Του κάθε φύλλου τα κατάστιχα, χώρεσαν σε …τετράστιχα (του Γιώργου Τσιντσίνη)

Καθώς μάς αποχαιρετά το 2019, δημοσιεύουμε σήμερα όλα τα στιχάκια του Γιώργου Τσιντσίνη που φιλοξενήθηκαν στην εφημερίδα μας κατά τη διάρκεια του έτους στο “Δελτίο Θυέλλης”.

Ο τόπος γέμισε ευχές
για τον καινούργιο χρόνο.
Υγεία όλοι τους ζητούν,
χαρές και γέλιο μόνο…

Ας αρχίσουν οι χοροί
στις παγωμένες πίστες.
Για χάρη του Τηλέμαχου
θα χάσουμε τις πίτες;

Τι κι αν σε λένε ρίψασπι,
προδότη, κωλοτούμπα;
Ας είν’ καλά οι επίορκοι
που «λάδωσες» στη στρούγκα.

Πνιγμένοι απ’ τον πανικό,
σαν χαμηλά αντράκια,
ξεσπάσατε με χημικά
σε γέρους και παιδάκια.

Ας χαίρονται οι Σκοπιανοί
τα «δώρα» του Αλέξη.
Σύντομα οι ΕΛΛΗΝΕΣ θα πουν
την τελευταία λέξη.

Περίγελοι κι ανάξιοι
μπροστά στην Ιστορία,
να ξεπουλιούνται εύκολα
σε κάθε ευκαιρία.

Όλα τα μέτωπα ανοιχτά,
τρέχουνε και δεν φτάνουν.
Επείγονται κι ιδροκοπούν
το κέρδος να προκάνουν.

Σκορπάει «ενέσεις», παροχές
κι όλα θα γίνουν …μύλος.
Κι από τις κάλπες όποιος βγει
στον κόρφο του ούτε …ψύλλος.

Ήταν κακός και άτακτος
ο φετινός χειμώνας
και τον ξορκίζει δραστικά
ο ανθός μιας ανεμώνας.

Δεν ξέρω αν θα νηστέψουμε
ή αν αρνί θα φάμε…
Μα μέχρι και τις εκλογές
καλούμπα θ’ αμολάμε.

Μα είναι χώρα για να πεις
πως ζει με την ανέχεια;
Αφού ξέρεις πως πάντοτε
θα το γλεντάει συνέχεια.

Η Παναγιά κι η Λευτεριά
γιορτάζουνε αντάμα…
Σφίγγουν τα δόντια οι Έλληνες
κι ελπίζουνε στο θάμα.

Λαδάκι ρίχνει η Τουρκιά
στα πάθη και στα μίση
και ασεβεί ψευδόμενη
μέχρι τ’ Αγαθονήσι.

Στα Σκόπια πήγε ο αρχηγός
με υπουργούς και ΔΕΚΟ…
Μα, εμείς δεν τρώμε αμάσητα
τα «ψώνια από το σβέρκο».

Τρέχουν οι υποψήφιοι
για ψήφους στο μεϊντάνι,
μα ο κόσμος πάλι αγωνιά
καλό Πάσχα να κάνει.

Ιδού οι Νυμφίοι έφτασαν
με της κάλπης τις προθέσεις
και φορτώνουνε τον κόσμο
με τσουβάλια υποσχέσεις.

Το φλόμωσαν το ίντερνετ
οι «νύφες» κι οι «γαμπροί»,
που τρέχουν για τις εκλογές
(ξέχασαν τη …Λαμπρή).

Ακόμη λίγη Άνοιξη
για ζέστη, ανθοφορίες
κι αυτή θα την «ξοδέψουμε»
για τις …ψηφοφορίες.

Με μια ακόμη σύνταξη
και λίγες ελαφρύνσεις,
αντί για ψήφο πιο καλά
συγνώμη να ζητήσεις.

Μέχρι την άλλη Κυριακή
μην έχετε αγωνία…
Τις κάλπες μακιγιάρουνε
«στημένοι» στη γωνία.

Μέσα σε κάλπες τετραπλές
πόλεις, χωριά κι Ευρώπη.
Οι εθνικές, (το …Βατερλό)
έρχεται στο ….κατόπι.

Δεν έπιασαν οι γαλιφιές
με δώρα, …καθρεφτάκια.
Τώρα τους σέρνει ο λαός,
τραβώντας τους τ’ αυτάκια.

Εσείς που εκλεχθήκατε
με κόπους και θυσίες
αρχίστε «φροντιστήρια»
για τις συνεργασίες.

Όλα θα γίνουν …μαγικά
και τάχατες εντάξει.
Μέχρι που θα ξεθάψουνε
και τη …μεσαία τάξη.

Βάλε, Μεγαλοδύναμε,
κι εσύ ένα χεράκι
να ‘χουμε «ήρεμα νερά»
μέσ’ το καλοκαιράκι.

Από του Γκάλη τα επικά
τώρα στο κλέος του Γιάννη…
Ίσως γι’ αυτό η Ελλάδα μας
ποτέ δεν θα πεθάνει.

Όλοι στις κάλπες αύριο,
η ψήφος είν’ μαχαίρι
και του λαού το θέλημα
«ξημέρωμα» θα φέρει.

Αν και κατακατακαλόκαιρο
στην ψήφο τους δοσμένοι.
Στο τέλος όλοι …νικητές
και ευχαριστημένοι.

Βρε, μήπως πάει αριστερά
πιο λαϊκά να «δέσει»
κι ο άλλος σπρώχνει δεξιά
για να βρεθούν στη μέση;

Όλα τα προλαβαίνουμε
και εκλογές και μπάνια…
Ξέρουμε από …λαχάνιασμα
σ’ ακτές και σε ρουμάνια.

Μπαμπέσικα θα ξεγλιστρούν
πάντα τα καλοκαίρια
κι οι Αύγουστοι ανάλγητοι
μας δένουνε τα χέρια.

Χιλιάδες νιάτα στο Κουρί
τον τόπο κατακλύσανε…
Με έρωτα, με μουσικές
κι ειρήνη τον σφραγίσανε.

Γιορτάσαμε την Παναγιά
μ’ ολόγιομο φεγγάρι
και τώρα -στα «Εννιάμερα»-
ντουγρού για το …παζάρι.

Τέτοιες μέρες λυτρώθηκε
η πόλη απ’ τους αγάδες,
για να γιορτάζει σήμερα
με …σούβλες και χαλβάδες.

Οι μόνοι «κατεργάρηδες»
που ξήλωσαν τους πάγκους
ήταν οι παζαριώτες.
Όλοι οι άλλοι στο ζυγό,
Φθινόπωρου δεσμώτες.

Μην κλαίτε που αθόρυβα
«έφυγε» ο Λαυρέντης…
Ήταν ταλέντο και σεμνός,
πραγματικός λεβέντης.

Στους νόμους για τα λούνα παρκ
ν’ αλλάξει η ιστορία…
Όχι για κέρδος τα παιδιά
να γίνονται θυσία.

Πώς να περάσουμε καλά
έχουμε αγωνία
κι όχι να διορθώσουμε
αυτήν την κοινωνία.

Τα πρωτοβρόχια έρχονται
να έχει η γη νεράκι.
Κι ο χειμώνας ήπιος
θα γίνει …φιλαράκι.

Με πείσμα ο χρόνος κράτησε
τα δίδυμα Ζερέλια,
λες για να δείξουν τα κρυφά
συμπαντικά «ευαγγέλια».

Μέχρι να πάψει η σφαγή
με μέτρα και κυρώσεις,
δεν θ’ απομείνουνε παιδιά
να λες πως θα τα σώσεις.

Όλοι μαζί, με προσευχές,
θα ‘μαστε στη …Βοστώνη.
Βόηθα, Θεέ μου, κι ο «Αγάς»
να πάψει να σκοτώνει.

Αν άλλοι πολεμήσανε
υπέρ της λευτεριάς σου,
στο σεβασμό έχεις το χρέος σου
και την …ανέξοδη μαγκιά σου.

Μέχρι την Κίνα φτάσαμε
ν’ ανοίξουμε δουλειές.
Κι οι φίλοι στο προσφυγικό
μας κάνουν …μαϊμουδιές.