Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στην ανάγκη για κουλτούρα θανάτου, ώστε να έχουμε και να απολαμβάνουμε «κουλτούρα ζωής». Σκληρό να αναφέρεσαι σε ιστορίες θανάτου, ενώ εύπεπτο και ευκολότερο -θα έλεγε