- 2 Απριλίου, 2015
ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 28/03/2015
Τάχα η Ευρώπη συμπονά,
αλλά και κοροϊδεύει.
Κι όταν τελειώνουν τα λεφτά,
ο Τσίπρας …ταξιδεύει.
Η θεωρία της Ελληνικής υπερβολής…. Το ‘χουμε το κουσούρι ως λαός: Πάντοτε να υπερβάλλουμε και τα βαριά λόγια να μας περισσεύουν… Κι απ’ αυτό το …γονιδιακό κουσούρι δεν μπορούν να ξεφύγουν και οι περισσότεροι των ηγετών μας, διαχρονικά. Γι’ αυτό και από τα χιλιάδες ψέματά τους, τα πιο πολλά βουλιάζουν μέσα σ’ αυτήν την υπερβολή. Δείτε, φερ’ ειπείν την εντυπωσιακή απόσταση ανάμεσα στις προεκλογικές τοποθετήσεις και στις μετεκλογικές πρακτικές εκείνων που σήμερα μας κυβερνούν. Προκειμένου να κρατήσουν την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ανοιχτές τις «κάνουλες» του δανεισμού μας, μετέρχονται όσα κορόιδευαν, τότε που κατήγγειλαν τους προηγούμενους σαν …«Γερμανοτσολιάδες» και «Τσολάκογλου». Αλλά και οι πρώην, στην τωρινή αντιπολιτευτική τακτική τους, τον ίδιο …φούμο της υπερβολής χρησιμοποιούν, όταν πρόκειται να σχολιάσουν τα τεκταινόμενα. Ολούθε, δηλαδή, η υπερβολή και -συνακόλουθα- το ψέμα, οργιάζουν. Φαίνεται τελικά, ότι από αυτήν την κραυγαλέα και ολέθρια ανθρωπιστική κρίση, που μαστίζει τη χώρα, οι μόνοι που πήραν πολλά και πικρά διδάγματα είναι οι απλοί πολίτες και όχι -σε καμιά περίπτωση- οι ηγέτες τους.
Αλλά και πώς να γινόταν αλλιώς; Αφού τα παρεπόμενα της κρίσης τούμπαραν δραματικά τις δικές μας ζωές, του κοσμάκη, που -συν τοις άλλοις- δεν είχε και …καταθέσεις, για να τις βγάλει έγκαιρα στο εξωτερικό.
Αυτή λοιπόν η «ικανή και αναγκαία» Ελληνική «συνθήκη» της υπερβολής, σου προκαλεί την εντύπωση, ότι τα «δικά μας παιδιά», που κατά καιρούς αναρριχώνται στην εξουσία, υφίστανται -αυτόματα και μυστηριακά- την ίδια υβριδική μετάλλαξη, λες και είναι παιδιά που βγήκαν από τον ίδιο δοκιμαστικό σωλήνα. Τι άλλο να υποθέσει κανείς; Ότι τάχα το παιχνίδι της εξουσίας είναι τόσο πολύ «στημένο κι από πριν ξεπουλημένο»; Ή ότι κι εμείς -ο απλός λαός- είμαστε ίδιοι και το μόνο που αλλάζει είναι, ότι κάθε φορά επιφορτιζόμαστε να πληρώνουμε το …λογαριασμό – ποτέ οι ηγέτες;
Πεντάωρο γεύμα εργασίας στην Καγκελαρία, ο κ. Τσίπρας!!! Αν σ’ αυτήν την «αρμένικη επίσκεψη», έπιναν και Γερμανικές μπύρες, προβλέπω ότι τα …νεφρά του πρωθυπουργού μας θα στρώσουν μετά την πολυθρύλητη …συμφωνία, που πρόκειται να υπογράψει με τους «θεσμούς». Εκτός αν στη μέση εμφιλοχωρεί και η Ελληνική κουτοπονηριά, να μάθουμε δηλαδή τους Γερμανούς (με πρώτη τη Μέρκελ), να ξενυχτάνε και να πολυλογούν, τρώγοντας και πίνοντας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, καλώς έγινε έτσι, για να καταλάβουν οι άτεγκτοι και πειθαρχημένοι σύμμαχοί μας, ότι τους Έλληνες, ακόμη κι όταν τους φιλοξενείς, κοστίζουν ακριβά. Σε χρόνο και χρήμα.
Κι αυτή η Μέρκελ, βρε παιδί μου… Άντρα δεν έχει, να τη μαζέψει πιο νωρίς στο σπίτι;
Εδώ που τα λέμε, όμως, έχουμε για πρωθυπουργό και το πιο ωραίο παιδάριο της Ευρωπαϊκής ελίτ (κι ο Ιταλός κάπως τρώγεται). Ήταν δυνατόν ποτέ η Μέρκελ, να συντρώγει πέντε ολόκληρες ώρες π.χ. μ’ εκείνο το μπουλντόγκ τον Σουλτς ή μ’ εκείνον τον κασμά, τον Ραχόι;
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτό το «αρμενικό» δείπνο εργασίας στην Καγκελαρία λειτούργησε θετικά για το Ελληνικό Χρηματιστήριο, το πρωινό της επόμενης μέρας. Άνοδος, για τις …μπύρες του Τσίπρα.
Σε αντίθεση βέβαια, έπεφτε το Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Με την κακία και τη ζήλειά τους θα μείνουν, οι ξενέρωτοι Βρετανοί… Και μικρό το κακό. Αυτοί, στη θέση της Μέρκελ, θα πρόσφεραν μόνο τσάι κι …αντιπάθεια.
Και, για να σχολιάσουμε λίγο πιο σοβαρά, αν δεν έρθουν όβολα από τις Βρυξέλλες, μέχρι τις αρχές του επόμενου μήνα, «μαύρο» Πάσχα θα περάσουμε. Και οι …μπύρες της βερολινέζικης ευωχίας, δεν θα μας βγουν απ’ τα νεφρά. Θα μας βγουν απ’ τη μύτη.
«Την αύξηση του υπερ-μειωμένου ΦΠΑ, σε νησιά που αποτελούν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς (π.χ. Μύκονος), ώστε να προφυλαχθούν άλλα νησιά των άγονων γραμμών, εξετάζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών Νάντιας Βαλαβάνη.» (Αργότερα, ανέκρουσα πρύμνα και συμμάζεψε τη σχετική δήλωση.) Δεν με «καίει» καθόλου, Νάντια… Έτσι κι αλλιώς εγώ έχω προγραμματίσει φέτος διακοπές στην …Κίκυνθο. (Ξέρεις τώρα… Αντίσκηνο, σαγιονάρα, φυσικό μαύρισμα και για γεύματα πεταλίδες, γοβιούς, αχινούς και σπάρους). Και λάβε υπ’ όψη σου ότι πάνω στην Κίκυνθο δεν υπάρχει ταμειακή μηχανή, για αποδείξεις. Εκείνο που με συγκινεί πάντως, είναι πόσο πολύ στέργετε να «προφυλάξετε τα νησιά των άγονων γραμμών». Αυτή η ευαισθησία σας τείνει να γίνει …θεσμική.
Στοιχεία για τον αναθεωρημένο κατάλογο έργων προς χρηματοδότηση, από το «πακέτο Γιούνκερ», ζήτησε την περασμένη Τρίτη από το υπουργείο Οικονομικών, ο βουλευτής Δράμας του Ποταμιού Κυριάκος Χαρακίδης. Με ερώτηση που κατέθεσε προς το υπουργείο Οικονομικών, ζητά να επιβεβαιωθεί η υποβολή του αναθεωρημένου καταλόγου των έργων προς χρηματοδότηση από το πακέτο Γιούνκερ, στον οποίο αναφέρθηκε με δηλώσεις του ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας, αλλά οι υπηρεσίες της ΕΕ φέρονται να αγνοούν.
Το έχω ξαναγράψει και απάντηση καμιά δεν πήρα από πουθενά: Αυτά τα «αναθεωρημένα έργα» πολύ με ανησυχούν, αν είναι -χτυπάτε ξύλο- να περικόψουν κάποιες εγκεκριμένες πιστώσεις, για έργα που πρόκειται να γίνουν στην περιοχή Αλμυρού.
Και μια που αναφερόμαστε στον Γιούνγκερ, φρονώ ότι αυτόν τον άνθρωπο πρέπει κάποια στιγμή, να το φέρουμε πάλι στην Ελλάδα, να τον τιμήσουμε και να τον …πλακώσουμε στα τσίπουρα (όχι μπύρες και άλλα τέτοια …ημίμετρα). Δείχνει πολύ φιλέλληνας και το αξίζει.
Η ποινή της φυλάκισης ενός έτους με τριετή αναστολή επιβλήθηκε κατά πλειοψηφία από το Ειδικό Δικαστήριο στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, για την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ. Ο πρώην υπουργός κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της νόθευσης δημοσίου εγγράφου, καθώς έκανε μεν την λαθροχειρία στη λίστα Λαγκάρντ και αφαίρεσε τα ονόματα τριών συγγενικών του προσώπων (εξαδέλφες), αλλά έπεσε στα μαλακά, καθώς το κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα. Αντίθετα, για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας, ο πρώην υπουργός κρίθηκε από το Ειδικό Δικαστήριο αθώος. Αναρωτιέμαι, ποια θα ήταν η ποινή του, αν ήταν ένας κοινός θνητός, ακόμη κι αν διέπραττε κάτι λιγότερο σοβαρό. Κατ’ αρχήν, θα είχε την ευκαιρία μιας εξονυχιστικής δίκης, που διήρκεσε 13 μέρες, όπως του Παπακωνσταντίνου; Ο δικηγόρος μου, στον οποίο αποτάθηκα για σχολιασμό, μου είπε πάντως ότι οι νομικοί κύκλοι περίμεναν μέχρι και αθώωση, επειδή εκείνοι που τον παρέπεμψαν δεν φρόντισαν (γιατί;) να «δέσουν» καλά την περίπτωση της απιστίας, με στοιχεία και αποδείξεις.
«Έσοδα της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ εισέρευσαν την περασμένη Τρίτη στα ταμεία του Δημοσίου, αποκλειστικά μέσω των τραπεζών και χωρίς στο ποσό αυτό να συμπεριλαμβάνονται οι εισπράξεις από τις εφορίες.»(Σχόλιο της «Ναυτεμπορικής»). Δεδομένου ότι οι συνήθεις εισπράξεις σε ημερήσια βάση δεν ξεπερνούν τα 18 εκατ. ευρώ, η θετική διαφορά αποδίδεται στη ρύθμιση – εξπρές. Για το πόσες χιλιάδες οφειλέτες είναι εκείνοι, που θα ‘θελαν να πληρώσουν άμεσα και να ξεμπλέξουν με την εφορία, εκμεταλλευόμενοι και την ευκαιρία των εκπτώσεων – μη προσαυξήσεων, αλλά όμως δεν είχαν τα όβολα, θα μας πει ποτέ κανείς;
Αυτό που γίνεται στο έργο ανάπλασης της Πλατείας, αντί να μεγαλώσουμε τα πεζοδρόμια πέριξ της Πλατείας, να μεγαλώνουμε την ίδια την …Πλατεία, αισθάνομαι να με …ξεπερνάει. Ίσως γιατί δεν είμαι ειδικός τεχνοκράτης ή πολεοδόμος κτλ., αλλά απλός και ταλαιπωρημένος διαβάτης.
Πολύ μπαγάσας ο καιρός φέτος, συνεχίζει τις κουτσουκέλες του ακόμη. Βγαίνει και ο Μάρτης και ανοιξιάτικη μέρα ακόμη δεν είδαμε, καλά – καλά. Για τον «παλουκοκαύτη» επιβεβαιώθηκε η παροιμία, αφού τα περισσότερα πορτοφόλια στράγγιξαν για την αγορά καυσίμων. Νισάφι πια…
Δεύτερη παρέλαση στη σειρά η προχθεσινή (μετά την αντίστοιχη της 28ης Οκτωβρίου 2014) που ματαιώνεται λόγω βροχής στον Αλμυρό. Μήπως πρέπει να κάνουμε και κανένα ευχέλαιο; Πολλή γκίνια έχει πέσει, με τον παλιόκαιρο.
Οι πιο άτυχοι όλων, λόγω ματαίωσης της παρέλασης, είναι οι Αλμυριώτες -τισσες φετινοί σημαιοφόροι, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, που έχασαν οριστικά την ευκαιρία να παρελάσουν (Οκτώβριο και Μάρτιο), κρατώντας τη σημαία. Ίσως και κάποιοι κληρωτοί της Αεροπορίας να είχαν την ίδια ατυχία.
Σχεδόν την τελευταία στιγμή μετέθεσε (για την Τετάρτη 1η Απριλίου) η ΕΠΣΘ την εμβόλιμη αγωνιστική που συνέπιπτε με την 25η Μαρτίου. Ευτυχώς, γιατί αν επέμεινε στην αρχική της απόφαση, θα έκανε χαλάστρα στα εθιμικά τσιπουράδικα, που ‘χουν την τιμητική τους μετά την παρέλαση. Ένας ολόκληρος κόσμος φιλάθλων, παραγόντων και …αθλητών, θα διχάζονταν, ανάμεσα στα γήπεδα και στα …25ράκια.
Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι τα τσιπουράδικα των …παρελάσεων είναι παντός καιρού. Φίσκα ήταν και πάλι.
Πέρασε κι ο βροχερός Ευαγγελισμός, φορτσάρουμε τώρα για τη Βαγιοβδομάδα και τις προετοιμασίες του Πάσχα, κι ας μας τρομάζουν οι μετεωρολόγοι, ότι οι …ομπρέλες θα είναι απαραίτητες, όπως και τα χοντρά πανωφόρια.
