Η ατζέντα του “Λαού” – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη – έκδοση 19-10-2024

Σφαγή, σφαγείων

Έκλεισαν τα περισσότερα δημοτικά σφαγεία στην χώρα… και σήμερα λέμε, ότι λειτουργούν καλύτερα ως ιδιωτικά… Δεν λέω πως όχι… αλλά… μήπως τα χρόνια από την σύστασή τους μέχρι σήμερα, που χρέωναν τους Δήμους έπρεπε να έχουν γίνει ήδη ενέργειες για να γίνουν κερδοφόρα; Σε μια Ευρώπη που σχεδόν έχει ολοκληρώσει με ΠΟΠ ταμπέλες και τυποποιήσεις, η Ελλάδα σήμερα κλείνει ό,τι δεν προστάτευσε ή δεν τυποποίησε τα προηγούμενα χρόνια… και «από-πάνου» «κοτσάρει» και δυό φωτοβολταϊκά. Σε πολλά έχουμε χάσει το τρένο… ΟΚ. Μη χάσουμε και το αεροπλάνο όμως… Γιατί υπάρχουν ακόμη μεγάλες ευκαιρίες και χρηματοδοτικά εργαλεία για να ενισχύσουμε την επαρχιακή μας πόλη με τα τόσα ανεκμετάλλευτα «φυσικά προσόντα». Χαιρετίζω την προσπάθεια να ενημερωθούμε από τα Ευρωπαϊκά όργανα… ελπίζω και πιστεύω ότι θα έχουμε νεότερα το επόμενο χρονικό διάστημα.

Δαδιά

Κάποιος μας καταράστηκε τους Μαγνησιώτες δεν εξηγείται κυρία μου… Μετά από φωτιές και πλημμύρες, κουνηθήκαμε λίγο και με δυο-τρεις σεισμούς, κοιτάμε στη γη και τις σοδειές μας. Η κατάσταση με την μικροκαρπία στις ελιές είναι τραγική όπως μας εξηγεί ο κ. Χρήστος Καλλές ο οποίος μας έστειλε την φωτογραφία που δημοσιεύουμε, όπου φαίνεται ξεκάθαρα η  ζημιά που έχει γίνει.

Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας, της έλλειψης βροχοπτώσεων αλλάζει τον χάρτη των καλλιεργειών στην Θεσσαλία και ευρύτερα στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Χρειάζονται γενναία μέτρα.

Στην πρόσφατη επίσκεψή μου στην Περιφέρεια Έβρου, κάτοικοι των χωριών μας περιέγραφαν ότι οι τελευταίοι κτηνοτρόφοι, «χάλασαν» τα κοπάδια τους μετά την τελευταία μεγάλη φωτιά στο δάσος της Δαδιάς. Σε κτηνοτροφικό χωριό πλέον έμειναν μόνο δυο κτηνοτρόφοι από τους δεκάδες που βιοπορίζονταν εκεί πριν από 20 χρόνια.

Ενδιαφέρον έχει να σας μεταδώσω το εξής… Ρώτησα εάν όλα τα κοπάδια που δεν υπάρχουν σήμερα κάηκαν ή εάν συνετέλεσε κάτι άλλο για τους κτηνοτρόφους να αποχωρήσουν από το επάγγελμα. Η απάντησή τους ήταν ότι ερημώνουν πλέον ταχύτατα τα χωριά γιατί πλήττεται το ηθικό τους να παλεύουν σε μια ακριτική περιοχή… «Η φωτιά, έσπασε το ηθικό μας» μας είπαν και αυτό ακριβώς εξηγεί τι ζημιά μπορεί να κάνει ένας υβριδικός πόλεμος… Η ανάγκη ταχύτατης και ενισχυμένης αποζημίωσης, τα έργα ανάκαμψης και ούτως ή άλλως η στήριξη των ακριτικών περιοχών είναι πάρα πολύ σημαντικά για την Ελλάδα μας.

Καλωσηρθίασμαν!

Ένα ζεστό καλωσόρισμα μας επεφύλασσαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του νεοσύστατου Συλλόγου Ποντίων Αλμυρού και Ευξεινούπολης, την περασμένη Δευτέρα. Η Δημοτική Αρχή και προσωπικά ο Δήμαρχος Αλμυρού έχει αναλάβει φροντίδες για την σύσταση και στήριξη του νεοσύστατου Συλλόγου, πράγμα που βοηθάει πολύ στο ηθικό και τη συμμετοχή των μελών. Ήταν σίγουρα μια ιστορική στιγμή αυτή που ζήσαμε, αλλά και πολύ συγκινητική. Περισσότερο απ’ όλους απόλαυσαν τη στιγμή οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που παρέστησαν και παρακολούθησαν την εσπερίδα, δηλαδή τον Αγιασμό, την χορωδία και το πρώτο μάθημα παραδοσιακών ποντιακών χορών. Με χαμόγελο και δάκρυα στα μάτια ταυτόχρονα, όσο διέκριναν τα κουρασμένα τους μάτια, άφησαν το μυαλό τους να ταξιδέψει σε αναμνήσεις και αφηγήσεις των δικών τους ανθρώπων και νοερά χόρευαν μαζί μας (αφού τα πόδια τους δεν τους … «έπαιρναν»), όπως άλλωστε ζωηρά χαιρόταν και χόρευε η καρδιά τους. Με τις ευχές τους λοιπόν, εμείς οι νεότεροι, κρατούμε τη μνήμη και την παράδοση.

Κοπιάστε και ‘σεις μαζί μας που δεν είστε πόντιοι, αλλά θέλετε να μάθετε τους περήφανους ποντιακούς χορούς. Το ραντεβού είναι κάθε Δευτέρα στις 8 το απόγευμα στο πολιτιστικό κέντρο Ευξεινούπολης.

Χοροί ή διδαχή;

Οι ποντιακοί χοροί κυρία μου, περ’σότερο από άλλους έχουν ως χαρακτηριστικό το δυνατό πιάσιμο των χεριών, με τους ώμους κοντά, ν’ ακουμπάνε. Είναι αυτή η ανάγκη που είχαν να στηρίζουν ο ένας τον άλλο στις κοινωνίες τους και η στήριξη του ενός στον άλλο που έφερνε την επιβίωση σε πολύ δύσκολους καιρούς… Αυτό πρέπει να το ξαναβρούμε ως κοινωνία… και επιπλέον να πετάξουμε τον φόβο που φωλιάζει και μας κάνει παθητικούς σ’ αυτή την χώρα και δυστυχώς, σ’ αυτή την πόλη.