Δελτίο Θυέλλης, του Γιώργου Τσιντσίνη – έκδοση 1/4/23

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης, όπως δημοσιεύθηκε στον “Λαό” της 1ης Απριλίου 2023.

Προσέξτε την Πρωταπριλιά,
πάντοτε είχε …θέμα.
Κι αλάργα απ’ τους πολιτικούς,
μη σας φορτώσουν …ψέμα.

Καλημέρα και καλό μήνα… Μήνας της Λαμπρής, αφού σε 15 μέρες έρχεται η Ανάσταση του Κυρίου και μακάρι να συνδυαστεί με την ανάσταση και την ανάταση των ψυχών μας, να σηκωθεί ψηλότερα η χώρα και το ηθικό μας, η Άνοιξη να γίνει όνομα και πράγμα σε όσο γίνεται περισσότερους τομείς της καθημερινότητάς μας, να κυλήσει ο καιρός ήρεμα και χωρίς μεγάλα προβλήματα, ανεξάρτητα από την προεκλογική τοξικότητα και οξύτητα της «ζόρικης» και απρόβλεπτης προεκλογικής περιόδου. Το Πάσχα είναι ταυτόσημο με την αγάπη κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Ακόμη δεν καθάρισε η ανάσα μας από τις σκορδαλιές, θα αρχίσουμε πάλι τα ξαρμυρίσματα του μπακαλιάρου και νέες «ευωδίες» σκόρδου για την ερχόμενη Κυριακή των Βαΐων. Παράλληλα αρχίστε έγκαιρα την έρευνα και το καπάρωμα του αναμενόμενου οβελία. Μην αφήσετε αυτή τη διαδικασία για την τελευταία στιγμή. Να είναι έγκαιρα και τα άλλα ψώνια σας για τα δώρα στα βαφτιστήρια και τις άλλες ανάγκες από την τοπική αγορά. Τα καταστήματα είναι πανέτοιμα και σας περιμένουν.

Το να γελάς, όσο συχνότερα μπορείς είναι κορυφαία πράξη ψυχικής υγείας και καλής διάθεσης. Το να σε …γελάνε όμως είναι κάτι διαφορετικό. Γι’  αυτό λοιπόν προσέχετε… Όχι μόνο σήμερα Πρωταπριλιά που το ψέμα διαδίδεται κατ’ έθιμο. Αλλά να συναισθανθείς ότι ζεις στη χώρα της ….μόνιμης Πρωταπριλιάς. Όχι; Θέλετε να σας το αναλύσω περαιτέρω; Νομίζω ότι εσείς μπορείτε να το αναλύσετε καλύτερα, χρησιμοποιώντας πολύ περισσότερα προσωπικά παραδείγματα.

«Άρχισαν νωρίς τα όργανα, το μπουζούκι εργάζεται… Πριν ακόμη λύσουν τους γρίφους και τους γόρδιους δεσμούς των επικείμενων εθνικών εκλογών, διαπιστώνω ότι πολλοί Αλμυριώτες άρχισαν εργωδώς να ασχολούνται και σοβαρά ή αστεία να διαπληκτίζονται για τις δημοτικές εκλογές του προσεχούς φθινοπώρου. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο (έως παράδοξο) φαίνεται πως η εμφάνιση νέων προσώπων που ήδη εκδηλώθηκαν να διεκδικούν τον Δημαρχιακό θώκο και άρχισαν να «ψαρεύουν» φίλους και γνωστούς για τα ψηφοδέλτια τους εξασκούνται από τώρα σε «ασκήσεις επί χάρτου», εξυφαίνοντας σενάρια και μετρώντας κουκιά. Πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται, αλλά -ως συνήθως- «στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό».  Θεμιτό να έχει οποιοσδήποτε τέτοιες ευγενικές φιλοδοξίες, αλλά οι δυσκολίες της τοπικής κάλπης, διδαχτήκαμε πια ότι, είναι πιο περίεργες και παράξενες από εκείνες της εθνικής αναμέτρησης και οι αστάθμητοι παράγοντες της τελικής επιλογής πιο απρόβλεπτοι κα ίσως αιφνιδιαστικοί. Σε κάθε περίπτωση το φετινό καλοκαίρι προοιωνίζεται «καυτό» και ένα είναι βέβαιο: δεν πρόκειται να πλήξουμε καθόλου.

Να τραβάς τα μαλλιά σου, για να μην πω άλλου …είδους τρίχες.  Οι Τούρκοι ηγέτες  (Ερντογάν και Τσαβούσογλου) συγχάρηκαν τους Έλληνες ομολόγους τους (Μητσοτάκη και Δένδια) για την εθνική γιορτή μας της 25ης Μαρτίου. Πάλι καλά που δεν μας έστειλαν και συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από το υπερπέραν ο …Δράμαλης και ο Ομέρ Βρυώνης. Τι άλλο να πει κανείς; Σε ποιες ακόμη ακρότητες μπορεί να φτάσει η υποκρισία και η κουτοπονηριά των «ζόρικων» γειτόνων; Από το «Μητσοτάκης γιοκ» και εκκλήσεις του Τουρκαλά να μην τον ψηφίσουν οι Έλληνες πολίτες, φτάσαμε στο «Μητσοτάκης γκελ μπουρντά». Μ’ αυτά τα τερτίπια μπορεί να δούμε τους πολίτες της γείτονος ακόμη και ν’ αρχίσουν να …σταυροκοπιούνται.

Τελικά μου φαίνεται πως οι Τουρκαλάδες έχουν τη νοοτροπία του …χταποδιού. Έχουν πλοκάμια – βεντούζες, αλλά όσο τα χτυπάς και τα σβουρίζεις, τόσο μαλακώνουν… Έλα όμως που εμείς ξέρουμε και την παροιμία «κάθε θαύμα κρατάει μόνο τρεις μέρες». Δηλαδή καλά είναι τα ξαφνικά μέλια, αλλά έχουν γνώση οι φύλακες (και στον Έβρο οι …στρατοχωροφύλακες). Και ο Μενέντες είναι …κατσίκα και δεν μασάει …ταραμά. Ούτε τράγος είναι για να μασάει …στραγάλια.

Όλοι βυθιστήκαμε στο πένθος με την τραγωδία στα Τέμπη και την οδυνηρή απώλεια νέων ανθρώπων κυρίως. Αλλά είναι πρωτοφανές το πόσο …ευαίσθητοι αναδεικνύονται οι υποψήφιοι Βουλευτές στα τηλεπαράθυρα και στις λοιπές προεκλογικές παρεμβάσεις τους. Διεκδικούν τη συμπόνια (ορθώς) αλλά όμως διαχέουν τις ευθύνες στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Τάχα «για το χάλι των Ελληνικών σιδηροδρόμων φταίνε όλοι οι άλλοι, εκτός από εμάς». «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές». Ουαί….

Μετά τη διαφαινόμενη ύφεση της πανδημίας (ας χτυπήσουμε ξύλο) βγήκαν στο φως όλες οι άλλες «αναπηρίες», οι επικίνδυνες για την υγεία όλων μας ελλείψεις το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ). Αποκαλύφθηκε η γύμνια του σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σύγχρονο εξοπλισμό, κλίνες κτλ. Αποτέλεσμα; Χρονίζουν εγχειρήσεις και άλλες ιατρικές εξετάσεις, να μεγαλώνουν οι σχετικές λίστες αναμονής στα νοσοκομεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον άμεσο κίνδυνο που διατρέχουν πολλοί ασθενείς, αλλά και να εξαντλούνται τα ανθρώπινα όρια εργασίας των λειτουργών της Υγείας. Ναι δόθηκε μια φρενήρης μάχη στους καιρούς του εγκλεισμού, των εμβολιασμών κτλ. Άλλα τα εγγενή, τα χρονίζοντα  προβλήματα της φροντίδας και της περίθαλψης τώρα βγαίνουν στον «αφρό» και απειλούν όλους μας. Όποιοι κι αν συνεχίσουν να μας κυβερνούν πρέπει να βρουν πόρους για αναβάθμιση των σχετικών δομών και επείγουσες προσλήψεις προσωπικού. Αλλιώς,  πολλοί από μας «θα πάμε σαν τα σκυλιά στ’ αμπέλι».

Γιατί πληθαίνουν τα περαστικά παιδεραστίας, μαστροπείας κτλ. κατά ανηλίκων και συχνά με δράστες από το φιλικό ακόμη και το οικογενειακό περιβάλλον τους; Τόσο πολύ σάπισε η κοινωνία μας; Τόσο πολύ εκφυλίστηκε η ηθική και οι αρχές μας; Κάθε τέτοιο περιστατικό που βγαίνει στην επιφάνεια -ανεξάρτητα- από τους φρικαλέους δράστες- αντανακλά στη συλλογική μας ντροπή και όνειδος. Κάτι γίνεται στραβά, πολύ στραβά, στο σπίτι, στα σχολεία, στις συνήθειες, στις συμπεριφορές μας. Το κακό παράγινε και φουντώνει δυστυχώς.

Ακόμα ένα μελανό σημείο της ιστορίας μας: Έτος 1843…Ο Νικηταράς ζητιανεύει στον Πειραιά (βλέπε φωτο).Του είχαν δώσει το «δικαίωμα» να ζητιανεύει μια φορά την εβδομάδα έξω από τον Ι.Ν. της Ευαγγελιστρίας, έτσι πληρώνει η Ελληνική Πολιτεία τους αγωνιστές της! Και στην Μαντώ Μαυρογένους δεν έδωσαν ούτε σύνταξη αγωνιστή. Ο Νικηταράς ,ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ… «ένας “αμόρφωτος» στην άκρη του δρόμου με κατεβασμένο το κεφάλι από ντροπή κι απλωμένο το χέρι στο διαβάτη. Τον έβγαλαν στην επαιτεία οι προύχοντες και οι “μορφωμένοι” Δανδήδες. Η κόρη του δεν άντεξε να βλέπει σε άθλια κατάσταση τον πατέρα της και έχασε τα λογικά της, την έκλεισαν στο τρελάδικο. Ο Νικηταράς, ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ, αυτουνού που με δυσκολία πήραν το σπαθί από το χέρι του μετά την καταστροφή του Δράμαλη. Αυτουνού του ήρωα χρειάστηκαν 201 χρόνια για να γίνει (με ιδιωτική πρωτοβουλία) ένα κενοτάφιο δίπλα στον Κολοκοτρώνη. Και ο τάφος του χαμένος στο χρόνο και κανείς δεν τον αναζήτησε. Κατέληξε μοναχός του στην άκρη του δρόμου και κανείς δεν τον υπερασπίστηκε στο τέρμα της ζωής του, ενώ εκείνος μας υπερασπίστηκε όλους, όλες τις γενιές κι εκείνες, και τις τωρινές και εκείνες που θάρθουν. Πρέπει ως Έλληνες να ζητήσουμε συγγνώμη, να πούμε ένα ευχαριστώ γιατί μας προσέφερε την δυνατότητα να ζούμε και να σκεφτόμαστε ελεύθερα. «Συγνώμη, καπετάνιο μου…Και σε ευχαριστώ!» (Από ανάρτηση του φίλου μου Λέανδρου Βερτέλη στο facebook).

Η ιστορία και το πικρό τέλος του Νικηταρά δεν είναι η μοναδική. Θυμηθείτε τον Καποδίστρια, τον τυφλό Κολοκοτρώνη, τον Ματρόζο και τόσους άλλους που έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά μας και πέθαναν φτωχοί, περιφρονημένοι, ταπεινωμένοι, ξεχασμένοι… Ας αναστοχαστούμε όλοι μας κι ας ψάξουμε μέσα μας.

Ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε (επιτέλους) την ημερομηνία των εκλογών… Κυριακή 21 Μαΐου, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Καλό …βόλι σε όλους μας.

Ευτυχώς γιατί φοβόμουν την 23η Απριλίου (που είναι και του άπιστου Θωμά). Άρα εμείς οι Γιώργηδες και οι Γεωργίες (και οι Θωμάδες) θα γιορτάσουμε με την ησυχία μας (θα έχουμε όμως ήδη εξασφαλισμένες τις χαιρετούρες και τις ευχές των υποψηφίων τουλάχιστον).

Τέρας βγήκε στα Ζηρέλια…
Μη φοβάστε,
είναι για γέλια