Ως πού μπορεί να φτάνει το «φαρμακείο της Φύσης»; – Ένα καλά κρυμμένο όνειρο αγρότη για τον αμάρανθο και τον καρκίνο – έκδοση 16-4-2016

Ένα εφιαλτικό όνειρο που είδε στα νιάτα του, καλά κρυμμένο για 40 χρόνια περίπου, μας αποκάλυψε πρόσφατα ένας Αλμυριώτης αγρότης, σχετικό με το βοτάνι του Αμάραντου.

Ούτε λίγο – ούτε πολύ, μια καλοκαιρινή και φεγγαρόλουστη νύχτα, που ο συγκεκριμένος ήταν στο ύπαιθρο και έκλεισε για κάποιες στιγμές τα μάτια του, είδε σαν σε όραμα να του αποκαλύπτεται ξεκάθαρα ότι ο αμάρανθος ή αμάραντος είναι το φάρμακο που μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο!!

Η αποκάλυψη έγινε, όταν -πάντοτε στο όνειρό του- κατέβηκε τάχα τρία σκαλιά σε κάποιο υπόγειο, ακούγοντας μέσα στη νύχτα μεγάλη φασαρία, για να βρεθεί κατόπιν σε μια τεράστια αίθουσα, που έμοιαζε με δικαστήριο, όπου 6 δικαστές δίκαζαν κάποιους ανθρώπους και υπήρχαν γύρω στα καθίσματα πολύ κόσμος.

Κάποια στιγμή, όταν εκφράστηκε η καταδικαστική ετυμηγορία των δικαστών, ένας απ’ αυτούς (άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, με μια εντυπωσιακή μορφή που έμοιαζε με αγίου) υπερασπίστηκε την αθωότητα ενός από τους κατηγορουμένους, με αποτέλεσμα οι άλλοι 5 να φιλονικήσουν έντονα μαζί του, να του επιτεθούν, να τον ξυλοκοπήσουν άγρια και στο τέλος να τον εγκαταλείψουν ημιθανή και αιμόφυρτο.

Ο αγρότης της ιστορίας μας, τρομοκρατημένος προσπάθησε να τραβηχτεί σε μια γωνιά, έχοντας στο μυαλό του να φύγει με την πρώτη ευκαιρία απαρατήρητος, σοκαρισμένος από τις σκηνές έντονης βίας που είδε πριν.

Τότε εμφανίστηκε μπροστά του το θύμα της προηγούμενης επίθεσης, όρθιος, αλλά με το αίμα πολύ να τρέχει από το πλαϊνό μέρος του κεφαλιού του και του είπε ξεκάθαρα, ότι ο «αμάρανθος είναι το φάρμακο για τον καρκίνο».

Από εκείνη τη μέρα και για πολύ χρονικό διάστημα, στις βραχώδεις περιοχές που γύριζε με τα κοπάδιά του έβλεπε τον αμάρανθο διαρκώς μπροστά του, αλλά φοβήθηκε να πει την ιστορία του σε άλλους, ακόμη κι όταν -μετά από λίγο καιρό- ο ίδιος του ο πατέρας αρρώστησε και πέθανε τελικά από καρκίνο.

Αμάραντος

Αυτό που λέμε με μια γενικευμένη φράση « το φαρμακείο της Φύσης» κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στη λογική και πρακτική της θεραπείας για πολλές αρρώστιες. Ακόμη και οι ίδιοι οι γιατροί (των οποίων τις συμβουλές δεν παραλείπουμε ποτέ να ακολουθούμε) ομολογούν συχνά ότι πολλά σύγχρονα φάρμακα αντλούν πολλά στοιχεία της σύνθεσής τους από τη φύση, τα βότανα και τα φυτά.

Ψάχνοντας στις ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες για τον αμάρανθο ή αμάραντο, βρήκαμε πολλά στοιχεία για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, αλλά κανένα που να συνηγορεί για τη θεραπεία του καρκίνου, πλην ίσως από εκείνον του προστάτη.

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι SEDUM acre (Σέδον το δριμύ). Ανήκει στην οικογένεια των Κρασσουλιδών.

Φύεται σε όλη την Ευρώπη. Το συναντούμε με τις ονομασίες Αμάραντο και Πετρόχορτο. Με την ονομασία Αμάραντο συναντούμε και το HELICHRYSUM arenarioum (Ελίχρυσο) το οποίο όμως είναι διαφορετικό φυτό το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Συνθέτων.

Το Σέδον το δριμύ, είναι πολύ κοινό πάνω σε παλιούς τοίχους, σε χέρσα εδάφη και σε ξερές πλαγιές, όπως αυτές που περπατούσε συχνά ο αγρότης της ιστορίας μας. Είναι ποώδες, πολύ κοινό φυτό, που σχηματίζει τάπητες. Έχει πολλά στελέχη, το ύψος των οποίων κυμαίνεται από 5 έως 12 εκατοστά. Τα στελέχη είναι ίσια, απλά και σπάνια διακλαδισμένα. Αναπτύσσει πολλά μικρά φύλλα σαρκώδη, αντίθετα, μήκους έως 6 χιλιοστών, οβάλ, με ανοιχτό πράσινο χρώμα, κατά μήκος των στελεχών. Άνθη αστεροειδή, με ζωηρό κίτρινο χρώμα. Τα λουλούδια αυτά διατηρούν τον χρωματισμό τους για πολλούς μήνες (για αυτό και το όνομα του φυτού “Αμάραντος”), ενώ αν αποξηρανθούν, το χρώμα τους κρατάει πολύ περισσότερο. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα (έχουν και αρσενικά και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από τις μέλισσες και τα έντομα.

Το φυτό έχει πολύ πιπεράτη γεύση.

Στη λαϊκή ιατρική το θεωρούσαν εκτρωτικό βότανο. Πολλοί ακόμη το θεωρούσαν κατάλληλο φάρμακο κατά της επιληψίας. Ο Κούλπεπερ όμως έγραφε για αυτό ότι «είναι το πλέον κατάλληλο βότανο για να δημιουργεί φλεγμονές και όχι να τις θεραπεύει. Δεν πρέπει να το χρησιμοποιούμε σε αλοιφές ή οποιοδήποτε άλλο φάρμακο».

Σήμερα οι ανθοί του αμάραντου διακοσμούν κυρίως ανθοδέσμες και στεφάνια, αλλά τους μαζεύουν ακόμη και για γούρι, καθώς πιστεύεται ότι αυτοί φέρνουν τύχη.

Σε μερικές περιοχές της Ελλάδος (κυρίως στη Κρήτη και σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου) τα φύλλα μαζεύονται τον χειμώνα, όταν είναι τρυφερά, πριν ακόμη ανθίσουν και μαγειρεύονται. Φτιάχνονται με αυτά πίτες, και σαλάτες ενώ χρησιμοποιούνται ως συνοδευτικό σε χοιρινό ή μπακαλιάρο. Σ’ αυτές τις περιοχές ο αμάραντος ονομάζεται και «προβάτσες».

Μια όμως εντελώς διαφορετική χρήση του φυτού είχαμε τα παλιότερα χρόνια στα χωριά της Ηπείρου. Εκεί οι γιαγιάδες τοποθετούσαν τον αμάραντο στους γίκους με τα ρούχα, τις βελέτζες και τα στρωσίδια. Τον χρησιμοποιούσαν εκεί ως ένα είδος φυσικού σκοροαπωθητικού, αντί για τη ναφθαλίνη!!

Περιέχει μία πολύ δριμεία ουσία, ένα αλκαλοειδές (σεμαδίνη), ένα γλυκοσίδιο (ρουτίνη), τανίνη και πολλά οργανικά οξέα.

Ανθίζει τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται συνήθως τα φρέσκα φύλλα. Σπάνια ολόκληρο το φυτό ξεραμένο. Συλλέγεται όταν είναι ανθισμένο και ξεραίνεται στον ήλιο.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις

Είναι βότανο στυπτικό, υποτασικό, καθαρτικό, ανθελμινθικό, επουλωτικό και ερεθιστικό. Έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τους βοτανοθεραπευτές, αλλά οι περισσότεροι το αποφεύγουν λόγω των προβλημάτων που μπορεί να προκαλέσει η χρήση του όταν λαμβάνεται εσωτερικά.

Ο αμάραντος έχει θετική επίδραση στην υπέρταση.

Χρησιμοποιείται σε πολύ μικρές δόσεις ως καθαρτικό, για τον πονοκέφαλο και την μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Τα φύλλα κοπανισμένα εφαρμόζονται σαν κατάπλασμα στις πληγές για να ενισχύσουν την θεραπεία τους.

Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιούν το βάμμα του νωπού φυτού, σε περιπτώσεις αιμορροΐδων και συριγγίου του πρωκτού.

Οι γιατροί λένε όμως πως είναι τοξικό βότανο και καλύτερα να αποφεύγουμε τη χρήση του. Υπάρχουν βότανα που δρουν ανάλογα χωρίς παρενέργειες και είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούμε αυτά. Τα φύλλα του περιέχουν υγρό το οποίο είναι ερεθιστικό και δημιουργεί φλύκταινες στο δέρμα.