Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 6-6-2020

Να το βουλώσει ο Ερντογάν

θ’ αρκούσε ένα νεύμα,

απ’ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γερμανούς,

Ε.Ε. και τ’ …Άγιο Πνεύμα.

«Κάτι γίνεται…», «κάπως καλύτερα κινείται η αγορά», «κάθε μέρα βλέπουμε μια μικρή βελτίωση»… Με τέτοια σχόλια υποδέχτηκε η πιάτσα, την ημερολογιακή αρχή του φετινού καλοκαιριού, καθώς ένας -ένας ξανανοίγουν και λειτουργούν οι διάφοροι τομείς της οικονομίας, παρά τη δεδομένη σχετική αύξηση της ανεργίας που προκλήθηκε και τη δίμηνη και πλέον ζημιά που προηγήθηκε μέσα στην πανδημική καραντίνα. Το άνοιγμα των καταστημάτων και η επαναλειτουργία του κλάδου της εστίασης επίδρασαν θετικά στην επιστροφή της κανονικότητας και τα μέτρα στήριξης των εργοδοτών και των εργαζομένων βοηθούν κάπως να ξεπεράσουμε την αρχική «φουρτούνα», που αποτυπώνεται και από την μεγάλη ύφεση -προς το παρόν και …χτυπάτε ξύλο- σε κρούσματα και θανάτους από τον ιό.

Πολλά χαμόγελα σκόρπισαν παντού και τα μικρά παιδάκια των νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών, που από την περασμένη Δευτέρα, με έκδηλο …κέφι επέστρεψαν στις σχολικές αίθουσες, «για να μάθουν επιτέλους γράμματα», όπως σχολίασε και η …5χρονη εγγονή μου, που το έπαιξε και …συνδικαλίστρια πριν, όσο έβλεπε κλειστό τον παιδικό σταθμό που πηγαίνει.

Ας μη γελιόμαστε όμως… Πέρα από την «απειλή» ενός δευτέρου κύματος της πανδημίας, για το οποίο οι ειδικοί μας προειδοποιούν (ίσως για το ερχόμενο φθινόπωρο, αβέβαιοι ωστόσο), πέρα από το μεγάλο ερωτηματικό του φετινού τουρισμού που ακόμη δεν άρχισε, ο φόβος και η πρόνοια για νέα προβλήματα επηρεάζουν την ψυχολογία μας, τα πορτοφόλια μας και τις καταναλωτικές μας συνήθειες, που διέπονται πλέον από λελογισμένη ή όχι αυτοσυγκράτηση και διαμορφώνουν το γενικότερο κλίμα της αγοράς. Υποθέτουμε πως όσο καλά κι αν πάνε καλοκαιριάτικα τα πράγματα κατά της πανδημίας, η ζημιά στις επιχειρήσεις, στην απασχόληση κτλ. έγινε ήδη και δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε σύντομη και πλήρη επούλωση των πληγών. Έργο μας τώρα να παλέψουμε συνειδητά, με υπομονή και επιμονή, να περιορίσουμε τις ζημιές…

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, που αρχίζει από σήμερα ίσως (και μακάρι) να είναι η πρώτη «πρόβα τζενεράλε» για τουριστικές αποδράσεις των Ελλήνων τουριστών. Αν ναι, θα είναι ένα «άνοιγμα» που το έχουν ανάγκη τα θέρετρα και οι επιχειρήσεις του κλάδου, που περιμένουν πώς και πώς ν’ αρχίσει η δουλειά φέτος. Η απάντηση στην αγωνία τους όμως θα έρθει μετά τις 15 του μήνα, όταν θ’ αρχίσουν οι αεροπορικές αφίξεις μόνο για Ευρωπαίους τουρίστες, προς το παρόν. Εκεί θα γίνει το πραγματικό «παιχνίδι» και θα μετρηθούν οι πολλές ή λίγες φετινές απώλειες. Μακάρι να πάνε όλα καλά ή όσο καλύτερα γίνεται, σύμφωνα με τις τρέχουσες δύσκολες συνθήκες. Βάσει των επιδημιολογικών δεδομένων, η ήσυχη, όμορφη και γαλανή, ηλιόλουστη Ελλάδα είναι και πάλι η πολύφερνη «νύφη» και ο πολυπόθητος τουριστικός προορισμός για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Αλλά, άγνωστο ακόμη το πόσοι θα τολμήσουν το ταξίδι και τις διακοπές τους φέτος στον τόπο μας. Το πρώτο κέρδος θα είναι πάντως να παραμείνουμε στην «πρωτιά» των προτιμήσεων και του χρόνου και τις επόμενες χρονιές, όταν ο πλανήτης θα έχει καταφέρει να δαμάσει αποτελεσματικά την απειλή του ιού.

Πάντως, σε υποχρεωτικό έλεγχο και καραντίνα θα υποβάλλονται όσοι ταξιδιώτες αναχωρούν από αεροδρόμια περιοχών με αυξημένο αριθμό κρουσμάτων κορωνοϊού, δηλαδή με αρνητική επιδημιολογική εικόνα. Αυτό τόνισε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης, διευκρινίζοντας πως τα αεροδρόμια αυτά είναι συγκεκριμένα και αναφέρονται σε διαρκώς επικαιροποιούμενη λίστα, η οποία δημοσιοποιήθηκε και σε σχετική ταξιδιωτική οδηγία του υπουργείου Εξωτερικών. Όμως είναι σαφές πως στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, η προσοχή είναι στραμμένη στα αεροδρόμια προέλευσης των εισερχόμενων τουριστών, ανεξαρτήτως της εθνικότητάς τους. Η λογική είναι πως ο έλεγχος έχει γίνει στις χώρες των αεροδρομίων αναχώρησης, όταν οι εν λόγω ταξιδιώτες πέρασαν τα σύνορά τους. Αν π.χ. κάποιος Βρετανός μπήκε στην Αυστρία, του επιβλήθηκε εκεί τεστ και καραντίνα κατά την είσοδο και έτσι όταν έρχεται από την Αυστρία στην Ελλάδα έρχεται πλέον ελεγμένος. Δύσκολοι καιροί για Ευρωπαίους τουρίστες, αλλά και επιβαλλόμενη η προσοχή και τα μέτρα προφύλαξης. Για όλους μας…

Και ξάφνου έρχεται μια πτήση από το Κατάρ και ξαναφέρνει κρούσματα, ανησυχία και την …κατάρ’.

Πόση φυλακή άραγε θα μάζευα αν είχα την πρακτική δυνατότητα να δίνω έστω μόνο ένα …χαστούκι (μόνο ένα) σε κάθε έναν και κάθε μια συνωμοσιολόγο, από αυτούς που μας τα έχουν πρήξει (τα συκώτια) με τις θεωρίες τους για όλα τα περί πανδημίας, εθνικής οικονομίας, ελληνοτουρκικών κτλ.; Και να σκεφτείτε ότι ίσαμε τώρα έχω λευκό ποινικό μητρώο και δηλώνω απερίφραστα ότι ήμουν και είμαι κατά της βίας. Αλλά όσο κι αν ψάχνω μέσα μου δεν μπορώ πια να χωνέψω ειδικότερα το πόση ζημιά κάνουν οι ανεγκέφαλοι και οι «στημένοι», με τις κάθε λογής μπούρδες τους, που επιπόλαια αναρτούν απνευστί στο διαδίκτυο.

Με τις συνεχείς προκλήσεις τους, ο Ερντογάν και τα ακραία, εθνικιστικά τσιράκια του «ξύνοντας ακατάπαυστα την πλάτη τους στην γκλίτσα του τσομπάνη», στο τέλος ελπίζουν υπερφίαλα και νομίζουν ότι θα την κάνουν …οδοντογλυφίδα. Καμώνονται πως δεν βλέπουν τάχα, ότι και η οδοντογλυφίδα μπορεί να γίνει …καρφί στα μάτια τους.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική Ζοζέπ Μπορέλ κάλεσε την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, σε σχέση με εξαγγελθείσες έρευνες στα νότια και ανατολικά της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, παραπέμποντας στα συμπεράσματα των υπουργών Εξωτερικών της 15ης Μαΐου. Συγκεκριμένα, απαντώντας σε ερώτημα, ο Ύπατος Εκπρόσωπος τόνισε ότι «είμαστε σε στενή επαφή με τους συναδέλφους μας, τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και επίσης της Κύπρου, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την κατάσταση των γεωτρήσεων και καλούμε την Τουρκία να σταματήσει τη γεώτρηση στις περιοχές όπου υπάρχει ΑΟΖ ή χωρικά ύδατα της Κύπρου και της Ελλάδας». Ανάλογες προειδοποιηικές δηλώσεις έκαναν και Αμερικανοί αξιωματούχοι.

ΜΗ …βαράτε τόσο αλύπητα τους Τουρκαλάδες, φίλοι και δήθεν «φίλοι»… Μπορεί να …γαργαλιούνται.

Σαν δεν ντρέπεστε…

«Τη σκυτάλη των προκλήσεων από τους Τούρκους αξιωματούχους», γράφει το in.gr, «παίρνουν τα ΜΜΕ της γειτονικής χώρας, λίγες μόνο ημέρες μετά το… κιτς σόου στην Αγιά Σοφιά για τη «μαύρη επέτειο» της Άλωσης της Πόλης, αλλά και τις παραληρηματικές δηλώσεις του προέδρου της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι, την περασμένη Δευτέρα, μερίδα του τουρκικού Τύπου φρόντισε να κρατήσει στον αφρό το θέμα, αναφερόμενη -μεταξύ άλλων- στις ιδέες της κυβέρνησης περί μετατροπής του ιστορικού μνημείου της Ορθοδοξίας σε τζαμί. Μάλιστα, κατηγορεί την Ελλάδα για «αυθάδεια» και καλεί τον πρόεδρο της χώρας να υλοποιήσει το σχέδιο αυτό.»

Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ακρότητες των Τούρκων και οι προκλήσεις ολοένα και κλιμακώνονται, πάνω στις δικές τους συντεταγμένες του μίσους και του φθόνου κατά της Ελλάδας, σ’ ένα κρεσέντο που -όπως σχεδόν πάντα- ταίριαζε σε μια απολίτιστη βαρβαρική χώρα, που δεν εννοεί να συμμορφωθεί και να εκσυγχρονιστεί. Και θέλουν να μπουν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τρομάρα τους, οι μπουνταλάδες…

Και -ανάμεσα στα άλλα- θα συμφωνήσω με το ΚΚΕ που σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει «επικίνδυνο βήμα κλιμάκωσης της τουρκικής επιθετικότητας τη χορήγηση αδειών στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας, για έρευνες και γεωτρήσεις εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Σημειώνει ωστόσο ότι το ΝΑΤΟ που προωθεί τη συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι που ανοίγει το δρόμο στις παράνομες διεκδικήσεις της Άγκυρας.

Ένας νέος Αλμυριώτης, ο Στάθης Ζαγγανάς, με ειδική έφεση και σπουδές στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, με διαρκείς περιπλανήσεις του -από 18χρονο παλικαράκι- στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ (όπου ζει και εργάζεται τώρα), σε μια αξιοπρόσεκτη ανάρτησή του στο διαδίκτυο, ανάμεσα στα άλλα παρατηρεί: «Το “ελληνικό κράτος” μας πάει πότε από δω και πότε από κει, αλλά ποτέ παραπέρα. Αυτό πρέπει να γίνει μόνο στο σπίτι, όταν βρισκόμαστε μόνοι μας. Αντί να έχουμε τον Ντεριντά στο χέρι, φανταστείτε πού θα μπορούσαμε να φτάσουμε με έναν Αριστοτέλη; Ένας νεαρός Μακεδόνας κάποτε, από ένα μικρό “ασήμαντο” βασίλειο που οι νότιοι ρήτορες το έλεγαν “βάρβαρο” έφτασε μέσα σε λίγα χρόνια να “παγκοσμιοποιήσει” δεκάδες λαούς και να τους κάνει πολίτες, να τους μορφώσει, να τους διδάξει να μην τρώνε τους γονείς τους μετά θάνατον ή να τους εκθέτουν στις κορυφές των βουνών να τους τρώνε τα όρνεα. Σήμερα, υπό την καθοδήγηση μοντέρνων τιποτένιων, μας απασχολούν άλλα ζητήματα, κυρίως η “απελευθέρωση” τύπου ασύδοτων κοινωνιών. Δεν μας χρειάζονται ουφολόγοι, Βρυλ, το Μπέβατρον τρελών “καθηγητών”, σβάστικες και λοιπά εφέ ανίκανων. Μας χρειάζεται μόνον η επαφή με την ιστορία μας, τον τρόπο σκέψης των προγόνων μας και όλα τα στοιχεία που τους επέτρεπαν να μεγαλουργούν. Γι’ αυτό και κάθε τι σχετιζόμενο με αυτούς, αποσιωπάται, στρεβλώνεται και λοιδορείται.» Άδικο έχει;

Οι πιο τολμηροί που άρχισαν τα καλοκαιρινά τους μπάνια παραπονούνται για την «κρύα θάλασσα», που μας πηγαίνει ολίγον κόντρα, παρ’ ότι μπήκαμε ήδη στον Ιούνιο. Φαίνεται πως τα θερμοκρασιακά «σκαμπανεβάσματα», οι μπόρες και οι καταιγίδες των προηγούμενων ημερών έκαναν τη ζημιά τους και το χαλάζι έπληξε τις δενδροκαλλιέργειες κυρίως σε κοντινές περιοχές, όπως π.χ. το ανατολικό Πήλιο. Παρ’ όλα το καλοκαίρι δεν …αναβάλλεται, η θερμοκρασία ανεβαίνει σταδιακά και όσοι κατεβαίνουν στις πλαζ, ολοένα και πιο πολλοί δεν θα αρκεστούν μόνο στην ηλιοθεραπεία, αλλά θα βουτήξουν σε πιο φιλικά θερμά νερά. Εμ, πώς αλλιώς να γίνει; Χάσαμε την Άνοιξη με την καραντίνα, μέχρι …δυο Πάσχα κάναμε, να μη χάσουμε και το καλοκαίρι. Αν θέλει δηλαδή ο καλός Θεούλης…

Απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών η συγγραφέας Αμαλία Μεγαπάνου, πρώην σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου, αδερφού του πολιτικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Το 1951 παντρεύτηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ τον ακολούθησε και στην εξορία του στο Παρίσι τη δεκαετία του ’60. Η σχέση τους όμως κράτησε μέχρι το 1972, όταν και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο. Αιτία ήταν η δύσκολη συμβίωση, την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Καραμανλής. Με δωρεά της παραχώρησε τη συλλογή του πατέρα της, Αναστάσιου Κανελλόπουλου, στο ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ύστερα από αυτό τον γάμο παντρεύτηκε τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο στις 17 Μαΐου 1973, του οποίου το όνομα πήρε και χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας. Όταν το ζεύγος Καραμανλή επισκέφτηκε επίσημα τις ΗΠΑ και το Λευκό Οίκο, επί Προεδρίας του αείμνηστου Τζων Κέννεντι, οι αμερικάνικες εφημερίδες της εποχής έγραψαν ότι «η κομψή και φινετσάτη Αμαλία είναι η …Τζάκι της Ελλάδας».

Αυτά είναι τα τελευταία λόγια του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ που έπεσε νεκρός στις ΗΠΑ όταν αστυνομικός τον ακινητοποίησε στο έδαφος, γονατίζοντας στο λαιμό του για σχεδόν 9 λεπτά:
«Είναι το πρόσωπό μου φίλε
δεν έκανα τίποτα σοβαρό φίλε
σε παρακαλώ
σε παρακαλώ
σε παρακαλώ δε μπορώ να αναπνεύσω
σε παρακαλώ φίλε
κάποιος, σας παρακαλώ
σε παρακαλώ φίλε
δε μπορώ να αναπνεύσω
δε μπορώ να αναπνεύσω
σε παρακαλώ
(δεν ακούγεται)
ρε φίλε δε μπορώ να αναπνεύσω, το πρόσωπό μου
σήκω
δε μπορώ να αναπνεύσω
σε παρακαλώ, ένα γόνατο στο λαιμό μου
δε μπορώ να αναπνεύσω
γα*ώτο
θα
δε μπορώ να κουνηθώ
μαμά
μαμά
δε μπορώ
το γόνατό μου
o λαιμός μου
είμαι τελειωμένος
είμαι τελειωμένος
έχω κλειστοφοβία
πονάει το στομάχι μου
πονάει ο λαιμός μου
πονάει όλο μου το σώμα
λίγο νερό, κάτι
παρακαλώ
παρακαλώ
δε μπορώ να αναπνεύσω αστυνόμε
μη με σκοτώσεις
θα με σκοτώσουν ρε συ
έλα τώρα φίλε
δε μπορώ να αναπνεύσω
δε μπορώ να αναπνεύσω
θα με σκοτώσουν
θα με σκοτώσουν
δε μπορώ να αναπνεύσω
δε μπορώ να αναπνεύσω
σε παρακαλώ κύριε
σε παρακαλώ
σε παρακαλώ
σε παρακαλώ δε μπορώ να αναπνεύσω.»
Και τότε τα μάτια του κλείνουν και τα παρακαλετά σταματούν. Λίγο αργότερα, ο Τζορτζ Φλόιντ κηρύχθηκε νεκρός.

Και το πιο ανθρώπινο, το πιο τραγικό σ’ αυτήν την ιστορία που συγκλόνισε τον πλανήτη; Το «μαμά, μαμά», που με απελπισία φώναζε ο δύστυχος Φλόιντ, μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο του, ήταν για τη μητέρα του, που όμως έχει πεθάνει πριν δυο χρόνια.

«Homo homini lupus.” (Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος.)

Διαβάζω ότι «ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί έξω από τον Λευκό Οίκο, για να διαμαρτυρηθεί για τη βιαιότητα της αστυνομίας, πέρασε την περασμένη Δευτέρα κρατώντας πλακάτ και φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της δικαιοσύνης. Παρακολουθούσε, καθώς αστυνομικοί και μέλη της Εθνικής Φρουράς πλημμύριζαν την πλατεία Λαφαγιέτ. Και λίγο πριν από τις 7 μ.μ., οπότε τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση της κυκλοφορίας, δέχθηκε «βροχή» από δακρυγόνα. Ήταν επειδή ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος πέρασε μέρος του Σαββατοκύριακου σε ένα ασφαλές καταφύγιο, την ώρα που κορυφώνονταν οι διαμαρτυρίες, αλλά ήθελε να φωτογραφηθεί κρατώντας τη Βίβλο σε μια εκκλησία που δεν γλίτωσε από τα επεισόδια.» Τελικά, αυτός ο Τραμπ μάλλον θα μείνει στην Ιστορία σαν ….τραμπάλας (το επιεικέστερο, δηλαδή).

Αριστοτέλης: Η κακία είναι μία ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα.

Γιατί, αν δεν αντηχήσουν τα κλαρίνα και τα «ντιμπιντάι» σε ρουμάνια, ακροθαλασσιές και βουνοκορφές, δεν πρόκειται ποτέ να έρθουμε «στα ίσα μας». Κι ας ξινίζουν τάχα τα μούτρα τους οι νεόπλουτες… Είναι οι πρώτες που σηκώνονται αμέσως και πιάνονται σε χορούς κυκλοτερούς, γύρω από τον πλάτανο της πλατείας, για να επιδείξουν κιόλας τα σινιέ συνολάκια τους, να σκάσει απ’ το κακό της η γειτόνισσα και η συμπεθέρα.

Πώς να παλέψουν λοιπόν τον κορωνοϊό οι αλλοδαποί φίλοι και εχθροί; Πώς να καταργήσουν τις αποστάσεις ασφαλείας, χωρίς φόβο αλλά με πάθος; Αυτοί οι Φραγκολεβαντίνοι χόρεψαν ποτέ τσάμικο, στα τρία, καλαματιανό και μπεράτι; Ας μην μένουν με το στόμα ανοιχτό επομένως, για το πώς εμείς οι Έλληνες δαμάζουμε την πανδημία.

Άσε που με μια μέγκλα ζεμπεκιά ή έναν απτάλικο, έντρομος ο ιός θα τα κάνει αυτομάτως στο βρακί του…

Καλό Άγιο Πνεύμα σε όλους και όλες και όσοι οδηγούν πολύ λίγο οινό-πνευμα…