ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 30/8/2014

«Μπαλώνουνε» τον ΕΝΦΙΑ

και τον μερεμετίζουν.

Μα οι πολίτες σθεναρά

τον αναθεματίζουν.

Η ανακοίνωση των βαθμολογιών από τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις σκόρπισε χαμόγελα σε όσους και όσες πέτυχαν σε Σχολές επιλογής τους, αλλά και προβληματισμό σε όσους δεν κατάφεραν κάτι αντίστοιχο. Πολλές -αναλογικά- οι επιτυχίες των δικών μας παιδιών, που τώρα μπαίνουν στη διαδικασία «εξαργύρωσης» της επιτυχίας τους, με τις εγγραφές στις Σχολές και την εγκατάστασή τους σε άλλες πόλεις. Παράλληλα, αρχίζει ο «αιματηρός» μαραθώνιος των γονιών, που πρέπει να ξαναθυμηθούν τις ασκήσεις …χημείας, για να τα φέρουν βόλτα και να μπορέσουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, κάτω από τις γνωστές αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Ως παλιότερος γονιός, έχω να τους πω ότι όλοι -μα όλοι- έχουμε περάσει από αυτές τις «Συμπληγάδες» και κουτσά – στραβά τα καταφέραμε. Γιατί όχι κι εκείνοι λοιπόν;;; Αυτό μόνο να σκεφτούν, να σφίξουν τα δόντια, να κάνουν το Σταυρό τους και να ριχτούν με πείσμα και αισιοδοξία και σ’ αυτήν την περιπέτεια. Το ίδιο κουράγιο θα χρειαστούν και τα παιδιά. Να παλέψουν σθεναρά και με συνέπεια για την πρόοδό τους, αναλογιζόμενα τους κόπους και τις θυσίες των γονιών τους.

Δεν υπάρχει καταλληλότερο γνωμικό για την περίσταση, για όσους δεν τα κατάφεραν στις φετινές Εξετάσεις: «Χάθηκε μια μάχη, αλλά όχι ο πόλεμος». Η ζωή έχει πολλούς «κάβους»και κανείς μας δεν μπορεί να προβλέψει τις εκπλήξεις, σ’ αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Α, και κάτι ακόμη: «Η σίγουρα χαμένη μάχη είναι εκείνη που δεν θα δώσεις ποτέ».

Αφού η περιοχή μας κινείται οριακά στην επάρκεια νερού, μήπως ήρθε επιτακτικά πάλι η ώρα να ξαναθυμηθούμε, ότι πρέπει να κάνουμε κάποια οικονομία στη χρήση του; Ειδικότερα κάποιες κυρίες, που αρέσκονται στο σπάταλο πότισμα των κήπων τους και πλατσουρίζουν μέσα στα νερά, πλένοντας διαρκώς αυλές και πεζοδρόμια;

Δεν θα δυσκολευτώ να παραδεχτώ, ότι όσο κρατούσαν οι νύχτες του παζαριού κινήθηκε καλύτερα και η τοπική αγορά, μόνο στα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης. Αρκετός κόσμος προτίμησε να φάει το σουβλάκι του ή μια πίτσα, κρέπα κτλ. εκτός παζαριού. Πλην, όμως, αυτή η παζαριώτικη βδομάδα της καλής κίνησης δεν πρόκειται να σώσει καμιά επιχείρηση του είδους, ενώ -αντίθετα- το καταναλωτικό αμόκ κάποιων κυριών, μέσα στο παζάρι, μεγιστοποιεί τη γενικότερη οικονομική ζημιά που υφίσταται κάθε χρόνο  ο τόπος.

Προκειμένου να αντικατασταθεί κάποτε το Αλμυριώτικο παζάρι, με κάτι παρόμοιο αλλά πιο τοπικό, πολλά επαινετά παραδείγματα μας δίνει η Νέα Αγχίαλος και ο εκεί Σύλλογος καταστημάτων εστίασης και ξενοδοχείων, που –σε συνεργασία με όλους τους τοπικούς φορείς και πέρα από τη γιορτή κρασιού- διοργανώνει διαρκώς ημερίδες, εκδηλώσεις, συνέδρια και θεματικές εκθέσεις, προσελκύοντας διαρκώς κόσμο και αυξάνοντας τα τουριστικά έσοδα. Αν προστεθεί σ’ αυτήν τη δραστηριότητα ο εθισμός των Αγχιαλιτών να βγαίνουν συχνότερα έξω (από ό,τι οι άλλοι κάτοικοι σε όμορες περιοχές) και να κυκλοφορούν ασύγκριτα πιο πολύ στην πιάτσα, εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι όλα μπορούν να γίνουν χωρίς τα …τουρκοπάζαρα.

Έντεκα μόλις μέρες μας χωρίζουν από τον Αγιασμό στα Σχολεία και ευχόμαστε να πάνε όλα καλά, από πλευράς ετοιμότητας σε σχολικά κτίρια, βιβλία, πληρότητα εκπαιδευτικών κτλ. Η περιοχή μας φημίζεται για το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, που παρέχει στους μαθητές όλων των βαθμίδων και δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάσει τώρα την καλή της φήμη, όσες αντιξοότητες κι αν προκύπτουν, κάθε λίγο και λιγάκι. Μακάρι να πάνε πάλι όλα καλά…

Το μεταναστευτικό δεν διχάζει μόνο τη Βουλή και τις πολιτικές παρατάξεις, αλλά και την ίδια την Ελληνική κοινωνία, που αφενός προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ρατσιστική και -από την άλλη μεριά- είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να «σηκώσει» το διαρκώς ογκούμενο κύμα της λαθρομετανάστευσης, που ξεσπάει σε βάρος της. Το λεγόμενο για την Ελλάδα «πύλη της Ανατολής για την Ευρώπη», λόγω της γεωγραφικής της θέσης, έχει καταντήσει …κερκόπορτα, για την οποία ουδείς μεριμνά με αξιόπιστα προληπτικά μέτρα, ούτε η χώρα, μα ούτε η Ευρώπη. Και δεν είναι μόνο οι κοινωνικοί παράμετροι ένταξης, υγιεινής και απασχόλησης αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων, που δραπετεύουν -ολοένα και περισσότεροι- από την «πυριτιδαποθήκη» των Ασιατικών χωρών και τις φτωχές χώρες των Βαλκανίων. Είναι η εθνολογική και θρησκευτική αλλοίωση του πληθυσμού μας, με όσους κινδύνους αυτό μπορεί να εγκυμονεί, για ανεξέλεγκτες και έκρυθμες καταστάσεις στο μέλλον. Το πρόβλημα, λοιπόν, της λαθρομετανάστευσης είναι υπαρκτό, διαρκώς ογκούμενο και παραμένει μέγα ζητούμενο η «χρυσή τομή», προκειμένου να αποφύγουμε «εκτροχιασμό» των εξελίξεων.

Δεν ξέρω πόσο σκόπιμη είναι η υποβάθμιση της κυβερνητικής κρίσης στη Γαλλία, από τα ραδιοτηλεοπτικά μας κανάλια και κάποιες Αθηναϊκές εφημερίδες. Να μου το θυμάστε πάντως, πως τα όσα συμβαίνουν τώρα στο Παρίσι θα είναι η απαρχή σοβαρών εξελίξεων μέσα στην Ευρώπη και το πιθανότερο είναι ότι θα επηρεάσουν δραστικά και τη χώρα μας. Πόσο σοβαρές θα είναι οι εξελίξεις; Υποπτεύομαι έως πολύ σοβαρές. Θα δείξει και ο …καιρός εγγύς.

Παρήγορα τα στοιχεία, για νέες καλλιέργειες και βιολογική γεωργία – κτηνοτροφία, είναι αυτά που δίνει το αρμόδιο Υπουργείο. Ολοένα και περισσότεροι αγρότες, φεύγουν από τις παραδοσιακές τακτικές της σποράς των γνωστών δημητριακών, του βαμβακιού κτλ. και πειραματίζονται σε πιο μοντέρνες (και εν πολλοίς άγνωστες στην Ελλάδα) καλλιέργειες φυτών, βοτάνων και δένδρων, ενώ παράλληλα δυναμικά αυξάνεται η οικολογική γεωργία και κτηνοτροφία, σε πολλούς τομείς. Ειδικότερα οι νέοι αγρότες είναι εκείνοι που τολμούν και προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα χωράφια τους ή το ζωικό τους κεφάλαιο, μ’ ένα διαφορετικό και πιο μοντέρνο τρόπο, που σίγουρα θα τους αποφέρει καλύτερα εισοδήματα, στο εγγύς μέλλον. Υπακούοντας στα κελεύσματα των καιρών, αλλά και στις ανάγκες της οικουμενικής κοινωνίας, μόνο αν μεγιστοποιήσουμε το αποτέλεσμα στον αγροτικό τομέα έχουμε ελπίδες  να «σώσουμε την παρτίδα».

Η κυβέρνηση σχεδιάζει μια ανακατανομή προϊόντων, μ’ ένα νέο ΦΠΑ, ενδιάμεσο ανάμεσα στο 13 και 23%. Προφανώς θα υποβάλει τα σχέδια της στην τρόικα, προς έγκριση. Ποια θα είναι αυτά τα προϊόντα; Σύντομα θα ξέρουμε, αλλά σπεύδουν να προειδοποιήσουν, ότι δεν πρόκειται να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα τρόφιμα (αυτό μας έλειπε). Να υποθέσουμε λοιπόν, αφού το 23% στο ΦΠΑ είναι «ταβάνι», ότι θα έχουμε μείωση τιμών σε κάποια προϊόντα. Με τα χάλια που έχει η αγορά, οι τσέπες μας κτλ., καλές είναι και οι …ασπιρίνες, όπως το εν λόγω μέτρο.

Κύριοι της Κυβέρνησης και των Τραπεζών, όσους κώδικες δεοντολογίας κι αν κάνετε για τα κόκκινα δάνεια, αν δεν αναθερμανθεί η οικονομία κι αν δεν αυξηθεί το ατομικό εισόδημα κάθε Έλληνα, τα δάνεια αυτά δεν πρόκειται να πληρωθούν και θα σας μείνουν οι …κώδικες να τους χαίρεστε και με τις υγείες σας.

Ήταν που ήταν παρατημένη η παραλία του Αλμυρού, πλακώσανε κι οι …τσούχτρες. Θύμα τους και ο γράφων (μ’ ένα μεγαλοπρεπές σημάδι στο μπράτσο), αλλά κυρίως πολλά μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα η αμμωνία και τα σχετικά ζελέ που ανακουφίζουν, να είναι διαρκώς ανά χείρας και σε ημερήσια διάταξη. Θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί στην πλαζ ένα προστατευτικό δίχτυ, που θα κρατούσε μακριά τσούχτρες και σκουπίδια, είπατε; Άλλα λόγια, ν’ αγαπιόμαστε… Πού ζείτε; Στη Μύκονο ή στο …Μονακό;

Εξιτάρει πολύ κόσμο (και όχι μόνο εντός Ελλάδας) το ανασκαπτικό θρίλερ στην Αμφίπολη, που εξάπτει φαντασία και προσμονές, όσο αποκαλύπτονται πρωτοφανή στοιχεία, μεγάλης ιστορικής αξίας. Όποια κι αν είναι η κατάληξη, το κέρδος ήδη για τη χώρα μας είναι πολύ μεγάλο, όχι μόνο για λόγους τουριστικούς, αλλά και εθνικούς. (Οι κλεφτοπαλάντζες, οι Σκοπιανοί, μουγκάθηκαν για τα καλά, από τώρα).

Μία άγνωστη πτυχή π.χ. των όσων έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στην Αμφίπολη, έφερε στο φως η εφημερίδα «Παραπολιτικά». Σύμφωνα με όσα είπε ο ίδιος ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών Γιάννης Μωυσιάδης, Σκοπιανοί Αρχαιολόγοι ζήτησαν να έρθουν από την γειτονική χώρα και να συνδράμουν στις ανασκαφές. Ο Αντιπεριφερειάρχης αρνήθηκε τη βοήθεια, απαντώντας με εμφανή δόση ειρωνείας, ότι «αν βρεθεί επιγραφή στα… Σλαβικά, θα τη στείλει στα Σκόπια!»

Όπως κι αν το δεις, τα καταφέρουμε πάλι να κάψουμε τα δασάκια μας, κατά τις «εθιμικές» πυρκαγιές (ή μήπως εμπρησμούς;) του καλοκαιριού. Χρόνο με το χρόνο μειώνεται σταθερά το «πράσινο» κεφάλαιο της χώρας, ενώ -αντίθετα και όλως περιέργως- ξεπετάγονται διαρκώς (παρά τους απαγορευτικούς νόμους) μύρια – όσα …οικοπεδάκια και βοσκότοποι.

Σχετικά ήπιος προβλέπεται ο καιρός, για τον επερχόμενο χειμώνα, από όσους μελετούν τα μερομήνια. Άλλο παρήγορο σημάδι είναι, ότι το Πάσχα του 2015 έρχεται νωρίς, μόλις 12 Απριλίου. Εξ ίσου νωρίς λοιπόν θα ξεμπερδεύουμε με Αποκριές, Κούλουμα, Σαρακοστές κτλ., ενώ την Πρωτομαγιά (Παρασκευή), γνωστού όντος ότι έχει καταντήσει …αργία και όχι απεργία,  πάμε για …τριήμερο. Γεροί να ‘μαστε, πρωτίστως…