ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ – ΝΥΜΦΑΙΟ

Η Περιβαλλοντική και Πολιτιστική ομάδα του Γυμνασίου Ευξεινούπολης στα πλαίσια των προγραμμάτων που υλοποιούν τη φετινή σχολική χρονιά, πραγματοποίησαν διήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στην Καστοριά και στο Νυμφαίο στις 26 και 27/3/2013. Οι μαθητές μαζί με τις καθηγήτριές τους την πρώτη ημέρα επισκέφτηκαν το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Πολυφύτου Κοζάνης που βρίσκεται κοντά στον Αλιάκμονα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής θαύμασαν από ψηλά την τεχνητή λίμνη Πολυφύτου που σχηματίστηκε με τη δημιουργία του ομώνυμου φράγματος. Ενημερώθηκαν για τη λειτουργία του εργοστασίου και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Στη συνέχεια έφτασαν στο Νυμφαίο, όπου διασχίζοντας τα πανέμορφα δρομάκια του χωριού και περπατώντας το πετροστρωμένο δασικό μονοπάτι, έφτασαν στο Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου – καταφύγιο της αρκούδας. Εκεί έγινε ενημέρωση από τους υπεύθυνους για το έργο της ομάδας του Περιβαλλοντικού Κέντρου Αρκτούρου και ξενάγηση στο χώρο που φιλοξενούνται οι αρκούδες. Το απόγευμα έφτασαν στην πανέμορφη Καστοριά, η οποία θεωρείται μια από τις πιο όμορφες, παραδοσιακές και μαγευτικές πόλεις της Ελλάδας, με πλούσια ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πλούσια στοιχεία του Βυζαντινού Πολιτισμού σώζονται μέχρι σήμερα. Το βράδυ απόλαυσαν μια βόλτα στην πανέμορφη και μοναδική λίμνη, θαυμάζοντας τα μοναδικά στην αρχιτεκτονική παραδοσιακά αρχοντικά.

Τη δεύτερη ημέρα η ξενάγηση ξεκίνησε από το Βυζαντινό Μουσείο της Καστοριάς, το οποίο ιδρύθηκε το 1989 και στεγάζει μια από τις μεγαλύτερες και αξιολογότερες ελληνικές συλλογές βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικόνων του Υπουργείου Πολιτισμού. Οι εικόνες, που χρονολογούνται από το 2ο μισό του 12ου αιώνα μέχρι και τον 17ο αιώνα, είναι οργανωμένες σε έξι ενότητες με γνώμονα τη χρονολόγησή τους, κατά πρώτο λόγο και, κατά δεύτερο, το καλλιτεχνικό εργαστήριο στο οποίο ανήκουν.

Ο επόμενος σταθμός ήταν η Σπηλιά του Δράκου, που ανακαλύφθηκε το 1940 από κατοίκους της Καστοριάς και πήρε το όνομά της από την είσοδό της που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη λίμνη και έχει τη μορφή στόματος δράκου. Σύμφωνα με την παράδοση, στο σπήλαιο υπήρχε ένα χρυσωρυχείο, που το φύλαγε ένας άγρυπνος δράκος. Στο εσωτερικό του θαύμασαν τα μεγάλα χερσαία και λιμναία τμήματα με τον εντυπωσιακό σταλακτικό διάκοσμο, τις υπόγειες λίμνες και τις σήραγγες και πέρασαν πάνω από τις όμορφα κατασκευασμένες γέφυρες, δύο συμπαγείς και μία πλωτή. Έμαθαν ότι στο εσωτερικό του σπηλαίου του Δράκου εντοπίστηκαν παλαιοντολογικά κατάλοιπα, με κυριότερα τα οστά αρκούδας των σπηλαίων (Ursus Speleaus).

Κατόπιν επισκέφτηκαν τον Λιμναίο οικισμό στο Δισπηλιό, ο οποίος μαρτυρά πως η περιοχή κατοικούνταν από τα νεολιθικά χρόνια. Εκεί είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν στο υπαίθριο οικομουσείο, μια πιστή αναπαράσταση του λιμναίου οικισμού. Για το σκελετό των καλυβιών χρησιμοποιήθηκαν κορμοί δένδρων, για τους τοίχους κλαδιά και σχοινί ενώ από τη λάσπη της λίμνης δημιουργήθηκε ο σοβάς κάθε καλύβας, που τη στέγη της σκεπάζουν άχυρα. Μέσα στις κατοικίες αυτού του ξεχωριστού οικισμού, υπάρχουν αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πιστά αντίγραφα των ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Πήλινα αγγεία, όπως φιάλες, κύπελλα, φρουτιέρες και χύτρες, καθώς και εργαλεία που είναι φτιαγμένα από πυριτόλιθο ή οστά, συμπεριλαμβάνονται στα εκθέματα.

Στη συνέχεια επισκέφτηκαν το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης όπου ενημερώθηκαν για τα προγράμματά τους και για τη Λίμνη της Καστοριάς, για τη βιοποικιλότητα και την αειφορική διαχείριση. Μετά από έναν όμορφο περίπατο στη λίμνη και στα πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης (Ντολτσό), αφού απόλαυσαν τα εδέσματα της πόλης, πήραν το δρόμο της επιστροφής. Στο Μικρόκαστρο προσκύνησαν στη Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ξεναγήθηκαν από την ηγουμένη. Το βράδυ έφτασαν στην Ευξεινούπολη ενθουσιασμένοι και γεμάτοι με ευχάριστες εμπειρίες και πολλές γνώσεις. Συνοδοί καθηγητές ήταν η διευθύντρια Σταυραντώνη Μαρία και η φιλόλογος Πετρά Ευαγγελία.