Χρ. Τριαντόπουλος από την Αγριά: Να αποφασίσουμε ότι μπορούμε αλλιώς

Το Σάββατο, 8 Ιουνίου 2019, ο κ. Χρήστος Τριαντόπουλος, διδάκτωρ πολιτικής οικονομίας και Πρόεδρος της Κοινότητας Διαλόγου Σύνθεσις, συμμετείχε σε διημερίδα στην Αγριά, στο Προφυρογένειο Συνεδριακό Κέντρο και τοποθετήθηκε για την οικονομική κρίση, την εμπιστοσύνη και το στρες, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως ο όρος «κρίση» για μία περίοδο που ξεπερνά τη δεκαετία έχει χάσει το νόημά του.

Ο κ. Χρήστος Τριαντόπουλος, στο πλαίσιο της ομιλίας του, σημείωσε ότι «[…] το δυστύχημα είναι ότι αυτή η δύσκολη κατάσταση -που χαρακτηρίζουμε ως κρίση- τείνει να γίνει η κανονικότητά μας. Η ελληνική οικονομία, παρά την προσπάθεια που έχει καταβληθεί και τις θυσίες της κοινωνίας, δεν έχει καταφέρει να αλλάξει το παρωχημένο παραγωγικό πρότυπο που την χαρακτήριζε και πριν από την κρίση. Παραμένει εγκλωβισμένη σε μία βαλτωμένη κατάσταση και ευάλωτη σε μία νέα παγκόσμια οικονομική διαταραχή. Παράλληλα, η κοινωνία, βιώνοντας την αδυναμία εδραίωσης ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους, παραμένει καθηλωμένη στη μιζέρια των μερισμάτων. Κοινωνικά μερίσματα που προέρχονται από την υπερφορολόγηση και το ροκάνισμα των δημιουργικών δυνάμεων […]».

Συνεχίζοντας, υπογράμμισε ότι «[…] το ζητούμενο είναι η πολιτεία να διαμορφώσει τα θεσμικά δεδομένα και πλαίσια που θα ενδυναμώσουν την εμπιστοσύνη εντός της κοινωνίας και των φορέων. Που θα προωθήσουν -ουσιαστικά- τη συνεργασία και συμφωνία των κοινωνικών εταίρων. Που θα διαμορφώσουν τις συνθήκες και τα κίνητρα για ένα σύγχρονο «συνεταρίζεσθαι». Άλλωστε, βασικό προαπαιτούμενο για τη διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου για τη μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο αποτελεί η ύπαρξη κοινωνικής συνεννόησης και διάθεσης δημιουργικής σύνθεσης –συχνά ακραία– αντιτιθέμενων απόψεων. Με λίγα λόγια, όλοι, κοινωνικοί εταίροι και φορείς, πολιτικά κόμματα, οικονομικοί και παραγωγικοί δρώντες, οφείλουν να κινηθούν πέρα από επιμέρους μικροσυμφέροντα και ιδεοληψίες. Οφείλουν να προτάξουν ως βασικό κριτήριο και ζητούμενο το ευρύτερο κοινωνικό και εθνικό συμφέρον. Οφείλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Να αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Να αποφασίσουμε ότι μπορούμε αλλιώς […]».