Η ατζέντα του “Λαού” – γράφει η Βιβή Γ. Τσιντσίνη

 (έκδοση 25/10/2024)

Γεννητούρια και γενέθλια μαζί

Αυτό το Σάββατο 26 Οκτωβρίου έχουμε …γεννητούρια! Ένα νέο εγχείρημα παίρνει …μελάνι και χαρτί και γίνεται περιοδικό free press (δωρεάν κυκλοφορίας). Από την πρώτη επαγγελματική προσπάθεια, είχα δώσει το διακριτικό όνομα “Μαγνήτης” στην ατομική επιχείρησή μου. Αυτός ο τίτλος αξιοποιείται σήμερα για μια σειρά περιοδικών “Μαγνήτης” που κάθε φορά θα έχουν διαφορετική θεματική.

Για την περίοδο 2024-2025 μέσα από τα περιοδικά μας, σκοπεύουμε:
– να ενημερώσουμε για ειδικά θέματα το κοινό μας,
– να δώσουμε ένα εργαλείο διαφήμισης στους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή
– ή αυτούς που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν επαγγελματική δράση
– και τέλος να αντλήσουν στις επιχειρήσεις τους πελατολόγιο από αυτές τις περιοχές που δραστηριοποιούμαστε. Καλή ανάγνωση!

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού συμπίπτει χρονικά με το «φύλλο 1» της εφημερίδας, όταν ξεκίνησα την δική μου εκδοτική προσπάθεια της εφημερίδας τέλη Οκτωβρίου του 2013. Τα 11 χρόνια που κλείσαμε έφυγαν από τα χέρια μας σα νερό… άλλες φορές μας δρόσιζε και άλλες μας έκαιγε… Περάσαμε από δύσκολες συνθήκες εν μέσω κορωνοϊού και συνεχίζουμε διαρκώς πειραματιζόμενοι με νέα προϊόντα, αλλά και τις νέες τεχνολογίες.

Είμαι πολύ περήφανη για την ομάδα μου, τους συνεργάτες μου, τον …πολυμήχανο διευθυντή μας Φώτη Γαλούση, την Ηρώ Γιαννούλη που με διαύγεια και συνέπεια διαχειρίζεται σημαντικά διοικητικά θέματα, τον Βαλάντη Ματσόρδα που ακούραστα συμβάλλει στα εξωτερικά ρεπορτάζ και ως μπαλαντέρ κερδίζει πολλές από «τις παρτίδες» που πρέπει να παίξουμε. Άξιοι ευχαριστηρίων και όσοι δουλεύουν στο τυπογραφείο του κ. Δανού και εκείνοι, πάντοτε τυπικοί και εργατικοί σκύβουν με ειλικρινές ενδιαφέρον πάνω από το πόνημά μας. Ευχαριστώ όλους τους εξωτερικούς συνεργάτες και όλους όσους εργάστηκαν μαζί μου αυτά τα 11 γεμάτα χρόνια.

Ευχαριστούμε όλους όσους έχετε περάσει έστω μια φορά την πόρτα μας. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους αναγνώστες και πελάτες μας. Οι συνδρομές στην εφημερίδα μας είναι πολύ σημαντικές για να συνεχίζουμε, όπως και η στήριξη όσων διαφημίζονται. Είμαστε πάντα ανοικτοί σε προτάσεις και ευπρόσιτοι για οτιδήποτε χρειαστείτε, οποτεδήποτε!

Το 2012 ο Γιώργος Τσιντσίνης μου είχε πει ότι οι έντυπες εφημερίδες έχουν το πολύ μια δεκαετία. Εκεί, λοιπόν, έθεσα τον πρώτο μου στόχο. Να φτάσω την δεκαετία. Πατέρα ξέρω ότι χαίρεσαι που σε διέψευσα… Συνεχίζω και στο αφιερώνω!

Μπερδεγουέι

Πολύ μπερδεμένα τα βρίσκω κυρία μου τα πράγματα με την γενίκευση του πολέμου και το πρόσφατο επεισόδιο στην Τουρκία. Η TUSAŞ/TAI δεν είναι μια απλή βιομηχανία αλλά η κατασκευάστρια δορυφόρων (Göktürk, Türksat), drones (Anka, Aksungur) και μαχητικών αεροσκαφών (Kaan) γράφει ο Γιώργος Σκαφιδάς στην Καθημερινή. Ειδικά για τα drones της Τουρκίας και τους αγοραστές αυτών έχουν ειπωθεί πολλά…  Το σίγουρο είναι ότι η Τουρκία έχει πολλά ανοικτά μέτωπα στο εσωτερικό και το εξωτερικό της… Παρά ταύτα, ένα χτύπημα κατάφεραν της Τουρκίας, 32 στόχους έπληξε το ίδιο βράδυ, πριν κρυώσουν οι νεκροί της.

Βρε, λέτε να επαναληφθεί η …τοπική ιστορία; Όταν αλώθηκε εκ των έσω το Βυζάντιο, υπήρχαν τα ίδια προβλήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζει η σημερινή Τουρκία… Ο σύγχρονος άνθρωπος, αισθάνομαι ότι δίνει εξετάσεις… όχι ιστορίας, αλλά εάν διδάχθηκε από την ιστορία. Και βεβαίως… εάν δεν διδαχθήκαμε θα πρέπει να ξαναζήσουμε πολύ σκοτεινές και δύσκολες εποχές.

Αιτήματα αναγνώστη

Με τρία αιτήματα-σχόλια επικοινώνησε μαζί μας αξιότιμος αναγνώστης της εφημερίδας μας ζητώντας αν μπορούμε να τα ενσωματώσουμε κάπως στην ύλη.

Το πρώτο αφορά την πρότασή του οι παρελάσεις να γίνονται στην Αθηνών, όπου ο δρόμος είναι πιο φαρδύς και περιλαμβάνει και τρία εμβληματικά κτίρια, το μουσείο, το παλιό γυμνάσιο και την πινακοθήκη. Η δεύτερη πρότασή του, ήταν ότι τα παιδιά της Ευξεινούπολης, μάλλον αδικούνται, καθώς πάντα τρέχουμε να προλάβουμε να δούμε τα παιδιά μας στην Ευξεινούπολη και έπειτα στον Αλμυρό. Ίσως να εξεταστεί να γίνει από κοινού η παρέλαση και με τμήματα από την Σούρπη, τον Πτελεό και τις υπόλοιπες περιοχές του Αλμυρού.

Η τρίτη πρόταση αφορά τον Χάνδακα. Μήπως πρέπει να πάρει πίσω τον παλιό του ρόλο; Οι μεγάλες βροχοπτώσεις στα ακραία φαινόμενα του Ιανού, του Daniel και του Elias απέδειξαν ότι είναι απαραίτητο. Εξάλλου στα δυο τελευταία η τότε Δημοτική Αρχή είχε επιστρατεύσει συνεργεία που με τσουβάλια και άμμο εξέτρεπαν το νερό προς τον Ξηριά, με ήδη πλημμυρισμένους τους δρόμους από την Μπαλτατζή και μέχρι στον Ξηριά. Εκεί που η φύση είχε δημιουργήσει το φυσικό σύνορο μεταξύ Ευξεινούπολης και Αλμυρού, πρέπει να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, ή μάλλον έπρεπε να έχουν γίνει… Και η Ερμού εύκολα πλημμυρίζει, με τα πολλά ισόγεια και καθόλου υπερυψωμένα καταστήματα.

Δεινόσαυροι

Κορίτσια το νου σας, στις παρελάσεις φοράμε άνετα παπούτσια… Μέχρι το τέλος βλέπουμε τους σημαιοφόρους από τη μια να κρατάνε τη σημαία και από την άλλη την ταλαίπωρη μάνα που πλέον περπατάει σαν τον δεινόσαυρο Ρεξ (η παρομοίωση είναι του Φις-Φη).

Τώρα που μιλάμε για δεινοσαύρους… θέλω να τονίσω κάτι που παρατήρησα σε ένα καταστατικό κάποιας Ένωσης… Δεν επιτρέπει πάνω από τρεις θητείες (τριετούς διάρκειας). Λογικό…. Και πολύ είναι… Διαφορετικά δεν μιλάμε για Ενώσεις ή Συλλόγους, ή γενικότερα θητείες, αλλά για τσιφλίκια… Με αυτή την ρύθμιση στα καταστατικά, πέρα από την ανανέωση προσώπων, επιτυγχάνεις και την ευκαιρία να αναλάβουν νεότερα άτομα, να εντάξουν νέες πολιτικές και προσεγγίσεις. Αυτά για κάτι άσπονδους φίλους εκτός Μαγνησίας.