ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Κώστα Χρυσόγονου: «Υπάρχουν Έλληνες Ευρωβουλευτές που κάνουν τουρισμό στις Βρυξέλλες»

Ο συνταγματολόγος, δικηγόρος και πανεπιστημιακός καθηγητής Κώστας Χρυσόγονος, υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, φιλοξένησε την Βιβή Τσιντσίνη και τον Σπύρο Λάτσα στη Θεσσαλονίκη παραχωρώντας συνέντευξη στην νέα διαπεριφερειακή εκπομπή, 10 ΜΜΕ από τέσσερις Περιφέρειες «RegioNewsGR for the EU». Στην εκπομπή συμβάλλουν επιπλέον οι εκδότες-δημοσιογράφοι Αντώνης Πουγαρίδης και Ζήσης Μιχ. Πατσίκας.

Ο κ. Χρυσόγονος μίλησε για την προσωπική του επιλογή να συστρατευτεί με το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη –θυμίζουμε πως είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ-, την αλλαγή πολιτικής και εναλλακτική εκδοχή κυβερνησιμότητας που χρειάζεται η χώρα, το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ανέφερε ο κος Χρυσόγονος.

-Κύριε Χρυσόγονε, έχετε ήδη μια θητεία στο ευρωκοινοβούλιο εκλεγμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα είστε στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Πώς έγινε αυτή η επιλογή σας;

-Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, αλλά δικηγόρος και πανεπιστημιακός καθηγητής. Έβαλα υποψηφιότητα για πρώτη φορά το 2014. Ήμουν κι εγώ τότε από τους πάρα πολλούς απογοητευμένους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς που στα χρόνια της οικονομικής κρίσης αναζητήσαμε στον ΣΥΡΙΖΑ απαντήσεις για τα προβλήματα του τόπου. Και αυτές τις απαντήσεις δυστυχώς δεν τις βρήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ό,τι με αφορά, κατάλαβα πολύ νωρίς αμέσως μετά τον Ιανουάριο του 2015, ότι η πολιτική του Αλέξη Τσίπρα ήταν αδιέξοδη, βασικά ήταν πολιτική του Γιάνη Βαρουφάκη τον οποίον εσφαλμένα πίστεψε ο Αλέξης Τσίπας και παρασύρθηκε σε μια άνιση και χωρίς νόημα αντιπαράθεση με τους δανειστές. Τον Μάρτιο του 2015 του είχα στείλει επιστολή και του πρότεινα να ακολουθήσει μια τακτική πιο μετριοπαθή, πιο συμβιβαστική. Δυστυχώς όχι μόνο δεν με άκουσε αλλά δεν έδωσε καν σημασία και τον Ιούλιο του 2015 προκήρυξε εκείνο το απερίγραπτο δημοψήφισμα που μας κορόιδευε όλη η Ευρώπη. Εκεί αναγκάστηκα να διαφωνήσω ανοικτά, να δημοσιοποιήσω την επιστολή που του είχα στείλει από τον Μάρτιο και βέβαια ήρθα σε πλήρη ρήξη με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά με τον Αλέξη Τσίπρα.

Αποχώρησα από το ΣΥΡΙΖΑ, παρέμεινα για το υπόλοιπο της ευρω-θητείας μου ανεξάρτητος μέχρι το 2019. Το παράπονο που έχω είναι ότι ενώ στη θητεία εκείνη ήμουν πάρα πολύ ενεργός ως Ευρωβουλευτής σε ομιλίες, εισηγήσεις, νομοσχέδια, στην Ελλάδα αυτό ουδέποτε πήρε την παραμικρή δημοσιότητα. Στην Ελλάδα το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να στέλνουμε ανθρώπους που πολλές φορές δεν έχουν τη γνώση και την εμπειρία να ανταποκριθούν και δεν μας ενδιαφέρει τελικά τι κάνουν εκεί. Δυστυχώς θα σας πω ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες Ευρωβουλευτές που πάνε και κάνουνε τουρισμό στις Βρυξέλλες. Στα στατιστικά στοιχεία που βγαίνουν από το Ευρωκοινοβούλιο, οι περισσότεροι Έλληνες ευρωβουλευτές βρίσκονται από την 600ή θέση και παρακάτω. Κι αυτό είναι κρίμα, είναι ζημιά για τη χώρα. Για να μην πω τι έγινε στην επόμενη ευρω-θητεία 2019-2024 όταν η ελληνική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες είχε de facto μειωθεί διότι δύο ήταν φυλακισμένοι, ο κος Λαγός για τη Χρυσή Αυγή και η κα Καϊλή για τα λεφτά του Κατάρ.

-Ποιος είναι ο προσωπικός και ποιος ο κομματικός στόχος στις εκλογές του Ιουνίου;

-Για κάποιους η Ευρωβουλή μπορεί να είναι λαχείο, για εμένα που δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός είναι  μείον. Όμως βλέπω τον τόπο, βλέπω τη χώρα. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας άνθρωπος που τον γνώρισα στην προηγούμενη ευρωθητεία. Τον πιστεύω, τον εμπιστεύομαι, είναι σοβαρός, είναι έντιμος. Προσπαθεί να παράγει πολιτική. Οι άλλοι ποιοι είναι; Ο κος Κασσελάκης είναι σκέτο περιτύλιγμα, είναι Lifestyle, δεν είναι πολιτική. Ο κος Βελόπουλος; Μα αυτός πουλάει κεραλοιφές και επιστολές του Ιησού Χριστού… Αστεία πράγματα. Η χώρα πρέπει να αποφασίσει, να αποκτήσει σοβαρή αντιπολίτευση, με προοπτική κυβερνησιμότητας. Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές πρέπει να υπάρχουν αντίπαλοι. Δεν είναι αγώνας μονότερμα η πολιτική. Έτσι και η ίδια η κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει σωστά. Στρατεύτηκα με το ΠΑΣΟΚ γιατί θέλουμε να δώσουμε στη χώρα μια εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξουσίας, μια προοπτική διαφορετικού τρόπου διακυβέρνησης σε σχέση με τη φιλελεύθερη και συντηρητική πρόταση εξουσίας που υλοποιεί αυτή τη στιγμή ο κος Μητσοτάκης η οποία μας έχει οδηγήσει σε πολλαπλά αδιέξοδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να μετασχηματιστεί από σχήμα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας κι απέτυχε. Έχει μια διαρκή πτωτική τάση. Έχει έναν αρχηγό ο οποίος με το που βγήκε, προκάλεσε διάσπαση του κόμματος και νομίζω πως στερείται στοιχειώδους σοβαρότητας, άλλα λέει το πρωί κι άλλα το μεσημέρι. Πώς μπορεί κανείς να εμπιστευτεί έναν άνθρωπο 35 ετών που δεν έχει ιδέα από την πολιτική, να κυβερνήσει τη χώρα; Αυτός δεν θα μπορέσει να πείσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Γενικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα κοινωνικά ερείσματα που θα του επέτρεπαν να μετασχηματιστεί σε κόμμα εξουσίας. Στον συνδικαλισμό είναι σχεδόν ανύπαρκτος, στην τοπική αυτοδιοίκηση η παρουσία του είναι ισχνή, στις εκλογές για τον αρχηγό του ψήφισαν 140.000 κόσμος ενώ στο ΠΑΣΟΚ στην εκλογή Ανδρουλάκη ήταν 270.000 και στη Νέα Δημοκρατία στην εκλογή Μητσοτάκη ήταν 400.000. Άρα, αυτό μας δείχνει ότι η κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα είναι πολύ περιορισμένη, η επαφή με το σώμα των ψηφοφόρων είναι χαλαρή, ήταν μια ψήφος διαμαρτυρίας που σήμερα πουλάει life style. Χρειάζεται μια προοδευτική πολιτική για να προχωρήσει η χώρα, διαφορετική από αυτή που ασκεί η Νέα Δημοκρατία που είναι υπέρ των προνομιούχων. Είναι μια νοσηρή κατάσταση που πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να υπάρξει μια εναλλακτική εκδοχή κυβερνησιμότητας. Χρειάζεται μια καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην οικονομική ανάπτυξη, την οποία έχει πετύχει σε κάποιο βαθμό η Νέα Δημοκρατία αλλά εις όφελος των λίγων, και στην κοινωνική αναδιανομή. Ο ελληνισμός αργοπεθαίνει, δεν θα υπάρχει έτσι όπως πάμε σε 30-40-50 χρόνια. Τι κάνει ο κος Μητσοτάκης; Δίνει 8.000 πριμ για κάθε ηλεκτρικό αυτοκίνητο και 2.000 πριμ για κάθε παιδί. Έχει λογική αυτό; Τα νέα ζευγάρια, έτσι όπως είναι οι μισθοί, όπως είναι τα ενοίκια, στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να κάνουν παιδιά.

-Όμως τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να εξαργυρώνουν τη φθορά της κυβέρνησης, γενικότερα το πολιτικό σύστημα δεν πείθει την κοινωνία…

-Το ΠΑΣΟΚ ήταν κόμμα εξουσίας. Για να ξαναχτιστεί αυτό που γκρεμίστηκε χρειάζονται περισσότερα χρόνια από τα 5,5 που διήρκησε η κατηφόρα. Από τότε όμως το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει. Η άνοδος είναι αργή. Εάν καταφέρουμε τώρα να βγούμε στη δεύτερη θέση, θα επιταχυνθεί γιατί θα γίνει φανερό στους συμπολίτες μας ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να τελειώσει την παντοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Ο ίδιος ο κος Ανδρουλάκης δεν είναι επικοινωνιακός, αυτή είναι η αλήθεια. Είναι σοβαρός, μεθοδικός, οργανωμένος. Εάν ψάχνουμε για Πρωθυπουργό, είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να κάνει τη δουλειά. Εάν ψάχνουμε για κονφερασιέ, ο Κασσελάκης φυσικά είναι καλύτερος. Κι αν ψάχνουμε για κάποιον που θα οργανώσει ένα σύστημα που θα επωφελούνται ο ίδιος, το περιβάλλον του και κάποια διαπλεκόμενα συμφέροντα, αυτός είναι ο κος Μητσοτάκης.

Το επόμενο ερώτημα αφορούσε την ενέργεια και ο κος Χρυσόγονος απάντησε: «Πράγματι υπάρχει πρόβλημα που έχει κοινή βάση ότι η σημερινή κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη πολιτεύεται υπέρ των μεγάλων οικονομικών ομίλων και όχι υπέρ του συμφέροντος των πολλών. Θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα συμπράξεων μικρών παραγωγών –οι οποίοι να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των Αναλώσιμων Πηγών Ενέργειας, ειδικά ως προς τα φωτοβολταϊκά- και να γίνει πολύ απλούστερη η διαδικασία για οικιακά φωτοβολταϊκά ώστε να γίνει δικαιότερη κατανομή της πίτας. Σήμερα επωφελούνται οι μεγάλοι όμιλοι. Στη Δυτική Μακεδονία, εκεί θα έπρεπε να υπάρξει ένα κοινωνικό αντιστάθμισμα. Κλείνουμε τους λιγνιτικούς σταθμούς αλλά δεν έγινε μια πρόβλεψη πώς θα μείνει ζωντανή η περιοχή εκεί. Γιατί να μην πάνε οι υπηρεσίες της ΔΕΗ από την Αθήνα στην Πτολεμαΐδα; Δεν πρέπει κάποτε να γίνει μια αποκέντρωση σε αυτή τη χώρα, να μειωθεί αυτός ο υδροκεφαλισμός του ελληνικού κράτους; Χρειάζεται να φύγουν οι υπηρεσίες από το λεκανοπέδιο της Αθήνας. Η Γερμανία τα έχει όλα διασκορπισμένα, η Ελλάδα γιατί να τα έχει όλα συγκεντρωμένα στην Αθήνα;».

Σχετικά με το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτος δικαίου, ανέφερε: «Η απάντηση της κυβέρνησης για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα είναι πως ήταν, άκουσον-άκουσον, ανθελληνικό. Με συγχωρείτε αλλά τα ίδια έλεγε και η κυβέρνηση της δικτατορίας όταν οι διεθνείς οργανισμοί την κατήγγειλαν για βασανιστήρια. Το ψήφισμα αυτό θέτει συγκεκριμένα ζητούμενα στη χώρα μας. Το Ευρωκοινοβούλιο ζητάει να βελτιώσουμε την ποιότητα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Μας λέει συγκεκριμένα πράγματα. Η επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης, των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων να γίνεται με καθοριστική σύμπραξη των ιδίων των δικαστών και όχι αυθαίρετα κι ανεξέλεγκτα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Τώρα δημιουργείται μια υπερβολική επιρροή της εκτελεστικής εξουσίας πάνω στη δικαστική, που υπονομεύει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Το άλλο που ζητάει το ευρωκοινοβούλιο είναι οι Ανεξάρτητες Αρχές να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητες και πραγματικά αποτελεσματικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Επιτροπή Ανταγωνισμού, είναι υποστελεχωμένη για να κάνει τους ελέγχους που πρέπει και υπάρχουν θέματα για την ανεξαρτησία μελών της. Γίνονται διάφορα πολιτικά παιχνίδια μεταξύ κυβερνήσεως, επιτροπής Ανταγωνισμού και μεγάλων ολιγοπωλίων τα οποία ελέγχουν την ελληνική αγορά. Ο κος Στουρνάρας παραδέχεται σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι υπάρχουν ολιγοπώλια στα τρόφιμα, τα καύσιμα, την ιδιωτική περίθαλψη και στις τράπεζες που λέει ότι πρέπει να σπάσουν εάν θέλουμε να μειώσουμε τον πληθωρισμό. Πρέπει να σπάσεις τα καρτέλ. Αυτά δεν γίνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ψήφισμα μάς λέει η δικαιοσύνη να προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά στην έρευνα για τα Τέμπη, να σταματήσουν οι τηλεφωνικές υποκλοπές κι άλλα. Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει τις ανοησίες περί ανθελληνισμού και να κάνει μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση όπου η Ελλάδα θα είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και ο ελληνισμός θα γίνει βιώσιμος στον ελλαδικό χώρο. Εάν συνεχίσουμε τα χάλια που έχουμε σήμερα, το 2.100 η Ελλάδα θα είναι κάτι άλλο που δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή χώρα.

Πρέπει να γίνουμε πιο σοβαροί, πιο ουσιαστικοί, κυρίως να βρούμε τρόπους να γεννιούνται παιδιά και να μένουν σε αυτή τη χώρα. Ο τόπος βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση, πρέπει να αλλάξουμε και για να υπάρξει αλλαγή, επαναλαμβάνω, πρέπει να υπάρξει σοβαρή εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξουσίας. Αυτή μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να προσφέρει. Για αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ κρίσιμο να πάρει τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές του Ιουνίου ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τις εθνικές του 2027.

Βιογραφικό

Ο Κώστας Χρυσόγονος είναι πανεπιστημιακός καθηγητής, συνταγματολόγος και πρώην ευρωβουλευτής, εκλεγείς με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2014. Από το 2022 είναι πολιτικό στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της παράταξης. Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1961. Το 1983 έλαβε πτυχίο από το Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με χαρακτηρισμό “άριστα” (βαθμός : 9.90/10). Το 1987 αναγορεύτηκε Διδάκτορας του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Ανοβέρου Γερμανίας με βαθμό magna cum laude. Το 1990 εξελέγη Λέκτορας του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδικότητα στο Συνταγματικό Δίκαιο και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε επίκουρο καθηγητή το 1993, αναπληρωτή καθηγητή το 1999 και σε καθηγητή το 2003.

Επίσης, διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής (1993-1995), καθώς επίσης μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1994-1997) και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΤΒΑ (1999-2001), αλλά και Σύμβουλος Σπουδών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης το 1994-1997. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε μεγάλο αριθμό επιστημονικών συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2011 ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ενωτικής Κίνησης και το 2013 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Στις ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τον Οκτώβριο του 2017 αποχώρησε από το κόμμα και έγινε ανεξάρτητος. Το 2022 προσχώρησε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήμα Αλλαγής και στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 τοποθετήθηκε στη πέμπτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο, πολλά βιβλία του αντικείμενο έχουν κυρίως το Συνταγματικό Δίκαιο, ενώ σε άλλα αναλύει σημαντικά θέματα της ελληνικής πολιτικής επικαιρότητας. Παράλληλα, συμμετείχε με κείμενα σε συλλογικά έργα και έχει γράψει πληθώρα επιστημονικών μελετών σε έγκυρα νομικά περιοδικά.