ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΤΣΑΒΡΙΑΣ: Σταθερή αξία στο τοπικό πρωτάθλημα

Ο 31χρονος αξιόλογος επιθετικός, από τους πλέον αναγνωρίσιμους παίκτες των γηπέδων της Μαγνησίας, ύστερα από πορεία σε Αχιλλέα, ΓΣΑ, Πρωτεσίλαο, έχει βρει το ποδοσφαιρικό του λιμάνι στη Σούρπη

Ο Θανάσης Κατσαβριάς έχει συνδέσει το όνομά του με τα γκολ. Είναι ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς του τοπικού μας ποδοσφαίρου, από τους πλέον αναγνωρίσιμους στα γήπεδα της Μαγνησίας και δικαιούται να έχει άποψη για τα τεκταινόμενα στις τοπικές ομάδες. Βρίσκεται στους αγωνιστικούς χώρους από πολύ μικρή ηλικία, από τους τελευταίους ίσως παίκτες που αναδείχθηκαν στο λεγόμενοι ποδόσφαιρο της αλάνας και έχει διακριθεί σε όποιο σύλλογο κι αγωνίστηκε.

Γεννημένος το 1989, κατάγεται από το Αχίλλειο, μένει στον Πτελεό και τα τελευταία χρόνια παίζει στη Σούρπη. Η άποψή του για όλα τα σωματεία της περιοχής μας είναι ενδιαφέρουσα…

Θανάση, καταρχάς κάνε μας μία παρουσίαση της αγωνιστικής σου πορείας.

Ξεκίνησα από τον Αχιλλέα Αχιλλείου όπου έπαιξα στο πρωτάθλημα πριν ακόμη κλείσω τα 14 χρόνια. Ήμουν δεκατρία όταν αγωνίστηκα με άλλο δελτίο σε αγώνα πρωταθλήματος!  Σε ηλικία 16 ετών πήγα στον Αλμυρό, παρέμεινα τρία χρόνια, μετά φόρεσα τη φανέλα του Πρωτεσίλαου για μία πενταετία όταν ο σύλλογος του Πτελεού είχε κάνει συνένωση με αυτόν του Αχιλλείου. Μάλιστα είχαμε κατακτήσει το Κύπελλο ΕΠΣΘ το 2011 με δύο δικά μου τέρματα. Από το 2016 ανήκω στον Αίαντα Σούρπης.

Ο Αίας έχει καταστεί δύναμη τα τελευταία χρόνια στην Α’ Τοπική. Πώς κρίνεις τη φετινή πορεία της ομάδας σου και πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η σεζόν εάν δεν υπήρχε η πρόωρη διακοπή;

Ήταν μια πολύ καλή σεζόν, αναμενόμενη θα έλεγα για εμάς που ήμασταν στην ομάδα καθώς από την αρχή πιστεύαμε ότι θα βρεθούμε στις πρώτες θέσεις. Εκτιμώ ότι θα μπορούσαμε να έχουμε τερματίσει παραπάνω από την τέταρτη θέση εάν δεν υπήρχε η διακοπή λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Όταν σταμάτησε το πρωτάθλημα, είχαμε να παίξουμε το ντέρμπι με τη Δήμητρα και μετά σχετικά εύκολο πρόγραμμα. Εάν κερδίζαμε στην Ευξεινούπολη, εκεί που δεν χάσαμε τα τελευταία χρόνια ούτε φέτος στο Κύπελλο, θεωρώ ότι μπορούσαμε να έχουμε πιάσει την πρώτη θέση και μετά στα πλέι οφ, θα είχαμε δυνατές αναμετρήσεις για να τεστάρουμε τις δυνατότητές μας.

Ποιο είναι το μυστικό της καλής πορείας του Αίαντα;

Εδώ και δύο χρόνια, είμαστε η ίδια ομάδα, παίζουμε οι ίδιοι παίκτες και επομένως, διαθέτουμε φοβερή ομοιογένεια. Μην ξεχνάτε ότι ορισμένοι ποδοσφαιριστές, οι περισσότεροι της βασικής ενδεκάδας έχουν πάρει τίλους, έχουν παίξει σε παραπάνω κατηγορίες, είναι πολύ αξιόλογες μονάδες στο χώρο του τοπικού πρωταθλήματος με μεγάλη εμπειρία. Πιστεύω ότι η επόμενη χρονιά μπορεί να μας βρει πρωταθλητές. Είναι σημαντικό ότι ο Αίας έχει συγκροτήσει ένα πολύ καλό ρόστερ αποτελούμενο από παίκτες της περιοχής μας. Όλοι γνωριζόμαστε, είμαστε φίλοι εντός κι εκτός γηπέδου, ενώ ο πρόεδρος και η διοίκηση μας βοηθάνε πολύ.

Ανέφερες ότι είναι εφικτός στόχος ο πρωταθλητισμός. Μπορεί ο Αίας να βάλει τόσο ψηλά τον πήχη;

Σίγουρα εμείς θα μπούμε στην αγωνιστική περίοδο 2020-21 με στόχο να βρεθούμε ένα σκαλοπάτι ψηλότερα, μέσα στην τριάδα αλλά ήδη η διοίκηση έδωσε το μήνυμα κρατώτας τους παίκτες του βασικού κορμού. Με μία μία-δύο προσθήκες που χρειάζονται, είναι στο στο χέρι των παικτών να δουλέψουμε και να αποδείξουμε ότι δεν είναι τυχαία η πορεία μας τα τελευταία δύο χρόνια.

Λένε ότι η καθιέρωση είναι πιο δύσκολη από την επίτευξη ενός στόχου. 

Ναι το πιστεύω αυτό. Φέτος ήταν πιο δύσκολα για τον Αίαντα γιατί όλοι περίμεναν ότι θα είμαστε ανταγωνιστικοί, όλοι γνώριζαν τον τρόπο παιχνιδιού μας. Δεν μπορούσαμε να παίξουμε το ποδόσφαιρο άλλων περιόδων διότι οι αντίπαλες ομάδες μας περίμεναν, έπρεπε να ξεκλειδώσουμε την άμυνά τους. Και αυτό ίσως μας στοίχισε κάποιους βαθμούς αφού το δικό μας στυλ βασίζεται στη γρήγορη μεταφορά της μπάλας μπροστά και όχι στο παιχνίδι κατοχής. Θεωρώ όμως ότι η πορεία του Αίαντα χαρακτηρίζεται καταπληκτική.

Πώς είδες το φετινό πρωτάθλημα που διεκόπη πρόωρα;

Δυστυχώς ολοκληρώθηκε κάτω από περίεργες συνθήκες αφού κανείς δεν υπολόγιζε ότι θα τελειώσει η σεζόν ενώ απέμεναν τόσες πολλές αγωνιστικές. Πάντως, θέλω να πω ότι η Δήμητρα δίκαια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια. Είναι παίκτες φοβερές μονάδες, ξεκίνησε άσχημα αλλά μετά έδεσε σαν σύνολο, πήρε συνεχόμενες νίκες, κέρδισε ντέρμπι, ενώ θεωρώ ότι παιχνίδι-κλειδί για τη μετέπειτα πορεία της ήταν εκείνο το 1-5 που πέτυχε στην έδρα μας, τη Σούρπη. Θεωρώ ότι είναι καλό που μία ομάδα της περιοχής μας βγήκε πρώτη.

Αντέχει όμως ο Αλμυρός δύο συλλόγους στη Γ’ Εθνική;

Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν αντέχει. Θα έπρεπε να υπάρχει μία ομάδα δυνατή, αποτελούμενη από τους καλύτερους παίκτες της επαρχίας και οι υπόλοιπες να λειτουργούν με πιο νεαρούς ποδοσφαιριστές, να τους δίνουν χρόνο συμμετοχής και να τους προετοιμάζουν για παραπάνω επίπεδο.

Πόσο θα αλλάξει την ομάδα σας η ανακατασκευή του γηπέδου;

Είναι κάτι που περιμένουμε με ανυπομονησία. Ο αγωνιστικός χώρος στη Σούρπη έχει χαλάσει τα τελευταία χρόνια και αποτελεί αρνητικό παράγοντα για εμάς τους ποδοσφαιριστές. Εκτός από το γεγονός ότι εγκυμονεί τραυματισμούς, δεν μας βοηθάει να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο. Εφόσον γίνουν τα έργα που προβλέπονται με το νέο χλοοτάπητα και την κατασκευή κερκίδας, ανοίγονται άλλες προοπτικές. Θα δούμε την ομάδα και το ποδόσφαιρο με περισσότερο όρεξη εμείς οι παίκτες, θα μπορούμε να δουλέψουμε διαφορετικά.

Έχετε στήριξη από το χωριό;

Ναι, η Σούρπη στηρίζει την ομάδα, τα μαγαζιά βοηθάνε όπως μπορούν, στο γήπεδο έχουμε κόσμο και μάλιστα παρατηρούμε ότι έρχονται πολλοί να μας δούνε και στα παιχνίδια που δίνουμε στο Βόλο. Ο Αίας αποτελεί σημείο αναφοράς για τη Σούρπη.

Μένεις στον Πτελεό, οπότε θα ήθελα τη γνώμη μου για τον Πρωτεσίλαο τη φανέλα του οποίου έχεις τιμήσει.

Ο Πρωτεσίλαος ήταν και θα είναι ανταγωνιστικός ακολουθώντας ένα διαφορετικό μοντέλο από αυτό του Αίαντα. Δεν ξέρω εάν το χωριό και η διοίκηση θα αντέξει να δίνει λεφτά. Πιο παλιά η ομάδα χτύπησε δύο σεζόν το πρωτάθλημα, είχε ομαδάρα, πήρε κύπελλο  αλλά όλα αυτά τα έκανε σε συγχώνευση με τον Αχιλλέα.

Η ομάδα του χωριού σου, ο Αχιλλέας έβγαλε παράγοντες και παίκτες με σπουδαία καριέρα.

Πράγματι, το Αχίλλειο έβγαζε πάντα παίκτες. Μιλάμε όμως για εποχές που τα παιδιά δεν είχαν άλλες ασχολίες. Είχαμε μόνο το γήπεδο. Όλοι αγαπούσαν την ομάδα, παίζαμε από μικρή ηλικία και παίκτες όπως ο Αποστόλης Πλασταράς, οι αδερφοί Παναγιώτου είχαν σημαντική ποδοσφαιρική διαδρομή. Και πολλοί άλλοι που ξεκίνησαν από τον Αχιλλέα. Η φετινή σεζόν που ο Αχιλλέας δεν είχε καμία νίκη ήταν στενάχωρη αλλά όπως όλοι οι σύλλογοι, έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Διακρίνω όμως μερικά παιδιά με ταλέντο στο χωριό που μπορούν να παίξουν. Θα ήθελα να κλείσω την πορεία μου στο ποδόσφαιρο παίζοντας στον Αχιλλέα.

Υπάρχει ταλέντο τώρα στη Μαγνησία; Πόσο έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο σε σχέση με τότε που έκανες τα πρώτα σου βήματα;

Υπάρχει διαφορά. Τώρα τα παιδιά δουλεύουν από μικρά πάνω σε θέματα τακτικής στις ακαδημίες, είναι πιο δουλεμένα. Εμείς δεν είχαμε κινητά ή ίντερνετ. Μόνη μας ασχολία ήταν η μπάλα στην αλάνα, αγαπούσαμε πολύ αυτό που κάναμε. Μην ξεχνάτε ότι με το λεγόμενο ποδόσφαιρο της αλάνας συντηρήθηκαν για δεκαετίες πολλές ομάδες, αναδείχθηκαν πολλοί παίκτες που έκαναν καριέρα. Πάντα η Μαγνησία έβγαζε παίκτες. Μην ξεχνάτε ότι από την περιοχή μας αναδείχθηκαν ο Θανάσης Κωστούλας, ο Τάσος Λαγός κι άλλοι αρκετοί. Στο τοπικό είναι λιγοστοί οι ταλαντούχοι. Αγωνιστικά θεωρώ ότι το επίπεδο τα τελευταία χρόνια ανέβηκε ξανά μετά από μία κάμψη τότε που η ΕΠΣΘ είχε κάνει το πρωτάθλημα της Α’ Τοπικής σε δύο ομίλους. Υπάρχουν έξι-επτά δυνατές ομάδες, αλλά δυστυχώς δεν στηρίζουν όπως θα έπρεπε τους μικρότερους σε ηλικία. Πρέπει οι προπονητές να εμπιστεύονται περισσότερο τους πιτσιρικάδες. Φέτος στη Σούρπη έπαιξαν δυο-τρεις μικροί και έδειξαν ότι μπορούν να σταθούν. Χρειάζεται να δουλεύουν πολύ οι μικροί, να ακούνε τους προπονητές, να βελτιώνουν τις αδυναμίες τους. Μπορεί να μην πάρουν πολλές ευκαιρίες, αλλά όταν αυτό συμβεί, θα πρέπει να είναι έτοιμοι.

Ο Θανάσης Κατσαβριάς πρόσθεσε ότι δεν ξεχνάει ποτέ την πρώτη του συμμετοχή με τον Αχιλλέα που ήταν με αντίπαλο τον Αίαντα Τρικερίου στο ξερό γήπεδο στη Γαύριανη, το ντεμπούτο σε ηλικία 16 ετών στη Δ’ Εθνική με τη φανέλα του ΓΣ Αλμυρού που έγινε στο Καρπενήσι, τα δύο γκολ που χάρισαν στον Πρωτεσίλαο/Αχιλλέα το Κύπελλο ΕΠΣΘ του 2011 κόντρα στο δυνατό τότε Εθνικό στο ΕΑΚ Βόλου, ενώ σχολίασε πως τα καλύτερα χρόνια του είναι αυτά στη Σούρπη.
“Έχω βρει την ηρεμία μου, δεν έχουμε πίεση, ο Αίας είναι οικογένεια για εμένα, έχω δεθεί πολύ με τον πρόεδρο, τον κόσμο της Σούρπης και θεωρώ ότι είναι σαν δεύτερο σπίτι του” ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ ως επίλογο της συνέντευξής μας τόνισε ότι “η μπάλα είναι μικρόβιο, μεγαλώσαμε με το ποδόσφαιρο και θα ήθελα όταν μετά από τρία-τέσσερα χρόνια, σταματήσω να παίζω, να παραμείνω στο χώρο ως προπονητής ή σε κάποιο διοικητικό πόστο”. Μέχρι όμως να σταματήσει την αγωνιστική δράση, το σίγουρο είναι πως θα συνεχίσει να βομβαρδίζει τα αντίπαλα δίχτυα με γκολ, παραμένοντας σταθερή αξία με την κιτρινόμαυρη φανέλα του Αίαντα.