Ζωή Ράππου: «Ξηρασία» έργων – Όταν δεν πλημμυρίζουμε, στερεύουμε

«Ξηρασία» έργων – Όταν δεν πλημμυρίζουμε, στερεύουμε – Ο ΙΑΝΟΣ ευκαιρία έργων που χάνεται – Απαραίτητη η …ξεχασμένη λιμνοδεξαμενή

Γράφει η Ζωή Ράππου, επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης #ζωή_αλλάζουμε

Η παράταξή μας το πρότεινε… έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και με αυτό το άρθρο υπενθυμίζει…

Δυο χρόνια μετά τον Ιανό επανερχόμαστε και θυμίζουμε στους συμπολίτες μας πως χρειάζεται η Δημοτική Αρχή να λάβει τα προπαρασκευαστικά μέτρα και τις δράσεις αυξημένης ετοιμότητας που προβλέπει το «σχέδιο Δάρδανος» για την αντιμετώπιση ακραίων φυσικών φαινομένων. Έχει στα χέρια της τη σύνοψη του σχεδίου όπως την καταθέσαμε σε συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου, λίγο μετά τον «ΙΑΝΟ», ας την αξιοποιήσει.

Επισημαίνουμε εκ νέου πως η σημαντικότερη επένδυση είναι η πρόληψη.

Χρειάζονται προληπτικά μέτρα από τη δημοτική αρχή όπως:

• έλεγχος και συντήρηση

του δικτύου ομβρίων υδάτων των οδών

των αντιπλημμυρικών έργων του δήμου

των εγγειοβελτιωτικών έργων του δήμου

• προγραμματισμός και εκτέλεση νέων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας
• προσδιορισμός χώρων εναπόθεσης φερτών υλικών και μπαζών μετά από πλημμυρικά φαινόμενα
• συντήρηση οδικού και αγροτικού δικτύου και δικτύου ομβρίων υδάτων
• εργασίες καθαρισμού φρεατίων υδροσυλλογής
• μέτρα προστασίας υποδομών ύδρευσης έναντι του πλημμυρικού κινδύνου

Είναι γεγονός πως η κλιματική κρίση χτυπά την πόρτα μας με διαφορετική μορφή κάθε φορά.

Αυτό είναι η αιτιολογία. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ούτε άλλοθι ούτε δικαιολογία απραξίας.

Ο Ιανός ήταν μια μεγάλη δοκιμασία για την δημοτική αρχή αλλά και μια ευκαιρία να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις της και να αλλάξει την πόλη με έργα υποδομής.

Ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο οδήγησε τον δήμο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αλλά δημιούργησε νέες συνθήκες και νέες ανάγκες. Έδωσε την ευκαιρία να αντιμετωπιστούν στρεβλώσεις παρελθόντων ετών και να δημιουργηθούν σύγχρονοι μηχανισμοί προστασίας. Σε αυτό όφειλε η δημοτική αρχή να εστιάσει για να βελτιωθεί κατά πολύ ο δήμος μας.

Οι συγκυρίες για αυτό ήταν ευνοϊκές, αφού η κυβέρνηση μέσω του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ κ. Τριαντόπουλου ανταποκρίθηκε άμεσα για γρήγορη αποκατάσταση και συνεχίζει να χρηματοδοτεί.

Η δημοτική αρχή, όμως, δεν κινήθηκε με την απαιτούμενη ταχύτητα. Ενώ το ρέμα μπορεί να προσφέρει άριστη αντιπλημμυρική προστασία, όταν διατηρεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη φυσική του οντότητα, 2 χρόνια μετά η εικόνα του παραμένει σχεδόν η ίδια. Όσο για τα υπόλοιπα έργα αποκατάστασης δεν είναι ικανά να αντιμετωπίσουν ένα νέο καιρικό φαινόμενο.

Ξέρουμε από την ενημέρωση των ειδικών, ότι θα αντιμετωπίζουμε βροχοπτώσεις με όγκους νερού που δεν θα απορροφώνται στο υπέδαφος, αλλά και διαστήματα ξηρασίας. Το έργο της λιμνοδεξαμενής στέκει μισό και ανεκμετάλλευτο. Ένα έργο που θα …πότιζε το μέλλον του αγροτικού κόσμου του Αλμυρού, που αποτελεί και τη συντριπτική πλειοψηφία του.

Αναμφισβήτητα τα τελευταία δύο χρόνια οι κρίσεις είναι απανωτές.  Όμως, μια δημοτική αρχή δεν παύει να αναμετράται με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Πάντα πρέπει να βαδίζει προς δύο κατευθύνσεις. Αφενός να υλοποιεί το πρόγραμμά της και αφετέρου να αντιμετωπίζει κρίσεις.

Οι πολίτες πρέπει να δώσουν ένα τέλος στην …ξηρασία έργων, είτε οφείλονται στην αδράνεια, είτε στην ανικανότητα.