ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 17/3/2013

Με φόντο την Άλωση της Πόλης δόθηκε η κοινή συνέντευξη Σαμαρά – Ερντογάν, τις προάλλες στην Κωνσταντινούπολη.

Πάλι καλά… Παλιότερα, ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός, είχε καταθέσει και στεφάνι στο μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ.

Θα μου πείτε, «εδώ δεν ξεσηκωνόμαστε που μας αρπάζουν την τελευταία μπουκιά από το στόμα μας, γι’ αυτές τις …λεπτομέρειες θα εξεγερθούμε τώρα;…».

Χωρίς θυμό;

Έχεις φύγει πια ο θυμός… Έχει μείνει κυρίως η απογοήτευση και η πίκρα. Για τη ζωή που χάνουμε, για την ατομική αξιοπρέπεια και υπόληψη που είχαμε και τώρα πια γίνεται παίγνιο στα χέρια των κρατούντων, με όσα απεργάζονται σε βάρος μας, σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Όλα αποδείχτηκαν δανεικά… Όλες μας οι αξίες και οι ανάγκες, υλικές ή όχι, δίκαιες ή άδικες, απαραίτητες ή πολυτελείς.

Αρπάζουμε στον αέρα, σαν λιμασμένοι ζήτουλες, κάθε παρόλα που υπόσχεται κάποιο «φως (…κωλοφωτιά, μάλλον) στο τούνελ».

Όλοι… Κι όσοι ακόμη είναι βολεμένοι και δεν θέλουν να ξεβολευτούν, αλλά και οι εκατοντάδες χιλιάδες εκείνοι που δίνουν καθημερινή μάχη με την ανέχεια και την ανεργία, το κρύο, το σκοτάδι και το άδειο στομάχι.

Η χώρα βολεύεται με την ομαδική παράκρουση, ότι τάχατες την κυβερνούν μειοδότες, ενώ τους αντιπολιτεύονται αισχροί έμποροι ψεύτικης ελπίδας, που ακυρώνουν ό,τι γίνεται, αλλά δεν έχουν να προτείνουν και κάποιον άλλο δρόμο σωτηρίας.

Εκατομμύρια από μας πάλεψαν μια ζωή για να κρατήσουν λευκό το ποινικό τους μητρώο και τώρα αντιμετωπίζουν το ατιμωτικό φάσμα της φυλάκισης, «για χρέη προς το Δημόσιο».

Ό,τι πιο φαύλο, πρόστυχο, οκνηρό, σπάταλο, τοκογλυφικό και …παράνομο γέννησε η νεώτερη Ελληνική Ιστορία, το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή, σε απειλεί τώρα με τη στέρηση της προσωπικής σου ελευθερίας, κι ας το πλήρωνες αδιαμαρτύρητα τόσες δεκαετίες, σαν ένα υποζύγιο χωρίς δικαιώματα. Σε απειλεί ακόμη κι όταν σου …χρωστάει.

Δεν μπορεί να χωρέσει ο κοινός νους, πώς γίνεται όλη αυτή η επίσημη κρατική λαθροχειρία εναντίον σου, με συνοπτικές διαδικασίες, ακόμη κι αν κάποιες από αυτές πάσχουν από νομιμότητα και συνταγματικότητα.

Ήδη, ας πούμε, κατάργησαν το περιβόητο τραπεζικό απόρρητο, μπαίνουν στους τραπεζικούς σου λογαριασμούς και αρπάζουν απροειδοποίητα ακόμη και το τελευταίο πενηντάρι του υπολοίπου σου.

Είναι φορές που σκέφτομαι -μα το Θεό- τι παραπάνω θα είχε κάνει σε βάρος μας ένας ξένος κατακτητής, από όσα εξαπολύουν άνθρωποι που ψηφίσαμε και εκλέξαμε να μας εκπροσωπούν, να αγωνίζονται για τα προβλήματά μας και να μας υπερασπίζονται;

Ας ήταν μπορετό, για μια και μόνο νύχτα, να έχουν έναν οδυνηρό εφιάλτη, που θα απεικονίζει ανάγλυφα την απελπισία των άνεργων νέων, αλλά και την εγκατάλειψη τόσων γερόντων που προδόθηκαν (νηστικοί και χωρίς ζέστη ή φάρμακα), κι ας τους είπαν κάποτε τιμημένους.

Ο Μινώταυρος

Όπως ο αρχαίος Μινώταυρος, έτσι και ο σύγχρονος της κρίσης, διαλέγει να κατασπαράξει τους νεώτερους. Έτσι λοιπόν, θυσία στο βωμό της Κυβερνητικής και τροϊκανής ηλιθιότητας, με τους φετινούς φόρους στη θέρμανση, το τέρας «καταβρόχθισε» δυο φοιτητές, δυο παλικάρια.

Κι εμείς; Απαθείς θεατές, μέσα στην καλπάζουσα κακοδαιμονία μας, αντί να ερίζουμε αν «μαζί τα φάγαμε», ας παραδεχτούμε τουλάχιστον ότι «μαζί τους …φύγαμε».

Υπάρχει κλιμάκωση στην κατιούσα… Από ιδανικοί αυτόχειρες, γίναμε τώρα «δανεικοί παιδοκτόνοι».

Αλληλεγγύη

Στο φόρτε τους, λόγω Αποκριάς, οι εθιμικές συνεστιάσεις Συλλόγων και Σωματείων και πολλοί είναι εκείνοι που ανταποκρίνονται στα καλέσματα, παρά τη γενική φτώχεια και στριμούρα. Κι όσο να πεις, το κατά κεφαλήν αντίτιμο είναι «αλμυρούτσικο», ειδικότερα αν προσθέσεις στο μενού, τα ποτά και τη λαχειοφόρο που ακολουθεί. Με τα ίδια χρήματα, οποιοδήποτε ζευγάρι θα μπορούσε να φάει και να γλεντήσει αλλού πλουσιοπάροχα.

Πλην όμως, οι κοινωνικές υποχρεώσεις του καθενός, συγγενικές ή …πατριωτικές ανάγκες, μας παρωθούν να συνωστιζόμαστε στις συνεστιάσεις, από τις οποίες και οι Διοικήσεις των Συλλόγων βγάζουν και κάποιο κέρδος, για να συντηρούνται.

Εκεί ακριβώς επικεντρώνω το σχόλιο…. Στο κέρδος από αυτές τις συνεστιάσεις και στο ταμείο που δημιουργείται εξ αιτίας τους.

Όσοι λοιπόν διοικούν τους Συλλόγους, προτείνω ταπεινοφρόνως να δαπανήσουν τα όποια (έστω και λίγα) περισσεύματα, για να ανακουφίσουν επείγουσες ανάγκες των φτωχότερων μελών τους, γειτόνων ή γνωστών.

Οι καιροί μας επιβάλλουν αυτήν την αλληλεγγύη, που πρέπει να προτιμηθεί από την «πολυτέλεια» άλλων πρωτοβουλιών, όπως π.χ. εκδρομές και άλλα πανηγυράκια ή αγορές εξοπλισμών, σκευών και επίπλων, που μπορεί προς ώρας να περιμένουν και δεν είναι πραγματικά αναγκαία στην παρούσα φάση.

Αυτές οι ομάδες πολιτισμού, λαογραφίας κτλ. πρέπει να δικαιολογούν την ύπαρξή τους πρωτίστως επιδεικνύοντας την κοινωνική τους ευαισθησία, με άμεσες και πρακτικές παρεμβάσεις, που θα ανακουφίσουν κάποιους πάσχοντες και πένητες συνανθρώπους τους. Άμεσα, αθόρυβα και αποτελεσματικά, με τρόφιμα εκεί που πεινούν, με καύσιμα σε μια οικογένεια που κρυώνει, με φως σε μια άλλη που ζει στο σκοτάδι, τσοντάροντας στα έξοδα μιας χειρουργικής επέμβασης κ.ο.κ.

Εύκολο, αν ξεχάσουν κάποιοι ενδεχόμενες ανάγκες για επίδειξη και -κυρίως- αν ο καθένας μας μπει για ένα λεπτό νοερά στη θέση εκείνου που υποφέρει και απελπισμένα ζητάει βοήθεια.

Τα όργανα

Άρχισαν τα όργανα για τα ανακριβή πόθεν έσχες των πολιτικών…

Ποινικές διώξεις σε βάρος των πρώην υπουργών Πέτρου Δούκα, Γιάννου Παπαντωνίου και Γιώργου Βουλγαράκη, άσκησε ο Εισαγγελέας Εφετών για παραβάσεις του νόμου περί «πόθεν έσχες». Η δίωξη που αφορά στον κ. Δούκα είναι κακουργηματικού χαρακτήρα.

Στην περίπτωση του Πέτρου Δούκα, που αντιμετωπίζει κακούργημα, καθώς αυστηροποιήθηκε ο νόμος μετά το 2010, φέρεται να εντοπίζεται αδικαιολόγητη μείωση της περιουσίας του. Συγκεκριμένα τα εισοδήματά του εμφανίζονται μειωμένα κατά 1,1 εκατ. ευρώ στις τραπεζικές του καταθέσεις κατά το έτος 2010, σε σχέση με αυτά του 2009. Κατά την Εισαγγελική κρίση ο πρώην υπουργός δεν κατάφερε να δώσει πειστική εξήγηση για αυτήν την μεταβολή, αν και ο ίδιος ο κατηγορούμενος πολιτικός φέρεται να ισχυρίζεται ότι τα χρήματα αυτά μεταφέρθηκαν από καταθετικό λογαριασμό σε επενδυτικό.

Οι δύο άλλοι πρώην υπουργοί, Γιάννος Παπαντωνίου και Γιώργος Βουλγαράκης διώκονται καθώς στα αρχεία της λεγόμενης «λίστας Λαγκάρντ» φέρεται να εντοπίστηκαν περιουσιακά στοιχεία των συζύγων τους που δεν είχαν δηλωθεί.

Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει κατηγορία καθώς εμφανίζεται να απέκρυψε στο «πόθεν έσχες» του 2008 τραπεζικό λογαριασμό που διατηρούσε η σύζυγός του Μαριάννα Κουράκου, στο υποκατάστημα της τράπεζας HSBC στη Γενεύη ύψους 2,2 εκατ. δολαρίων. Ο ισχυρισμός που προέβαλε ο πρώην υπουργός, όταν κλήθηκε στην Επιτροπή της Βουλής, ήταν ότι επρόκειτο για περιουσιακό στοιχείο της συζύγου του από τον προηγούμενο γάμο της.

Αντίστοιχα για τον κ. Βουλγαράκη η κατηγορία αφορά τραπεζικό λογαριασμό στην ίδια τράπεζα, στο υποκατάστημα της στην Γενεύη, της συζύγου του Κατερίνας Πελέκη ύψους 117.000 ευρώ, στοιχείο που φέρεται να μην δηλώθηκε στο «πόθεν έσχες» του πρώην υπουργού το 2007.

Βάσει της εισαγγελικής έρευνας ο επίμαχος λογαριασμός φέρεται να ανήκει σε off shore εταιρία, με συνδικαιούχο την κα Πελέκη.

Θυμίζουμε ότι η πρώτη «καμπάνα» (8ετής κάθειρξη) για ανακριβές πόθεν έσχες έπεσε -τις προάλλες- στον Τσοχατζόπουλο.

Η θέση

Πολιτικό ανέκδοτο:

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:

-Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι’ αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..

Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.

Παίρνει στο τηλέφωνο τον Υπουργό Οικονομίας:

-Βαγγέλη, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;

Μερικές μέρες αργότερα ο Βαγγέλης λέει:

-Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;

-Τι λες, ρε Βαγγέλη, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.

Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Βαγγέλης:

-Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.

-Όοοοοχι, ρε Βαγγέλη. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;

Την επόμενη μέρα:

-Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6.000 το μήνα.

-Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ρε Βαγγέλη, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.

-Μα τι λες τώρα, αυτό είναι αδύνατο.

-Γιατί;;;;

-Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου, αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.