Κατενθουσίασε το κοινό και πάλι το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου

Πραγματοποιήθηκε προχθές (Παρασκευή 7 Μαρτίου 2024) στην κατάμεστη Παλιά Ηλεκτρική από το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου μια εξαιρετική παράσταση με βαθύ συμβολισμό, αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η παράσταση, με τίτλο «Μια λυγερή ακούστηκε», η οποία επαναλήφθηκε μετά το γενικό αίτημα του κοινού,  περιλάμβανε κυρίως δημοτικά τραγούδια του θρήνου της αδικοσκοτωμένης, θίγοντας διά μέσου του λαϊκού πολιτισμού, ένα θέμα ιδιαίτερα κρίσιμο, που τελευταία  απασχολεί ολόκληρη την ελληνική κοινωνία· την κακοποίηση της γυναίκας.

Το δημοτικό τραγούδι, πάντα βαθιά ριζωμένο στις κοινωνίες αποτύπωσε ένα μακρύ κατάλογο γυναικών που δολοφονήθηκαν θρηνώντας τες, φθάνει ως τις μέρες μας και περνά αδιάφορα. Για τις γυναίκες που βίωσαν τον φόβο, την υποταγή, την ταπείνωση,  για εκείνες που υπέφεραν πίσω από κλειστές πόρτες  όλες τις εκφάνσεις του πόνου, φυλακισμένες σ’ ένα κόσμο βίαιο και σκοτεινό. Από την παράφορη ζήλια του παρορμητικού μεθυσμένου  Μενούση  στον Αλή πασά που έπνιξε την «Κυρά Φροσύνη» και άλλες 17 γυναίκες στην Παμβώτιδα λίμνη· από την όμορφη γυναίκα του πρωτομάστορα που αρχέγονες δοξασίες θυσίασαν για την επίτευξη του στόχου στο γεφύρι της Άρτας, στην Παναγιώτα του Δρυμού και από την κυρά δασκάλα που της ᾿κόψαν τα μαλλιά στην προσφυγοπούλα, που δηλητηρίασε η πεθερά και στην κόρη που αδικοσκοτώσανε για ένα ζευγάρι ρόδα…αλλά και ιστορίες νεότερες.

Αυτός ήταν ο κύριος άξονας της παράστασής μας, διανθισμένη με ζωντανή μουσική, δημοτικά τραγούδια, χορούς, αστικά ενδύματα και παραδοσιακές φορεσιές από τις περιοχές που γέννησαν τα αναφερόμενα δημοτικά τραγούδια, μικρά θεατρικά και ένθετα βίντεο.

Μέσα από ένα απάνθισμα ποιητικού και πεζού λόγου, το πρόγραμμα περιλάμβανε ακόμη μικρά θεατρικά σχήματα, που απέδωσαν με εξαιρετικό τρόπο αποσπάσματα παραδόσεων, δοξασιών ή και δεισιδαιμονιών στη ζωή των νέων γυναικών, όπως «η νεκρογέννηση» στον άγραφο νόμο των Σαρακατσάνων, που αποτυπώνεται στο βιβλίο  του Ηλία Βενέζη, Αργοναύτες χρονικά των Ελλήνων και ταξίδια ((Βιβλιοπωλείο Εστία 1962). Επίσης, αποδόθηκαν ιστορίες γυναικών, όπως αποτυπώθηκαν  στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Ωχ! βασανάκια» (1894),  ή στο βιβλίο της  Ιωάννας Γιαννακοπούλου «Προίκες»,  (εκδ.   Ακυβέρνητες Πολιτείες, 2023) ή και ιστορίες που συναντάμε σχεδόν παντού, σχετικά με του τί συνέβαινε σε κορίτσια-ψυχοκόρες.

Ήταν μια άρτια, ευρηματική και πολύ δουλεμένη παράσταση με εξαίρετη ροή και ρυθμό καθώς επίσης και μια γόνιμη σύμπραξη με τοπικούς καλλιτέχνες από το στερέωμα της παραδοσιακής μουσικής και του θεατρικού χώρου της πόλης, με επίκεντρο την ομάδα χορού του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου.

Όλοι τους με τις άριστες ερμηνείες και αποδόσεις τους κατενθουσίασαν το κοινό, που παρακολούθησε με προσήλωση και αμείωτο ενδιαφέρον την ποικιλόμορφη αυτή παράσταση, που προσέφερε συγκινήσεις, ζωντάνεψε παραδόσεις, δίνοντας στο τέλος μια νότα αισιοδοξίας. Άλλωστε «η χαρά ταιριάζει στη γυναίκα, τον θρήνο μας τον επέβαλαν», τόνιζε η αξέχαστη Μακρινιτσιώτισσα Αποστολία Νάνου -Σκοτινιώτη στο κείμενό της «Ο νευρωτικός  σύζυγος»- που περιλαμβάνεται  στο βιβλίο της Σελίδες από τη Μακρινίτσα (Λαογραφικά, δ΄έκδοση, 1993)- απόσπασμα που παρουσιάστηκε στην παράσταση με ιδιαίτερη επιτυχία.

Η πρωτότυπη αυτή παράσταση έκλεισε με την προσδοκία,  ας γίνει και αυτή η προσέγγιση, διά μέσου του δημοτικού τραγουδιού και του πολιτισμού γενικότερα, μια ακόμη αφορμή για περισσότερη ευαισθητοποίηση στην πρόληψη και θωράκισή μας για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Στην παράσταση παραβρέθηκαν φίλοι και μέλη του ΛΕΒ, η αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Μαγνησίας και Σποράδων Άννα –Μαρία Παπαδημητρίου, ο Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Γεωργακόπουλος,  εκπρόσωποι συλλόγων και σωματείων,  εκπαιδευτικοί και καλλιτέχνες, ενώ πολυάριθμα είναι και τα συγχαρητήρια και τα ευμενή σχόλια που συνεχίζουν να φτάνουν  στη διοίκηση του ΛΕΒ, επισημαίνοντας την επιτυχία  αλλά και τη χρησιμότητα της πρωτοποριακής αυτής παράστασης.

Συντελεστές:

• Ομάδα Χορού του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου.
• Έρευνα-οργάνωση παραγωγής: Άννα Κουτσελίνη.
• Σκηνοθεσία-απαγγελία: Γιάννης Τράντας.
• Επιμέλεια -διδασκαλία χορών: Γιάννης Πραντσίδης-Θανάσης Μπέας.
• Ενδυματολογική επιμέλεια: Άσπα Καπουρνιώτη, Κατερίνα Δουλκέρογλου, Βασιλική Τράκη, Βάσω Πραντσίδη, Τέση Αποστολίδου, Αλεξάνδρα Κάππα.
• Μουσικοί: Χρήστος Δασκαλόπουλος-βιολί, Κωνσταντίνος Μούτος-λαούτο, Δημήτρης Παπαπέτρος-κλαρίνο και Αναστασία Λύτρα-κρουστά.
• Τραγούδι: Ελεάννα Βαρελά.
• Συντονισμός ομάδας για τα τραγούδια της παράστασης: Αρετή Κατσαγεωργίου.
• Συμμετοχή ηθοποιών: Άννα Ζαχαρού, Μαλαμίτσα Λιθαδιώτη, Νατάσα Μαντούδη, Ναταλία Μπίτζα,  Μάρθα Παπαθανασίου, Βασιλική Τράκη.
• Έντυπα: Kυρασία Πρίντζου.
• Βίντεο- τεχνική υποστήριξη: Αθανασία Ξαφάρα.
• Φωτισμοί: Ευάγγελος Κακάλιας.

Χορευτική Ομάδα ΛΕΒ:

Γυναικεία: Αντωνίου Φαίη, Δεσποτοπούλου Χρύσα, Διαμαντή Αλεξάνδρα, Δράμπα Ελίνα, Κανακάκη Ναταλία, Κάππα Αλεξάνδρα, Καραδήμου Ειρήνη, Καρίμαλη Άννα-Μαρία, Κατσαγεωργίου Αρετή, Κατσαγεωργίου Μαρία, Κονδύλη Δέσποινα, Κουτσορεβύθη Μαρία, Λίταινα Ιωάννα, Μακρή Μαρία, Μαντούδη Νατάσα, Ματαίου Αργυρώ, Μεγκούλη Φωτεινή, Μπεϊνόγλου Ιωάννα, Μπίτζα Ναταλία, Μπουμπουλούδη Αναστασία,  Μπούσιου Ελένη,  Νικολαΐδη Δανάη, Ντύμα Ζωή, Παπαγγέλου Κατερίνα, Παύλου Ελπινίκη, Χρηστάκη Φωτεινή.

Ανδρική: Βαρδάκης Κώστας, Βολιώτης Απόστολος, Γιουβανάς Νίκος, Λεμονής Αντώνης, Λούβαρης Χρήστος, Μάρας Περικλής, Μουρογιάννης Κωνσταντίνος, Πλιάσας Παναγιώτης, Σκαμαγκούλης Φώτης, Σπανός Αχιλλέας, Στεφανάρος Μιχάλης, Στύλλας Δήμος, Φωτακόπουλος Θεόδωρος, Χατζηθεοδώρου Κωνσταντίνος.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Πρόκειται για μια πολυθεματική σπονδυλωτή μουσικοχοροθεατρική παράσταση με επίκεντρο την εξόχως τραυματική πορεία της γυναίκας μέσα στον χωροχρόνο του βίου της, στην μεταοθωμανική ελλαδική πραγματικότητα της πόλης και κυρίως της υπαίθρου. Παρθένα, σύζυγος, μητέρα, πάσχουσα από νοσηρά κοινωνικά σύνδρομα και επιβεβλημένα εξουσιαστικά θέσφατα μιας ανδροκρατούμενης δεσποτείας διαχρονικά, η γυναίκα αξιώνεται ως η θρηνούσα κι ουδέποτε ως η ευτυχούσα.

Η συγκεκριμένη παράσταση του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου, βασισμένη στις αρχές της Τραγωδίας υπηρετεί τον Μελισμένο Λόγο, μέσα από το δημοτικό μας τραγούδι, συνεπικουρούμενο από έξοχη παραδοσιακή ορχήστρα,  την Όρχηση μέσα από τους παραδοσιακούς χορούς μας, και την Όψι μέσα από τις λαμπρές φορεσιές που σηματοδοτούν τόπους και ήθη της όλης πατρίδας μας. Επιπροσθέτως, βρίσκουν τον χώρο τους και συμπλέκονται ως σχολιαστικές «Παραβάσεις», από τις αρχές της Κωμωδίας, Λόγια κείμενα και Λαϊκές αφηγήσεις, προσδίδοντας συνάφεια στο όλον οργανικό σώμα της παράστασης από την άκρως συγκροτημένη ομάδα των ηθοποιών. Οι εντυπωσιακά ασκημένες γυναικείες και αντρικές ομάδες του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου, τόσο στα τραγούδια όσο και στους χορούς, ανεπιτήδευτα εκπέμπουν ένα σπάνιο και φεγγοβόλο ήθος με αιθέριο συγκινησιακό φορτίο, αγγίζοντας άμεσα το κοινό. Η παράσταση σαν ένας όμορφος ζωντανός οργανισμός εξελίσσεται κι επιτυγχάνει τον ευγενή στόχο της: την Ελευθερία.

Γιάννης Τράντας