Δελτίο Θυέλλης, του Γιώργου Τσιντσίνη – έκδοση 5/2/22

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης όπως δημοσιεύθηκε στον “Λαό”, έκδοση Σαββάτου 5 Φεβρουαρίου 2022.

Με ζουρνάδες και νταούλια
έρχονται τα καρναβάλια…
Λασκάρει η διασκέδαση,
γλυκόπικρα τα …χάλια

Καλημέρα σας… Ο τελευταίος μήνας του χειμώνα, ο Φλεβάρης, είναι ταγμένος παραδοσιακά στη χώρα μας και το κλίμα της, να γεννάει προσδοκίες, ανεξάρτητα από τι πιτσικουλιές μπορεί να επιφυλάξει τώρα που η κλιματική αλλαγή είναι πιο απειλητική από προηγούμενα χρόνια. Κι αυτή η αλλαγή δεν πρέπει να λέγεται πια –ανεξάρτητα από τις εποχές- «κλιματική κρίση», γιατί αυτοί οι αιφνιδιασμοί, σε καταιγίδες, πλημμυρικά φαινόμενα, καύσωνες, τσουνάμι κτλ. παγιώνονται πια, έστω κι αν οι κοινωνίες, οι χώρες είναι ανέτοιμες και ανοχύρωτες ακόμη να τις αντιμετωπίσουν. Τίποτε δεν αποκλείει τέτοια «Ελπίδα», όπως η πρόσφατη της συμφοράς που «έθαψε» στο χιόνι την Αττική, να επανέλθει και μάλιστα σε όλη τη χώρα. Ήδη το «ποδαρικό» του νέου μήνα δεν ήταν και τόσο ευχάριστο μετεωρολογικά. Οι επόμενες βδομάδες υπόσχονται ηπιότερο καιρό.

Και για να καταλάβετε πόσο ανέτοιμο είναι το κράτος αλλά και οι πολίτες, κρατήστε την κωμικοτραγική είδηση, ότι από την πιάτσα κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν ήδη τα …φτυάρια, διότι προφανώς οι πολίτες έσπευσαν καθυστερημένα να τα προμηθευτούν για να αποχιονίζουν τις αυλές, τις σκάλες και τα πεζοδρόμια τους. Φανταστείτε… Κι εμείς ψάχνουμε πώς συντονίστηκε τάχα ο Περιφερειάρχης π.χ. με τον Δήμαρχο…

Ο Φλεβάρης πάντως «δικαιούται» να είναι ημερολογιακά τουλάχιστον χειμωνιάτικος φέρνοντας τη λήξη του χειμώνα. Τον γνωστό μπαμπέση –ανοιξιάτικο υποτίθεται- Μάρτη πώς τον παλεύεις; Άρα ας μην παίρνουμε θάρρος ότι ξεμπλέξαμε από τώρα με τις κακοκαιρίες και το κρύο

Δεν ξέρω αν είναι μια απόπειρα χαλαρωτικού …μασάζ στον ταλαιπωρημένο κόσμο ή το δικαιολογούν κάποιοι πρόσφατοι δείκτες της πανδημίας, αλλά χαλάρωσαν κάπως τα περιοριστικά μέτρα κατά του συνωστισμού, ανοίγει κάπως ο δίχρονος σκοτεινός ορίζοντας; Ο πολύπαθος τομέας της εστίασης και της διασκέδασης άρχισε μετ’ εμποδίων να λειτουργεί, γίνεται κάπως πιο φυσιολογικό ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μας, στρώνονται ορισμένα ανοιξιάτικα «τραπεζάκια» ανάσας μετά τους εγκλεισμούς. Κάτι είναι κι αυτό, παρά την εμμονή του σκληρού πυρήνα των αρνητών να μην εμβολιάζονται ώστε να συμβάλει κι εκείνος να γίνει πιο εύκολη η μάχη κατά του ιού.

Μεγάλες και πολλές οι ζημιές που προκάλεσε η «Ελπίδα» και οι χαμηλές θερμοκρασίες στον αγροτικό τομέα και εμφανείς οι ελλείψεις κυρίως στα οπωροκηπευτικά και τα φρούτα, όπου επόμενο είναι οι τιμές στους πάγκους να ακριβαίνουν. Και στα άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης οι τιμές «σερβίρονται» τσιμπημένες.

Παρά ταύτα διαβάζω ότι «νέα εκτίναξη κατά 4,3 δισ. ευρώ κατέγραψαν τον Δεκέμβριο οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα στις τράπεζες, το συνολικό ύψος των οποίων έφτασε στα 180 δισ. ευρώ, επίπεδο που είχε να καταγραφεί από τον Σεπτέμβριο του 2011. Σωρευτικά η άνοδος των καταθέσεων τα δύο τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα από τον Μάρτιο του 2020, φθάνει τα 35 δισ. ευρώ και αποτελεί επίπεδο ρεκόρ που σημειώθηκε μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας, με αλλεπάλληλα lockdowns στην οικονομία για αρκετούς μήνες.

Λογικό να ανεβαίνει η αποταμίευση, αφού δεν ξοδεύαμε οι περισσότεροι , κλεισμένοι στα σπίτια μας. Άσε που ψυλλιάζομαι ότι οι επίμονοι ανεμβολίαστοι παππούδες περιέκοψαν έξοδα, για να έχουν τώρα κεμέρι να πληρώνουν τα …πρόστιμα.

Φυσικά και αστειεύομαι, με μαύρο χιούμορ έστω… Η καθημερινή λίστα των νεκρών από κόβιντ παραμένει υψηλή, με τους ανεμβολίαστους αποδημήσαντες σε σταθερό ποσοστό άνω του 86%. Κι εκείνο που πονάει περισσότερο είναι ότι θυσιάζονται υπέρ του ιού και κάποιοι στενόμυαλοι νέοι άνθρωποι, που αποφεύγουν τη (μεσοβέζικη έστω) λύση της εμβολιαστικής ένεσης.

«Ποδαρικό» με αρνητικό ρεκόρ στον αριθμό θανάτων κοροναϊού, έκανε το 2022, με τον Ιανουάριο να αποτελεί τον φονικότερο μήνα της πανδημίας, σύμφωνα με την εφημερίδα ¨Τα Νέα». Συγκεκριμένα, μετά ανακοίνωση του ΕΟΔΥ (119 νεκροί σε μια μόλις μέρα την τελευταία μήνα του Γενάρη) 2.710 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τον πρώτο μήνα του χρόνου. Αριθμός που αντιστοιχεί σε 87 θανάτους ανά ημέρα. Μάλιστα, ο Ιανουάριο πήρε τη… σκυτάλη του χειρότερου μήνα της πανδημίας από τον περασμένο Δεκέμβριο, όπου η χώρα μας μέτρησε 2.633 θανάτους (ήτοι 85 ανά ημέρα). Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο περασμένος Νοέμβριος, με 2.219 νεκρούς (δηλαδή 74 ανά ημέρα). Τα παραπάνω συνθέτουν ένα ολέθριο τελευταίο τρίμηνο, στο οποίο καταγράφηκαν συνολικά 7.562 θάνατοι ασθενών με κοροναϊό, αριθμός που ισοδυναμεί με τον πληθυσμό… μίας πόλης. Ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες οι θάνατοι αναμένεται να αρχίσουν να μειώνονται τις επόμενες εβδομάδες, έτσι μπορούμε να ελπίζουμε πως ο Φεβρουάριος δεν θα σημειώσει νέο αρνητικό ρεκόρ…

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Covid, την οποία επικαλείται η iatronet.gr, από την αρχή της πανδημίας, η Ελλάδα έχει 2.148 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, κατέχοντας τη 13η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών: ο μέσος ευρωπαϊκός αριθμός θανάτων είναι 2.092 ανά εκατομμύριο. Ωστόσο, πρόκειται για παρατήρηση η οποία λέει μέρος της αλήθειας, καθώς η χώρα μας είχε πολύ καλή εικόνα στην πρώτη φάση της πανδημίας, εξασφαλίζοντας αριθμούς που ρίχνουν τον μέσο όρο.

Φαίνεται ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο έχει αποκτήσει προ πολλού τον δικό του …χούλιγκαν ή …ακτιβιστή, δοθέντος ότι ολοένα και πυκνώνουν οι δημόσιες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες του Πολάκη, τέως υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τα λεκτικά επεισόδια που προκαλεί ακόμη και μέσα στο Κοινοβούλιο, με βαριές και αγοραίες εκφράσεις κατά των κομματικών του αντιπάλων, εναντίον δηλαδή της Κυβέρνησης. Το γιατί ανέχεται με τη σιωπή του ο Τσίπρας αυτή την ακραία και απειλητική συμπεριφορά του στελέχους του μπορώ να το ερμηνεύσω, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω, εκ των πραγμάτων. Μακάρι να μη συμβαίνει μεταξύ τους το χειρότερο…. Απλά, δηλαδή, μήπως ο αρχηγός του φοβάται να βάλει τον Πολάκη στην θέση του ή να τον διαγράψει κτλ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αφού ο κ. Τσίπρας σιωπά …αιδημόνως, μοιράζεται νομίζω μια βαριά ευθύνη για το συγκεκριμένο εκτραχηλισμό του Δημόσιου βίου της χώρας, που φοβάμαι ότι θα έχει και συνέχεια.

Στην πρώτη δημοσκόπηση μετά τον χιονιά της «Ελπίδας» που δημοσιοποίησε ο ΣΚΑΪ, παρά τη δυσαρέσκεια για τη διαχείριση της κακοκαιρίας το κυβερνών κόμμα έχει συντριπτική υπεροχή στην παράσταση νίκης, ενώ στην ερώτηση το ποιος εκφράζει καλύτερα τον κεντρώο χώρο πρώτος έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δεύτερο τον «Κανένα», τρίτο τον Νίκο Ανδρουλάκη και τέταρτο τον Αλέξη Τσίπρα. Κατά της χαλάρωσης των μέτρων για την πανδημία τάσσεται το 62% των πολιτών. Στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ εμφανίζει ποσοστό 32,5%, ενώ 22,5% ο ΣΥΡΙΖΑ και 14% το ανερχόμενο ΚΙΝΑΛ. Όπως όλα δείχνουν ο πρώτος προεκλογικός «καυγάς» θα γίνει για το ποιος θα ελέγξει καλύτερα το χώρο του Κέντρου και τη λεγόμενη μεσαία τάξη, τους φτωχότερους κτλ. Πάντως όλα είναι ρευστά καθώς ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος παραδοσιακά έχει μεγάλη μάζα ψηφοφόρων που συχνά μετακινείται αριστερότερα ή δεξιότερα, ανάλογα με τις προσωπικές εκτιμήσεις του κάθε πολίτη σχετικά με τις εξελίξεις ή τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων.

Επίσης ξενίζει η στάση του ΚΙΝΑΛ που ψήφισε μεν υπέρ της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της Κυβέρνησης, αλλά δεν ζήτησε πρόωρες εκλογές,. Ήταν μια στάση για την οποία κυβερνητικοί κύκλοι αποκάλεσαν τον Ανδρουλάκη και το ΚΙΝΑΛ «επιτήδειο ουδέτερο». Άλλο στοιχείο για τις εσωτερικές διεργασίες μέσα σε κάθε κόμμα είναι ότι οι Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης δεν αμφισβητούνται, ενώ ο Τσίπρας είναι αντιμέτωπος με μια μορφή εσωκομματικής αντιπολίτευσης που συνθέτουν γκρίνιες και διαφοροποιήσεις σε επί μέρους θέματα σημαντικών στελεχών του. Σε κάθε περίπτωση τα πρώτα δείγματα γενικώς δείχνουν ότι η προεκλογική περίοδος προοιωνίζεται συγκλονιστική. Κυρίως ως προς τη διεκδικούμενη αυτοδυναμία από τη Νέα Δημοκρατία.

Το ότι άγνωστος άναψε γκαζάκια και προκάλεσε νυχτιάτικα ζημιά στην είσοδο της οικίας του γνωστού δημοσιογράφου Δημήτρη Καμπουράκη, πέρα από το γεγονός ότι έβαλε σε κίνδυνο αθώους μεταξύ των οποίων και τα μέλη της οικογενείας του, συνιστά μια απαράδεκτη τρομοκρατική ενέργεια που έχει προφανή στόχο την απόπειρα φίμωσης της ελευθερίας του δημοσιογραφικού λόγου και των λειτουργών που τον υπηρετούν. Τελικά, τα τυφλά χτυπήματα που μετέρχονται τη βία από μασκοφόρα ενεργούμενα – εγκληματίες δεν έχουν κανένα ηθικό ή καθαρά πολιτικό έρεισμα και πρέπει να παταχθούν άμεσα και αποτελεσματικά.

Με αφορμή την άνανδρη δολοφονία ενός 19χρονου στην Θεσσαλονίκη, με οπαδικά κίνητρα, που τον ξυλοφόρτωσαν βάναυσα αντίπαλοι νεαροί και του έκοψαν τη μηριαία αρτηρία με …δρεπάνι, με αποτέλεσμα να πεθάνει από ακτάσχετη αιμορραγία, θα αναδημοσιεύσω πρόσφατη ανακοίνωση του Blue Angels club, ένα από τα τρία οπαδικά κινήματα που πρόσκεινται στη Νίκη Βόλου, προσυπογράφοντάς την:

«Η εκτέλεση του Άλκη είναι γροθιά στο στομάχι όλων μας. Είναι μια στυγνή δολοφονία για το «άλλο» για το «διαφορετικό». Είναι μια τυφλή δολοφονική ενέργεια. Στη θέση του Άλκη μπορούσε να είναι ο καθένας μας. Καμία ανοχή στους δολοφόνους. Καμία ανοχή στα εκτρώματα της κοινωνίας μας. Κανένας άλλος ΑΘΩΟΣ ΝΕΚΡΟΣ.»

Η βία μεταξύ νεαρών -ακόμη και εφήβων- όσο περνούν τα χρόνια δεν φουντώνει μόνο μέσα κι έξω από τα γήπεδα ή στις γειτονιές κι έξω από τα στέκια της νεολαίας, αλλά ακόμη και μέσα στα σχολεία. Το τι φταίει πρέπει να το ψάξουμε μέσα από τα σπίτια ορισμένων και στα κακά παραδείγματα που δίνουν γονείς στα παιδιά τους, αλλά και στην έλλειψη παιδαγωγικής προσέγγισης από κακούς δασκάλους. Οι συμμορίες ακόμη και ανηλίκων είναι μια «μόδα» που έρχεται στη χώρα μας με …χρονοκαθυστέρηση από την Αμερική και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Εκεί έξω βέβαια έχουν πλέον προχωρήσει πιο αρνητικά. Διαταραγμένες παιδικές ψυχές παίρνουν μέχρι και όπλα, μπαίνουν ξαφνικά σε ανυπεράσπιστα σχολεία και τα μακελεύουν, πνίγοντάς τα στο αίμα. Το πρόβλημα είναι έντονα κοινωνικό, αποτρόπαιο και θα το βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας, ολοένα και πιο τραγικά, ολοένα και πιο συχνά.

Για μας τους ίδιους, τους μεγαλύτερους, την πρώτη ζημιά κοινωνικής επιμόρφωσης την έκανε η αμορφωσιά και η φτώχεια, μετά ήρθε η τηλεόραση και το ίντερνετ την ολοκλήρωσε. Δυστυχώς…

Η άρρωστη αρσενική φάλαινα -που οι διασώστες της βάφτισαν «Σωτήρη»- προκάλεσε ενδιαφέρον και συγκίνηση σε όλον τον Ελληνικό λαό. Για πολλές ώρες την περασμένη Παρασκευή βγήκε στα ρηχά του Αλίμου, σημάδι ότι το ζώο από κάτι υπέφερε και προφανώς ήταν άρρωστο. Μετά από αιματολογικές εξετάσεις του χορηγήθηκε ορός, αντιβίωση κτλ., τον περιποιήθηκαν επί πολλές ώρες, την επόμενη μέρα όμως ξαναβγήκε στα ρηχά, στη θαλάσσια περιοχή της Σαλαμίνας, μέχρι που έφυγε πάλι για τα βαθιά.  Δυστυχώς όμως  το ζώο δεν άντεξε και μετά από λίγα 24ωρα βρέθηκε την περασμένη Τρίτη να επιπλέει νεκρό.

Ένας νεαρός ρώτησε τον παππού του:

-Παππού, πώς έζησες στο παρελθόν χωρίς τεχνολογία, χωρίς υπολογιστές, χωρίς ίντερνετ, χωρίς τηλεοράσεις, χωρίς καιρό, χωρίς αυτοκίνητα, κανένα κινητό τηλέφωνο;

Ο Παππούς απάντησε:

– Όπως ζει η γενιά σου σήμερα: Χωρίς προσευχές, χωρίς συμπόνια, δεν υπάρχει σεβασμός, χωρίς εκπαίδευση, καμμία προσωπικότητα, καθόλου ντροπή, δεν υπάρχει σεμνότητα, δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Εμείς, οι άνθρωποι που γεννήθηκαν μεταξύ 1940 – 1980, ήμασταν ευλογημένοι… Η ζωή μας είναι η ζωντανή απόδειξη. Ενώ παίζουμε κκαι κάνουμε ποδήλατα, ποτέ δεν φορούσαμε Κράνος. Πριν το σχολείο και μετά παίζαμε μέχρι το σούρουπο, δεν βλέπαμε ποτέ τηλεόραση. Παίξαμε με πραγματικούς φίλους, όχι με εικονικούς φίλους. Αν διψάγαμε, πίναμε νερό από τη βρύση, το λάστιχο, όχι μεταλλικό νερό. Δεν αρρωστήσαμε ποτέ, γιατί μοιραστήκαμε το ίδιο ποτήρι χυμό με τέσσερις φίλους. Ποτέ δεν πήραμε βάρος τρώγοντας πλάκες ζυμαρικών κάθε μέρα. Τίποτα δεν συνέβη στα πόδια μας, παρά την περιπλάνηση με γυμνά πόδια. Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ συμπληρώματα διατροφής για να παραμείνουμε υγιείς. Φτιάχναμε τα δικά μας παιχνίδια και παίζαμε μαζί τους. Οι γονείς μας δεν ήταν πλούσιοι. Αγάπη έδωσαν, όχι το υλικό. Δεν είχαμε ποτέ κινητό τηλέφωνο, DVD, κονσόλα παιχνιδιών, Xbox, video game, PC, internet, chat, αλλά είχαμε πραγματικούς φίλους. Επισκεφτήκαμε τους φίλους μας χωρίς να είμαστε καλεσμένοι. Μοιραστήκαμε και απολαύσαμε το φαγητό μαζί τους. Οι γονείς ζούσαν κοντά για να εκμεταλλευτούν τις οικογενειακές στιγμές. Μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να βρείτε πολύχρωμες αναμνήσεις σε αυτές τις φωτογραφίες. Είμαστε μια μοναδική και πιο κατανοητή γενιά, γιατί είμαστε η τελευταία γενιά που άκουσε τους γονείς της… Κι είμαστε και εμείς οι πρώτοι που αναγκάστηκαν να ακούσουν τα παιδιά τους. Είμαστε μια περιορισμένη έκδοση. Εκμεταλλεύσου μας. Μάθετε από εμάς. Είμαστε ένας θησαυρός που προορίζεται να εξαφανιστεί.

Αναρωτιέμαι αν μέσα στις παρενέργειες, όταν σε πλησιάζει η πανδημία, είναι και η …λούφα; Άντε γιατί κάποιοι και κάποιες το παραξήλωσαν.

Προς το λεγόμενο επιτελικό κράτος και τους επιστήμονες Υγείας: Κανονίστε τώρα να χάσουμε και τα λαϊκά πανηγύρια του επερχόμενου καλοκαιριού. Προκειμένου η κοινωνία να ξαναγίνει των …μεταλλάξεων, θα γίνει του …Ελ Αλαμέιν.