Οι «σα-να-μην-έγινε-τιποτούληδες» – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

έκδοση 25-7-2020

Οι «σα-να-μην-έγινε-τιποτούληδες»

Υπάρχει και αυτή η κατηγορία των ανθρώπων κυρία μου.. και είναι παντού γύρω μας… Τους έχω ονοματίσει «οι σα-να-μην-έγινε-τιποτούληδες».

Ποιοι είναι αυτοί; Είναι αυτοί που …βολεύονται να ξεχνάνε και προσποιούνται ότι δεν έγινε τίποτε κακό στο παρελθόν.

Οι τέτοιοι είδους εκφράζουν τη «σα-να-μην-έγινε-τίποτα» μικρότητά τους σε πολλές εκφάνσεις της ζωής, της καθημερινότητάς μας.

Είναι αυτοί που θα σε «ρίξουν» στη δουλειά και όταν θα σε χρειαστούν, θα έρθουν να σου ζητήσουν τη συνδρομή σου, σα να μην έγινε τίποτε.

Είναι αυτοί που σε έχουν κακολογήσει σε ευρύ κύκλο ή και δημόσια και κατά την παρουσία σου, θα φέρονται σα να μην είπαν, ποτέ, τίποτε.

Είναι αυτοί που παρατάνε το σκύλο τους και σε δυο εβδομάδες, παίρνουν νέο κουταβάκι για να παίξουν και να το μοστράρουν στα φεσιμπούκια, σα να μην παράτησαν ποτέ το σκύλο τους…

Είναι αυτοί που λειτούργησαν ανταγωνιστικά στην επιχείρησή σου και σου ζητούν το fair-play (τίμιο αγώνα).

Είναι αυτοί που πλήγωσαν τον ψυχικό σου κόσμο και ζητούν δεύτερη ευκαιρία, για… δέκατη φορά.

Είναι αυτοί που μολύνουν συστηματικά το περιβάλλον και γίνονται χορηγοί σε καμπάνιες οικολόγων, σα να μην το επιβάρυναν ποτέ.

Είναι αυτοί που πήραν πολιτικές αποφάσεις που κατέστρεψαν ζωές ή και γενιές και πίνουν την πίνα κολάδα τους ανενόχλητοι στα γιοτ τους, σα να μην έγινε τίποτε.

Είναι οι άσχετοι, που το παίζουν επαγγελματίες και κοκορεύονται, λες και ο κόσμος δεν ξέρει τι καλάμι έχει καβαλήσει ο καθένας μας.

Είναι οι παράνομοι, που φωνάζουν όταν τους «πιάσουν» και κατηγορούν το «σάπιο σύστημα», λες και δεν είναι αυτοί που το σαπίζουν με την παρανομία τους, ζητώντας από τους «φορείς» να κάνουν τα στραβά μάτια.

Αλλά ξέρεις ποιοι είναι οι χειρότεροι; Είναι αυτοί που ξεστομίζουν ευχές για ό,τι καλύτερο, όταν στην πραγματικότητα εύχονται να σε δουν να αποτυγχάνεις και να «σπας τα μούτρα σου» σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Θα μου πεις κυρία μου… και τι φτιάν’ς με τους «σα-να-μην-έγινε-τιποτούληδες»;

Αρχικά να μη μοιάσω «στα μούτρα τους» …που έλεγε και η γιαγιά Παρασκευούλα (σα τα μούτρα του σ’ έκανε, σερσέμα, ε, σερσέμα) όταν έπαιρνα καμιά συνήθεια της μαμάς ή του μπαμπά που δεν την ενέκρινε.

Και τελικά, χαμογελάω, ανεκτικά (πόση δύναμη θέλει… λίγοι ξέρουν) και αδιαφορώ για δαύτους, κρατώντας τους μακρυά από τη δουλειά μου, το σπίτι μου και την ψυχή μου. Φυσικά… δεν ξεχνάω τη “σα-να-μην-έγινε-τίποτα” συμπεριφορά τους.

Άντε γιατί μπαΐλντισα καλοκαιριάτικα με κάτι «κουλά» που βλέπω τριγύρω μας.

Αφορμή μια κακεντρέχεια σε φίλη μου… οπότε αφιερώνω το παραπάνω, στη φίλη, «καρμπόν» μου.

Περήφανη στον Αλμυρό

Περήφανή στον Αλμυρό, ένιωσα την περασμένη Κυριακή όταν επισκέφθηκα τη μικρή έκθεση που διατηρεί ο Θανάσης ο Μαυραντζάς στο Πηγάδι του Πτελεού στο bar-gallery «varkes». Πρόθυμος να μας ξεναγήσει και με πάθος για όσα ασχολείται μας μετέδωσε το μεράκι του για τη ζωή και την τέχνη. Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως! Αξίζει να επισκεφθείτε τη συλλογή. Εξαιρετικά έργα… made in Αλμυρός!

Ο δρόμος στο «καστράκι»

Υπομονετικά περιμένουν οι Σαρακατσαναίοι να υλοποιηθεί το έργο που αιτήθηκαν της οδοποιίας μέχρι και το ξωκλήσι τους, στη θέση καστράκι. Περισσότερο από το μισό της διαδρομής ασφαλτοστρώθηκε και το υπόλοιπο, εκτός των προσκυνητών θα βοηθήσει και τους πολλούς γεωργο-κτηνοτρόφους που διέρχονται καθημερινά απ’ αυτό τον δρόμο για τα χωράφια τους και τα ποιμνιοστάσιά τους.