Χρ. Τριαντόπουλος: Το μοντέλο «Ιανού» αναδεικνύει την αποτελεσματικότητα της νέας φιλοσοφίας στο πλαίσιο της κρατικής αρωγής

Ομιλία στο πλαίσιο της Πολυκλαδικής Έκθεσης Καρδίτσας Thessaly Expo ’22 παρέθεσε ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, κ. Χρήστος Τριαντόπουλος, το Σάββατο 8 Οκτωβρίου. Ο κ. Τριαντόπουλος αναφέρθηκε, στην εφαρμογή του σχεδίου στήριξης και αποκατάστασης μετά το πλήγμα του «Ιανού», στη νέα φιλοσοφία της Κυβέρνησης για την κρατική αρωγή, αλλά και στη σημασία της συνεργασίας με όλους τους αρμόδιους και ενδιαφερόμενους φορείς για την επιτυχή εφαρμογή των μέτρων.

Ακολουθούν τα βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Χρήστου Τριαντόπουλου:

«Ο ‘Ιανός’ για την Καρδίτσα είναι κάτι κομβικό. Εδώ είχαμε μία μεγάλη καταστροφή που προκλήθηκε από την πλημμύρα, όμως είχαμε και μία σημαντική ανάκαμψη μετά τη θεομηνία. Όλοι μαζί συνεργαστήκαμε σε αυτή την περίπτωση. Οι ζημιές φάνηκαν όταν έφυγαν τα νερά. Βγήκαν, όμως, και στην επιφάνεια και δομικά προβλήματα που υπήρχαν στην πόλη και κρατούσαν καθηλωμένη την ανάπτυξή της.

Μέσα από αυτή τη μεγάλη κρίση που έπρεπε να διαχειριστούμε, βγήκε ένα θετικό δομικό συστατικό της περιοχής: η κουλτούρα συνεργασίας. Αυτό είναι ένα φοβερό περιουσιακό στοιχείο που έχει η περιοχή. Έτσι καταφέραμε να συνεργαστούμε με όλους, από την πρώτη στιγμή, και να κάνουμε αυτό για το οποίο μας είχε δώσει εντολή ο Πρωθυπουργός: να μπορέσει μετά από μία μεγάλη φυσική καταστροφή να σηκώσει κεφάλι η πόλη, η περιοχή, και να μπορέσει να κάνει τα πράγματα καλύτερα από ό,τι ήταν πριν.

Πώς το κάναμε αυτό; Το σχέδιο της κρατικής αρωγής που έχουμε εφαρμόσει αυτή την περίοδο εντάσσεται σε μία νέα φιλοσοφία που θέλει να είσαι δίπλα στον πολίτη στα πολύ δύσκολα, εκεί που ο πολίτης έχει ανάγκη το κράτος, εκεί που ο πολίτης μπορεί να σφυρηλατήσει την εμπιστοσύνη του στο κράτος. Ξέρετε, πάντα οι πολίτες είναι επιφυλακτικοί μετά από μία φυσική καταστροφή. Το έχει πει και ο Περιφερειάρχης πολλές φορές, το λέω και εγώ: όταν πηγαίνουμε [στις πληγείσες περιοχές], οι πολίτες θεωρούν ότι θα σβήσουν τα φώτα, θα φύγουν οι δημοσιογράφοι και μετά τα ωραία λόγια των πολιτικών, τελείωσε – μετά… περιμένουμε. Πόσο περιμένουμε; Εγώ όταν πήγα στο Υπουργείο Οικονομικών ως Γενικός Γραμματέας, υπέγραψα απόφαση αποζημίωσης του 2015, στη Σκόπελο, το 2020. Δηλαδή, μία επιχείρηση περίμενε πέντε χρόνια να πάρει τα χρήματά της. Και για να δείτε τα μεγέθη, εκεί είχαμε 15 επιχειρήσεις, όχι 2.500 και 3.000 όπως εδώ.

Αυτό, λοιπόν, που κάναμε, ήταν τη νέα φιλοσοφία -η οποία εκπορεύεται από τον Πρωθυπουργό- να την κάνουμε πράξη, να την κάνουμε πολιτική. Αυτό είναι το πλαίσιο της κρατικής αρωγής, που μέσα από την επιτυχημένη πράξη ήρθε και έγινε και σημείο αναφοράς για όλους. Όλοι λένε ‘να το κάνουμε όπως στον Ιανό’. Άρα, κάτι αρνητικό -μία φυσική καταστροφή- έχει αποκτήσει μία θετική χροιά πανελλαδικά, γιατί ενσωματώνει το πώς αντέδρασε η Πολιτεία: μέσα από τη συχνή παρουσία στο πεδίο. Ο Πρωθυπουργός ήταν εδώ την επόμενη [της φυσικής καταστροφής], ήμασταν εδώ συνεχώς, και όχι μόνο στις συσκέψεις που κάναμε, αλλά και δίπλα στον πολίτη. Ήμασταν εδώ. Ήμασταν εδώ με τα στελέχη των υπηρεσιών, τα στελέχη του ΕΛΓΑ, του Υπουργείου Οικονομικών, που ακόμα και αυτές τις ημέρες είναι εδώ, για τις περιπτώσεις που λέμε ότι έχουν μείνει σε εκκρεμότητα -από τις χιλιάδες που έχουν διεκπεραιωθεί-, για να μπορέσουν να προχωρήσουν και αυτές.

Γιατί αν δεν υπάρχει αυτή η γόνιμη συνεργασία, δεν υπάρχει το αποτέλεσμα που θέλουμε. Δεν μπορείς μέσα από κλειστές γραφειοκρατικές διαδικασίες να πετύχεις τον στόχο που έχει θέσει η κρατική αρωγή: γρήγορα και δίκαια, η αποζημίωση να φτάνει στους πολίτες και η στήριξη και η αποκατάσταση να έρχονται όσο πιο γρήγορα γίνεται – και να το βλέπει ο πολίτης.

Είμαστε στο πεδίο. Αγαπάμε να είμαστε στο πεδίο. Θέλουμε να είμαστε δίπλα στον πολίτη. Ο πολίτης το έχει ανάγκη αυτό. Και έτσι φαίνεται το κράτος. Έτσι μπορούμε να σφυρηλατήσουμε αυτή τη νέα σχέση εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη.

Στις συσκέψεις τους συμπεριλάβαμε όλους. Ήταν οι παραγωγικοί φορείς, το Εργατικό Κέντρο, οι αγρότες, ο ΤΟΕΒ· όποιος μπορούσε να συνεισφέρει, ήταν εκεί. Όλοι οι φορείς είχαν μερίδιο της εργασίας που κάναμε. Αυτό δεν το συναντάμε σε άλλες περιοχές, και σας το λέω με πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Και όχι μόνο δεν το συναντάμε, αλλά ουσιαστικά βλέπουμε ότι την αδιαφορία που πολλοί θεωρούσαν ότι είχε το κράτος παλαιότερα, που έφευγε όταν έσβηναν τα φώτα και οι κάμερες, δυστυχώς να την παρουσιάζουν τοπικοί παράγοντες, οι οποίοι θεωρητικά θα πρέπει να έχουν το μεγαλύτερο μέλημα για να λυθεί μία κατάσταση.

Είχαμε, λοιπόν, καλές πρακτικές, πρακτικές συνεργασίας, τις οποίες καταφέραμε να τις περάσουμε και σε άλλες περιοχές. Με το Επιμελητήριο Καρδίτσας έχουμε κάνει τηλεδιασκέψεις και επισκέψεις σε άλλες δύο-τρεις περιοχές για να δείξουμε πώς συνεργάστηκαν αρμονικά το Επιμελητήριο, η Περιφέρεια και το Υπουργείο Οικονομικών και να περάσει αυτό και σε άλλες περιοχές. Την καλή πρακτική, το μοντέλο του ‘Ιανού’, προσπαθήσαμε να την περάσουμε και αλλού.

Το ίδιο έγινε και με τον Περιφερειάρχη, όσον αφορά στα έργα. Θυμάμαι, πήγαινα σε περιοχές και τους έφερνα σε επαφή με συναδέλφους για να δείξουμε το know–how. Και φυσικά, τα στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών, που τότε ήμασταν στη Γενική Γραμματεία Οικονομικής Πολιτικής -τώρα υπό τον κ. Κουλοχέρη-, αλλά και όλων των άλλων υπουργείων και οργανισμών, δίνουν αυτό που απαιτείται και αυτό έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, όταν υπάρχει αυτό το πλαίσιο γόνιμης συνεργασίας. Όταν λείπει ένα χαρτί από έναν φάκελο, είναι πιο εύκολο να πάρεις το χαρτί αν πάρεις τηλέφωνο τον υπάλληλο και το ζητήσεις. Ή αν πει το Επιμελητήριο στον επιχειρηματία, ότι λείπει αυτό το χαρτί από τον φάκελο. Παλαιότερα τι θα γινόταν; Θα αποστελλόταν ένα έγγραφο από το Υπουργείο στο άλλο Υπουργείο, να πάει στην Περιφέρεια, η Περιφέρεια στο Επιμελητήριο, το Επιμελητήριο στην επιχείρηση και ξανά πίσω. Αυτό που παίρνει ένα τέταρτο με δύο τηλεφωνήματα το πολύ, στο παρελθόν θα έπαιρνε κάποιους μήνες. Και το μέγεθος της διαχείρισης ήταν τεράστιο. Όταν σε άλλες περιοχές μιλάμε για 30 σπίτια και 15 επιχειρήσεις, εδώ μιλάμε για εκατοντάδες και χιλιάδες. Και αναφέρομαι μόνο στην Καρδίτσα.

Όλα αυτά δεν θα γίνονταν, αν δεν ήταν διαθέσιμοι οι πόροι. Η εντολή του Πρωθυπουργού ήταν στοχευμένα οι πόροι να πάνε εκεί που πρέπει – τόσο σε αποζημιώσεις, όσο και σε έργα. Αυτό έγινε. Και γιατί έγινε; Το Υπουργείο Οικονομικών υπό τον Χρήστο Σταϊκούρα είναι ιστορικά ίσως η μόνη περίπτωση άσκησης οικονομικής πολιτικής με τέτοιο κοινωνικό πρόσημο. Όταν πήγαμε στο Υπουργείο, οι υπηρεσίες μάς έλεγαν ‘εμείς δεν έχουμε διαδικασίες για να δίνουμε πόρους’. Ήρθε ο κορωνοϊός και ο ‘Ιανός’ και το Υπουργείο έβρισκε τρόπους στοχευμένα να διοχετεύει την κρατική ενίσχυση, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί που είχε ανάγκη τόσο η τοπική οικονομία όσο και η τοπική κοινωνία.

Αυτή η διαχείριση έδωσε την ονομασία ‘μοντέλο Ιανού’. Όλοι παραπέμπουν σε αυτό. Τα αποτελέσματα της Καρδίτσας ως σημείο αναφοράς είναι αυτά που υπογραμμίζουν την αποτελεσματικότητα αυτής της νέας φιλοσοφίας στο πλαίσιο της κρατικής αρωγής.

Το λέω συνεχώς: η αποκατάσταση μετά από μία φυσική καταστροφή δεν είναι ένα κατοστάρι. Είναι ένας μαραθώνιος, που πρέπει όλοι με γοργό βηματισμό να φτάσουν στον τερματισμό. Πάρα πολλοί συμπολίτες μας στην Καρδίτσα έχουν φτάσει σε αυτόν τον τερματισμό. Το επόμενο βήμα είναι ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης. Προχωράει η προκαταρκτική διαδικασία από τους εμπλεκόμενους φορείς – το ΚΕΠΕ, τη Συνεταιριστική Τράπεζα, την ΕΤΒΑ, το Πανεπιστήμιο, το Επιμελητήριο, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τη διαΝΕΟσις, την τοπική αυτοδιοίκηση. Θα είναι ένα σχέδιο ανάπτυξης που θα έχει στοιχεία οικονομικής πολιτικής, δομικές παρεμβάσεις και νέους αναπτυξιακούς θεσμούς, που είναι απαραίτητοι για το επόμενο βήμα. Έτσι, η Κυβέρνηση δεν αφήνει την Καρδίτσα. Το ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης είναι εδώ, όχι με λόγια, αλλά με έργα. Αυτές οι κινήσεις μάς επιτρέπουν να αναφερόμαστε στον ‘Ιανό’ σαν ένα σημείο καμπής για την Καρδίτσα. Σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε κάνει πολλά, αλλά είμαστε εδώ για να κάνουμε άλλα τόσα, σε συνεργασία με όλους σας – και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή τη συνεργασία που έχουμε αναπτύξει όλοι μαζί».