Γιώργος Σύρος: Πολιτισμός-Ιστορία τα δυνατά χαρτιά του Αλμυρού – Ο Αλμυριώτης συγγραφέας στον στίβο των Δημοτικών Εκλογών

Γράφει ο Γιώργος Σύρος, αρθρογράφος- ιστορικός, μέλος της Φιλαρχαίου Εταιρείας «Όθρυς»,  υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος για την Δημοτική Ενότητα Αλμυρού

Ονομάζομαι Γεώργιος Σύρος και κατάγομαι από τους Κοκκωτούς Αλμυρού Είμαι απόφοιτος του τμήματος Νομικής (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης), Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής (CEDR) και κάτοχος τίτλου Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Δημόσια Ιστορία (ΕΑΠ). Υπηρέτησα ευόρκως την στρατιωτική μου θητεία στις Ειδικές Δυνάμεις 505 Τ/ΠΝ και ομιλώ Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά. Ασχολούμαι με την συγγραφή και την ιστορική έρευνα, έχω συγγράψει και εκδώσει δύο ιστορικά συγγράμματα και στην συνέχεια ασχολήθηκα με την παιδική ιστορική λογοτεχνία. Έχω εργασθεί σε εκδοτικούς οίκους, έχω ασχοληθεί επισταμένως με Επιμέλεια και Διόρθωση βιβλίων, ενώ ασκώ επίσης το αντικείμενο του Κειμενογράφου. Είμαι επίσης μέλος της συντακτικής – δημοσιογραφικής ομάδας της εταιρείας ειδησεογραφικών υπηρεσιών Μαγνησίας «TheNewspaper.gr», όπου μεταξύ άλλων ασχολούμαι με αρθρογραφία.

Η κάθοδός μου στις Δημοτικές Εκλογές της 8^ης Οκτωβρίου ως υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου στον Δήμο Αλμυρού, και συγκεκριμένα στο Γενικό ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Αλμυρός – Ευθύνη και Δημιουργία» για την Δημοτική Ενότητα Αλμυρού στο πλευρό του Δημήτρη Εσερίδη, είναι γεγονός. Όσον αφορά την καλοπροαίρετες επισημάνσεις που με απέτρεπαν να εμπλακώ σε τοξικές καταστάσεις, σχετικώς με την συμμετοχή μου στις Αυτοδιοικητικές εκλογές, η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντεύθηκα αρκετό καιρό. Δεν ήθελα επ’ ουδενί να προχωρήσω σ’ αυτό το βήμα, απλώς για να το κάνω ή για να θρέψω ματαιοδοξίες, όπως παρατηρείται ευρέως. Δρω, ωστόσο, σύμφωνα με το ένστικτό μου, το οποίο υπαγορεύεται από το ασύνειδο και γνήσιο ενδιαφέρον για τον τόπο μου, από την ατόφια, αγνή και υψιπετή αγάπη που τρέφω για τα πατρογονικά μας εδάφη, τον τόπο του Αθάμαντος, του Αιθαλίδου, του Αχιλλέως, του Κομμητά, του Γαζή, του Σακελλίωνος, τον Αλμυρό. Γνώμονας της αποφάσεώς μου η συμβολή μου στην πολιτιστική – τουριστική προαγωγή του τόπου. Ο Αλμυρός και η ευρύτερη περιοχή φέρει όλα τα εχέγγυα να καταστεί ιστορικός κόμβος υψηλής αισθητικής – τουριστικής αξίας.

Άλλωστε το όραμά μας για τον Δήμο Αλμυρού διαθέτει ισχυρότατο έρεισμα … για να λαμβάνουμε υπόψη ή να εμμείνουμε στα όποια κακόβουλα σχόλια. Άλλωστε αυτά δεν λείπουν σχεδόν ποτέ. Αγνοούμε τους όποιους «παράγοντες» πασχίζουν να υποσκάψουν, να υπονομεύσουν, να αποδομήσουν. Το λεγόμενο fair play ανήκει σε σφαίρες ιδεατές· δεν υφίσταται στην πραγματική ζωή. Οπότε το παίρνουμε απόφαση και συνεχίζουμε. Είμαστε εδώ να χτίσουμε, να σταθούμε αρωγοί και όχι να γκρεμίσουμε.

Ας αφήσουμε την πολιτική έξω από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αν και υπάρχουν αξιόλογα άτομα σε όλους τους πολιτικούς χώρους λίγο ως πολύ, αυτό που εννοώ είναι ότι οι κομματικές ταυτότητες δρουν με πρόσημο αρνητικό και τοξικό. Λειτουργούν περιοριστικώς. Συμπιέζουν. Δεν με αφορούν τα πολιτικά χρώματα. Τηρουμένων των αναλογιών, φέρνω στο νου μου τον μεγάλο Ν. Καζαντζάκη: «Υπήρξα καθαρευουσιάνος, νασιοναλιστής, δημοτικιστής, επιστήμονας, ποιητής, σοσιαλιστής, θρησκομανής, άθεος, estete και τίποτα πια απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να με ξεγελάσει». Ας τεθούν, τα κομματικά, λοιπόν, έξω από την τοπική αυτοδιοίκηση, διότι έτσι θα επέλθει η αναγκαία σύγκλιση δυνάμεων, η συστράτευση και πρόοδος του τόπου. Η αληθινή πρόοδος. Στο κάτω-κάτω όλοι οι Αλμυριώτες, ανεξαρτήτως κομματικών αποχρώσεων, θέλουμε το καλύτερο για τον τόπο μας. Άλλωστε το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρο 102 παρ. 1,2,3) προασπίζει τους Ο.Τ.Α., προσδίδοντάς τους πολιτική και διοικητική αυτοτέλεια έναντι της κεντρικής εξουσίας και των πολιτικών κομμάτων. Ακριβώς τα ίδια στοιχειοθετούνται και στην διάταξη του άρθρου 214 του Ν. 3852/2010 («Καλλικράτης»), το οποίο προβλέπει και αυτό την ανεξαρτησία της τοπικής αυτοδιοικήσεως.

Όλοι έχουμε κουρασθεί να ακούμε συνεχώς για τις μακρόσυρτες διαδικασίες που προηγούνται των δημοτικών έργων και για τις χρονοβόρες διεργασίες, ένεκα του ακανθώδους προβλήματος της γραφειοκρατίας. Σίγουρα η γραφειοκρατία επιφέρει κωλυσιεργία. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Ωστόσο το θέμα είναι που τελειώνει η αλήθεια και αρχίζει η δικαιολογία, που βεβαίως …όζει ελλυχνίου. Στις 8 Οκτωβρίου, λοιπόν, ας αποφασίσουμε με γνώμονα το καλό του τόπου. Για να αποκτήσει ο Δήμος Αλμυρού τον ρόλο που του αρμόζει. Να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, μακριά από αφοριστικό λόγο, να κάνουμε μια προσπάθεια πραγματικώς ενωτική.

Για την Ταυτότητα, την Ιστορία, τον Πολιτισμό