Η ατζέντα του «Λαού» του Αλμυρού – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη – έκδοση 14/8/2015

 Βαριέμαι… δεν κάνω μια γεώτρηση;

Φαντάζομαι το σκηνικό…. Καθόταν ο Λιάκος και λέει του Κώτσου…

• Τι κάνεις, ορέ Λιάκο;
• Βαριέμαι, Κώτσο.
• Και γω… Να σου πω… Δεν πά’ να κάνουμε καμιά γεώτρηση να περάσει η ώρα;
• Γεώτρηση;
• Ναι γεώτρηση… Τι με τα κουβαδάκια θα παίξουμε;

Και σκάψανε και νερό δεν βρήκανε και μήνυση φάγανε… και ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου ακόμα τρίβει τα μάτια του. Ευτυχώς βρέθηκε ένας Τάκης να του πει «Τσου, ρε Λάκη»… και τα πνεύματα ηρέμησαν με κάποιο αντίτιμο βεβαίως, βεβαίως.

Πέρα από την πλάκα, επιβραβεύουμε τον τσαμπουκά, έναντι στην αδράνεια του παρελθόντος… και βεβαίως αστεία δεν είναι τα πράγματα. Αλλά λίγο λιγότερο από δαύτο, βρε παιδιά…

Το νερό, νεράκι

Χειροτερεύει με ταχείς ρυθμούς η κατάσταση στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής μας και γενικότερα της Ελλάδος. Δυστυχώς τα έργα που από καιρό ήταν προγραμματισμένα και θα έπρεπε να είναι στο τελευταίο στάδιο υλοποίησης, κινδυνεύουν… Παρότι βρέθηκαν και άλλες γεωτρήσεις να χρησιμοποιηθούν, το πρόβλημα παραμένει.

Καλό μεν αλλά…

Ούτε mail… δεν έρχεται παραμονές 15αύγουστου, και αλήθεια, ενώ έχουμε λιγότερη δουλειά, ανησυχούμε για το τσουνάμι που πρόκειται να ξεσπάσει πάνω στις πλάτες των μικρομεσαίων… Νιώθω μέρες τώρα, ότι σαν θάλασσα, η υπομονή, τα μέτρα, όλα, αποσύρονται προς τα πίσω, όπως μαζεύει το νερό του το τσουνάμι και όσο πιο πολύ μαζεύει τόσο περισσότερο θα ρίξει… Δεν γίνεται αλλιώς… Έτσι είναι οι νόμοι της φύσης.

Βράβευση Ευξεινουπολίτικων Φορέων

Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ. Ιγνάτιος βράβευσε τους Συλλόγους Σαρακατσαναίων, Ανατολικής Ρωμυλίας και Πολιτιστικού Ευξεινούπολης, αλλά και το τοπικό Συμβούλιο της Δημοτικής Ενότητας, για τη στήριξη και προσφορά τους στην ενορία τους.

Είναι γεγονός ότι οι Ευξεινουπολίτες ως έθιμο και των Σαρακατσαναίων και των Ευξεινουπολιτών, είναι κοντά στην Εκκλησία και στις παραδόσεις της και γαλουχούν αναλόγως και τη νέα γενιά.

Αν θες τώρα, φύγε!

Στον χορό των Αργιλοχωριτών είχα την τιμή να είμαι στο τραπέζι με μέλη και τον πρόεδρο των Σαρακατσαναίων, αλλά και με τον πρόεδρο των Ανατολικορωμυλιωτών. Πρώτες ώρες Κυριακής, ώρες αφότου ξεκίνησε το γλέντι, σηκωθήκαμε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Εκείνη τη στιγμή –σα να ήταν συνεννοημένη- η ορχήστρα έβαλε βαρύ σαρακατσάνικο… Τους λέει ο πατέρας μου… «άντε να σας δω τώρα… θα φύγετε; Τι θα κάνετε;» Και βεβαίως απάντησαν… «ε, τι θα κάνουμε, θα χορέψουμε…». Έτσι, λοιπόν άφησαν τα πράγματά τους στο τραπέζι και συνεχίστηκε λίγο ακόμη το γλέντι, με μας να τους πειράζουμε που δεν αντιστάθηκαν στον πειρασμό.

Αφορμή

Κουραστικό μεν, αλλά επικερδές δημοσιοσχετίστικα, ότι εξαιτίας των πανηγύρεων, βρέθηκα με την καμερούλα μου σε όλα σχεδόν τα χωριά του Αλμυρού. Είδα φίλους και γνωστούς, που είχα καιρό να δω, φωτογράφισα πανέμορφα τοπία του Αλμυρού, έμαθα νέα και κουτσομπολιά και μαζί μου ταξίδεψαν και οι χορηγοί κάλυψης εκδηλώσεων στις φωτογραφίες μας στο internet. Οι φωτογραφίες, αντιθέτως με τα βίντεο, έχουν χιλιάδες επισκεπτών. Η παροχή μας αυτή κερδίζει καθημερινά πελάτες, αφού είναι προσιτή και άμεση προς τους δικούς τους πελάτες.

Παναγιά

Μια λέξη έρχεται στο νου, όταν σκέφτομαι την Παναγιά. Μάνα. Ένα συναίσθημα. Αγαλλίαση. Καλή Παναγιά!