Ημερολόγιο απελευθέρωσης του Αλμυρού στις 17 Αυγούστου 1881

γράφει ο Βίκτωρ Κων. Κοντονάτσιος

Μετά την υπογραφή της  συμφωνίας για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας ο ελληνικός στρατός ετοιμάστηκε να καταλάβει τα μέρη που παραχωρήθηκαν. Ξεκίνησε στις 23 Ιουλίου 1881 από την Ιππευτική Σχολή Αθηνών.

Ημέρα παράδοσης του Αλμυρού ορίστηκε η Δευτέρα, 17 Αυγούστου 1881. Τελευταία πόλη θα  παραδιδόταν ο Βόλος γιατί το λιμάνι του θα  χρησιμοποιούνταν για την αποχώρηση των Τούρκων όλης της Θεσσαλίας.

Το πέμπτο ευζωνικό τάγμα, το τρίτο τάγμα πεζικού και το δέκατο ένατο τάγμα πεζικού ορίστηκαν να παραλάβουν τον Αλμυρό. Αυτά, αφού έφτασαν στη Λαμία, ξεκίνησαν για Πτελεό και Σούρπη, που ήταν ήδη ελεύθερα.

Οι Φτελιανοί και οι Σουρπιώτες τα υποδέχτηκαν με ζητωκραυγές και χειροκροτήματα και ετοιμάστηκαν να τα συνοδεύσουν μέχρι τον Αλμυρό.

Στις 4 Αυγούστου 1881, το πλοίο «Ίρις» ξεκίνησε από το Βόλο με τα μέλη της Διεθνούς Επιτροπής, που θα επόπτευε στην παράδοση. Η Επιτροπή αποβιβάστηκε στην ελεύθερη Μιντζέλα. Από εκεί, βαδίζοντας πάντοτε επί ελληνικού εδάφους, έφθασαν στην επίσης ελεύθερη Σούρπη, από το τηλεγραφείο της οποίας ανακοίνωσαν στις χώρες τους την εκεί άφιξή τους.

Οι Αλμυριώτες, που παρακολουθούσαν αυτά, ετοιμάζονταν  για την υποδοχή. Τη Δευτέρα, 17 Αυγούστου 1881, από το πρωί ήταν όλοι στο πόδι. Είχαν στηθεί δύο αψίδες από μυρσίνη, μία στην Κεφάλωση, σύνορα Ελλάδας Τουρκίας, όπου περίμενε τα απελευθερωτικά στρατεύματα η επίσημη αντιπροσωπεία των αρχών του Αλμυρού, και μία στη θέση της σημερινής εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων, είσοδο της πόλης, όπου περίμεναν όλοι οι Αλμυριώτες, Έλληνες και Τούρκοι.

 Τα τρία τάγματα των απελευθερωτικών στρατευμάτων στις 8 το πρωί της 17^ης Αυγούστου  έφθασαν στην είσοδο του Αλμυρού, προ της αψίδας στη θέση των Αγίων Αναργύρων και ενώθηκαν με τους αναμένοντες Αλμυριώτες όπου σταμάτησαν.

Μία αντιπροσωπεία αξιωματικών του στρατού και δημογερόντων του Αλμυρού μπήκε στην πόλη και στο Διοικητήριό της υπογράφηκε η επίσημη παράδοση στις 8.30 π. μ.

Στις 10 το πρωί όλος ο στρατός και ο λαός μπήκε πανηγυρικά στον ελεύθερο και επισήμως πλέον Αλμυρό.

Δύο ώρες αργότερα, στις 12 το μεσημέρι, στάλθηκε, από τη Σούρπη, όπου υπήρχε τηλεγραφείο που δεν υπήρχε ακόμη στον Αλμυρό, από την τετραμελή Επιτροπή της Κοινότητας Αλμυρού.

«Πρωθυπουργόν κ. Κουμουνδούρον.

Αρειμάνιος ελληνικός στρατός, ….. εισελθών σήμερον εις την πόλιν μας προσέφερεν ελευθερίαν ημίν  ποθητήν. Πόλις Αλμυρού και άπασα επαρχία ενθουσιωδώς κραυγάζουσι, ζήτω έθνος, ζήτω βασιλεύς Γεώργιος, ζήτωσαν αι προστάτιδες Δυνάμεις και ο ελληνικός στρατός.

Επιτροπή Κοινότητος Αλμυροῦ

Δ. Οικονομίδης, Αρ. Αργυρόπουλος, Ναΐμ Ιένδες, Ισοὺφ Αγάς».

Την άλλη μέρα ψάλθηκε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου δοξολογία στην οποία πήραν μέρος  46 ιερείς με επί κεφαλής τον σεβάσμιος ηγούμενος της Μονής Ξενιάς.