβιο» για το …απαγορευτικό των διακοπών μας αναδεικνύονται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στα πέριξ και τα λαϊκά πανηγύρια των χωριών. Με άδεια πορτοφόλια ο περισσότερος κόσμος, επιδιώκει κάποια περιστασιακή φυγή από τη γκρίζα καθημερινότητά του και σπεύδει να εκμεταλλευτεί αυτές τις ευκαιρίες. Σε 15 μέρες έρχεται και το παζάρι, για να κλείσει -κατ’ ουσίαν- ένα καλοκαίρι, που μάλλον δεν θα θέλουμε να θυμόμαστε.

Αφού τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι από τους Αλμυριώτες επιλέγουν (λόγω ανάγκης ίσως) τις πιο κοντινές παραλίες για κολύμβηση, είναι υποχρέωση του Δήμου και άλλων τοπικών φορέων, να τις οργανώσουν όσο γίνεται καλύτερα (για του χρόνου πια), για να γίνουν πιο ασφαλείς, πιο λειτουργικές και πιο ανθρώπινες. Ακόμη και οι δρόμοι που οδηγούν εκεί, θέλουν μια καλύτερη συντήρηση, όπως πρόσφατα π.χ., που έπεσε λίγη πίσσα στις λακκούβες προς Καράγκιορη. Δεν είναι τόσο τα οικονομικά κεφάλαια που λείπουν, για δυο – τρία εργάκια, όσο ο συντονισμός, η έγκαιρη αντίδραση και οι έξυπνες λύσεις.

Αλλά και οι λουόμενοι που καθημερινά επισκέπτονται αυτές τις ακτές, έχουν τη δική τους υποχρέωση, ατομικά ο καθένας, τουλάχιστον ως προς την καθαριότητα των χώρων.

Ως προς τα απόβλητα του Βιολογικού Καθαρισμού, τα οποία κατεβάζει επεξεργασμένα στη θάλασσα ο Ξηριάς, ελέγχει κανείς αν ο εργολάβος -στον …πατριωτισμό του οποίου αφέθηκε εξ αρχής η λειτουργία της μονάδας- κάνει σωστά τη δουλειά του; Καλοί και αποτελεσματικοί είναι οι βιολογικοί καθαρισμοί (και στις τοπικές βιομηχανίες), αρκεί να δουλεύουν σωστά τις επεξεργασίες τους, κάτι που ξέρουμε ότι είναι κοστοβόρο και ίσως -περιστασιακά ορισμένοι- να αποφεύγουν. Είναι φορές, που κάποια …εξανθηματάκια, στα μπράτσα και στο στήθος κολυμβητών, γεννούν υποψίες.

Η γελοιογραφία με τον …αυτάρεσκο Βαρουφάκη είναι από το «Ποντίκι».

Έτσι κι αλλιώς, μας την κάνετε καθημερινά την υποχρεωτική …κολονοσκόπηση, με τα μνημόνια που μας φέρνετε, κύριε Κουρουμπλή μου. Τότε γιατί τη βάζετε αναγκαστικά μέσα στα τσεκ απ;

Δυο είναι οι επιλογές σου: Ή τα πας καλά με όλους ή έχεις προσωπικότητα.