«Μάθημα ζωής το πρόγραμμα Futbolnet της Μπαρσελόνα με τους πρόσφυγες»

Η Βανέσα Αναστασοπούλου από τη Ν. Αγχίαλο, μία εκ των πέντε προπονητριών στη χώρα μας επιπέδου UEFA A, έχει χαράξει το δικό της δρόμο στην προπονητική – Πλέον συμμετέχει ως εκπαιδεύτρια σε πρόγραμμα με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των προσφύγων μέσω του ποδοσφαίρου

Η Βανέσα Αναστασοπούλου είναι μια νεαρή προπονήτρια ποδοσφαίρου από τη Νέα Αγχίαλο, γυμνάστρια με ειδικότητα το ποδόσφαιρο που έχει χαράξει τα τελευταία χρόνια το δικό της ξεχωριστό δρόμο στον ανδροκρατούμενο αυτό χώρο. Αφορμή για αυτή τη συνέντευξη υπήρξε αφενός η τελευταία της δραστηριότητα που σχετίζεται με προσφυγόπουλα κι αφετέρου το αφιέρωμα που έκανε στην ίδια μία διεθνώς αναγνωρισμένη ιστοσελίδα, αυτή της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου! Δεν φιλοξενούνται εκεί καθημερινά Έλληνες προπονητές, πόσω μάλλον μία γυναίκα από την περιοχή μας, μίας εκ των πέντε γυναικών στη χώρα μας με δίπλωμα προπονητικής επιπέδου UEFA A.

Βανέσα, πώς ξεκίνησες την προπονητική;

Η αδυναμία μου για το άθλημα του ποδοσφαίρου υπήρχε από μικρό παιδί, τότε που συνήθιζα να παίζω στις γειτονιές ακόμη, παρέα με φίλους μου. Περνώντας τα χρόνια ένιωθα την επιθυμία να παίξω σε ομάδα γυναικών, όπως και έγινε στον ΑΟ Τρίκαλα 2011 και τον ΑΣ Βόλος 2004 συμμετέχοντας σε πρωταθλήματα. Την ίδια περίοδο φοιτούσα στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και σε συνδυασμό με την καθημερινή μου ενασχόληση με το άθλημα, αποφάσισα να ειδικευτώ στον αγωνιστικό αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα στο άθλημα του ποδοσφαίρου. Αποφοιτώντας μέσα στους επτά καλύτερους της ειδικότητας, απέκτησα το δίπλωμα UEFA B κι έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μου με σημαντικές τοπικές ακαδημίες. Μετά από δύο επιπλέον χρόνια στην περιοχή μας, αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα μετακομίζοντας στην Αθήνα, με στόχο την επαγγελματική μου εξέλιξη. Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν, οι συνεργασίες και οι διασυνδέσεις με σημαντικά πρόσωπα του χώρου μού προσφέρουν την εμπειρία και την αναγνώριση που επιζητούσα.

Έχεις ξεκινήσει προσφάτως μια συνεργασία σε προγράμματα με προσφυγόπουλα. Πώς προέκυψε αυτή η ενασχόλησή σου;

Όλα ξεκίνησαν εδώ και ένα χρόνο με τη συνεργασία μου με την Μ.Κ.Ο. «Οργάνωση Γη», η οποία ασχολείται με την υλοποίηση τόσο περιβαλλοντικών όσο και αθλητικών προγραμμάτων. Σχετικά με τα αθλητικά προγράμματα, συχνά επίκεντρο είναι παιδιά, νέοι και γυναίκες πρόσφυγες με στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Το Futbolnet είναι το αθλητικό πρόγραμμα της Barcelona, στο οποίο εργάζομαι ως αθλητική εκπαιδεύτρια/προπονήτρια και μέσω του οποίου δίνεται η ευκαιρία στους πρόσφυγες να αναπτύξουν τις προσωπικές και κοινωνικές τους δεξιότητες, με σκοπό την γρηγορότερη και περισσότερο ομαλή ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία.

Μπορούν τα παιδιά αυτά μέσω του ποδοσφαίρου να βρουν διέξοδο στις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης που έχουν;

Αρχικά και μόνο με την σχεδόν καθημερινή τους τριβή με το ποδόσφαιρο, τρεις φορές την εβδομάδα,  μέσω του  προγράμματος, διαπιστώνουμε ως εκπαιδευτές την αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν σε καταστάσεις εντός και εκτός γηπέδου. Παραδείγματος χάριν, είναι πολλές οι περιπτώσεις όπου παιδιά ξεκινούν συνεσταλμένα να συμμετέχουν στις προπονήσεις και σε σύντομο χρονικό διάστημα αποκτούν το θάρρος της γνώμης τους και εξωτερικεύουν ευκολότερα τα συναισθήματα και τις απόψεις τους. Αναμφίβολα μέσω του ποδοσφαίρου, που τόσο αγαπούν, αποκτούν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση, καθώς και την ανάγκη να πάρουν πρωτοβουλία και να ονειρευτούν το μέλλον τους απο την αρχή. Σε αυτό συμβάλλει σημαντικά κι η μεθοδολογία του Futbolnet, η οποία επικεντρώνεται στην διδασκαλία πέντε βασικών αξιών της ζωής: προσπάθεια, σεβασμός, ομαδικότητα, ταπεινοφροσύνη, φιλοδοξία. Αξίες απαραίτητες τόσο για τη συμμετοχή σε αθλητικά προγράμμα, όσο και γενικότερα για τη διαχείριση και αντιμετώπιση διαφορετικών καταστάσεων στην καθημερινότητα!

Μπορεί το ποδόσφαιρο να αλλάξει τη ζωή τους;

Μπορεί και έχει ήδη αποδειχθεί! Η αδυναμία όλων για το συγκεκριμένο άθλημα, παιδιών, ανδρών, γυναικών, το φέρνει στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντός τους και το καθιστά συχνά καθοριστικό για τις αλλαγές και τις νέες προσαρμογές στον καθημερινό τρόπο ζωής και τις συνήθειές τους.

Πώς είναι για σένα όλη αυτή η εμπειρία; Σίγουρα κάτι διαφορετικό από τις ακαδημίες που δούλευες τα προηγούμενα χρόνια…

Θα έλεγα πως αποτελεί ένα μάθημα ζωής για εμένα. Μαθαίνω τόσα πολλά πράγματα για τους διαφορετικούς πολιτισμούς, όπως επίσης και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι τους αγώνες της ζωής και πώς τελικά τους ξεπερνούν. Συνειδητοποίησα ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ του προπονητή και των παιδιών είναι η πιο σημαντική αξία που πρέπει να οικοδομήσουμε. Εάν καταφέρεις με ενσυναίσθηση να δημιουργήσεις μια ισχυρή σύνδεση ανάμεσά τους, θα εισπράξεις σύντομα την αποδοχή από την άλλη πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, σε μια τέτοιου είδους αμφίδρομη σχέση, προπονητής και παιδιά, έχουν από κοινού οφέλη. Κι αυτό επιτυγχάνεται μέσω της καθημερινής αλληλεπίδρασης.

Είναι πολλές οι γυναίκες προπονήτριες στην Ελλάδα; Πώς σε αντιμετωπίζουν στις ανδρικές ομάδες;

Οι γυναίκες προπονήτριες στη χώρα μας είναι πολλές και οι περισσότερες πλέον είναι και καταρτισμένες στην  προπονητική μέσω των σχολών της ΕΠΟ. Λιγότερες έχουν πιο εξειδικευμένη γνώση επιπέδου UEFA A και άνω. Προσωπικά, είμαι μία από τις πέντε προπονήτριες στην Ελλάδα με δίπλωμα επιπέδου UEFA A. Στις συνεργασίες μου με αντρικές ομάδες ως τώρα εισέπραξα κυρίως τον σεβασμό ως γυναίκα στο χώρο. Οι παίκτες συνήθιζαν να πειθαρχούν και να με υπολογίζουν ως ειδήμονα, ιδιώς απο τη στιγμή που διαπίστωναν τις γνώσεις μου και την πρσφορά μου στους ίδιους ατομικά και ομαδικά.

Έχεις δεχθεί διακρίσεις στο χώρο του ποδοσφαίρου λόγω φύλου; Δηλαδή σε έχουν αντιμετωπίσει με καχυποψία επειδή είσαι γυναίκα;

Φυσικά κι έχει συμβεί. Τουλάχιστον, εμμέσως πλην σαφώς… Όμως αρνούμαι να ασχοληθώ ή έστω να απαιτήσω κάτι διαφορετικό από ανθρώπους που μένουν μόνο στην εικόνα. Η απάντηση σε κάθε περίπτωση δίνεται εμπράκτως και παρουσιάζοντας έναν εαυτό με αυτοπεποίθηση, πειθαρχία και άποψη. Και συνήθως από εκείνους, που αρχικά σε αμφισβήτησαν, απολαμβάνεις  μεγαλύτερης εκτίμησης κι αναγνώρισης στο τέλος.

Περίεργο συναίσθημα όμως να εργάζεσαι σε έναν τόσο ανδροκρατούμενο χώρο;…

Στην αρχή πάντοτε χρειάζεται ο χρόνος ώστε  να προσδιορίσεις τον εαυτό σου μέσα σε έναν άγνωστο χώρο και να προσαρμοστείς στις ανάγκες, που αυτός δημιουργεί. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, νιώθω απόλυτα εναρμονισμένη με το συγκεκριμένο περιβάλλον, με τρόπο που μπορώ να επιβληθώ σε οποιαδήποτε απρόσμενη συνθήκη και διατηρώντας πλέον την προσωπική μου ταυτότητα.

Προσφάτως η προπονητική σου παρουσία έγινε άρθρο στη σελίδα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου. Μεγάλη αναγνώριση για σένα…

Πράγματι, ήταν μια αναγνώριση των προσπαθειών μου και ένιωσα πολύ ωραία διαβάζοντας το κείμενο σε αυτή την ιστοσελίδα διεθνούς φήμης και εγκυρότητας.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να μας πεις ποιο είναι το όνειρό σου σχετικά με την προπονητική;

Καθημερινά σκέφτομαι για το επόμενο βήμα.. Με ενδιαφέρει να εξελίσσομαι και να μαθαίνω νέα δεδομένα συνεχώς. Επιπλέον, θεωρώ πολύ σημαντικό στην προπονητική να αποκτάς γνώσεις σε διαφορετικά πεδία, μέσω των οποίων θα καταφέρεις να οδηγηθείς σε συμπεράσματα και τελικά να συνθέσεις τη δική σου προσωπική φιλοσοφία. Επομένως, στόχος μου είναι να παρακολουθώ προπονητικά σεμινάρια ανά τον κόσμο, να αποκτήσω μεταπτυχιακό τίτλο στην αθλητική ψυχολογία και να ταξιδέψω σε πολλές χώρες γνωρίζοντας από κοντά την προπονητική φιλοσοφία των ακαδημιών τους.