Εξημέρωσε μια …άσωτη αλεπού – Τρώει απ’ τα χέρια του Μπαρμπαγιαννάκη

Ένα καινούριο θαμώνα φαίνεται πως απέκτησε το σπιτάκι του Συλλόγου Απανταχού Πλατανιωτών και της «παρέας των ασώτων» που βοηθούν στη συντήρησή του, στον παλαιό Πλάτανο.

Η αλεπουδίτσα εμφανίστηκε πριν ένα χρόνο, όταν ο Μπαρμπαγιαννάκης αφού είχε τελειώσει τις εργασίες του στον οικίσκο, άνοιξε όπως μας είπε «μια κονσέρβα κορν μπιφ» για να συνοδέψει το κρασάκι του. «Στεκόταν και με κοιτούσε από μακριά» μας αφηγείται ο Μπαρμπαγιαννάκης στο Πλατανιώτικο παρατσούκλι (κατά την ταυτότητα κ. Γιάννης Σαμαράς).

«Μου έκανε εντύπωση η εμφάνισή της. Αποφάσισα και της πέταξα ένα κομμάτι από την κονσέρβα. Το έφαγε. Πέταξα ένα κοντύτερα, αλλά δεν πλησίασε. Σιγά-σιγά απομακρύνθηκε, έφυγε. Την άλλη μέρα ήρθε και πάλι. Τότε αποφάσισα να γίνουμε φίλοι. Κάθε φορά που ερχόταν, της έριχνα φαγητό λίγο πιο κοντά από την προηγούμενη, μέχρι που μετά από ένα εξάμηνο περίπου, έφτασε να τρώει από το χέρι μου. Εν τω μεταξύ, έμαθε ο κόσμος για την άσωτη αλεπού (αρσενική αλεπού) και ερχόταν να τη δει και να τη φωτογραφίσει. Πλέον πλησιάζει και όταν είναι και άλλοι εκεί. Την ταΐζω αυγά, κροκέτες ή και κορν μπιφ. Κάθεται μαζί μας όχι μόνο για το φαγητό που της δίνω, αλλά και για την παρέα μας. Όσο για το παρατσούκλι του; Μάριος, αντίστοιχα από την παραδοσιακή Μάρω την πονηρή αλεπού και Τσογανάκος, τιμής ένεκεν στον φίλο που για 16 χρόνια φρόντιζε το οίκημα του Συλλόγου συνεχίζοντας την προσφορά του Θανάση Κυρίτση (Μιαούλη). Με την ευκαιρία που μου δίνεται θα ήθελα να αναφέρω ότι αν δεν υπήρχε ο Σύλλογος, θα είχε ξεχαστεί ο παλιός Πλάτανος… ούτε εκδηλώσεις θα είχαμε, ούτε …την αλεπού. Εύχομαι τα μέλη να συνεχίσουν να θυμούνται και να διοργανώνουν δράσεις στον Παλιό Πλάτανο, όπως εύχομαι ο Σύλλογος να εμπλουτιστεί με νέα μέλη.»

Ευχαριστούμε τον αγαπητό μας Μπαρμπαγιαννάκη, με την τόσο τρυφερή ψυχή που μας ταξίδεψε με μια αλλιώτικη καθημερινή ιστορία, από αυτές που μας θυμίζουν πως ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει αρμονικά με τη φύση και για πόση υπομονή και αγάπη είμαστε ικανοί.