Ρεπορτάζ και εικόνες από την εκδήλωση για τα 115 χρόνια από τη θεμελίωση της Νέας Αγχιάλου

Στη γεμάτη αίθουσα του αμφιθεάτρου του Δραγνειοδημαρχιακού μεγάρου, οι Αγχιαλίτες, φορείς και σύλλογοι, τίμησαν την επέτειο της συμπλήρωσης 115 ετών από τη θεμελίωση της Νέας Αγχιάλου που έγινε στις 30 Σεπτεμβρίου 1907. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε ανήμερα της επετείου και αποτέλεσε συνδιοργάνωση εννιά συλλόγων της πόλης.

Μεταξύ των παρευρισκομένων, είδαμε τον Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο, τους Βουλευτές του νομού Μαγνησίας Χρήστο Μπουκώρο, Κωνσταντίνο Μαραβέγια, Αλέξανδρο Μεϊκόπουλο, Κατερίνα Παπανάτσιου, τους Αντιδημάρχους Βόλου Γεωργία Μποντού-Τοκαλή, Αργύρη Κοπάνα, τον δημοτικό σύμβουλο Θεολόγο Διαμαντένια, την πρώην Υφυπουργό Μαρίνα Χρυσοβελώνη, τον πρώην Βουλευτή, νομάρχη και Δήμαρχο Πάνο Σκοτινιώτη, την κα Έλενα Αντωνοπούλου, το μέλος της επιτροπής διαβούλευσης της Περιφέρειας Θοδωρή Στάμο, την πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Βάσω Πυργάνη-Παρασκευοπούλου.

Σε ρόλο παρουσιάστριας της εκδήλωσης η Διευθύντρια του Λυκείου Ν. Αγχιάλου κα Λίνα Μαγκλάρα. Κεντρική ομιλήτρια η κα Αννίτα Πρασσά, Δρ Ιστορίας και προϊσταμένη των Γενικών Αρχείων του Κράτους Μαγνησίας. Μέσα από την πολύ ωραία παρουσίασή της, μίλησε για το ολοκαύτωμα της παλιάς Αγχιάλου και πως ο πολιτισμός της Ανατολικής Ρωμυλίας δεν έχει τη θέση που θα έπρεπε στα βιβλία της ελληνικής ιστορίας, την εγκατάσταση των προσφύγων στον μυχό του Παγασητικού, τη λαμπρή τελετή της θεμελίωσης του συνοικισμού παρουσία του τότε διαδόχου του θρόνου, την εξέχουσα προσωπικότητα της Αικατερίνης Ζλατάνου και πολλές άλλες πτυχές της ιστορίας της Νέας Αγχιάλου. Ολόκληρη την ομιλία της κας Πρασσά μπορείτε να την διαβάσετε στον «Λαό» που κυκλοφόρησε σήμερα Σάββατο!

Εν συνεχεία τον λόγο πήρε η φιλόλογος Σουλτάνα Καρνομπατόγλου-Τσουκαλά η οποία αναφέρθηκε στις χρονιές-ορόσημο της Νέας Αγχιάλου, τη θεμελίωση του οικισμού το 1907, τα εγκαίνιά του στις 25/3/1908, την κατασκευή του σχολείου και του υδραγωγείου, την ίδρυση του Συνεταιρισμού το 1918, το τέλος της ελονοσίας που αποδεκάτισε τον πρώτο πληθυσμό, το ολοκαύτωμα από τους Ιταλούς στις 27/4/1943, τη μεγάλη ανάπτυξη της αμπελοκαλλιέργειας, το άνοιγμα του Αεροδρομίου το 1955, τα εγκαίνια του παλιού Οινοποιείου το 1958, την πρώτη γιορτή Κρασιού το 1960, την αυτονόμηση του Δήμου.

Επίσης, αναφέρθηκε στα οδωνύμια, δηλαδή τα ονόματα των δρόμων της πόλης που αποτυπώνουν την ιστορία της και τους ανθρώπους που την έγραψαν… Μάλιστα η κα Τσουκαλά εισηγήθηκε τη διεξαγωγή ενός τρίτου συνεδρίου σχετικά με τη Νέα Αγχίαλο. «Οι μεγαλύτεροι πρόσφυγες που ήρθαν το 1906 από την παλιά Αγχίαλο ήταν γεννημένοι το 1834. Τα παιδιά τους ήταν στα κοινά της Νέας Αγχιάλου μέχρι τη δεκαετία του 1960, εμείς τους ζήσαμε, μάθαμε από αυτούς και είναι σημαντικό να φτιάξουμε ένα αρχείο για την πόλη» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στον σύντομο χαιρετισμό του, ο Υφυπουργός κος Τριαντόπουλος πήρε την πάσα… και όπως είπε «αποτελεί στόχο με τη συνδρομή όλων των φορέων και των αρμοδίων Υπουργείων η διεξαγωγή ενός συνεδρίου το καλοκαίρι του 2023 για να αξιοποιήσουμε το υλικό, να προβάλουμε τον τόπο μας, να εκδώσουμε τα πρακτικά της ιστορίας». Ο κος Τριαντόπουλος μίλησε για το ανθρώπινο κεφάλαιο της Νέας Αγχιάλου και πως η συνεργασία των συλλόγων, όπως στη χθεσινή εκδήλωση, φέρνει  εξαιρετικά αποτελέσματα.

Ακολούθησε ολιγόλεπτο βίντεο με παλιές και νεότερες φωτογραφίες, η κα Μαγκλάρα πρότεινε η 30ή Σεπτεμβρίου να «καθιερωθεί ημέρα μνήμης και γιορτής για να διαφυλάσσουμε την ιστορία του τόπου μας» και μετά το πρόγραμμα ανέλαβε να το εμπλουτίσει μουσικά η μαέστρος Μαριάνα Σαμαρτζή και η Μικτή Δημοτική Χορωδία.

Ακούσαμε το «κρασί αχελινό” σε μία εξαιρετική απόδοση, ο Γιώργος Αποστολόπουλος ερμήνευσε το τραγούδι που έγραψε ο ίδιος για την Αγχίαλο και οι χορωδοί έκλεισαν την εκδήλωση με τρία ακόμη εύθυμα τραγούδια αποσπώντας το ζεστό χειροκρότημα όλων όσων με αμείωτο ενδιαφέρον παρακολούθησαν τη χορωδία κι έμειναν μέχρι τέλους στην αίθουσα.

Ήταν μια όμορφη βραδιά μνήμης για τους πρόσφυγες που το 1906 δέχθηκαν τους ανθελληνικούς διωγμούς από τους Βούλγαρους στην Ανατολική Ρωμυλία, ξεκληρίστηκαν από τις πατρογονικές εστίες τους και έστησαν τη ζωή τους από την αρχή, εδώ όπου παρά τις αντίξοες συνθήκες, κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν όμορφο συνοικισμό και να μεγαλουργήσουν!

ΦΩΤΗΣ ΓΑΛΟΥΣΗΣ